Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2024 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Sylwia Roszak

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Zasowska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2024 r. w B. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka
komandytowa w L.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w I.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 5617 zł (pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwoty:

a)  powodowi 1000 zł (tysiąc złotych),

b)  pozwanemu 300 zł (trzysta złotych)

tytułem niewykorzystanych zaliczek.

Sygn. akt VIII GC 929/23

UZASADNIENIE

Pozwem z 5 stycznia 2023 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w L., po sprecyzowaniu żądania, wystąpiła o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej (uprzednio (...) Spółki Akcyjnej) z siedzibą w I. kwoty 18.450 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 1 października 2022 roku do dnia zapłaty, kwoty 340,88 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 22 października 2022 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kosztów poniesionej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając żądanie wskazała, że strony łączyła współpraca w zakresie remontu pompy należącej do pozwanej. Pompa wcześniej ulegała awariom i była naprawiana przez powódkę, jednak po kolejnej awarii powódka ustaliła, że przyczyną uszkodzenia była niewłaściwa eksploatacja przez pozwaną, wobec czego wystawiła fakturę za wykonane zlecenie, za które ostatecznie pozwana nie uiściła wynagrodzenia. Powódka dochodzi również kwoty 70 euro tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. W ocenie powódki, zaksięgowanie faktury i jej rozliczenie przemawia za wnioskiem, że roszczenie zostało uznane.

Sąd Rejonowy w Tychach 14 marca 2023 roku w sprawie o sygn. akt VI GNc 116/23 wydał nakaz w postępowaniu upominawczym.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniosła, że powódka na podstawie zaakceptowanego zamówienia z 12 września 2019 roku zobowiązała się do wykonania na rzecz pozwanej remontu pompy. Powódka jednocześnie udzieliła pozwanej 12 miesięcznej gwarancji. Po pierwotnym zakończeniu prac, pompa była kilkukrotnie naprawiana w ramach gwarancji z uwagi na niemożność jej uruchomienia i prawidłowego działania. Ostatecznie została dostarczona w lutym 2022 roku i przechowywana w zamkniętym pomieszczeniu aż do nieskutecznej próby uruchomienia w czerwcu 2022 roku, po której powódce zostały zgłoszone nieprawidłowości. W ocenie powódki jakiekolwiek działania związane z usuwaniem zgłoszonych wad następowały w ramach udzielonej gwarancji, tym bardziej że strony nie umawiały się na osobne zlecenie, zaś nieprawdziwe są wnioski powódki, iż uszkodzenie pompy nastąpiło z winy pozwanej, skoro pompa nie była nawet uruchamiana, wobec czego żądanie wynagrodzenia i rekompensaty jest bezzasadne.

Postanowieniem z 19 kwietnia 2023 roku Sąd Rejonowy w Tychach w sprawie VI GC 170/23 stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest naprawa i konserwacja maszyn.

Dowód: wydruk informacji z KRS na dzień 7.12.2022r. (k. 9-10).

Na mocy umowy z dnia 12 września 2019 roku zawartej pomiędzy zamawiającym (...) S.A. i wykonawcą (...) sp. z o.o. sp.k. zamawiający zlecił remont kapitalny pompy zasilającej S. (...) wraz pobraniem pompy z terenu zamawiającego i montażem po remoncie na stanowisku zgodnie z warunkami realizacji, za łącznym ostatecznym wynagrodzeniem w wysokości brutto 344.154 złotych brutto. Zamawiający zobowiązał się nadto do przeprowadzenia rozruchu pompy i wykonania pomiarów.

Zgodnie z punktem V umowy wykonawca udzielił zamawiającemu 12 miesięcy gwarancji jakości na wykonany zakres prac licząc od dnia uruchomienia pompy oraz 24 miesięcy gwarancji jakości na wmontowane części zamienne i materiał. Zakres prac został określony w załączniku do umowy nr (...) Wykonawca zagwarantował wykonanie przedmiotu zamówienia z należytą starannością. W przypadku zaistniałych wad wykonawca zobowiązał się przystąpić do ich usuwania w trybie pilnym oraz ustalić inne konieczne działania wiązane z likwidacją wad.

