Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku XVII Wydział Własności Intelektualnej

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Weronika Klawonn

Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Jama

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2025 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Stowarzyszenia (...) z siedzibą w W.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

o zapłatę, o udzielenie informacji i o wydanie dokumentów

1.  nakazuje pozwanemu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. w udzielenia powodowi – Stowarzyszeniu (...) – w terminie dwóch miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku informacji obejmujących następujące dane:

1)  liczba abonentów, na rzecz których pozwany świadczy usługi telewizji kablowej w poszczególnych miesiącach w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.,

2)  wysokość opłat abonamentowych pobieranych w każdym miesiącu z tytułu dostarczania poszczególnych pakietów programowych, ze wskazaniem, ilu abonentów korzystało w danym miesiącu z poszczególnych pakietów, w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.,

3)  wysokość wszystkich wpływów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez pozwaną za świadczenie usług telewizyjnych w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., wyszczególnieniem miesięcznych wpływów:

a)  z opłat za pakiety telewizyjne,

b)  z opłat dodatkowych, pobieranych w związku ze świadczeniem usług reemisji programów telewizyjnych, w tym m.in. z opłaty za dekoder i inne urządzenia abonenckie takiego typu jak dekoder, z opłat za usługi (...), z opłat za udostępnienie usług telewizji, z opłat za usługi utrzymania łącza oraz z innych opłat infrastrukturalnych o charakterze okresowym,

c)  z opłat infrastrukturalnych o charakterze jednorazowym (z opłat jednorazowych pobieranych m.in. za połączenie usługi, naprawę sprzętu),

d)  z opłat za (...) (w tym Pay-per-View),

e)  z opłat za pakiety Premium, w którego skład wchodzą programy grupy (...) i grupy (...)

2.  nakazuje pozwanemu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. przedstawienie powodowi – Stowarzyszeniu (...) – w terminie dwóch miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku następującej dokumentacji:

1)  wszystkich rejestrów sprzedaży w ujęciu miesięcznym za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., z uwzględnieniem faktur dotyczących świadczenia przez pozwaną usług reemisji programów telewizyjnych, tj. faktur wystawianych abonentom tytułem opłat za świadczenie usług telewizji kablowej, w tym opłat z tytułu wszelkich opłat składowych lub powiązanych, takich jak np. opłat za pakiety telewizyjne, opłaty za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych, opłaty za dostęp do sieci telekomunikacyjnej lub opłaty za dostęp do dekodera lub do innych urządzeń abonenckich takie typu jak dekoder, opłaty za (...) lub ewentualnie innych opłat, z wyszczególnieniem, które kwoty w rejestrze sprzedaży odnoszą się do poszczególnych opłat,

2)  miesięcznych podsumowań obrotów kont księgowych dokumentujących wpływy pozwanej za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z usług reemisji programów telewizyjnych (usług telewizji kablowej), w tym także z opłat za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych lub innych elementów technicznych usługi (w tym np. opłaty za dostęp do sieci, czy też dekodera lub innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłaty za (...)),

3)  wykazów wszystkich kont przychodowych (kont księgi głównej i ksiąg pomocniczych) prowadzonych przez pozwaną w ramach ewidencji księgowej w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., ze wskazaniem wszystkich numerów kont przychodowych oraz opisem klasyfikacji zdarzeń, które są księgowane na każdym z nich – jeżeli prowadzony plan kont przychodowych ulegał zmianie w ww. okresie, to także wskazanie okresów obowiązywania poszczególnych planów kont przychodowych, a także innych dokumentów, gdzie ewidencjonowane są przychody pozwanej za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.,

4)  wszystkich miesięcznych wykazów obrotów na wszystkich kontach przychodowych (księgi głównej i ksiąg pomocniczych) pozwanej, które dotyczą świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych (usług telewizji kablowej), w tym z tytułu wszelkich ewentualnych opłat skarbowych lub powiązanych, takich jak np. opłaty za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych lub innych elementów technicznych usługi (w tym ewentualnej opłaty za dostęp do dekodera czy innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłaty za (...)) – zarówno dla klientów indywidualnych, klientów biznesowych ((...)), jak również innych kategorii klientów (jeżeli są wydzielone) za okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 listopada 2022 r.,

5)  ewidencjonowanych w systemie bilingowym pozwanej jej miesięcznych przychodów netto (bez podatku VAT) uzyskanych od abonentów za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z wyszczególnieniem przychodów z opłat za świadczenie usług telewizji kablowej, w tym także opłat za pakiety telewizyjne, opłat za utrzymanie łącza, opłaty za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych (z wyszczególnieniem, które opłaty są cykliczne, a które jednorazowe), z opłat za udostępnienie usług telewizji, z opłat za dostęp do dekodera oraz do innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłat za (...), z opłat za (...) (w tym Pay-per-View), z opłat za pakiety Premium, w którego skład wchodzą programy grupy (...) i grupy (...)

6)  ewidencjonowanych w systemie bilingowym pozwanej jej miesięcznych przychodów netto (bez podatku VAT) uzyskanych od abonentów za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z uwzględnieniem wszystkich przychodów opodatkowanych stawką 8% VAT z podziałem na poszczególne usługi świadczone przez pozwaną,

7)  dokumentów zawierających opis przyjętych przez pozwaną zasad prowadzenia rachunkowości (polityka rachunkowości) – obowiązujących w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., przy czym w przypadku, jeżeli polityka ta uległa zmianie w ww. okresie – złożenie wszystkich jej wersji ze wskazaniem okresów obowiązywania,

8)  kserokopie lub skany wszystkich faktur VAT wystawionych przez pozwaną abonentom telewizji kablowej w kwietniu 2021 r., listopadzie 2021 r. i czerwcu 2022 r.

3.  w pozostałym zakresie oddala powództwo co do żądania udzielenia informacji i wydania dokumentów.

