Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Alicja Romanowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Grądzik

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016r. w Elblągu

na rozprawie sprawy

z odwołania A. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 15.10.2015r. numer (...) znak: (...)

o umorzenie należności z funduszu alimentacyjnego

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że umarza A. Ż. należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz 5 % opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu w łącznej kwocie 23.020,90 (dwadzieścia trzy tysiące dwadzieścia złotych i dziewięćdziesiąt groszy).

Sygn. akt IVU1599/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 października 2015r. nr (...) znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił wnioskodawcy A. Ż. umorzenia należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu ali­mentacyjnego oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością fun­duszu w łącznej kwocie 23.026,90 zł.

Wnioskodawca A. Ż. nie zgodził się z powyższą decyzją wno­sząc odwołanie, w którym podniósł, że znajduje się w ciężkiej sytuacji zdrowotnej i materialno- bytowej, organ rentowy uznał go za całkowicie niezdolnego do pracy i niezdolnego do samodzielnej egzystencji.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Od­dział w O. wniósł o jego oddalenie. Pozwany powołał przepisy ustawy z dnia 28.11.2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228, poz. 2255 z późn. zm.), podnosząc, że skarżący prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, z pomocy finansowej opieki społecznej jest właścicielem nieruchomości.

W ocenie pozwanego nie zachodzą szczególnie uzasadnione przesłanki uzasadniające umorzenie należności.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Poza sporem było, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. dokonywał wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz małoletnich dzieci wnioskodawcy P. i N. Ż. , do których alimentacji zobo­wiązany był skarżący A. Ż.. Zadłużenie z tego tytułu na dzień 15.10.2015r wynosiło 23.026,90 zł..

W dniu 3 września 2015r. do pozwanego wpłynął wniosek skarżącego o umo­rzenie zadłużenia wobec funduszu alimentacyjnego, (dowód: wniosek - akta ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 15.10.2015r. pozwany Zakład (...)­łecznych Oddział w O., powołując się na przepis art. 68 ust. 1 w zw. z art. 63 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 28.11.2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228, poz.

i

2255 z późn. zm.) odmówił skarżącemu umorzenia należności likwidowanego fundu­szu alimentacyjnego, (dowód: decyzja k-47 akt ZUS )

Z zeznań skarżącego wynikało, że ma on obecnie 55 lat, jest osobą bezrobot­ną. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddziała w E., na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej z dnia 5.11.2015r., która rozpoznała raka drobnokomórkowego płuca prawego stopnia IV z przerzutami do wątroby, węzłów chłonnych nadobojczy-kowych lewych, gałki ocznej w trakcie chemioterapii, przewlekłe WZW typu C,ZZA w okresie abstynencji, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa, przebytą dyskoidektomię L5-S1 w 2003r, uznała skarżącego za całkowicie niezdolnego do pracy i niezdolnego do samodzielnej egzystencji od 21 lipca 2015r do 21 lipca 2017r.Organ rentowy, decyzją z dnia 7.12.2015r (...) odmówił ubezpie­czonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na niespełnienie przesłanki z art. 57 ust 1 i 3 i 58 ustawy z 17.12.1989r o emeryturach i rentach z FUS. /wnioskodawca legitymował się okresem ubezpieczeniowym w wymiarze 15 lat 6 miesięcy i 11 dni, zarówno w okresie 10-lecia przed powstaniem niezdolności do pracy i złożeniem wniosku o rentę nie udowodnił żadnego okresu ubezpieczeniowe­go, a ustalona niezdolność powstała po upływie 18 -tu miesięcy od ustania ostat­niego okresu ubezpieczeniowego./

Decyzją z dnia 20.01.2016r po rozpoznaniu wniosku A. Ż. odmówił przyznania mu prawa do renty w drodze wyjątku.

Skarżący prowadzi sam gospodarstwo domowe, jest właścicielem jednopoko­jowego mieszkania o pow.35,31 m ² położonego w miejscowości Ł., pobiera do­datek mieszkaniowy w kwocie 92,30 zł i dodatek energetyczny w kwocie 11.09zł miesięcznie i zasiłek stały w wysokości 234,21 zł. Posiada samochód V. (...) rok produkcji 1994

Zgodnie z art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach ro­dzinnych (Dz.U. z 2003r., Nr 228, poz.2255) w szczególnie uzasadnionych przypad­kach związanych z sytuacją zdrowotna lub rodzinna osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów, lub osoby zobowiązanej do zwrotu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu, likwidator może umorzyć, rozłożyć na raty lub od­roczyć termin płatności należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu.

2

W świetle wyżej cytowanego w części art. 68 ustawy o świadczeniach rodzin­nych wynika, że ustawodawca wymienił trzy możliwości, o które może się starać dłużnik likwidowanego fa, a to :

•

rozłożenie należności na raty,

•

odroczenie płatności należności,

•

umorzenie należności.