Dowód: umowa z 12.09.2019r. (k. 65-68v.), załącznik nr 1.1 (k. 69-70), Ogólne Warunki Prac Remontowych i Montażowych Instalacji z aneksem i tabelą opłat (k. 71-90), aneks do umowy z 27.11.2019r. z protokołem konieczności (k. 91-92), faktura nr (...) (k. 93).

Wykonawca dostarczył zamawiającej pompę po remoncie po raz pierwszy w marcu 2020 roku. Pozwany w dniu 10 marca 2020 roku uiścił wynagrodzenie za wykonanie remontu pompy w kwocie 344 154 zł.

Okoliczności bezsporne, a nadto dowód: potwierdzenie zapłaty z 10.03.2020r. (k. 94).

Pompa mimo remontu nie pracowała poprawnie – w pełnym zakresie. Wskutek wad, wykonawca przeprowadził kilkukrotnie naprawy gwarancyjne i ostatecznie dostarczył pompę 8 lutego 2022 roku, która do czasu zamontowania była przechowywana w suchym pomieszczeniu. Od lutego do czerwca 2022 roku trwały prace montażowe stanowiska, a pompa nie była w tym czasie uruchamiana.

D owód: protokół weryfikacyjny pompy z datą pomiaru 7/8.09.21r. (k. 111-116v.), korespondencja e- mailowa z 2 i 4 listopada 2021 roku (k. 95-95v.), sprawozdanie poremontowe z 7 lutego 2022 roku (k. 117-125), e-mail z 8 lutego 2022 roku (k. 96), zeznania świadka N. W. (e- protokół k. 180), zeznania świadka G. B. (e- protokół k. 208), zeznania reprezentanta pozwanego (k. 234), zeznania reprezentanta pozwanego (e-protokół k. 234).

Montażu pompy na stanowisku w 2022 roku dokonywali pracownicy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przy czynnościach montażu nie stwierdzano nieprawidłowości. Każdy montaż był protokolarnie odebrany. Osiowanie wału silnika elektrycznego było zlecone (...), jednak nie zostało w całości wykonane z uwagi na niesprawność pompy. Ostatecznie pompa nie została uruchomiona, nie została zesprzęglona. Pracownicy(...) nie wyrazili zgody na obracanie wału pompy bez obecności przedstawiciela powoda, który wykonywał naprawę pompy.

Dowód: zeznania świadka N. W. (e- protokół k. 180), zeznania świadka A. G. (k. 180), zeznania reprezentanta pozwanego (e-protokół k. 234).

W dniu 7 lipca 2022 roku w następstwie rozmowy telefonicznej wykonawca poinformował o wyrażeniu zgody na wprowadzenie pompy w nagrzew i przygotowanie jej do uruchomienia.

W dniu 13 lipca 2022 roku (...) S.A. zgłosiła nieprawidłowości polegające na braku smarowania oleju na łożysku od strony sprzęgła oraz braku możliwości montażu z uwagi na przesunięte otwory montażowe, i wezwała do usunięcia nieprawidłowości i obecność przedstawicieli wykonawcy przy ruchu próbnym. Dwa dni później przeprowadzono weryfikację, w wyniku której ustalono niepoprawny montaż elementu pompy. Po prawidłowym zamontowaniu układ działał poprawnie, a smar przepływał przez panewkę. Wykonawca zezwolił na wygrzew pompy.

W dniu 30 lipca 2022 roku odbyła się próba uruchomienia pompy w obecności przedstawicieli powoda i pozwanego. Po pełnym wygrzaniu pompy pracownicy powoda stwierdzili blokadę wału od pompy. W wyniku wspólnych uzgodnień pracowników powoda i pozwanego uczestniczących w próbnym rozruchu, stwierdzono konieczność demontażu pompy i weryfikacji usterki w ramach gwarancji. Pracownicy powoda zadeklarowali odbiór pompy 2 sierpnia 2022 roku w ramach naprawy gwarancyjnej. Pompa nie była zesprzęglona z silnikiem.