Sygn. akt: XVII GW 12/23

UZASADNIENIE WYROKU CZĘŚCIOWEGO

STANOWISKA STRON

Stanowisko powoda

W pozwie z dn. 30 grudnia 2022 r. (k. 4-32) przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. powód Stowarzyszenie (...) z siedzibą w W. wniósł o:

I.  zasądzenie od pozwanego (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na swoją rzecz kwoty 220.958,14 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dna 31 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty;

II.  zobowiązanie pozwanego (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. (na podstawie art. 47 ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 z późn. zm.) - u.p.aut. oraz art. 48 ustawy z dn. 15 czerwca 2018 r. o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1665) – u.o.z.z. oraz § 2 ust. 4 umowy licencyjnej z dn. 22 września 2017 r.) do:

1)  udzielenia powodowi w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku informacji mających istotne znaczenie dla określenia wysokości wynagrodzenia należnego uprawnionym do utworów audiowizualnych, tj. informacji obejmujących następujące dane:

a)  liczbę abonentów w poszczególnych miesiącach w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do 30 listopada 2022 r.;

b)  wysokość opłat abonamentowych pobieranych w każdym miesiącu z tytułu dostarczania poszczególnych pakietów programowych, ze wskazaniem, ilu abonentów korzystało w danym miesiącu z poszczególnych pakietów, w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.;

c)  wysokość wszystkich wpływów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez pozwaną ze świadczenia usług telewizyjnych w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., z wyszczególnieniem miesięcznych wpływów:

1)  z opłaty za pakiety telewizyjne,

2)  z opłat dodatkowych, pobieranych w związku ze świadczeniem usług reemisji programów telewizyjnych, w tym m.in. z opłaty za dekoder i inne urządzenia abonenckie takie typu jak dekoder, z opłat za usługi (...), z opłat za udostępnienie usług telewizji, z opłat za usługi utrzymania łącza oraz z innych opłat infrastrukturalnych o charakterze okresowym,

3)  z opłat infrastrukturalnych o charakterze jednorazowym (z opłat jednorazowych pobieranych m.in. za podłączenie usługi, naprawienie sprzętu),

4)  z opłat (...) (w tym Pay-per-View),

5)  z opłat za pakiety Premium, w którego skład wchodzą programy grupy (...) i grupy (...)

d)  wysokość miesięcznych wpływów netto (bez podatku VAT) uzyskanych przez pozwaną od abonentów w związku ze świadczeniem usług reemisji w danym miesiącu kalendarzowym w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., tj. przychodów, które pozwana otrzymała w poszczególnych miesiącach od swoich abonentów tytułem opłat za świadczenie usług telewizji kablowej (w tym także opłat za utrzymanie łącza, opłat infrastrukturalnych, opłat za dostęp do dekodera lub innych usług abonenckich takiego typu jak dekoder oraz opłat za (...)), za wyjątkiem przychodów z jednorazowych opłat instalacyjnych i przyłączeniowych, przychodów z tytułu świadczenia usług transmisji danych (w tym dostępu do internetu) w sieci telewizji kablowej oraz przychodów z tytułu świadczenia usług telewizyjnych w ramach pakietów Premium, w których skład wchodzą programy grupy (...) i (...)

2)  przedstawienie powodowi w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku dokumentacji pozwalającej na weryfikację informacji wskazanych w pkt 1) powyżej w postaci:

a)  wszystkich rejestrów sprzedaży w ujęciu miesięcznym za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., z uwzględnieniem faktur dotyczących świadczenia przez pozwaną usług reemisji programów telewizyjnych, tj. faktur wystawianych abonentom tytułem opłat za świadczenie usług telewizji kablowej, w tym z tytułu wszelkich opłat składowych lub powiązanych, takich jak np. opłata za pakiety telewizyjne, opłaty za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych, opłaty za dostęp do sieci telekomunikacyjnej lub opłaty za dostęp do dekodera lub do innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłaty za (...) lub ewentualnie innych opłat, z wyszczególnieniem, które kwoty w rejestrze sprzedaży odnoszą się do poszczególnych ww. opłat;

b)  miesięcznych podsumowań obrotów kont księgowych dokumentujących wpływy pozwanej za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z usług reemisji programów telewizyjnych, w tym także z opłat za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych lub innych elementów technicznych usługi (w tym np. opłaty za dostęp do sieci, czy też dekodera lub innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłaty za (...));

c)  wykazów wszystkich kont przychodowych (kont księgi głównej i ksiąg pomocniczych) prowadzonych przez pozwaną w ramach ewidencji księgowej w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., ze wskazaniem wszystkich numerów kont przychodowych oraz opisem klasyfikacji zdarzeń, które są księgowane w każdym z nich – jeżeli prowadzony plan kont przychodowych ulegał zmianie w ww. okresie, to także wskazanie okresów obowiązywania poszczególnych planów kont przychodowych, a także innych dokumentów, gdzie ewidencjonowane są przychody pozwanej za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.;

d)  wszystkich miesięcznych wykazów obrotów na wszystkich kontach przychodowych (księgi głównej i ksiąg pomocniczych) pozwanej, które dotyczą świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych (usług telewizji kablowej), w tym z tytułu wszelkich ewentualnych opłat składowych lub powiązanych, takich jak np. opłaty za tzw. utrzymanie i konserwacja sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy też montażowych lub innych elementów technicznych usługi (w tym ewentualnej opłaty za dostęp do dekodera czy innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłaty za (...) – zarówno dla klientów indywidualnych, klientów biznesowych ((...)), jak również innych kategorii klientów (jeżeli są wydzielone) za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r.;

e)  ewidencjonowanych w systemie bilingowym pozwanej jej miesięcznych przychodów netto (bez podatku VAT) uzyskanych od abonentów za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z wyszczególnieniem przychodów z opłat za świadczenie usług telewizji kablowej, w tym także opłat za pakiety telewizyjne, opłat za utrzymanie łącza, opłaty za tzw. utrzymanie i konserwację sieci, opłat manipulacyjnych, przyłączeniowych czy montażowych (z wyszczególnieniem, które opłaty są cykliczne, a które jednorazowe), z opłat za udostępnienie usług telewizji, z opłat za dostęp do dekodera oraz do innych urządzeń abonenckich takiego typu jak dekoder, opłat za (...), z opłat za (...) (w tym Pay-per-View), z opłat za pakiety Premium, w którego skład wchodzą programy grupy (...) i(...)

