Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX GC 629/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gdańsku z 2018-01-16

Sygn. akt IX GC 629/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku Wydział IX Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Mankiewicz

Protokolant: sekr. Sądowy Marta Czerwińska

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2017r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa H. M.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w G.

o uchylenie uchwały wspólników

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda H. M. na rzecz pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwotę 1.080,00 (tysiąc osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  kosztami sądowymi w kwocie 2.000,00 zł (dwa tysiące złotych) obciąża powoda H. M., uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód H. M. wniósł o uchylenie uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników pozwanej spółki (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością w G. oznaczonej numerem 5 z dnia 23 czerwca 2017 r. w sprawie nałożenia na wspólników obowiązku wniesienia dopłat na pokrycie strat proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Wniósł też o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu żądania uchylenia uchwały powód podniósł, że kwestionowana uchwała została podjęta w sposób sprzeczny z art. 238 §1 k.s.h. Wskazał, że zgromadzenie wspólników spółki zostało powołane wadliwie, albowiem zaproszenie nie zostało wysłane z dwutygodniowym wyprzedzeniem przed planowanym zgromadzeniem. Zaznaczył także, że nie uczestniczył w zgromadzeniu, które odbyło się w dniu 23 czerwca 2017 r. ani też nie udzielił osobie trzeciej pełnomocnictwa do reprezentowania go
i wykonywania prawa głosu. Powód podkreślił przy tym, że dowiedział się
o podjętej uchwale w piśmie z dnia 28 czerwca 2017 r.

Powód zarzucił, że przedmiotowa uchwała ma na celu pokrzywdzenie wspólników, jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, wskazując, że nigdy wcześniej w pozwanej spółce nie dochodziło do podejmowania uchwał zobowiązujących wspólników do wniesienia opłat. Twierdził, że wszystkie straty miały być pokrywane z przyszłych zysków spółki. Podkreślił, że pozwana posiada środki finansowe. Nadmienił wreszcie, że nie miał możliwości uzyskania dostępu do dokumentów spółki, w tym również do księgi protokołów uchwał podejmowanych przez zgromadzenie wspólników
z powodu wieloletniego konfliktu między wspólnikami.

W odpowiedzi na pozew, pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz ze zwrotem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przypisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana w pierwszej kolejności podniosła zarzut braku legitymacji czynnej powoda wskazując, że prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały wspólników przysługuje wspólnikowi, który nie był obecny na zgromadzeniu, jedynie w przypadku wadliwego zwołania zgromadzenia wspólników lub też powzięcia uchwały
w sprawie nieobjętej porządkiem obrad. Zdaniem pozwanej zaproszenie na zgromadzenie wspólników zostało wysłane zgodnie z art. 238 §1 k.s.h. Wyjaśniła, że przedmiotowa uchwała była objęta porządkiem obrad, a zarząd pozwanej spółki w sposób prawidłowy, na 15 dni przed planowanym terminem wysłała na adres powoda i reszty wspólników zaproszenie na zgromadzenie wspólników z dnia 23 czerwca 2017 r. Zaznaczyła, że pozostali wspólnicy spółki tj. (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...) oraz (...) Sp. z o.o. odebrali zaproszenie osobiście w dniu 8 czerwca
2017 r.

Pozwana zaprzeczyła, jakoby powód był pozbawiony dostępu do jakiegokolwiek dokumentu spółki pozwanej. Jak podkreśliła, konflikt pomiędzy stronami odnośnie raportu przepływów finansowych został zażegnany sporządzeniem raportu podpisanego przez część wspólników.

Pozwana podniosła także, że możliwość podjęcia o dopłatach jest przewidziana w § 10 umowy spółki. Zaskarżona uchwała nakłada obowiązek wniesienia dopłat na wszystkich wspólników, równomiernie i proporcjonalnie do posiadanych udziałów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). Spółka zajmuje się doradztwem gospodarczym i finansowym.

Kapitał zakładowy spółki wynosi 150.000 zł.