Zastosowanie wszystkich tych dobrodziejstw ustawodawca uzależnił od oce­ny, że zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek związany z sytuacją zdrowotną lub rodzinną dłużnika. Nie budzi wątpliwości Sądu, że „szczególny charakter" sytuacji uzasadniającej zastosowanie każdego z wymienionych dobrodziejstw może być i z reguły będzie odmienny. Wynika to z oczywistej gradacji skali dobrodziejstwa od naj­bliżej idącego w postaci rozłożenia na raty, aż po najdalej idący w postaci umorzenia należności. Nie budzi też wątpliwości, że z pierwszą sytuacją możemy mieć do czy­nienia wówczas, gdy sytuacja finansowa /mająca podłoże w tych szczególnych oko­licznościach związanych z sytuacją zdrowotną lub rodzinną dłużnika/ wprawdzie nie pozwala na spłatę całej należności jednorazowo - dobrowolnie czy w drodze przymu­su egzekucyjnego - lecz jest na tyle stabilna, że gwarantuje spłatę należności rozło­żonej na raty. W drugim z wymienionych przypadków szczególne okoliczności uza­sadniają ocenę, że spłata ani też wyegzekwowanie należności nie będzie możliwe przez pewien czas. W ostatniej sytuacji warunkiem najdalej idącego dobrodziejstwa może być wyłącznie ustalenie, że z uwagi na szczególne okoliczności brak jest moż­liwości skutecznego zaspokojenia w jakimkolwiek czasie.

Zdaniem Sądu analiza sytuacji rodzinnej i zdrowotnej wnioskodawcy daje podstawę do stwierdzenia, że brak jest możliwości skutecznego zaspokojenia kwoty wskazanej w decyzji w jakimkolwiek czasie.

Wnioskodawca, , urodził się (...), a więc do osiągnięcia powszechne­go wieku emerytalnego pozostało mu jeszcze 12 lat. Ale w tym miejscu należy zau­ważyć, że wnioskodawca od 20 lat nie pracuje, co świadczy o znacznym braku ak­tywności zawodowej i zdaniem Sądu nie rokuje pozytywnie na przyszłość. Biorąc pod uwagę dotychczasowy tryb życia skarżącego i brak aktywności zawodowej przez tak długi okres czasu /20 lat/. Sąd wyraża przekonanie, że wnioskodawca nie podejmie już pracy zawodowej. Przez okres pozostawania bez pracy skarżący korzystał z za­siłków pomocy społecznej. Powyższe, w ocenie Sądu świadczy o nieporadności skarżącego, który wykazał się całkowitą nieumiejętnością znalezienia pracy i zapew-

3

nienia sobie w ten sposób podstawowych środków do życia.

Wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy i niezdolną do sa­modzielnej egzystencji z uwagi na zaawansowaną, wielonarządową chorobę nowo­tworową /drobnokomórkowy rak płuca stopnia IV z przerzutami do wątroby, węzłów chłonnych, gałki ocznej/. Aktualnie odbywa leczenie chemioterapią i radioterapią. Samo leczenie jest uciążliwe, ubezpieczony wymaga z całą pewnością pomocy in­nych osób, a leczenie wymaga dodatkowych nakładów finansowych. Po okresie in­tensywnego leczenia, jego organizm będzie zapewne znacznie osłabiony. Będzie on wymagał dodatkowych środków na rehabilitację, leki i suplementy oraz odpowiednią dietę.

Z całą pewnością nie będzie mógł wykonywać ciężkich prac fizycznych, do wykonywania których ma kwalifikacje.

Mając powyższe na uwadze, jak i obecną sytuację na rynku pracy, która nie daje wielu możliwości zarobkowych osobom o małej aktywności zawodowej i braku doświadczenia zawodowego, a także o ograniczonej wydolności organizmu uznać należało, że możliwości zatrudnienia są bardzo znikome.

Ubezpieczony jest właścicielem mieszkania i tym samym ma zaspokojone po­trzeby mieszkaniowe. Wielkość lokalu, miejsce jego położenia wskazują, że wartość tego lokalu nie jest znaczna. Brak jest podstaw, do przyjęcia , aby ubezpieczony mógł w chwili obecnej zbyć to mieszkanie lub zamienić na mniejsze, aby uzyskać środki na spłatę zadłużenia na rzecz Fundusz Alimentacyjnego. Wnioskodawca utrzymuje się z zasiłków z pomocy społecznej, ale kwoty te wypłacane są w wysoko­ści niższej niż minimum socjalne. Sporadycznie wspierają go finansowo znajomi z AA. Uzyskane od nich środki ubezpieczony przeznacza na leczenie i konsumpcję. Przed zachorowaniem ubezpieczony spłacał dobrowolnie zaległości z tytułu alimen­tów w kwocie 50 zł miesięcznie. W ocenie Sadu w aktualnej sytuacji zdrowotnej ubezpieczonego wpłata w nawet tej symbolicznej kwocie nie jest możliwa. Samo­chód, którego właścicielem jest ubezpieczony przedstawia niewielką wartość /rocznik 1994/,a nadto z uwagi na konieczność leczenia w poradni specjalistycznej w E. należy uznać, że jest to w chwili obecnej niezbędny środek transportu ubezpieczone­go.

Biorąc pod uwagę y wiek skarżącego, a przede wszystkim stan zdrowia , można oczywiście uznać, iż ma on znacznie ograniczoną możliwość zarobkowania.

4

Mając na uwadze sytuację finansową wnioskodawcy - brak majątku pozwala­jącego na zbycie i uregulowanie należności, a przede wszystkim sytuację zdrowotną - całkowita niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji, wiek -55 lat, brak aktywności zawodowej od 20 lat, oraz fakt, że w bieżącej egzystencji korzy­sta z pomocy osób trzecich - powyższe implikuje twierdzenie, że wnioskodawca nie będzie w stanie uiścić świadczeń, do których jest zobowiązany.

Wobec powyższych okoliczności Sąd uznał odwołanie za zasadne i na pod­stawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i umorzył należności likwido­wanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimenta­cyjnego oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu w wysokości określonej w zaskarżonej decyzji.

5