f)  ewidencjonowanych w systemie bilingowym pozwanej jej miesięcznych przychodów netto (bez podatku VAT) uzyskanych od abonentów ze okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r. z uwzględnieniem wszystkich przychodów opodatkowanych stawką 8% VAT z podziałem na poszczególne usługi świadczone przez pozwaną;

g)  dokumentów zawierających opis przyjętych przez pozwaną zasad prowadzenia rachunkowości (polityka rachunkowości) – obowiązujących w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 listopada 2022 r., przy czym w przypadku, jeżeli polityka ta uległa zmianie w ww. okresie – złożenie wszystkich jej wersji ze wskazaniem okresów obowiązywania;

h)  kserokopie lub skany wszystkich faktur VAT wystawionych przez pozwaną abonentom telewizji w kwietniu 2021 r., listopadzie 2021 r. i czerwcu 2022 r.;

III.  zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu, z należnymi na mocy art. 96 § 1 ¹ k.p.c. odsetkami, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Strony łączy umowa licencji na reemisję z dn. 22 września 2017 r., na podstawie której pozwana jest uprawniona do korzystania z repertuaru powoda na polu reemisji w zamian za wynagrodzenie w wysokości 2,2% wszystkich miesięcznych rzeczywistych wpływów, które pozwana otrzymuje z tytułu świadczenia usługi reemisji programów telewizyjnych w poszczególnych miesiącach kalendarzowych powiększoną o podatek VAT według obowiązującej stawki (§ 2 ust. 1). Pozwana zobowiązała się do udzielania powodowi informacji wskazanych w § 2 w ust. 4 lit. a) – d) umowy.

Podstawa do naliczenia wynagrodzenia licencyjnego została określona również w wspólnej tabeli wynagrodzeń Stowarzyszenia (...) oraz Stowarzyszenia (...) zatwierdzona postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dn. 2 marca 2017 r. (sygn. akt: I Ns 126/13).

W ocenie powoda pozwana przedstawia zaniżone dane służące do ustalenia podstawy wynagrodzenia.

Zgodnie z umową łączącą strony podstawą naliczenia wynagrodzenia licencyjnego są wszystkie miesięczne rzeczywiste wpływy (przychody), które pozwana otrzymuje z tytułu świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych w poszczególnych miesiącach kalendarzowych.

Powód wskazał, że kwota objęta żądaniem z pkt 1. pozwu stanowi różnicę między kwotami wynagrodzenia zapłaconymi przez pozwaną w okresie od stycznia 2021 r. do listopada 2022 r. (które zostały w jego ocenie ustalone w sposób nieprawidłowy – pozwana miała zaniżać podstawę do ich ustalenia) a szacowaną przez powoda wysokością wynagrodzenia należnego, zgodnie z tabelami przedstawionym w treści pozwu (k. 25-27).

Powód podniósł, że w toku postępowania toczącego się między stronami przed Sądem Okręgowym w Gdańsku (sygn. akt (...)) pozwana przyznała, że od kwoty stanowiącej podstawę naliczenia wynagrodzeń odlicza m.in. wpływy z

- opłat za dekoder,

- usługi (...),

- udostępnianie usług telewizji,

- utrzymanie infrastruktury i jej modernizację.

W ocenie powoda te elementy należą do usługi reemisji, a ponieważ ich odliczenie nie zostało uwzględnione w umowie licencyjnej (§ 2 ust. 2) pozwana dokonuje wyłączeń w sposób nieuprawniony.

Powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych na gruncie art. 105 ust. 2 u.p.aut., aktualne na gruncie obecnie obowiązującego art. 48 u.o.z.z., powód stwierdził, że roszczenie informacyjne nie musi pozostawać w bezpośrednim związku z potencjalnym postępowaniem rozpoznawczym. Może stanowić narzędzie do pozyskania informacji koniecznych do uprzedniej kontroli prawidłowości informacji przekazywanych organizacji zbiorowego zarządzania.

Odpowiedź na pozew.

W odpowiedzi na pozew z dn. 24 lutego 2023 r. (k. 239-256) pozwana wniosła o:

1.  oddalenie powództwa w całości;

2.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podniósł, że przekazał powodowi kompletne informacje zgodnie z zakresem określonym w umowie, co do których powód nigdy nie zgłaszał zastrzeżeń. Ponadto, część roszczenia informacyjnego dotyczy informacji dot. usług, których pozwany nie świadczył we wskazanym okresie (usługi(...) i (...)).

Pozwany zapłacił również w pełnej wysokości opłaty licencyjne za okres od stycznia 2021 r. do listopada 2022 r. W jego ocenie roszczenie o zapłatę zgłoszone w pkt 1. petitum pozwu nie zostało wykazane zarówno co do wysokości jak i co od zasady.

Wskazana przez powoda wykładania § 2 ust. 1 umowy jest w ocenie pozwanego nieprawidłowa i prowadzi do rozszerzenia podstawy ustalenia wynagrodzenia przysługującego powodowi z tytułu umowy licencyjnej z wpływów z tytułu usług reemisji programów telewizyjnych do wpływów z tytułu świadczenia usług telewizji kablowej. Przy zawieraniu umowy powód nie poinformował pozwanego w jaki sposób rozumie pojęcia wykorzystanym wzorcem umowy i nie wynika ono ani z treści umowy ani z wspólnej tabeli wynagrodzeń.

Pozwany wskazał, że utożsamianie przez powoda wpływów operatora z tytułu reemisji z wpływami z tytułu świadczenia usług telewizji kablowej nie odpowiada warunkom rynkowym, ponieważ drugie z nich stanowią jedynie część tych pierwszych obok innych dodatkowych świadczeń, z tytułu których operator również otrzymuje wynagrodzenie. Za tym rozróżnieniem przemawiać mają również ustawowe pojęcia „reemisji” (art. 6 ust. 1 pkt 5 u.p.aut.) oraz „przychodów ze świadczenia usług reemisji” (art. 19 ust. 5 ustawy z dn. 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 130)), które jest pojęciem odrębnym od „przychodów pochodzących z opłat za dostęp do reemitowanych programów telewizyjnych. Ponieważ licencja udzielona przez powoda dotyczy jedynie jednego z elementów reemitowanych programów to, w ocenie pozwanej, nie ma on podstaw do żądania opłat licencyjnych obejmujących przychody pozwanej z innych podstaw niż reemitowanie utworów objętych jego repertuarem.

Wbrew twierdzeniom powoda, w szczególności nie stanowią wpływów z tytułu reemisji: wpływy operatora z tytułu usług utrzymania sieci, opłat za korzystanie z dekoderów i kart sieciowych, przychody z usługi (...), wpływy z usług związanych z dostarczeniem abonentom na żądanie utworów audiowizualnych(...) i udostępniania na żywo wydarzeń sportowych w ramach usługi (...)

Na poparcie wskazane stanowiska strona pozwana powołała się na wnioski z opinii przygotowanej na zlecenie Fundacji (...) (k. 264-281). Zdaniem jej autorów nie każdy przypadek dostarczenia programów telewizyjnych przez operatora do abonentów jest działaniem w polu reemisji, co stanowi konsekwencję zmianom związanym z postępem technologicznym (tak np. usługa (...)).

Pozwany wskazała że z umowy licencyjnej zawartej z powodem nie wynika obowiązek przekazywania dokumentacji objętej roszczeniem z pkt II. 2) petitum pozwu, powód wykracza więc poza zakres realizacji umowy licencyjnej wskazany w jej § 2 ust. 4 lit. a)-d). Dokumenty wskazane przez powoda w pkt II. 2) nie służą, zdaniem pozwanej, ustaleniu wysokości wpływów z tytułu świadczenia przez nią usług reemisji a przychodów ze świadczenia usług telewizji kablowej, które nie mogą być uwzględnione w całości jako podstawa obliczenia wynagrodzenia licencyjnego.

Pozwany stoi na stanowisku, że ,wbrew twierdzeniom powoda, spoczywa na nim ciężar wykazania, że po stronie pozwanej istnieje zobowiązanie, które wynika z naruszenia przez nią praw objętych jego zarządem, a żądane informacje są niezbędne dla obliczenia należnych z tego tytułu wynagrodzeń lub opłat. Powód ciężarowi temu nie podołał.

Replika na odpowiedź na pozew. (pismo z 28 kwietnia 2023r. k. 334)

W piśmie procesowym z dn. 28 kwietnia 2023 r. (k. 334-375) powód podniósł, że skoro strona pozwana nie wskazała na wątpliwości dotyczące brzmienia treści umowy, które zakomunikowała w treści odpowiedzi na pozew, to umowa wyraża rzeczywistą wolę stron a pozwana dokonuje odliczeń wbrew ich ustaleniom. W toku współpracy między poprzednikami prawnymi pozwanej oraz pozwaną a powodem sposób ustalenia podstawy wynagrodzenia licencyjnego był akceptowany przez strony.

Pojęcia „usług reemisji programów telewizyjnych” i „usług telewizji kablowej” na gruncie umowy zawartej przez strony określają wpływy pozwanej z tych samych tytułów – wszystkie miesięczne opłaty abonamentowe, które operator otrzymuje od abonentów telewizji kablowej, z wyłączeniem wskazanych w § 2 pkt 2 umowy. Sam fakt dostarczania telewizji kablowej przez operatora stanowi o dokonaniu przez niego reemisji programów telewizyjnych. Celem świadczenia usługi przez operatora i jej istotą jest bowiem dostarczenie programów telewizyjnych i urządzeń umożliwiających ich odbiór. Zapewnienie odpowiedniej infrastruktury jest konieczne by sygnał był dostępny dla odbiorcy, tak samo jak emitowanie sygnału, który mógłby być odebrany przez dostarczone urządzenia. Powód podniósł, że przemawia to całościowym postrzeganiu tych elementów jako nierozłącznych części usług polegających na reemisji.

Różnica między „usługami telewizji kablowej” a „usługami reemisji programów telewizyjnych” ogranicza się do wykorzystania terminologii branżowej (usługi telewizji kablowej) oraz terminologii ustawowej (usługi reemisji programów telewizyjnych).

Za takim rozumieniem pojęć przemawia, w ocenie powoda, również treść wspólnej tabeli wynagrodzeń zatwierdzonej postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu. Treść tabeli odzwierciedla utrwaloną praktykę rynkową w tym zakresie, ponieważ w postępowaniu przez Sądem Okręgowym w Poznaniu uczestniczyli, poza wnioskodawcami ( Stowarzyszenia (...) oraz (...)) również przedstawiciele organizacji reprezentujących operatorów. Żaden z uczestników postępowania nie zgłaszał zastrzeżeń co do takiej metodyki ustalania podstawy wynagrodzenia licencyjnego.

Powód podniósł, że opinia, na którą powołuje się pozwany w odpowiedzi na pozew, nie dotyczy faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ wyrażone w niej poglądy należą do osób niezwiązanych z negocjowaniem i zawarciem umowy licencyjnej.

Odnosząc się do twierdzeń pozwanego, powód wskazał, że konieczność zobowiązania do przedstawienia informacji oraz dokumentów w zakresie wskazanym w pkt II. petitum pozwu wynika z okoliczności, iż pozwana dokonywała nieuzasadnionych treścią umowy potrąceń od kwoty mającej stanowić podstawę do obliczenia wynagrodzenia autorskiego. Objęte pkt II. informacje i dokumenty umożliwią weryfikację prawidłowości otrzymanych od pozwanej uprzednio opłat i danych i ostateczne doprecyzowanie roszczenia o zapłatę z pkt I. petitum pozwu.

Określenie w umowie licencyjnej zakresu informacji, który ma udzielić powodowi pozwany nie oznacza, że nie może on dochodzić udzielenia innych informacji związanych z realizacją umowy w oparciu o przysługujące mu roszczenia.

W piśmie tym strona powodowa zaoferowała szereg dowodów zmierzających do dokonania wykładni oświadczeń woli stron co do zapisów umowy licencyjnej w zakresie podstawy naliczania wynagrodzenia, a także przebiegu postępowania o zatwierdzenie tabeli wynagrodzeń.

Odpowiedź na replikę powoda.

W piśmie procesowym z dn. 31 lipca 2023 r. (k. 739-744) pozwany zaprzeczył prawdziwości twierdzeń powoda jakoby w treści odpowiedzi na pozew z dn. 24 lutego 2023 r. przyznał, że dokonuje wyodrębnienia składników usługi reemisji i odlicza je pomniejszając w ten sposób podstawę do ustalenia należnego powodowi wynagrodzenia licencyjnego. Powód nie wykazał, by wcześniejsze działania pozwanego (z okresu poprzedzającego zawarcie umowy licencyjnej) podejmowane w wykonaniu umowy licencyjnej, w szczególności obejmujące ustalanie podstawy obliczenia wynagrodzenia licencyjnego, różniły się od obecnych, kwestionowanych przez powoda.