Dowód: korespondencja e-mail: z 7.07.22r. (k. 25-26), z 13.07.22r. (k. 25), z 14.07.22r. (k. 27-28, 97v.), z 15.07.22r. (k. 97), notatka służbowa z 15 lipca 2022 roku (k. 126), notatka służbowa z 30.07.22r. (k. 127-127v.), zeznania świadka N. W. (e- protokół k. 180), zeznania świadka B. K. (e- protokół k. 208), zeznania świadka I. K. (e- protokół k. 208), zeznania świadka G. B. (e- protokół k. 208), zeznania świadka P. P. (k. 253), zeznania reprezentanta pozwanego (e-protokół k. 234).

Wykonawca odebrał pompę 3 sierpnia 2022 roku. W wyniku weryfikacji, pracownicy powoda stwierdzili, iż w pompie były cząstki stałe oraz rysy na wirniku i tulejach międzywirnikowych. Powód stwierdził, że przyczyną uszkodzenia pompy było niewłaściwe przygotowanie urządzenia do uruchomienia, a uszkodzenia powstały na skutek działania zamawiającego. Podczas demontażu i weryfikacji obecny był przedstawiciel zamawiającego – P. P..

Wykonawca poinformował zamawiającego o ustalonych przyczynach usterek i konieczności poniesienia kosztów przeprowadzonych prac. Zamawiający odmówił zapłaty, domagając się naprawy gwarancyjnej.

Dowód: zdjęcia poweryfikacyjne (k 21-22), notatka służbowa z weryfikacji z 10.08.22r. (k. 23-24), korespondencja e-mail z 1.08.22r. i 11.08.22r. (k. 100-101v.), pismo z 2.09.22r. (k. 128-129v.), zeznania świadka N. W. (e- protokół k. 180), zeznania świadka B. K. ( e- protokół k. 208), zeznania świadka I. K. (e- protokół k. 208), zeznania świadka P. P. (e- protokół k. 253), zeznania reprezentanta pozwanego (e-protokół k. 234).

W dniu 31 sierpnia 2022 roku (...) sp. z o.o. sp.k. wystawiła na rzecz (...) S.A. fakturę na kwotę 18.450 złotych brutto za wykonanie demontażu pompy ze stanowiska i demontażu elementów, transportu oraz weryfikacji. W dokumencie określono 30 dniowy termin płatności od dnia wystawienia faktury, tj. do 30 września 2022 roku. Faktura została doręczona nabywcy 19 września 2022 roku. Określone wynagrodzenie stanowiło rynkowe wynagrodzenie za tego rodzaju czynności.

Pismem datowanym na 14 października, doręczonym 20 października 2022 roku, (...) sp. z o.o. sp.k. wezwała (...) S.A. do zapłaty kwoty 18.450 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 1 października 2022 roku oraz kwoty 340,88 złotych rekompensaty za koszty odzyskiwania należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 1 października 2022 roku.

Faktura nie została zaksięgowana przez zamawiającego.

Dowód: faktura (...) nr (...) (k 20), pismo z 14 października z potwierdzeniem doręczenia (k. 17-19v.), pismo z Urzędu Skarbowego w W. z 19.10.23r. (k. 222).

Na skutek braku naprawy pompy przez powoda w ramach naprawy gwarancyjnej, pozwany pismem z 24 stycznia 2023 roku wezwał wykonawcę do wydania pompy. Wykonawca nie spełnił żądania.

Dowód: pismo z 8.12.22r. z potwierdzeniem doręczenia (k. 130-133), pismo z 24.12.23r. z potwierdzeniem doręczenia (k. 134-136), zeznania świadka N. W. /e- protokół k. 180/.

Naprawiana pompa była pompą składaną, nie-oryginalną. Części do pompy były dobrane właściwie konstrukcyjnie, nieuszkodzone, ale zużyte eksploatacyjnie w typowym zakresie. Przy dokonywaniu naprawy gwarancyjnej przez wykonawcę nie zostało przeprowadzone osiowanie. Naprawy gwarancyjny zostały wykonane nieprawidłowo.

Do obowiązków powoda jako wykonującego naprawę pompy należało osiowanie pompy bez silnika i powinno nastąpić wyważenie statyczne i dynamiczne. Osiowanie pompy powoduje, że jej elementy – wał wyglądałyby jak lustro. Z uwagi na niewłaściwą naprawę oraz brak osiowania nie miało sensu technicznego osiowanie pompy z silnikiem.