Wspólnikami spółki są:

-

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 393 udziały o łącznej wysokości 39.300 zł,

-

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) posiadający 1000 udziałów o łącznej wysokości 100.000 zł,

-

J. J. posiadający 81 udziałów o łącznej wartości 8.100 zł,

-

H. M. posiadający 25 udziałów o łącznej wartości 2.500 zł,

-

(...) z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 1 udział
o łącznej wartości 100 zł.

Prezesem zarządu jest M. B..

Siedzibą spółki jest miejscowość G., a adresem siedziby
ul. (...), (...)-(...) G..

(Dowód: odpis z KRS k. 45-46, umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - akt notarialny Rep. A nr (...) k. 13-18v, lista obecności k. 65 oraz zeznania reprezentanta pozwanej – M. B., protokół rozprawy z 11.12.2017 r. k. 84-86)

W § 2 umowy spółki wskazano, że siedzibą spółki jest miasto G..

Zgodnie z § 15 ust. 1 umowy spółki, Zgromadzenie Wspólników zwoływane jest na zasadach określonych przez Kodeks spółek handlowych. Ust. 3 tego paragrafu stanowi, Zgromadzenie Wspólników zwołuje Zarząd, jeśli uzna to za wskazane, oraz na żądanie Wspólników posiadających przynamniej 1/10 kapitału zakładowego.

Natomiast według § 15 ust. 4 umowy spółki, Zgromadzenie Wspólników jest zwoływane za pomocą, listów poleconych lub pocztą kurierską, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, wysyłanymi przynajmniej na dwa tygodnie przed terminem Zgromadzenia. W zawiadomieniu należy określić
w szczególności dzień, godzinę i miejsce odbycia Zgromadzenia oraz szczegółowy porządek obrad.

Ponadto na podstawie § 10 umowy spółki, wspólnicy na podstawie uchwały podjętej jednomyślnie przez Zgromadzenie Wspólników mogą zostać zobowiązani do wniesienia zwrotnych dopłat na pokrycie strat bilansowych do wysokości 100-krotnej wartości nominalnej posiadanych przez nich udziałów. Dopłaty mogą być zwracane Wspólnikom, jeżeli nie są potrzebne na pokrycie strat bilansowych w kapitale zakładowym.

W § 16 ust. 1 umowy spółki wskazano, że Zgromadzenie Wspólników może podejmować uchwały bez względu na liczbę obecnych wspólników
i reprezentowanych udziałów, każdy udział daje prawo jednego głosu, zaś uchwały zapadają bezwzględną większością głosów oddanych, o ile obowiązujące przepisy nie przewidują surowszych warunków podjęcia uchwały

(Dowód: umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - akt notarialny Rep. A nr (...) k. 13-18v)

Prezes zarządu zwołał na dzień 23 czerwca 2017 r. na godzinę 10:00 Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki (...)
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., które miało odbyć się w siedzibie spółki, tj. w G. przy ul. (...).

W dniu 8 czerwca 2017 r. (data nadania w placówce pocztowej) prezes zarządu pozwanej spółki wysłał na adres powoda listem poleconym zawiadomienie o terminie zwołania zwyczajnego zgromadzenia.
W zaproszeniu prezes zarządu wskazał, iż porządek obrad obejmuje m.in. podjęcie uchwały w przedmiocie uchwalenia dopłaty do kapitału w łącznej kwocie 300.000 zł.

Jeszcze tego samego dnia tj. 8 czerwca 2017 r. prezes zarządu pozwanej spółki zaproszenie o tożsamej treści wysłał wspólnikowi J. J.. Natomiast pozostałym wspólnikom zaproszenia zostały wręczone osobiście.

(Dowód: zaproszenie z 07.06.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 47-48, zaproszenie z 08.06.2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 49-50, zaproszenia z 07.06.2017 r. z potwierdzeniem odbioru k. 51-53, a także zeznania reprezentanta pozwanej – M. B., protokół rozprawy z 11.12.2017 r. k. 84-86)

W dniu 23 czerwca 2017 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w G., w którym uczestniczyli wspólnicy (...) Spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością, (...) z ograniczoną odpowiedzialnością oraz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w S.. Powód H. M. i C. J. nie stawili się.