Pozwany ponownie przytoczył argumenty przedstawione w odpowiedzi na pozew dotyczące wykładni pojęć „usług reemisji programów telewizyjnych” oraz „usług telewizji kablowej”. W jego ocenie powód błędnie wywodzi, iż brak zgłoszenia zastrzeżeń co do wykorzystanych w umowie pojęć stanowi o wyrażeniu przez pozwanego zgody na przyjętą przez niego wykładnię. Pozwany bowiem przyjął, że znaczenie tych pojęć na gruncie zawartej umowy odpowiada ich rozumieniu w przepisach prawa, wskazując, że powód, jako profesjonalny uczestnik obrotu gospodarczego, powinien zwrócić uwagę na takie odmienności przy zawieraniu umowy oraz w jej treści.

Pozwany wskazał również na rozbieżności istniejące między zatwierdzoną tabelą wynagrodzeń a treścią umowy licencyjnej co do podstawy obliczenia wynagrodzenia licencyjnego. W treści tabeli nie występuje bowiem pojęcie „wpływów abonamentowych” a w trakcie samego postępowania przez Sądem Okręgowym w Poznaniu powód nie informował innych uczestników o sposobie wykładni treści tabeli. W ocenie pozwanej powód, skoro nie dokonał zmiany umowy łączącej strony w celu dostosowania jej do treści tabeli, która została zatwierdzona już po zawarciu umowy, nie ma podstaw do stosowania rozszerzającej wykładni treści samej umowy powołując się na zatwierdzoną tabelę wynagrodzeń.

USTALENIA FAKTYCZNE

Powód jest organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Zgodnie z treścią zezwolenia prowadzi zarząd prawami autorskimi do utworów audiowizualnych przysługującym producentom utworów audiowizualnych oraz współtwórcom na polu eksploatacji reemisja.

(okoliczność bezsporna. Informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu KRS powoda 39 – 49 v., odpis statutu powoda 51 – 63 v.

Pozwany jest operatorem telewizji kablowej. W ramach prowadzonej przez siebie działalności świadczy usługę reemisji programów telewizyjnych zawierających utwory audiowizualne objęte repertuarem powoda.

Bezsporne: Informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu KRS pozwanej 65 – 69 v.,

Strona pozwana nie przedstawiła jednoznacznych twierdzeń co do tego, jakie usługi świadczy na rzecz abonentów ani też jakie pozycje składają się na opłaty uiszczane przez abonentów.

22 września 2017 r. strony zawarły umowę licencyjną na reemisję. W treści umowy postanowiono m.in.

„§ 2 [zapłata]

1.  Ustala się, że miesięczna płatność z tytułu uzyskania przez Operatora praw, o których mowa w §1 stanowić będzie równowartość 2.2% wszystkich miesięcznych rzeczywistych wpływów, które Operator otrzymuje z tytułu świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych w danym miesiącu kalendarzowym, powiększoną o podatek VAT według obowiązującej stawki.

2.  W celu uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że pod pojęciem wszystkich miesięcznych rzeczywistych wpływów”, o których mowa w ust. 1., rozumie się wpływy operatora netto, bez podatku VAT oraz że do przychodów o których mowa w ust. 1. nie wlicza się przychodów powstałych z naliczonych i pobranych opłat przyłączeniowych i manipulacyjnych, nie mających charakteru świadczeń okresowych, jak również przychodów z opłat z tytułu usług transmisji danych (w tym dostępu do internetu) w sieciach telewizji kablowej. Do przychodów, o których mowa w ust. 1 nie wlicza się także przychodów z tytułu świadczenia usługi telewizyjnej Operatora w ramach pakietu Premium, w którego skład wchodzą programy grupy (...) i grupy(...)

(…)

4. Operator zobowiązany jest do udzielania (...) na piśmie oraz w formie elektronicznej na adres mailowy (...)informacji dotyczących:

a) liczby abonentów w poszczególnych miesiącach, informacja ta powinna być aktualizowana co 6 miesięcy,

b) wysokości opłat abonamentowych w poszczególnych miesiącach (w przypadku, w którym operator pobiera opłaty w różnej wysokości - wysokość opłat abonamentowych pobieranych w tytułu dostarczenia poszczególnych pakietów ze wskazaniem, ilu abonentów korzysta z poszczególnych pakietów); informacja ta będzie aktualizowana co 6 miesięcy,

c) wykazu programów telewizyjnych reemitowanych praz operatora (w przypadku, w którym Operator dostarcza pakiety programów na rzecz swoich abonentów – wykazu programów telewizyjnych wchodzących w skład poszczególnych pakietów); informacja ta aktualizowana będzie co 6 miesięcy

d) wartości miesięcznych rzeczywistych wpływów netto (bez podatku VAT), które operator otrzymuje z tytułu świadczenia usług reemisji programów telewizyjnych; informacja ta podawana będzie w terminie o 7 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, którego dotyczy informacja.

(...) zobowiązuje się do wykorzystywania podanych danych wyłącznie w celu kontroli poprawności wykonania obowiązku przyjętego przez Operatora w stosunku do (...)

Bezsporne: Umowa licencji na reemisję z dn. 22.09.2017 r. 71 – 72 v.

Postanowieniem z 2 marca 2017 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie I NS 126/13 zatwierdził częściowo przedstawioną m.in. przez powoda „Tabelę wynagrodzeń za korzystnie z utworów i przedmiotów praw pokrewnych w sytuacji określonej w art. 21 ¹ ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (reemisja w sieciach kablowych)”.

Tabela zawiera między innymi następujące postanowienia:

„IV. Wysokość wynagrodzenia z tytułu reemisji utworów oraz korzystania z wideogramów objętych tabelą wynisi3,3% wpływów netto użytkownika praw (bez podatku VAT), uzyskanych od abonentów w związku ze świadczeniem usług reemisji, które nie obejmują jednorazowych opłat instalacyjnych i przyłączeniowych.

