Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Renata Żywicka

Protokolant: sekr. sądowy Jolanta Fiedorowicz

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013r. w Elblągu

na rozprawie sprawy

z odwołania E. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 15/10/2012 r. znak: (...)

o wysokość emerytury

postanawia

odrzucić odwołanie.

Sygn. akt IV U 589/13

UZASADNIENIE

E. L. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. z dnia 15 października 2012r, którą to decyzją organ rentowy przyznał wnioskodawcy zaliczkę na poczet przysługującej mu emerytury od dnia 05 marca 2012r. Skarżący zarzucił, że pozwany w sposób nieprawidłowy ustalił staż pracy w przedmiotowej decyzji .

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie , podnosząc ,że pozwany nie jest w stanie odnieść się do zarzutów odwołania , gdyż nie dysponuje aktami rentowymi skarżącego , które załączone zostały do akt sprawy Sądu Okręgowego w Elblągu IVU 2018/12 .

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 30 marca 2012r. wnioskodawca E. L. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury .

Decyzją z dnia 15 października 2012r. pozwany po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego przyznał wnioskodawcy zaliczkę na poczet emerytury od dnia 05 marca 2012r, tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego . Pozwany do ustalenia wysokości emerytury uwzględnił 27 lat , 6 miesięcy i 15 dni okresów składkowych i 7 lat , 9 miesięcy i 8 dni okresów nieskładkowych .Organ rentowy ustalił wysokość świadczenia do wypłaty na kwotę 1238,42 zł .

Jednocześnie pozwany poinformował ,że do podstawy wymiaru emerytury za okres od 03 listopada 2003r. do 04.11.2003r, od 15.05.2004r. do 31.05.2004r , od 01.04.2010r. do 30.09.2010r. i od 02.11.2010r. do 30.11.2010r. przyjęto minimalne wynagrodzenie w tym okresie . Nadto organ rentowy wskazał ,że po nadesłaniu przez (...) w G. zaświadczenia o okresach przebywania na zasiłkach chorobowych , emerytura zostanie ponownie naliczona .

/ dowód : wniosek k.1-6 akt rentowych , decyzja zaliczkowa k. 110-111a.r./

W świetle art. 477 ⁸ §1 k.p.c. do właściwości sądów okręgowych należą sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych, z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość sądów rejonowych ( o zasiłek chorobowy, wyrównawczy, opiekuńczy, macierzyński, porodowy, pogrzebowy, rodzinny oraz o dodatki do zasiłku rodzinnego, o świadczenie rehabilitacyjne, o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wypadku lub choroby zawodowej pozostającej w związku z czynną służbą wojskową albo służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Służbie Celnej, o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, o świadczenie z tytułu funduszu alimentacyjnego).

Przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących:

1)ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego,

2) emerytur i rent,

4)innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

5)odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji lub Służbie Więziennej (art. 476 §2 k.p.c.).

W myśl art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.Nr 205, poz. 1585), Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności:

1) zgłaszania do ubezpieczeń społecznych;

2) przebiegu ubezpieczeń;

3) ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek;

3a) ustalania wymiaru składek na Fundusz Emerytur Pomostowych i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu tych składek;

4) ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych;

5) wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego.

Art. 83 ust. 4 zd. 1 stanowi, że od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje.

Nie budziło wątpliwości, że skarżący wniósł odwołanie od decyzji dotyczącej przyznanego mu świadczenia emerytalnego, zaś kwestią sporną pozostawało nie samo prawo do świadczenia, lecz wysokość tego świadczenia. Jednakże zauważyć należy, że przedmiotowa decyzja de facto nie ustala wymiaru należnego wnioskodawcy świadczenia, lecz jedynie przyznaje skarżącemu zaliczkę na jego poczet. W myśl bowiem art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 153, poz. 1227), jeżeli prawo do świadczeń zostało udowodnione, ale zainteresowany nie przedłożył dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń, organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia w kwocie zaliczkowej zbliżonej do kwoty przewidywanych świadczeń. Organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia, o których mowa w ust. 1, również wtedy, gdy składki należne za okres, z którego ustalono podstawę obliczenia emerytury określonej w art. 26, zostały zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego w terminie uniemożliwiającym ich uwzględnienie w podstawie obliczenia świadczenia w dniu wydania decyzji w sprawie prawa do świadczenia i ustalenia jego wysokości art. 120 ust. 2).

Tak więc w chwili obecnej w sprawie brak jest decyzji organu rentowego, która swoim zakresem odnosiłaby się do żądania wnioskodawcy. Pozwany nie wydał bowiem jeszcze decyzji ustalającej wysokość świadczenia wnioskodawcy, którą ten mógłby kwestionować. Tym samym na tym etapie postępowania, zaistniała niedopuszczalność drogi sądowej.

Nie został bowiem wyczerpany tryb postępowania przedsądowego warunkującego otwarcie drogi sądowej, a co za tym idzie odwołanie skarżącego podlegało odrzuceniu stosownie do przepisu art. 199 §1 pkt. 1 k.p.c.( Sąd odrzuci pozew jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna).