Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2016r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Jurkiewicz

Protokolant: Marek Madaj

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 26.01.2016r. sprawy G. G. (1) ( (...)), syna K. i L., urodzonego (...) w G., PESEL (...),

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 czerwca 2015 roku w miejscowości B. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem I badanie 0,66 mg/dm ³ II badanie 0,71 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrocławiu Krzyki do sygn. akt II K 1478/05 za przestępstwo z art. 178a§1 k.k.,

tj. o czyn z art. 178a§4 k.k. w zw. z art. 178a§1 k.k.

W związku z art. 4§1 k.k. stosując w niniejszej sprawie przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed 01.07.2015r.

I.  Oskarżonego G. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu oskarżeniem, czyn ten kwalifikuje z art. 178a§1 i 4 k.k. i za to na mocy art. 178a§4 k.k. skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt. 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby.

III.  Na podstawie art. 71§1 k.k. w zw. z art. 33§1 i 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych.

IV.  Na podstawie art. 42§2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat.

V.  Na podstawie art. 43a§2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych.

VI.  Na mocy art. 626§1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem wydatków oraz 230 (dwieście trzydzieści) złotych tytułem opłaty.

Ponieważ w sprawie został złożony przez prokuratora wniosek o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 335 k.p.k.:

- 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat próby,

- grzywny w wymiarze 50 stawek po 10 złotych,

- zakazu prowadzenia pojazdów na 3 lata,

- 10.000 zł. świadczenia pieniężnego,

- zasądzenie kosztów i opłat,

Sąd na mocy art. 424§3 k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej oraz wymiaru kary i orzeczonych środków karnych.

UZASADNIENIE

G. G. (2) w dniu 18.06.2015r. kierował samochodem osobowym marki D. (...), tj. pojazdem mechanicznym w miejscowości B. w ruchu lądowym, tj. na ulicy (...). Gdy prowadził pojazd mechaniczny miał we krwi ponad promil alkoholu (0,66 mg/dm ³ w pierwszym badaniu i 0,71 mg/dm ³ w drugim badaniu), tj. zgodnie z art. 115§16 pkt 1 k.k. znajdował się w stanie nietrzeźwości. Tym samym wypełnił wszystkie znamiona przestępstwa prowadzenia pojazdu mechanicznego pod wpływem alkoholu, tj. występku z art. 178a§1 k.k. Dodatkowo w czasie popełniania czynu był skazany prawomocnym wyrokiem z dnia 29.11.2005r. wydanym w sprawie II K 1478/05 za czyn z art. 178a§1 k.k. Mając na uwadze powyższe Sąd przychylił się do kwalifikacji czynu zaproponowanej przez prokuratora uznając, że G. G. (3) popełnił przestępstwo z art. 178a§1 i 4 k.k.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę wszystkie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k.

Jako okoliczności wpływające na wymiar kary Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony:

- był w przeszłości karany, jednak jedno skazanie dotyczy zupełnie innego rodzajowo przestępstwa (art. 209§1 k.k.), zaś czyn stanowiący podstawę zakwalifikowania występku oskarżonego z art. 178a§4 k.k. został popełniony przed dziesięcioma laty;

- podczas pierwszego przesłuchania wskazał, że bardzo żałuje swojego zachowania, nie starał się utrudniać w jakikolwiek sposób prowadzonego przeciwko niemu postępowania, składając wniosek w trybie art. 335 k.p.k.

Ponieważ w czasie popełnienia czynu obowiązywał inny stan prawny niż w czasie wydawania wyroku, Sąd przy zastosowaniu art. 4§1 k.k. zastosował w niniejszej sprawie przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed 01.07.2015r., a więc w momencie zdarzenia. Przepisy obowiązujące w momencie orzekania są bowiem mniej korzystane dla oskarżonego, nie pozwalałyby orzec kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z uwagi na wcześniejsze skazanie na karę pozbawienia wolności (art. 69§1 k.k.).

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał, że kara zaproponowana we wniosku – pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jak również kara grzywny – jest karą adekwatną do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu, ma szansę spełnić cele prewencji ogólnej i szczególnej. Mając bowiem na uwadze fakt, że oskarżony był już karany, jednak przestępstwo podobne zostało popełnione przed wieloma laty, ponadto posiada dziecko, co do którego ma obowiązek alimentacyjny, zasadnym jest, aby oskarżony pozostawał na wolności i podejmował prace (choćby dorywcze), niż został faktycznie pozbawiony wolności. Aby oskarżony odczuł dolegliwości kary, Sąd zgodził się także ze stanowiskiem oskarżyciela i orzekł zaproponowaną we wniosku grzywnę. Jednocześnie biorąc pod uwagę brak majątku większej wartości, a także właściwości, warunki osobiste G. G. (1), Sąd uznał, że ustalenie stawki dziennej na minimalną kwotę 10 złotych będzie jak najbardziej właściwe w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Ponieważ oskarżony dopuścił się popełnienia czynu z art. 178a§1 i 4 k.k. Sąd miał obowiązek na podstawie art. 49§2 k.k. orzec świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie nie mniejszej niż 10.000 złotych. Omyłkowo w wyroku jako podstawę prawną środka karnego wskazano za prokuratorem art. 43a§2 k.k.

Zgodnie z art. 42§2 k.k. – w przypadku dopuszczenia się popełnienia przestępstwa z art. 178a§1 k.k. Sąd orzeka zakaz prowadzenia pojazdów na okres od 3 lat. Taki też wniosek złożył prokurator. Co prawda zgodnie z art. 42§3 k.k. w przypadku dopuszczenia się popełnienia przestępstwa z art. 178a§1 i 4 k.k. Sąd orzeka dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów, jednak nie czyni tego, gdy zachodzi szczególny wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie taki szczególny wypadek miał miejsce, gdyż – jak już wcześniej wskazano – wcześniejsze skazanie, które stanowiło podstawę zakwalifikowania czynu zarzucanego oskarżonemu z art. 178a§4 k.k., zostało popełnione przed ponad dziesięcioma laty. Mając dodatkowo na względzie, że przepisy nakazujące orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdu w przypadku czynu z art. 178a§4 k.k. weszły w życie miesiąc przed popełnieniem występku, a więc był to wstępny okres ich obowiązywania, niejako okres przejściowy, jak również fakt, że oskarżony nie starał się utrudniać postępowania, złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 335 k.p.k., a prokurator zaproponował środek karny w takiej wysokości i nie zmodyfikował go do czasu rozpoznania wniosku, a więc także na posiedzeniu w dniu 26.01.2016r., Sąd przychylił się do stanowiska oskarżyciela, że w sprawie zachodzą szczególne okoliczności, które wyłączają zastosowanie art. 42§3 k.k., a nakazują zastosowanie sankcji łagodniejszej przewidzianej w art. 42§2 k.k. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat.

Nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego – Sąd obciążył go kosztami sądowymi, w tym opłatą, w całości – taki też wniosek oskarżony złożył podczas przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego.

Sędzia SR J. J.