V. zapłata wynagrodzenia, o którym mowa w pkt. IV Tabeli jest dokonywana następująco:

(…)

2) 2,2% wpływów netto użytkownika praw, określonych w pkt. IV Tabeli – na rachunek bankowy Stowarzyszenia (...) (…)”

Postanowienie to stało się prawomocne z dniem 26 kwietnia 2018 r. na skutek oddalenia wszystkich apelacji przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu w sprawie I ACa 805/17.

Bezsporne: Postanowienie Sąd Okręgowego w Poznaniu z dn. 2.03.2017 r., sygn. akt I Ns 126/13 wraz z wnioskiem o zatwierdzenie wspólnej tabeli wynagrodzeń z dn. 8.05.2013 r. – część zawierająca treść wspólnej tabeli wynagrodzeń (...) i Stowarzyszenia (...) – 164, Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dn. 26.04.2018 r., sygn. akt I ACa 805/17 k. 166

W okresie od 1 stycznia 2021 r. do 30 listopada 2022 r. pozwana przedstawiała powódce miesięczne raporty dotyczące należności wynikających z zawartej między stronami umowy licencji. Raporty te obejmowały następując pozycje:

„Wartość wynikająca z Umowy par. 2 pkt 1. (…)

Wartość wynagrodzenia2,2% (netto) (…)

VAT 23% (…)

Należność (...) (brutto) (…)

Okoliczność bezsporna: Raporty pozwanej za okres od stycznia 2021 r. do grudnia 2021 r. k. 115 – 126, raporty pozwanej za okres od stycznia 2022 r. do listopada 2022 r. 128 – 138.

Wskazywane przez stronę pozwaną w raportach sumaryczne wartości wpływów opisanych § 2 pkt 1. umowy licencyjnej odbiegały od wcześniejszych proporcji wartości przychodów ze sprzedaży usług reemisji do wartości sprzedaży usług telekomunikacyjnych ujawnionych w sprawozdaniach finansowych. Wcześniej proporcja ta wynosiła ok. 89%. Natomiast z noty do sprawozdania finansowego za 2021 r. wynika, że pozwany uzyskał przychody ze sprzedaży usług telekomunikacyjnych ok. 6 891 000 zł. Natomiast kwota zaraportowana za ten okres do powoda jako wpływy opisane w § 2 pkt 1. umowy licencyjnej to 2 503 921 zł. Proporcja ta wynosi ok. 36%.

Dowód: Raporty pozwanej za okres od stycznia 2021 r. do grudnia 2021 r. 115 – 126, Raporty pozwanej za okres od stycznia 2022 r. do listopada 2022 r. 128 – 138, Noty do sprawozdań za 2021 r. 140 – 149 v.

Pismem z 18 listopada 2022 r. powód wezwał pozwanego do udzielania informacji. Pozwany odmówił spełnienia żądań powoda.

Okoliczność bezsporna: Pismo powoda z dn. 18.10.2022 r. wraz z potwierdzeniem odbioru 151 – 157, Pismo pozwanej z dn. 30.11.2022 r. 159 – 159 v.

OCENA DOWODÓW

Okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia w zakresie objętym wyrokiem częściowym sąd ustalił w oparciu o przedstawione przez strony twierdzenia o stanie faktycznym oraz dowody z dokumentów.

Szereg okoliczności faktycznych pozostawało bezspornych:

- pisemna (literalna) treść umowy licencji,

- treść orzeczenia sądu w przedmiocie tabeli wynagrodzeń,

- treść raportów pozwanej przekazywanych powódce za okres objęty żądaniem pozwu,

- treść not do sprawozdań finansowych (w zakresie przychodów z usług telewizji kablowej)

Strony w pismach przygotowawczych złożyły szereg wniosków dowodowych dotyczących okoliczności dotychczasowej współpracy miedzy stronami (poprzednikiem prawnym pozwanej), toczących się postępowań, ujawnionych w ich ramach okoliczności i zapadłych w tych postępowaniach rozstrzygnięć. Te wnioski dowodowe w istocie zmierzały do ustalenia okoliczności towarzyszących zawarciu umowy i dalej wykładni oświadczeń woli stron zawartych w umowie co do podstawy naliczania wynagrodzenia.

Sąd uznał, że dokonywanie wykładni oświadczeń woli stron zawartych w umowie licencji w zakresie dotyczącym podstawy naliczania wynagrodzenia jest niedopuszczalne.

Zgodne bowiem z art. 81 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi ( o.z.z.) stawki określone w zatwierdzonych tabelach wynagrodzeń za korzystanie z utworów lub przedmiotów praw pokrewnych stosuje się w umowach, których stroną jest organizacja zbiorowego zarządzania posiadająca takie zatwierdzone tabele.

Natomiast w myśl ust. 2 w umowach, o których mowa w ust. 1, postanowienia umowne określające wynagrodzenie inne, niż wynikałoby to z zatwierdzonych tabel wynagrodzeń, są nieważne, a ich miejsce zajmują odpowiednie postanowienia tych tabel.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy istnieje zatwierdzona tabela opłat i wynagrodzeń zostaje wyłączona swoboda umów organizacji zbiorowego zarządzania oraz użytkownika w zakresie dotyczącym ustalania podstaw wynagrodzenia. Oświadczenia woli stron zostają zastąpione orzeczeniem sądu. To orzeczenie sądu o zatwierdzeniu tabeli jest źródłem stosunku prawnego między stronami (co do podstaw naliczenia wynagrodzenia), nie zaś ich zgodne oświadczenia woli. Ich wykładnia nie ma więc znaczenia dla ustalenia treści owego stosunku prawnego.

Dlatego tez sąd w postanowieniu z dnia13 marca 2025 r. w pkt 2. pominął dowód z szeregu dokumentów zaoferowanych przez stronę powodową przy piśmie z dnia 28 kwietnia 2023 r. k. (334 i nast.) uznając, że dotyczą one okoliczności nieistotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Pominięcie dowodów dotyczyło także orzeczeń z rozlicznych postępowań toczących się między stronami. Fakt, że takie spory miały miejsce i kończyły się określonymi rezultatami, nie jest elementem podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w tej sprawie. Sąd uważa, że prezentacja materiału procesowego w tym zakresie zmierzała w istocie do przekonania sądu do podjęcia analogicznej decyzji w tym postępowaniu, nie zaś wykazaniu faktów istotnych dla sprawy.

