Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy XIV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Aleksandra Smólska-Kreft
Protokolant:	Sekretarz sądowy Dominika Ciećwierz

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2025 r. w Bydgoszczy

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. G., R. G., W. G.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanych solidarnie kwotę 3 600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

3.  zasądza od powoda na rzecz każdego z pozwanych kwotę 17,00 zł (siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sędzia Aleksandra Smólska-Kreft

Sygn. akt: XIV C 2208/24

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 grudnia 2024 r. powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. domagał się od pozwanych M. G., W. G. i R. G. solidarnie zapłaty kwoty 27 195,33 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z koniecznością urealnienia wysokości świadczenia banku wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2024 r. do dnia zapłaty. Ewentualnie powód domagał się od pozwanych zapłaty kwoty 27 195,33 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z koniecznością urealnienia wysokości świadczenia banku na podstawie art. 410 w zw. z art. 405 k.c., wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2024 r. do dnia zapłaty - z zastrzeżeniem, że spełnienie zasądzonego świadczenia przez jednego z pozwanych zwalnia pozostałych pozwanych do wysokości spełnionego świadczenia ( in solidum). Ewentualnie powód domagał się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 27 195,33 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z koniecznością urealnienia wysokości świadczenia banku na podstawie art. 410 w zw. z art. 405 k.c., wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2024 r. do dnia zapłaty, od każdego z pozwanych w częściach równych. Powód zgłosił również żądanie ewentualne domagając się zmiany wysokości świadczenia powoda w postaci wypłaconego pozwanym kapitału kredytu na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z istotną zmianą siły nabywczej pieniądza w czasie i ukształtowanie go na poziomie 177 032,80 zł oraz zasądzenia solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwoty 31 032,80 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następującego po dniu doręczenia pozwu stronie pozwanej do dnia zapłaty, na podstawie przepisów o waloryzacji sądowej (art. 358 Okoliczności bezsporne, a nadto: umowa kredytu z dnia 30 marca 2006 r. – k. 23 – 24v, wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w sprawie o sygn. I C 63/22 z dnia 27 lipca 2022 r. – k. 25, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie o sygn. V ACa 1310/22 z dnia 13 września 2023 r. – k. 26, wezwanie do zapłaty z dnia 6 września 2024 r. z załącznikami i potwierdzeniem nadania – k. 27 – 37, oświadczenie o potrąceniu z dnia 17 grudnia 2024 r. z załącznikami – k. 38 – 46, zestawienie – k. 47 – 48, dowód z przesłuchania pozwanego R. G. – k. 108v – 109.

S ąd zważył, co następuje:

Sąd ustaleń faktycznych w sprawie dokonał na podstawie bezspornych twierdzeń stron, dowodu z przesłuchania pozwanego oraz większości przedłożonych przez powoda dokumentów, którym Sąd w całości dał wiarę, ponieważ ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd nie oparł się jednak na niektórych dowodach w postaci dokumentów przedłożonych przez powoda, tj. na wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku (vide - k. 49-58 akt) i pominął dowód z tego dokumentu. Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd wziął pod uwagę wyłącznie dokumenty bezpośrednio z nią związane. Należy wskazać, iż przedłożony wyrok z uzasadnieniem dotyczył innego postępowania i nie miał żadnego związku z przedmiotową sprawą.

Sąd oparł się również na dowodzie z przesłuchania pozwanego R. G., albowiem jego relacja w całości pokrywała się z ustaleniami poczynionymi przez Sąd na podstawie pozostałych dowodów, a ponadto była wyczerpująca i rzeczowa. Sąd na podstawie art. 235 Powód domagał się od pozwanych zapłaty kwoty 27 195,33 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z koniecznością urealnienia wysokości świadczenia banku wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2024 r. do dnia zapłaty – solidarnie, a ewentualnie z zastrzeżeniem, że spełnienie zasądzonego świadczenia przez jednego z pozwanych zwalnia pozostałych pozwanych do wysokości spełnionego świadczenia ( in solidum), bądź od każdego z pozwanych w częściach równych. Powód zgłosił również żądanie ewentualne domagając się zmiany wysokości świadczenia powoda w postaci wypłaconego pozwanym kapitału kredytu na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu w związku z istotną zmianą siły nabywczej pieniądza w czasie i ukształtowanie go na poziomie 177 032,80 zł oraz zasądzenia od pozwanych na rzecz powoda kwoty 31 032,80 zł tytułem zwrotu kwoty należnej powodowi ponad nominalną kwotę kapitału kredytu wypłaconego na podstawie zawartej przez strony umowy kredytu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następującego po dniu doręczenia pozwu stronie pozwanej do dnia zapłaty, na podstawie przepisów o waloryzacji sądowej (art. (...) omawianym wyroku (...) wyroku wprost przesądzono, że zgodnie z zasadą nemo auditur propriam turpitudinem allegans (powołujący się na własny występek nie będzie wysłuchany) nie można dopuścić ani do tego, by strona czerpała korzyści gospodarcze ze swojego niezgodnego z prawem zachowania, ani do tego, by otrzymała odszkodowanie za niedogodności nim wywołane (punkt 81 wyroku). Z uzasadnienia tego wyroku wynika zatem, że Trybunał wypowiedział się nie tylko o bezzasadności wszelkich roszczeń z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, ale wszelkich innych świadczeń wykraczających poza zwrot kapitału i odsetek, jakkolwiek bank by ich nie nazwał. Twierdzenie powoda, że waloryzacja nie stanowi rekompensaty, o której mówi (...) jest całkowicie błędne, albowiem Trybunał wprost wypowiedział się, czego może domagać się bank po uznaniu umowy za nieważną, tj. jedynie zwrotu kapitału i odsetek za opóźnienie.

Takie samo stanowisko Trybunał zaprezentował również w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2023 r. w sprawie C-756/22, w którym ponownie przesądzono, że bank w takim wypadku nie może domagać się od konsumenta innych kwot niż kapitał i ewentualne odsetki za opóźnienie.

Należy także podkreślić, że ochrona konsumenta przewidziana na gruncie dyrektywy 93/13 nie kończy się wraz z unieważnieniem umowy, albowiem w wypadku unieważnienia umowy zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą ze względu na nieuczciwy charakter jednego z jej warunków do państw członkowskich należy uregulowanie, w drodze ich prawa krajowego, skutków tego unieważnienia, z poszanowaniem ochrony przyznanej konsumentowi przez tę dyrektywę, w szczególności poprzez zagwarantowanie przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument ten znajdowałby się w braku takiego nieuczciwego warunku (tak: (...) w wyroku z 16 marca 2023 r. C- 6/22).

W ocenie Sądu za bezzasadne należało uznać także roszczenie ewentualne w przedmiocie zmiany wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego powodowi od pozwanych z tytułu obowiązku zwrotu środków pieniężnych otrzymanych na podstawie umowy kredytu z kwoty 146 000 zł na kwotę 177 032,80 zł w ten sposób, że powodowi poza roszczenie o zwrot środków pieniężnych w ich nominalnej wysokości przysługuje od strony pozwanej dodatkowe świadczenie o zapłatę kwoty 31 032,80 zł wynikające z istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza (żądanie ukształtowania) oraz żądanie zasądzenia od pozwanych na rzecz powoda kwoty 31 032,80 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Należy podkreślić, iż sąd rozpoznaje i orzeka o żądaniu ewentualnym dopiero po oddaleniu żądania głównego.

Zaznaczyć należy, że co do zasady świadczenia pieniężne mogą podlegać waloryzacji, przewidzianej w art. 358 SSR Aleksandra Smólska - Kreft