Przewodniczący stwierdził, że wszyscy wspólnicy zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie zgromadzenia i jest ono zdolne do podejmowania wiążących uchwał.

Uchwałą nr 5 Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
z dnia 23 czerwca 2017 r., podjętą jednomyślnie w głosowaniu jawnym, zostały nałożone na wspólników zwrotne dopłaty na pokrycie strat w łącznej kwocie 105.978,79 zł proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Termin wniesienia dopłat ustalono na dzień 31 lipca 2017 r. W wyniku głosowania, oddano 1.394 głosy za przyjęciem uchwały nr 5, stanowiące 92,93 % kapitału zakładowego

( Dowód: protokół ze Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 23 czerwca 2017 r., k. 63-64, lista obecności na zwyczajnym zgromadzeniu wspólników spółki z dnia 23 czerwca 2017 r., k-65 oraz zeznania reprezentanta pozwanej – M. B., protokół rozprawy
z 11.12.2017 r. k. 84-86)

W związku z podjęciem przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w G. uchwały oznaczonej nr 5 z dnia 23 czerwca 2017 r., jej prezes zarządu w piśmie z dnia 28 czerwca 2017 r. poinformował powoda
o obowiązku wniesienia dopłat na pokrycie strat proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Wskazał, że powód, jako wspólnik w udziale wynoszącym 1,6% w kapitale zakładowym, zobowiązany jest do uiszczenia dopłaty w kwocie 1.695,66 zł do dnia 31 lipca 2017 r.

( Dowód: pismo z 28.06.2017 r. k. 12)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty złożone przez strony, a które zostały przywołane wyżej. Dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.). W myśl dyspozycji przepisu art. 245 k.p.c., dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Sąd dał wiarę przedłożonym przez strony dowodom
z dokumentów prywatnych, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości ani autentyczności, a Sąd nie znalazł podstaw, by wątpliwości w tym zakresie powziąć z urzędu. Pozostałe dokumenty, które nie zostały wymienione w uzasadnieniu, w ocenie Sądu nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy nowych i istotnych okoliczności.

Ustalenia stanu faktycznego dokonał Sąd także na podstawie zeznań pozwanej. Sąd uznał zeznania je w całości, albowiem były one spójne, konsekwentne, logiczne i korespondowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Istotne znaczenie miał dowód z pisemnych zaproszeń
i potwierdzeń nadania oraz protokół Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników i zeznania pozwanej, a które to dowody nie dają podstaw do przyjęcia, iż zwołanie zgromadzenia i jego przebieg, przebiegało w sposób odmienny od tego, który został odzwierciedlony w tych dokumentach. Przedłożone dokumenty tworzą jasny i spójny obraz przedmiotowej sprawy, zarówno
w zakresie zwołania zgromadzenia, jak i samego przebiegu zgromadzenia wspólników w dniu 23 czerwca 2017 r.

Sąd ograniczył przesłuchanie stron do przesłuchania pozwanego albowiem powoda wezwany prawidłowo na rozprawę nie stawił się. Wezwanie dla powoda wysłane na wskazany przez niego w pozwie adres wrócił niepodjęte w terminie lecz awizowane prawidłowo, dlatego tez Sąd uznał to doręczenie za prawidłowo w trybie art. 139 k.p.c. Wiedzę powoda o terminie rozprawy potwierdziła również jego pełnomocnik obecna na rozprawie w dniu 11 grudnia 2017 r. Wprawdzie podnosiła ona, że w okresie doręczenia pozwany nie przebywał w kraju, jednakże przyznała, iż przed i w dniu rozprawy był obecny i wiedział o jej terminie. Zauważyć tez należy, iż pełnomocnik powoda nie zgłaszała zastrzeżenia co do ograniczenia przesłuchania do strony pozwanej.