Sąd pominął także dowody dotyczące powiązania P. K. z fundacją (...). Kwestia ta dotyczy oceny obiektywizmu ekspertyzy załączonej do odpowiedzi na pozew. Sama ekspertyza k. 264 nie została uznana za dowód w sprawie (tj. za materiał pozwalający na weryfikację zgłoszonych przez pozwanego twierdzeń o faktach). Sąd uznał, że jest to materiał procesowy zawierający stanowisko eksperckie strony pozwanej.

Sąd pominął dowód z protokołu zeznań świadka J. B. w innej sprawie (zał. 9 płyta CD). Prowadzenie takiego dowodu stoi w sprzeczności z zasadą bezpośredniości.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka J. B. zawnioskowanego przez stronę pozwaną w odpowiedzi na pozew (k. 240). Dowody przeprowadza się na poparcie twierdzeń wskazanych przez strony. Dowody nie mają służyć przytoczeniu (objaśnieniu) przez świadków faktów, których strona nie przytoczyła prezentując własne twierdzenia o stanie faktycznym. Innymi słowy w procesie kontradyktoryjnym dowody nie służą pozyskaniu przez sąd wiedzy o faktach (jak to ma miejsce w procesie śledczym – inkwizycyjnym) lecz weryfikacji twierdzeń przytoczonych przez strony. Skoro pozwany nie przedstawił sądowi twierdzeń co do tego, jakie usługi obejmuje wykazywana w sprawozdaniach finansowych „usługa telewizji kablowej” oraz jaka dokumentacja księgowa lub jakakolwiek inna jest prowadzona w związku z rozliczaniem przychodów z tego tytułu, to źródłem tych informacji w procesie nie może być świadek.

Podobnie należało ocenić wniosek dowodowy strony powodowej (k.335) o przesłuchanie świadka B. P.. Wniosek ten zresztą został zgłoszony jedynie na wypadek uwzględnienia wniosku o przesłuchanie świadka J. B..

Z tych samych względów sąd pominął dowód z przesłuchania stron.

Sąd szereg rozstrzygnięć dowodowych odroczył na kolejne etapy postępowania. Przeprowadzenie tych dowodów może okazać się celowe dopiero gdy zostanie sprecyzowane roszczenie o zapłatę i jego podstawa faktyczna – w oparciu o dokumenty i informacje udzielone przez stronę pozwaną w wykonaniu wyroku częściowego. Niektóre z tych dowodów zmierzają do ustalenia wynikającej w postanowienia Sądu Okręgowego w Poznaniu o zatwierdzeniu tabeli podstawy ustalenia należnego stronie powodowej wynagrodzenia. Rozstrzygnięcie tej kwestii może wymagać wiedzy eksperckiej. Jej pozyskaniu może służyć zarówno opinia biegłego, jak i inne środki dowodowe, których nie wyklucza kodeks postępowania cywilnego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Przyczyny wydania wyroku częściowego

Sąd uznał za niezbędne wydanie w tej sprawie wyroku częściowego (art. 317 k.p.c.) w zakresie roszczeń powoda o udzielenie informacji oraz wydanie dokumentów. Na decyzji sądu zaważyły następujące argumenty:

- informacje i dokumenty, o których mowa w art. 47 i 48 ustawy o.z.z. służą ustaleniu lub weryfikacji wynagrodzenia (opłaty) należnej organizacji zbiorowego zarządzania na rzecz twórców których reprezentuje,

- powód zatem, aby należycie określić wysokość żądania zapłaty oraz jego podstawę faktyczną musi dysponować określonymi informacjami i dowodami,

- przymusowa egzekucja świadczeń pozwanego polegających na udzieleniu informacji oraz udostępnieniu dokumentów może nastąpić jedynie w oparciu o prawomocny wyrok,

- ani sformułowanie żądania zapłaty, ani rozstrzygniecie o nim nie jest możliwe bez informacji, których dotyczy wyrok częściowy.

Wydaniu wyroku częściowego rozstrzygającego o żądaniu informacyjnym oraz o żądaniu wydania dokumentów nie stoi na przeszkodzie brak rozstrzygnięcia kwestii, jaka jest podstawa naliczania opłat w świetle zatwierdzonej postanowieniem Sądu Okręgowego tabeli, względnie umowy stron.

Istota sporu między stronami dotyczy tego, jakie składowe opłat uiszczanych przez abonentów (tj. rzeczywistych w wpływów otrzymywanych przez operatora) winny stanowić podstawę wynagrodzenia uiszczanego na rzecz powoda. Przy czym powód uważa, że wskazana w § 2 ust. umowy względnie w pkt IV Tabeli usługa reemisji programów telewizyjnych jest tożsama z usługą telewizji kablowej, w ramach której nie należy wyodrębniać (sztucznie) szeregu różnych świadczeń. Taki zabieg służy bowiem jedynie obniżeniu świadczenia uiszczanego do (...) (vide pismo powoda 28 kwietnia 2023 r. k. 352 – 353). Tymczasem strona pozwana stoi na stanowisku, że usługa reemisji stanowi jedną z wielu wchodzących w skład usługi telewizji kablowej. Toteż tylko opłaty za tę usługę winny stanowić podstawę obliczenia wynagrodzenia.

Zdaniem tut. Sądu rozstrzygnięcie kwestii co do tego, z jakiego tytułu wpłaty od abonentów winny być podstawą naliczenia wynagrodzenia, nie jest kluczowe na etapie decydowania o zasadności roszczeń informacyjnych czy roszczeń o wydanie dokumentów.

Do tej pory bowiem nie zostało przedstawione przez stronę pozwaną jednoznaczne stanowisko, jakie są składniki wpłat z tytułu usług telekomunikacyjnych (opisanych w nocie do sprawozdania finansowego (k. 143) poza usługą reemisji (raportowaną do powoda k. 115 i nast.). W szczególności, czy stanowiące element usług telekomunikacyjnych usługi telewizji kablowej obejmują także wyodrębnione jako osobna kategoria (z punktu widzenia pobieranych opłat) takie usługi jak np.:

- utrzymywanie infrastruktury kablowej i jej modernizacja,

- udostępnianie dekonderów i kart sieciowych

- nadawanie własnych programów telewizyjnych pozwanej,

- usługi (...),

- usługi wideo na żądanie ( (...))