Przyczyną braku działania pompy hydraulicznej po remoncie i naprawach gwarancyjnych było złe pasowanie luzu – łożyska ślizgowe – czopy wału – i/lub niedokładne osiowanie wału. Zatarcia wału pompy nie mogła spowodować nieprawidłowa eksploatacja pompy, w szczególności zanieczyszczenia transportowanej cieczy, tym bardziej że zanieczyszczenia podlegają rozdrobnieniu przez wirnik i kierownice. Przedmiotowa pompa jest dostosowana do zanieczyszczeń takich, które były wskazane w pobranej przez powoda próbce. Zarysowania stwierdzone przez wykonawcę nie mogły powstać przy próbie osiowania wału z silnikiem elektrycznym u pozwanego dokonywanego podczas montażu pompy.

Dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny maszyn i urządzeń technicznych (k. 267-277), opinia uzupełniająca (k. 312), karta katalogowa pompy (k. 102-111v.).

Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie wszystkich zgromadzonych dowodów, w tym przedłożonych przez strony dokumentów, zeznaniach świadków, strony pozwanej oraz opinii biegłego sądowego z dziedziny maszyn i urządzeń technicznych.

Strony nie kwestionowały wzajemnie prawdziwości złożonych dokumentów i ich pochodzenia. Dokumenty nie zawierały oznak fałszerstwa, w tym nieautoryzowanych poprawek czy niespójności. Sąd dokonując analizy zgromadzonych dokumentów wziął pod uwagę, iż część opisywanych w nich faktów była poddana jednostronnej ocenie, wobec czego samodzielnie dokonał ich oceny. Dla zrozumienia niejasnych kwestii poruszanych w dokumentach Sąd posłużył się natomiast opinią biegłego sądowego.

Zeznania reprezentanta pozwanego były wiarygodne. T. M. nie posiadał szczegółowej wiedzy na temat faktów istotnych dla postępowania. Potwierdził natomiast fakt, iż pompa po naprawie gwarancyjnej z lutego 2022 roku, przed czerwcem nie była montowana na stanowisku oraz, że pompa nie była osiowana przez pozwanego i dopiero przy próbie montażu okazało się, że pompa nie może zostać prawidłowo uruchomiona, gdyż nie została prawidłowo wykonana wcześniejsza naprawa gwarancyjna, a co znajduje odzwierciedlenie w zeznaniach pozostałych świadków w sprawie.

Zeznania świadka N. W. Sąd uznał za wiarygodne w całości. Ich treść była jasna i korelowała z dokumentami załączonymi w poczet materiału dowodowego, w szczególności sporządzanymi między stronami notatkami, albowiem zarówno z zeznań, jak i notatek wynikał tryb postępowania pracowników pozwanego i powoda, w tym brak wcześniejszego pozagwarancyjnego zlecenia naprawy.

Świadek A. G. zwięźle przedstawił zakres współpracy pozwanego oraz (...) sp. z o.o. Świadek nie potwierdził twierdzeń powoda, aby dokonywane było osiowanie czy uruchamianie pompy. Zeznania były logiczne i jasne, a ich treść nie budziła wątpliwości w kontekście pozostałych dowodów, w szczególności z żadnego innego dowodu nie wynikało, aby poza montażem pompy były wykonywane przez przywołaną spółkę inne czynności.

Sąd uznał zeznania świadka B. K. za wiarygodne w całości. Ich treść oparta na własnych spostrzeżeniach była spójna z dowodami zgromadzonymi w sprawie w zakresie w jakim dotyczyły usterek pompy i próby jej uruchomienia. Świadek potwierdził, że w jego obecności pompa nie została uruchomiona; nie była również zesprzęglona z silnikiem. Sąd nie miał natomiast podstaw, aby odmówić wiarygodności w zakresie, w jakim świadek twierdził o zanieczyszczeniach odnalezionych w pompie, co w świetle treści opinii biegłego sądowego nie miało znaczenia, a o czym będzie poniżej.

