Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku XVI Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Daniszewska (spr.)

Sędziowie: SO Sylwia Kamińska

SO Włodzimierz Witt

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

przeciwko D. C. i M. A.

w przedmiocie skargi dłużnika M. A. na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym(...) T. W. w sprawie Km 759/13

na skutek zażalenia dłużnika D. C.

na postanowienie Sądu Rejonowego (...)

z dnia 12 listopada 2015 r. sygn. akt XIII 1 Co 2436/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt XVI Cz 182/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy (...) G. odrzucił zażalenie dłużnika D. C. na postanowienie tego Sądu z dnia 30 września 2015r.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że dłużnik wniósł zażalenie na postanowienie Sądu wydane na skutek rozpoznania skargi na czynności komornika w przedmiocie zawiadomienia o terminie oględzin nieruchomości.

Zdaniem Sądu Rejonowego, żaden przepis nie przewiduje zaskarżalności tego typu orzeczeń. Stosownie zaś do treści przepisu art. 767 ⁴ k.p.c., w postępowaniu egzekucyjnym zażalenie przysługuje na postanowienia sądu w wypadkach wskazanych w ustawie.

Sąd I instancji uznawszy, że na postanowienie Sądu wydane w niniejszej sprawie nie przysługuje zażalenie, odrzucił je w oparciu o art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł dłużnik D. C., wnosząc o jego uchylenie i o zasądzenie kosztów postępowania.

Skarżący wskazał, że nie sposób się zgodzić z tym, że orzeczenie nie jest zaskarżalne. Wskazał, że pouczono go o możliwości zaskarżenia orzeczenia. Podniósł, że postępowanie sądowe jest dwuinstancyjne i ma prawo odwołać się od decyzji sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika D. C. nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak trafnie wskazał Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, zgodnie z art. 767 ⁴ § 1 k.p.c., zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie.

Na podstawie art. 394 § 1 k.p.c. stosowanego odpowiednio na mocy przepisu art. 13 § 2 k.p.c., zażalenie przysługuje także na postanowienia sądu, które kończą postępowanie w sprawie oraz w wypadkach wskazanych w tym przepisie, o ile pozostają one aktualne w postępowaniu egzekucyjnym. Żaden przepis kodeksu postępowania cywilnego nie stanowi, że na postanowienie sądu oddalające skargę na czynności komornika polegające na zawiadomieniu o terminie oględzin nieruchomości przysługuje zażalenie. Ponadto aby postanowienie oddalające skargę na czynności komornika było zaskarżalne, musi ono zmierzać do zakończenia postępowania egzekucyjnego (por. uchwała SN z dnia 28 listopada 1969 r. III CZP 83/69, OSNC 1970/6/105; postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1986 r.III CRN 40/86, OSNC 1987/7/102). Oznacza to, iż musi to być postanowienie, które kończy sprawę jako całość. Cechą charakterystyczną postanowienia kończącego postępowanie w sprawie jest bowiem to, że po wydaniu takiego postanowienia, postępowanie toczyć się nie może (por. uchwała SN z dnia 15 września 1995 r.III CZP 110/95, OSNC 1995/12/177).

Nie jest możliwe przyjęcie, że postanowienie sądu oddalające skargę na czynności komornika wymienione powyżej jest postanowieniem kończącym postępowanie egzekucyjne, albowiem przepisy kodeksu postępowania cywilnego przewidują w takim wypadku dalsze etapy postępowania w postaci dokonania opisu i oszacowania nieruchomości, sprzedaży licytacyjnej zakończonej postanowieniem sądowym co do przybicia, przysądzenia własności, podziału sumy uzyskanej z egzekucji. Dlatego zażalenie na takie postanowienie nie przysługuje (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2008 roku, III CZP 106/08, OSNC z 2009 r., Nr 10, poz. 134; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2008 roku, III CZP 107/08, OSNC z 2009 r., Nr 10, poz. 139).

Wbrew zarzutom skarżącego, nie został on przez wydanie zaskarżonego postanowienia pozbawiony prawa do sądu.

Zgodnie z art. 78 Konstytucji RP - każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania określa ustawa.

Zasada wyrażona w art. 78 Konstytucji RP gwarantuje stronom postępowania, że orzeczenie wydane w pierwszej instancji będzie mogło być zweryfikowane nie tylko pod względem merytorycznym, lecz także w zakresie usuwania uchybień, błędów proceduralnych czy omyłek popełnionych w tym postępowaniu. Aby zasada ta mogła być urzeczywistniona, postępowania muszą być przynajmniej dwuinstancyjne, przy czym organ pierwszej, a następnie - odwoławczy - drugiej instancji to organy należące do tego samego typu organów władzy publicznej (zob. P. Winczorek, Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Warszawa 2000, komentarz do art. 78, s. 101). Wszelkie odstępstwa od zasady dopuszczalne w zdaniu drugim art. 78 Konstytucji RP muszą wynikać z ustawy.