- usługi (...) (tj. możliwości oglądania telewizji na więcej niż jednym odbiorniku)

Bez tej informacji nie sposób zweryfikować tego, co należy rozumieć pod pojęciem „wpływów uzyskanych od abonentów w związku ze świadczeniem usługi reemisji” (pkt IV Tabeli). To więc strona pozwana na skutek wyroku częściowego wskaże powodowi, jakie usługi składają się na usługę telewizji kablowej i jakie opłaty są pobierane z tego tytułu od abonentów.

w oparciu o te informacje powód przedstawi swoje twierdzenia o stanie faktycznym, wymieniając składowe podstawy wyliczenia wynagrodzenia. Tak określona podstawa stanie się przedmiotem oceny sądu w kontekście zatwierdzonej przez Sąd Okręgowy tabeli. Dopiero bowiem mając informacje o tym, co strona powodowa (w oparciu o dane uzyskane od pozwanego) uznaje za „wpływy uzyskanych od abonentów w związku ze świadczeniem usługi reemisji” sąd będzie mógł ocenić, czy rzeczywiście wszystkie składowe mieszczą się w pojęciu zawartym w pkt IV Tabeli zatwierdzonej przez Sąd Okręgowy w Poznaniu.

Ocena żądań powoda

W ocenie sądu powództwo w zakresie żądania udzielania informacji oraz wydania dokumentów w znacznej części zasługiwało na uwzględnienie.

Powód jako podstawę swoich żądań wskazał art. 48 i 49 ust. 1 o.z.z.

Przepisy te przewidują po stronie organizacji zbiorowego zarządzania dwa rodzaje uprawnień. Pierwsze z nich o charakterze ustawowym to prawo do żądania informacji i dokumentów „niezbędnych do określenia wysokości dochodzonych przez nią wynagrodzeń i opłat”. Organizacja zbiorowego zarządzania musi wiec wykazać, że:

- przysługuje jej prawdo do poboru wynagrodzenia lub opłaty o określonym charakterze

- żądane informacje i dokumenty są niezbędne do określenia wysokości tychże wynagrodzeń lub opłat.

Drugie uprawnienie do żądania informacji i dokumentów powinno wynikać wprost z umowy zawartej pomiędzy organizacją zbiorowego zarządzania a użytkownikiem. Umowa taka powinna opisywać zakres informacji i dokumentów, a także sposób ich udostępniania organizacji w celu poboru wynagrodzeń i ich podziału między uprawnionych (art. 49 ust. 1. o.z.z. ).

Między stronami nie było sporne to, że powód jest uprawniony na podstawie umowy do poboru wynagrodzeń na rzecz twórców utworów audiowizualnych. Sąd weryfikował zatem, czy żądane informacje są niezbędne do określenia ich wysokości, względnie czy umowa stron przewiduje udzielenie przez pozwanego jakich informacji i wydanie dokumentów.

Żądanie udzielenia informacji wskazanych w pkt II. pkt 1) lit a) i b) tj. co do liczby abonentów oraz wysokości opłat abonamentowych pobieranych w każdymi miesiąca ze wskazanie poszczególnych pakietów wynika wprost z postanowień pkt 4. umowy licencyjnej.

Z kolei żądanie informacyjne wskazane w pkt II ppkt 1) lit c) dotyczyło w istocie wyszczególnienia składowych opłaty za świadczenia usług telewizyjnych. Jak już wskazano ustalenie części składowych opłat pobieranych od abonentów za usługi telewizyjne (usługę telewizji kablowej – opisanej w sprawozdaniu finansowym) jest niezbędne do weryfikacji tego, które z tych świadczeń pozostają „w związku ze świadczeniem usług reemisji” w rozumieniu tabeli zatwierdzonej postanowieniem sądu.

Sąd oddalił powództwo w zakresie dotyczącym żądania zawartego w pkt II pkt 1) lit d., które dotyczyło tych samych informacji lecz zostało opisane jako wpływy związane z usługą reemisji.

Skoro punktem odniesienia dla strony powodowej były wpływy przychody ujawnione w sprawozdaniu finansowym z tytułu „usług telewizji kablowej”, które były znacznie wyższe niż raportowane przez pozwanego w ramach obowiązków umownych, to należy zakładać, że na usługę telewizji kablowej składa się także usługa reemisji, co zresztą wynika pośrednio z twierdzeń strony pozwanej. Nie było zatem uzasadnione żądane tych samych informacji lecz inaczej opisanych.

Sąd w całości uwzględnił żądanie strony powodowej co do wydania dokumentów. Dokumenty te to przede wszystkim różnorakie rejestry przychodów z różnych tytułów – w tym sprzedaży usług składających się na usługę telewizji kablowej (obejmującej również usługę reemisji). Wzajemne porównanie tych dokumentów pozwoli na weryfikację prawdziwości przedstawionych danych.

Strona powodowa domagała się także danych z tzw. systemu billingowego. Pozwany nie zaprzeczył, aby takim systemem dysponował. System ten pozwala na ustalenie wszystkich kategorii opłat pobieranych przez pozwanego od abonentów w związku ze świadczeniem usługi telewizji kablowej.

Sąd uznał, że zarówno informacje o wysokości jak i o składowych opłat pobieranych przez pozwaną od abonentów, a także dokumenty księgowe i tzw. raporty billingowe są niezbędne do ustalenia wysokości wynagrodzenia pobieranego przez powoda. Nawet gdyby okazało się, że dane te nie dotyczą tylko telewizji kablowej lecz także dostawy Internetu lub jeszcze innych nie związanych z reemisją usług, możliwe będzie ich porównanie z ogółem przychodów ze sprzedaży usług telekomunikacyjnych wykazanych w nocie do sprawozdania finansowego. Jakkolwiek pewne dane w poszczególnych dokumentach będą zapewne się powtarzać, to dopiero możliwość wzajemnego ich porównania stwarza możliwość uzyskania jednoznacznej odpowiedzi co do tego, jakie są składowe opłat pobieranych przez pozwanego i które z nich winny stanowić podstawę wynagrodzenia pobieranego przez powoda.

Sąd mając na uwadze duża ilość danych oraz dokumentów będących przedmiotem świadczenia pozwanego wydłużył czas wykonania obowiązku do dwóch miesięcy.

SSO Weronika Klawonn