Zrekonstruowany stan faktyczny nie był między stronami sporny, a dla rozstrzygnięcia konieczna była tylko prawna analiza podjętej przez pozwaną uchwały nr 5.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie powód H. M., jako wspólnik pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w G. wniósł o uchylenie uchwały nr 5 z dnia 23 czerwca 2017 r. Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników pozwanej spółki w nałożenia na wspólników obowiązku wniesienia dopłat na pokrycie strat proporcjonalnie do posiadanych udziałów, opierając swe żądanie na podstawie art. 249 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych
(Dz. U. z 2013, poz. 1030 tj. ze zm., dalej jako: „k.s.h.”).

Zgodnie z art. 249 § 1 k.s.h. uchwała wspólników sprzeczna z umową spółki bądź dobrymi obyczajami i godząca w interesy spółki lub mająca na celu pokrzywdzenie wspólnika może być zaskarżona w drodze wytoczonego przeciwko spółce powództwa o uchylenie uchwały. Natomiast zgodnie z art. 250 k.s.h. prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały wspólników przysługuje: 1) zarządowi, radzie nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz poszczególnym ich członkom, 2) wspólnikowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu, 3) wspólnikowi bezzasadnie niedopuszczonemu do udziału w zgromadzeniu wspólników, 4) wspólnikowi, który nie był obecny na zgromadzeniu, jedynie w przypadku wadliwego zwołania zgromadzenia wspólników lub też powzięcia uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad, 5) w przypadku pisemnego głosowania, wspólnikowi, którego pominięto przy głosowaniu lub który nie zgodził się na głosowanie pisemne albo też który głosował przeciwko uchwale i po otrzymaniu wiadomości o uchwale w terminie dwóch tygodni zgłosił sprzeciw. Nie ulega wątpliwości, że wspólnik, który nie był obecny na zgromadzeniu wspólników, może zaskarżyć podjętą na nim uchwałę jedynie
w przypadku wadliwego zwołania zgromadzenia wspólników lub też powzięcia uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad (pkt 4).

Powód swoją legitymację procesową wywodził z treści przepisu
art. 250 pkt 4 k.s.h., wskazując, że zgromadzenie zostało zwołane wadliwie, gdyż powód nie został zawiadomiony prawidłowo o terminie jego zwołania. Natomiast strona pozwana kwestionowała w pierwszej kolejności legitymację czynną powoda, utrzymując, że zwołane zgromadzenie nie było wadliwe.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że powód należy do kręgu podmiotów wymienionych w art. 250 pkt 4 k.s.h. Jest on wspólnikiem spółki, który nie był obecny na zwyczajnym zgromadzeniu wspólników. Już tylko
z tej przyczyny, sytuacje przewidziane w art. 250 k.s.h. pkt 1-3 i pkt 5 pozostają poza sferą dalszych rozważań Sądu.

Do rozstrzygnięcia wymagała zatem kwestia, czy pozwana spółka dokonała prawidłowego powiadomienia powoda o terminie zgromadzenia.

Problematykę zwoływania zgromadzenia wspólników podejmuje
art. 238 k.s.h. Zgodnie z nim, zgromadzenie wspólników zwołuje się za pomocą listów poleconych lub przesyłek nadanych pocztą kurierską, wysłanych co najmniej dwa tygodnie przed terminem zgromadzenia wspólników. Zamiast listu poleconego lub przesyłki nadanej pocztą kurierską, zawiadomienie może być wysłane wspólnikowi pocztą elektroniczną, jeżeli uprzednio wyraził na to pisemną zgodę, podając adres, na który zawiadomienie powinno być wysłane (§ 1). W zaproszeniu należy oznaczyć dzień, godzinę i miejsce zgromadzenia wspólników oraz szczegółowy porządek obrad. W przypadku zamierzonej zmiany umowy spółki należy wskazać istotne elementy treści proponowanych zmian (§ 2).

Tytułem wstępu podnieść należy, że przepis art. 238 k.s.h. stwarza tylko minimalne gwarancje zapewnianej wspólnikom ochrony ustawowej.