Zeznania świadka I. K. Sąd uznał za przydatne do dokonania ustaleń faktycznych w części. Sąd uznał je za nieistotne w zakresie w jakim stanowiły ocenę faktów albo wymagały wiadomości specjalnych, albowiem tego rodzaju oceny dokonuje sąd samodzielnie albo posiłkując się opinią biegłego. Za niewiarygodne Sąd uznał zeznania świadka I. K., który stwierdził, iż pracownicy (...)zrobili osiowanie przed próbą dokonania rozruchu pompy w lipcu 2022 roku, gdyż jest to sprzeczne z zeznaniami świadków: A. G. i N. W., którzy uczestniczyli w tych czynnościach. W pozostałym zakresie zeznania były wiarygodne. Odpowiadały ustaleniom dokonanym w świetle pozostałego materiału dowodowego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka G. B., które były logiczne i jasne. W znacznej części wiedzę o faktach świadek czerpał od osób trzecich, jednak treść zeznań nie pozostawała w sprzeczności wewnętrznej ani nie była niespójna z pozostałymi dowodami. Co natomiast istotne, świadek potwierdził, że pompa od czasu jej dostarczenia w lutym 2022 roku nie była podłączona z uwagi na prace odtworzeniowe stanowiska.

Zeznania świadka P. P. Sąd uznał za wiarygodne w całości. Przedstawiając zdarzenia, świadek próbował je ująć w ciąg logiczno-chronologiczny; zeznania mimo to pozostawały spontaniczne i spójne. Świadek potwierdził, że pompa nie była uruchamiana po jej dostarczeniu w lutym 2022 roku, a według jego wiedzy nie mogła być uruchomiona z uwagi na stwierdzone w notatkach wady.

Sporządzona przez biegłego opinia była zupełna, jasna i wbrew zastrzeżeniom strony powoda nie zawierała sprzeczności. Co do zasady była ona wraz z opinią ustną uzupełniającą miarodajna dla rozstrzygnięcia w sprawie. Biegły jednoznacznie wyjaśnił, co mogło być przyczyną niesprawności naprawianej pompy, wykluczając jednocześnie przyczyny leżące po stronie pozwanego. Określone w ten sposób kwestie techniczne, biorąc pod uwagę zasady prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, były w pełni przekonujące. Biegły w sposób szczegółowy omówił istotne w sprawie elementy, formułując wnioski, które na ich podstawie były możliwe do przyjęcia. Nadto, w ocenie Sądu specjalista w sposób niezwykle wyczerpujący i szczegółowy odniósł się do wszystkich zastrzeżeń sformułowanych przez strony procesu, skrupulatnie uzasadniając tezy postawione przez siebie w ramach opinii podstawowej, uzupełniając je ustną opinią w toku rozprawy.

Należy podkreślić, że biegły w sposób przekonując wyjaśnił, dlaczego należy przyjąć, że to powód nie wykonał prawidłowo przynajmniej ostatniej z napraw gwarancyjnych i brak możliwości uruchomienia pompy w lipcu 2022 roku, istniejące nieprawidłowości, nie wynikał z nieprawidłowej eksploatacji przez pozwanego, w tym zanieczyszczeń transportowanej cieczy. Wskazał, co w sposób logiczny wyjaśnił, dlaczego stwierdzone przez powoda zanieczyszczenia medium nie mogły spowodować usterki pompy (zanieczyszczenia podlegają rozdrobnieniu przez wirnik i kierownice) i, że zawsze drobne zanieczyszczenia (nawet w przypadku transportu medium czystego, tak jak ma to miejsce w przedmiotowej pompie) występują w tego typu pompach, chociażby przy ich rozruchu (kurz, kawałki rdzy). Wskazał także, co należy do obowiązków wykonującego naprawę pompy. Również w sposób przekonujący uzasadnił dlaczego nie mogła nastąpić próba osiowania wału z silnikiem u pozwanego.

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 235 ² §1 pkt 2 i 5 k.p.c. pominął wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego lub opinii uzupełniającej. Zgodnie z art. 286 k.p.c., Sąd może zażądać ustnego lub pisemnego uzupełnienia opinii lub jej wyjaśnienia, a także dodatkowej opinii od tych samych lub innych biegłych. Nie jest uzasadniony wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego, jeżeli w przekonaniu sądu opinia wyznaczonego biegłego jest na tyle kategoryczna i przekonująca, że wystarczająco wyjaśnia zagadnienia wymagające wiadomości specjalnych (Postanowienie SN z 22.09.2022 r., I CSK 4231/22, LEX nr 3488855). W związku z powyższym Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii innego biegłego. Pierwotna opinia została sporządzona w sposób prawidłowy i zupełny, a nadto nie było konieczności dalszego jej wyjaśniania, a ponowny wniosek zmierzał do przedłużenia postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Osią sporu pomiędzy stronami pozostawało ustalenie czy wykonane przez powoda czynności, za które obciążył pozwanego sumą 18.500 złotych brutto, stanowiły w rzeczywistości spełnienie części zobowiązania na skutek gwarancji, czy też wobec niezaktualizowania się przesłanek gwarancyjnych czynności te zostały wykonane w ramach odrębnego stosunku prawnego. W celu ustalenia powyższego należało określić charakter umowy remontowej, postanowień gwarancyjnych oraz zakres udzielonej gwarancji.

Poza wątpliwością Sądu pozostawał fakt, że zamówienie nr (...) dotyczące wykonania remontu pompy S. (...) stanowiło w istocie umowę o dzieło, czego strony nie kwestionowały. Powód zobowiązał się do wykonania oznaczonego dzieła – remontu maszyny, zgodnie z zakresem prac określonym w załączniku nr 1.1 do umowy, który to wyrażał oczekiwany, sprawdzalny rezultat. Pomimo wskazania, że wykonawca gwarantuje wykonanie przedmiotu zamówienia z należytą starannością, zakres prac nie pozostawia również wątpliwości, że chodziło o ukończony i skuteczny remont. Strony nadto określiły wynagrodzenie ryczałtowo, odwołując się wprost do przepisów kodeksu cywilnego.

W myśl art. 638 § 1 i 2 kc. do rękojmi za wady dzieła, a jeżeli zamawiającemu udzielono gwarancji na wykonane dzieło, przepisy o rękojmi i gwarancji przy sprzedaży stosuje się odpowiednio. Art. 577 § 1 kc. stanowi, że udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie powinno wskazywać jakie właściwości, czyli cechy, rezultatu zobowiązania – rzeczy lub dzieła w znaczeniu zarówno samego efektu, jak i procesu jego wytworzenia – są objęte dodatkowym zapewnieniem gwaranta. W § 3 przywołanego przepisu ustawodawca wskazał klauzulę interpretacyjną, iż gwarancję udzieloną co do jakości, poczytuje się w razie wątpliwości za zobowiązującą do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym, a odpowiedzialność co do zasady obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy (art. 578 kc.).

Powód udzielił pozwanemu gwarancji na wykonany zakres prac, w tym na dokonaną wymiany części, na okres 12 miesięcy licząc od dnia uruchomienia pompy oraz gwarancji na okres 24 miesięcy na wmontowane części zamienne i materiał. Z ogólnych warunków realizacji prac wynikało natomiast, że gwarancja miała charakter jakościowy.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe, w tym w szczególności opinia biegłego, doprowadziło do ustalenia, że przyczyną braku działania pompy nie było, jak wskazywał powód, „medium” zawierające części stałe, ani niewłaściwa eksploatacja przez pozwanego, ale złe pasowanie luzu – łożyska ślizgowe – czopy wału – lub niedokładne osiowanie wału na skutek niewłaściwego wykonania prac remontowych i napraw gwarancyjnych. Należy przy tym podkreślić, że jak wynika z przeprowadzonych dowodów, w szczególności zeznań świadków, po dokonaniu przez powoda naprawy gwarancyjnej i dostarczeniu pompy pozwanemu w dniu 8 lutego 2022 roku, dopiero w czerwcu rozpoczął pozwany jej montaż, a w lipcu wezwał pracowników powoda do udziału w jej rozruchu. To wówczas stwierdzono, iż pompa nie działa prawidłowo i zadecydowano o jej demontażu i weryfikacji u powoda. Zatem, już z tych okoliczności sprawy wynika, że naprawa gwarancyjna nie została wykonana prawidłowo, a pozwany nie mógł w jakikolwiek sposób niewłaściwie jej eksploatować. Nie bez znaczenia pozostaje, iż powód przy wykonaniu prac nie przeprowadził wyważenia i osiowania. Wykonane prace remontowe i naprawy gwarancyjne były nieprawidłowe. Powyższe obligowało powoda do przystąpienia do usuwania wad oraz ustalenia innych koniecznych działań związanych ich likwidacją w ramach udzielonej gwarancji. Dokonywany demontaż pompy, transport oraz następcza weryfikacja usterek stanowiły część wykonywania obowiązków gwaranta, jakie przyjął na siebie powód w umowie o remont pompy. Należy przy tym dodać, że usterki ujawniły się w terminie obowiązywania gwarancji, który wnosił 12 miesięcy od dnia jej uruchomienia. Skoro po naprawie gwarancyjnej nie nastąpiło uruchomienie, to gwarancja dopiero rozpoczęła swój bieg od lipca 2022 roku.