Podkreślenia wymaga, że przepis art. 238 k.s.h. nie wymaga, aby odbiór zarówno listów poleconych, jak i przesyłki nadanej pocztą kurierską były potwierdzone pisemnie. W tej sytuacji, potwierdzenie odbioru nie jest niezbędne do wykazania prawidłowości zawiadomienia (zob. A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-300 k.s.h., WKP, 2011, opubl. LEX). W konsekwencji powyższego, wspólnicy nie muszą potwierdzić otrzymania zaproszenia, aby zawiadomienie o zwołaniu zgromadzenia wspólników mogło być uznane za prawidłowe.

Jak powszechnie przyjmuje się zarówno w doktrynie, jak
i orzecznictwie, o zachowaniu dwutygodniowego terminu wskazanego
w art. 238 § 1 k.s.h. rozstrzyga data nadania listu poleconego (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 30 września 2005 r., I ACa 710/05, LEX nr 164625, a także wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 1999 r., I ACa 1252/98). To odstępstwo od przyjętej w prawie polskim teorii tzw. doręczenia kwalifikowanego. (por. W. Popiołek, Komentarz do art.238 Kodeksu spółek handlowych [w:] Pyzioł W. (red.), Frąckowiak
J., Kidyba A., Popiołek W., Witosz A., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, LexisNexis, 2008, opubl. LEX).
Tym samym nadanie przesyłki
w zakreślonym terminie jest wystarczające dla prawidłowości zwołania zgromadzenia nawet wtedy, gdyby okazało się, że przesyłki nie da się doręczyć. Jeśli zaś idzie o termin dwutygodniowy to nie jest możliwe skrócenie tego terminu w umowie spółki, albowiem norma art. 238 § 1 zd. 1 k.s.h. ma w tej części charakter bezwzględnie obowiązujący. Przy czym przepis ten ma charakter dyspozytywny w tym sensie, że ustanawia minimum prawidłowego zawiadomienia, nie wykluczając innych,
o ile zapewnią skuteczność doręczenia zaproszenia oraz dowód dokonania tej czynności. Umowa spółki może przewidywać dodatkowe wymogi związane
z zawiadamianiem o zgromadzeniu (np. zamieszczenie na tablicy ogłoszeń
w zakładzie spółki). Zawiadomienie ich dokonane w inny sposób, pozwalający wszakże na powzięcie z określonym wyprzedzeniem czasowym informacji
o terminie, miejscu i porządku obrad zwołanego zgromadzenia wspólników, nie może być traktowane jako zwołane wadliwie i pozbawione uprawnienia do podejmowania uchwał. Nadmienić też trzeba, że ustawodawca nie wymaga jednoczesności wysłania zaproszeń, a wskazuje jedynie termin minimalny, nie ma podstaw do wprowadzania wymagania jednoczesności wysyłki.

W kontekście tych rozważań uwypuklić trzeba, iż § 15 ust. 1 umowy spółki stwierdza, że zgromadzenie wspólników zwoływane jest na zasadach określonych przez kodeks spółek handlowych. Wykładnia językowa tego postanowienia nie nastręcza wątpliwości i nakazuje stosować art. 238 k.s.h.

Idąc dalej wskazać trzeba, iż jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, listem poleconym nadanym w dniu 8 czerwca 2017 roku zarząd pozwanej spółki wysłał na adres powoda, tj. ul. (...), (...)-(...) S., zawiadomienie o terminie zwołania zwyczajnego zgromadzenia wspólników na dzień 23 czerwca września 2014 roku. Powiadomienie o zgromadzeniu wspólników, zakreślało datę zgromadzenia na 23 czerwca 2017 r. a więc na 15 dni przed zgromadzeniem. Zaproszenia zostały również wysłane pozostałym wspólnikom listem poleconym, z wyjątkiem (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. (...) oraz (...)Sp. z o.o., którzy odebrali zaproszenia poprzez swych przedstawicieli osobiście w dniu 8 czerwca 2017 r. Trzeba zaznaczyć, iż w § 3 protokołu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników pozwanej spółki z dnia 23 czerwca 2017 r., przewodniczący oświadczył, że wszyscy wspólnicy zostali prawidłowo zawiadomienie o terminie zgromadzenia i jest ono zdolne do podejmowania wiążących uchwał.