Wobec powyższego, powód jako zobowiązany do wykonania naprawy w ramach gwarancji nie był zatem uprawniony do żądania odrębnego wynagrodzenia.

Warto dodać, że nawet, gdyby przyjąć, iż powód nie ponosi odpowiedzialności za powstałe wady, to i tak nie udowodnił, że może domagać się należności z tytułu demontażu pompy oraz jej transportu, za które wystawił na rzecz pozwanego fakturę na kwotę 18.500 złotych brutto. Nie wykazała bowiem, że strony zawarły odrębną umowę na wykonanie przedmiotowych prac oraz, że pozwany zgodził się na poniesienie z tego tytułu dodatkowych kosztów w wysokości 18 500 zł. Jak wynika z przeprowadzonych dowodów pozwany był przekonany, że powód dokonał odbioru pompy i weryfikacji usterek w ramach gwarancji. Potwierdził to m.in. pracownik powoda B. K. zeznając, iż demontaż pompy i jej sprawdzenie miało odbyć się w ramach gwarancji i takie były uzgodnienia pomiędzy stronami. Nadto jak wnika z materiału dowodowego pozwany odmówił uiszczenia żądanego wynagrodzenia i wbrew twierdzeniom powoda nie zaksięgował wystawionej na jego rzecz faktury, a tym samym nie uznał roszczenia. W myśl art. 6 kc. i art. 232 kpc. to na powodzie ciążył obowiązek wykazania, że strony zawarły odrębną umowę, w tym ustaliły istotne jej elementy. Samo wykonanie określonych czynności, gdy kontrahent był przekonany o gwarancyjnym ich charakterze, w szczególności gdy powód nie zastrzegał sobie naliczenia kosztów, nie pozwalało na przyjęcie, że strony zawarły dodatkową, pozagwarancyjną, umowę.

Mając powyższe na uwadze, skoro powód był zobowiązany do wykonania naprawy w ramach gwarancji, to nie był zatem uprawniony do żądania odrębnego wynagrodzenia, co skutkowało oddaleniem żądania powoda w całości w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty poniesione przez pozwanego składały się wynagrodzenie pełnomocnika profesjonalnego w kwocie 3600 złotych, jako liczonego od wartości przedmiotu sporu oznaczonej przez powoda na kwotę 18.500 złotych (§ 2 pkt 5 rozporządzenia MS z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych) oraz kwota 17 złotych poniesiona tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Pozwany w trakcie postępowania uiścił również zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego, która została w całości wykorzystana i z tego względu również kwota 2000 złotych podlegała zasądzeniu od powoda na rzecz pozwanego – łącznie 5617 złotych. Na podstawie art. 98 § 1 ¹ kpc. Sąd orzekł również o odsetkach ustawowych za opóźnienie od zasądzonych kosztów licząc od dnia uprawomocnienia do dnia zapłaty.

W punkcie III wyroku Sąd na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał zwrócić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bydgoszczy powodowi 300 zł i pozwanemu kwotę 1000 zł, tytułem niewykorzystanej zaliczek na poczet stawiennictwa świadków.

Sędzia Sylwia Roszak