Konkludując tę część należy stwierdzić, że został zachowany minimalny dwutygodniowy termin wskazany w art. 238 § 1 k.s.h. Ogłoszenie o zwołaniu zgromadzenia zawierało również dzień, godzinę i miejsce zgromadzenia wspólników oraz proponowany porządek obrad, zgodnie z wymogiem określonym w art. 238 § 2 k.s.h. Zgromadzenie pod adresem wskazanym
w KRS jako adres siedziby spółki tj. ul. (...) w G.. Natomiast w § 2 ust. 3 umowy spółki wskazano, że siedzibą spółki jest miasto G.. Biorąc zatem powyższe pod uwagę Sąd doszedł do przekonania, że po stronie powodowej brak jest legitymacji procesowej czynnej do wytoczenia powództwa w przedmiocie uchylenia uchwały nr 5 powziętej przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki w dniu 23 czerwca 2017 r. Zaś wspólnikowi spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który nie był obecny na nadzwyczajnym zgromadzeniu wspólników, na którym powzięto sporną uchwałę i nie wykazał, że zgromadzenie zostało wadliwie zwołane lub też powzięto na nim uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad, nie służy również prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały wspólników. Stwierdzenie braku legitymacji czynnej po stronie powodowej zwalnia bowiem sąd z obowiązku badania występowania przesłanek określonych w art. 249 k.s.h. (tak m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 27 lutego 2014 r., I ACa 775/13).

Oceny tej nie zmienia także okoliczność, iż § 15 ust. 4 zd. 1 umowy spółki określa, że Zgromadzenie Wspólników jest zwoływane na pomocą listów poleconych lub pocztą kurierską, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, wysłanymi co najmniej na dwa tygodnie przed terminem Zgromadzenia. Postanowienie to wprowadza dodatkowe wymaganie
– w porównaniu do brzmienia art. 238 k.s.h. – pisemnego potwierdzenia przez wspólnika odbioru zaproszenia na zgromadzenie.

W ocenie Sądu, ową regulację umowną należy uznać za superfluum, albowiem w § 15 ust. 1 umowy spółki mowa jest o stosowaniu przepisów kodeksu spółek handlowych w zakresie zwoływania zgromadzeń. Należy tu ponownie przypomnieć, iż przepisy nie przewidują wymogu dodatkowego pisemnego potwierdzenia odbioru. W tym stanie rzeczy, niedochowanie wymogu pisemnego potwierdzenia odbioru, który wprowadza § 15 ust. 4 umowy spółki nie powoduje wadliwości zaproszenia, jeżeli czyni ono zadość wymogom art. 238 k.s.h., który znajduje zastosowanie z mocy § 15 ust. 1 umowy spółki. Niezależnie od tego, w ocenie Sądu, systematyka umowy,
a mianowicie umiejscowienie analizowanego postanowienia (w niższej części jednostki redakcyjnej § 15 umowy, aniżeli wskazywany ust. 1) skłania do wniosku, że wolą wspólników było przyjęcie form zwoływania zgromadzeń w sposób określony w art. 238 k.s.h. Jednocześnie zwraca uwagę, że regulacja zawarta w § 15 ust. 4 umowy spółki, odpowiada unormowaniu art. 238 § 1 k.s.h. w brzmieniu sprzed 15 stycznia 2004 r. Na tle dawnego art. 238 k.s.h. istniał spór, co do interpretacji zwrotu ,,za pisemnym potwierdzeniem odbioru” z uwagi na użyty przed nim przecinek. Z jednej strony podnoszono, że wymóg pisemnego potwierdzenia odnosi się tylko do zaproszenia wysłanego pocztą kurierską (tak m.in. J. Strzępka (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Rok:2003), z drugiej zaś strony wskazywano, że ma on zastosowanie zarówno do zwołania za pomocą listów poleconych, jak
i przesyłki kurierskiej.

Sąd orzekający, rozpoznając niniejszą sprawę podziela pierwszy z tych poglądów. Za taką wykładnią przemawia to, iż odbiór listu poleconego każdorazowo musi być pokwitowany przez odbiorcę. Wynika to z definicji listu poleconego zawartej w art. 3 pkt 22 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1529 ze zm.), zgodnie z którą przesyłka polecona oznacza przesyłkę listową będącą przesyłką rejestrowaną, przemieszczaną i doręczaną w sposób zabezpieczający ją przed utratą, ubytkiem zawartości lub uszkodzeniem. Zaś przesyłka rejestrowana oznacza przesyłkę pocztową przyjętą za pokwitowaniem przyjęcia i doręczaną za pokwitowaniem odbioru (pkt 23). Z tych względów za nieuzasadnione należały uznać stanowisko, jakoby wymóg dodatkowego obowiązku pisemnego potwierdzenia odbioru w sytuacji opisanej w § 15 ust. 4 umowy spółki dotyczył zaproszenia wysłanego w formie listu poleconego. Skoro bowiem przesyłka przesyłkę pocztowa polecona w rozumieniu ustawowym jest przesyłką przyjętą za pokwitowaniem przyjęcia i doręczaną za pokwitowaniem odbioru (pkt 23), to można uznać, iż spełnia ona wymóg pisemnego potwierdzenia odbioru. Trzeba tę sytuacje odróżnić od zwrotnego poświadczenia odbioru, którego wymogi umowne nie odnoszą się.

Z powołanych wyżej względów Sąd uznał powództwo za niezasadne
i oddalił je w całości, o czym orzekł jak w pkt I.

Ubocznie już tylko należy wskazać, iż w ocenie Sądu powód nie wykazał, aby zaskarżona uchwała była sprzeczna z umową spółki bądź dobrymi obyczajami i godziła w interesy spółki lub miała na celu pokrzywdzenie wspólnika. Zaskarżona uchwała dotyczyła nałożenia na wspólników obowiązku wniesienia dopłat na pokrycie strat proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Dopłaty mogą być nakładane jedynie umową spółki. Wynika to z art. 177 § 1 k.s.h. stanowiącego, że umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Z kolei w myśl § 2 tego przepisu, dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie
w stosunku do ich udziałów. Niewątpliwie z taką sytuacją w niniejszej sprawie mamy do czynienia. Jak wynika z § 10 umowy spółki, wspólnicy na podstawie uchwały podjętej jednomyślnie przez Zgromadzenie Wspólników mogą zostać zobowiązani do wniesienia zwrotnych dopłat na pokrycie strat bilansowych do wysokości 100-krotnej wartości nominalnej posiadanych przez nich udziałów. Dopłaty mogą być zwracane Wspólnikom, jeżeli nie są potrzebne na pokrycie strat bilansowych w kapitale zakładowym. Przedmiotowa uchwała nakłada obowiązek wniesienia dopłat na wszystkich wspólników i miała na celu pokrycie strat w łącznej kwocie 105.978,79 zł, dzięki uzyskaniu przez spółkę jednostek pieniężnych od wspólników. Co istotne, obowiązek ten został nałożony równomiernie i proporcjonalnie do posiadanych udziałów, stąd też nie można uznać, aby zachodziły ustawowe przesłanki z art. 249 k.s.h. Nie może też ujść uwadze, iż zakres tego obowiązku w odniesieniu do powoda jest stosunkowo niewielki, biorąc pod uwagę ilość posiadanych przezeń udziałów.

O kosztach orzeczono w punkcie drugim na zasadzie art. 98 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca obowiązana jest do zwrotu kosztów procesu obejmujących wydatki, do których należą m.in. koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Koszty te zostały przyznane zgodnie z § 2 pkt 7 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.).

Z uwagi na oddalenie powództwa w całości i przegranie procesu przez powoda, Sąd w punkcie trzecim obciążył powoda kosztami sądowymi, uznając je za uiszczone w całości, o czym dał wyraz w punkcie trzecim sentencji orzeczenia.

G., dnia 16 stycznia 2018 r.

SSO Agnieszka Mankiewicz

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Żarczyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Mankiewicz
Data wytworzenia informacji: