Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy Wydział VI Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Anita Morwińska-Sobiecka

Protokolant sekretarz sądowy Błażej Jurkowski

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 roku w Bydgoszczy

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniej M. L. reprezentowanej przez matkę K. L.

przeciwko A. L.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa od pozwanego A. L. alimenty na rzecz małoletniej powódki M. L. z kwoty 650 zł miesięcznie orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2010 r. sygn. akt V RC 1104/09 do kwoty 1000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 2-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej powódki K. L., z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 1 grudnia 2016 r.,

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego A. L. na rzecz Skarbu Państwa-przez Oddział (...) Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 210 zł (dwieście dziesięć złotych) tytułem uiszczenia opłaty sądowej, od której małoletnia powódka była zwolniona z ustawy, oraz kwotę 6 zł (sześciu złotych) za klauzulę wykonalności;

4.  zasądza od pozwanego A. L. na rzecz małoletniej powódki M. L., reprezentowanej przez matkę K. L. kwotę 1476 zł tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego,

5.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

/-/ SSR Anita Morwińska-Sobiecka

Sygn. akt VI RC 776/16

UZASADNIENIE

K. L. działając w imieniu małoletniej M. L. w dniu 7 listopada 2016 roku wniosła w jej imieniu pozew o podwyższenie od pozwanego A. L. alimentów z kwoty 650 zł miesięcznie zasądzonych na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt V RC 1104/09 do kwoty 1.500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż od momentu ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach upłynęło 7 lat i w tym czasie wzrosły potrzeby dziecka w związku z nauką w szkole gimnazjalnej. Małoletnia jest pod opieką lekarza endokrynologa, ginekologa, nefrologa, ortopedy i ortodonty. Wymaga pomocy edukacyjnych i uczestniczy w dodatkowych zajęciach z języka angielskiego, polskiego i matematyki. Matka powódki podała, iż miesięczny koszt utrzymania córki to kwota ok. 4.000 zł miesięcznie. Matka małoletniej oświadczyła, iż pracuje w Ośrodku (...) i zarabia ok. 3.000 zł netto miesięcznie a pozwany jest zatrudniony w A. (...) w B. i żyje na wysokim poziomie (k.2-7).

W odpowiedzi na pozew pozwany A. L. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 850 zł miesięcznie W uzasadnieniu wskazał, że podany przez matkę powódki koszt utrzymania małoletniej na poziomie 4.000 zł jest zawyżony. W ocenie pozwanego utrzymanie dziecka w wieku powódki wynosi najwyżej 1.500 zł miesięcznie. Pozwany podał iż jego miesięczne wydatki oscylują wokół kwoty ok. 4.100 zł. W ocenie ojca małoletniej styl jego życia nie narusza zasady równej stopy życiowej rodziców i dziecka (k. 124-127).

Na rozprawie w dniu 20 marca 2017 roku podtrzymały swoje stanowiska (k. 251)

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia M. L. urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. L. i K. U..

okoliczność bezsporna, odpis aktu urodzenia mał. M. k. 16,

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 9 października 2007r. w sprawie o sygn. akt XC 2569/06 rozwiązano małżeństwo rodziców małoletniej powódki. Jednocześnie sąd wyrokiem tym powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi – Z. i M. ich matce – K. L.. W punkcie 3 wyroku Sąd Okręgowy zasądził od A. L. na rzecz córki Z. rentę alimentacyjną w kwocie 600 zł i na rzecz córki M. w kwocie 500 zł, tj. łącznie 1.100 zł.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2010 roku Sąd podwyższył od pozwanego rentę alimentacyjną na rzecz małoletniej wówczas Z. L. z kwoty 600 złotych miesięcznie do kwoty 850 złotych miesięcznie i na rzecz małoletniej M. L. z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 650 zł miesięcznie tj. łącznie 1.500 zł.

dowód : wyrok podwyższający alimenty k.17, wyrok rozwodowy Sądu Okręgowego w Bydgoszczy k.18-19, akta sprawy V RC 1104/09 (wyrok k.276; uzasadnienie wyroku k. 279-285),

W momencie ostatniego rozstrzygnięcia alimentacyjnego matka powódki K. L. pracowała w Ośrodku (...)w B., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z wynagrodzeniem ok. 3800 zł netto. We wrześniu 2010 roku matka małoletniej otrzymała awans na nauczyciela dyplomowanego.

K. L. spłacała pożyczkę z Zakładowego (...) przeznaczoną na remont mieszkania w wysokości 5.000 zł. Rata wynosiła 104 zł. Spłacała również pożyczkę w kwocie 3.000 zł, z ratą po 300 zł miesięcznie.

Matka powódki wraz z córkami i swoimi rodzicami zajmowała lokal mieszkalny, położony przy ul. (...) w B.. Opłaty związane z utrzymaniem mieszkania wynosiły 850,44 zł miesięcznie

Pozwany A. L. w 2010 roku był zatrudniony w A. w B. jako kierownik (...) z wynagrodzeniem ok. 4.200 zł netto i dodatkowo pełnił funkcję kuratora społecznego i z tego tytułu otrzymywał 450 zł miesięcznie.

Pozwany mieszkał sam. Koszty mieszkaniowe wynosiły ok. 700 zł

dowód: akta V RC 1104/09 -uzasadnienie wyroku k. 279-285,

Aktualnie matka małoletniej powódki nadal pracuje w Ośrodku (...)w B.. Jej średni miesięczny dochód netto za okres od stycznia do czerwca wyniósł 3.779,90 zł, za okres od lipca do września 2016 roku średnio 3.871,33 zł netto, a z okres od września do listopada 2016 roku w wysokości 3.766,76 zł netto. W kwoty te wliczony jest dodatek motywacyjnym, dodatek za wysługę lat, dodatek za warunki pracy oraz godziny nadliczbowe. Z wynagrodzenia pobierane jest 71,05 zł miesięcznie na ubezpieczenie (...) oraz raty pożyczek w kwotach 560 zł i 170 zł. Pożyczka z ratą 560 zł zakończy się w kwietniu 2017 roku.

K. L. otrzymuje też raz w roku kwotę 1.200 zł z funduszu socjalnego oraz dofinansowanie do wakacji w wysokości 1.000 zł.

W roku 2016 roku matka małoletniej powódki osiągnęła dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz podatku w wysokości 58639,02 zł (ok. 4886,58 zł netto).

K. L. w 2011 roku wyprowadziła się od swoich rodziców i zakupiła mieszkanie za środki pochodzące z kredytu hipotecznego, który zaciągnęła wspólnie ze swoimi rodzicami. Mieszkanie ma 80m ² i jes możliwość jego podziału na dwa mniejsze. Matka myśli pozostawić je córkom. Kredyt został wzięty na 15 lat na kwotę 365.207,00 zł. Rata przypadająca na matkę powódki wynosi ok. 800-900 zł miesięcznie. Pozostałą część raty płacą dziadkowie małoletniej.

Koszt utrzymania mieszkania to kwota łącznie 900 zł. Na kwotę tę składają się: czynsz ok. 605 zł; prąd ok. 240 zł co drugi miesiąc, telewizja kablowa z Internetem - 129,90 zł miesięcznie, podatek od nieruchomości 277 zł rocznie (23 zł miesięcznie), ubezpieczenie mieszkania 222 zł rocznie (18,50 zł miesięcznie).

Z uwagi na obciążenia finansowe matki małoletniej powódki ( kredyt hipoteczny ok. 800-900 zł, rata pożyczek zakładowych 560 zł i 1570 zł), finansowo pomagają jej rodzice, którzy przekazują jej co miesiąc 500 zł oraz w razie potrzeby przekazują artykuły spożywcze. Rodzice K. L. są na emeryturze i ich łączny dochód wynosi ok. 6.500 zł miesięcznie, dlatego są w stanie, pomimo spłaty kredytu hipotecznego pomagać córce finansowo.

Druga córka rodziców małoletniej powódki, Z. ma obecnie 23 lata. Studiuje i wynajmuje mieszkanie w W.. Pozwany przekazuje jej 850 zł miesięcznie tytułem alimentów, a matka powódki 700 zł oraz żywność.

dowód: zeznania matki małoletniej powódki K. L. k.247-249; zeznania świadka B. U. k.219v-220v; potwierdzenie wydatków mieszkaniowych k.9, k.10-15, k.23-31, k.35, k.40-44, k.49-60, k. 84-91, 190, k.193-204, potwierdzenie wykonania przelewu przez matkę na rzecz Z. L. k.32-k.34, zaświadczenie o wynagrodzeniu matki małoletniej powódki k.36-39, k.107; umowa z bankiem pocztowym i symulacja wpływu zmian stóp procentowych k. 45-48, harmonogram spłat kredytu hipotecznego k.61-64, k.217; PIT 37 za 2014 k. 65-70, umowa o kredyt mieszkaniowy k. 71-78; PIT 37 za rok 2015 k. 79-83; PIT 37 za rok 2016 k. 206-209;

Obecnie małoletnia powódki -M. L. ma blisko 16 lat. W tym roku kończy naukę w gimnazjum i chce iść do liceum. Zakup książek to wydatek ok. 400 zł rocznie. Od dwóch lata korzysta z korepetycji z matematyki, na które uczęszcza dwa razy w tygodniu. Koszt to 30 zł za jedną lekcje. Co dwa tygodnie chodzi także na korepetycje z języka polskiego których koszt to 50 zł za lekcje oraz około 4-5 razy w miesiącu na korepetycje z języka angielskiego. Koszt jednej lekcji z języka angielskiego to 30 zł. Składka za ubezpieczenie w szkole wynosi 42 zł rocznie. (...) rodziców 100 zł rocznie. Wycieczka szkolna w 2015 roku kosztowała 360 zł.

Małoletnia ma wrodzony przerost nadnerczy i związany z tym niedobór hormonu. Jest pod opieką endokrynologa, nefrologa, ginekologa, chirurga. Wizyty ma w ramach NFZ, ale korzysta także z prywatnej opieki medycznej. Od dwóch lat powódka leczy się u ortodonty. Nosi aparat. Koszt jednej wizyty u ortodonty to 130 zł. Do tego prześwietlenie szczęki dolnej i górnej to kwota 130 zł raz bądź dwa razy do roku.

Małoletnia powódka wyjeżdża w wakacje z matką, na obozy i kolonie. W zeszłym roku była na koloniach w Polsce. Koszt tego wyjazdu to ok. 1.700 zł. Co roku jeździ też na wakacje z matką poza granice kraju. W tym roku ma zaplanowany wyjazd do Hiszpanii za kwotę 2.400 zł.

Powódka od około 2013 roku nie ma kontaktu z ojcem, kiedy to w trakcie jednego z przebiegu kontaktu, kazała się odwieźć do domu. Od tego też czasu nie chce się widzieć z pozwanym.

Sąd kierując się wiekiem dziecka, etapem edukacji oraz częściowo przedstawionym przez matkę kosztorysem potrzeb dziecka, powszechną znajomością cen, ustalił, iż miesięczne usprawiedliwione potrzeby powódki oscylują wokół kwoty 2.000 zł miesięcznie. Na kwotę tę składają się: wyżywienie ok. 500 zł, korepetycje ok. 400 zł w rozliczeniu rocznym, wydatki szkolne ok. 100 zł ( w rozliczeniu rocznym w tym podręczniki ok. 400 zł, artykuły papiernicze, wyjścia i wycieczki szkolne, rada pedagogiczna, składki klasowe, ubezpieczenie itp.); odzież i obuwie w rozliczeniu rocznym ok. 150 zł, telefon 70 zł; środki higieniczne i kosmetyczne 80; leczenie i profilaktyka 130 zł; wypoczynek letni i zimowy ok. 110 zł w rozliczeniu rocznym, koszty mieszkaniowe przypadające na małoletnią ok. 450 zł.

dowód: zeznania matki małoletniej powódki K. L. k. 247-249; zeznania świadka B. U. k.219v-220v; częściowo zestawienie kosztów utrzymania mał. powódki k.10-15; karta informacyjna leczenia mał. k.20-21, k.187-188; k.191-192, k.205, k. 242, potwierdzenie wydatków na małoletnią k.22, k.150-k.184; k.185-186, k.189, k.243,

Pozwany A. L. nadal pracuje w A. w B.. Jego miesięczny dochód wynosił do grudnia 2016 r. ok. 4.260 zł netto. Od stycznia 2017 r. z uwagi na pełnienie dodatkowych obowiązków i wolę przejścia na emeryturę otrzymał podwyższone wynagrodzenie do kwoty ok. 5200 zł netto miesięcznie. Pozwany otrzymuje także nagrody roczne, uznaniowe, mundurówkę, trzynastą pensję. Za rok 2015 pozwany otrzymał dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne i podatek w kwocie 68239,86 zł (ok. 5686 zł miesięcznie).

W styczniu 2016 roku pozwany otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w kwocie 49,512,50 zł. Kupił mieszkanie od swoich rodziców ( to w którym od lat już mieszkał).Otrzymał również środki na remont mieszkania.

Pozwany otrzymuję także dopłatę do wypoczynku w wysokości 600 zł. W tą dopłatę ma wliczone także córki. Pozwany odlicza ulgę rodzinną na obie córki, z czego połowę otrzymuje matka powódki.

Pozwany osiągał także dochód w ramach wykonywanych czynności kuratora, jednak od 2016 roku nie ma żadnych dozorów z tytułu sprawowanej funkcji kuratora społecznego.

A. L. mieszka wraz z obecną partnerką. W dniu 30 marca 2015 roku zakupił od swoich rodziców nieruchomość lokalową- w której zamieszkiwał od lat- położoną na pierwszym piętrze budynku mieszkalnego przy ul. (...) w B. o pow. 72,93m ² za kwotę 140.000 zł. Kwotę 10.000 zł wpłacił jako zadatek, a pozostałą kwotę spłaca w 120 ratach- po 1000 zł miesięcznie. Pieniądze przekazuje im w gotówce. Z pracy pozwany otrzymał dofinansowanie do zakupu mieszkania w kwocie prawie 50.000 zł i pieniądze te ma na koncie bankowym. Ponadto pozwany na rachunku bankowym ma zdeponowaną kwotę około 14.000 zł, które częściowo pochodzą z tzw. „trzynastki”.

Koszty utrzymania nieruchomości wynoszą ok. 470 zł Na kwotę tę składają się: gaz 200 zł miesięcznie, prąd 180 zł co dwa miesiące, woda 180 zł co dwa miesiące; podatek od nieruchomości 225 zł rocznie (18,75 zł miesięcznie); 70 zł telewizja i (...). Za telewizję i (...) płaci partnerka pozwanego. Pozostałe koszty mieszkaniowe ponosi pozwany. Jego partnerka robi zakupy, dokłada się do żywności i do chemii gospodarstwa domowego.

Partnerka pozwanego nie pracuje. Jest na emeryturze(...)w wysokości około 2366,93 zł. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Pozwany jest właścicielem motocykla oraz samochodu marki B. z 2003 roku. Na ubezpieczenie samochodu przeznacza średnio 180 zł miesięcznie, na paliwo - 300 zł, czasem więcej. Do pracy stara się dojeżdżać rowerem.

Pozwany od 2010 roku ma stwierdzoną n.. Na leki wydaje 40 zł miesięcznie, na suplementy diety 30 zł miesięcznie.

Ponadto pozwany przeznacza na swoje wyżywienie kwotę ok. 700 zł, odzież i obuwie ok. 100 zł, telefon 70 zł, środki higieniczne i kosmetyczne ok.150 zł.

Ojciec małoletniej w marcu 2017 roku złożył wniosek o przejście na emeryturę. Czeka na komisję lekarską. Jest po badaniach. Jest to jego świadoma decyzja, uznając, iż nie jest w stanie – ze względu na stan zdrowia psychicznego, pełnić dalej swoich obowiązków, z uwagi na „wieczną presję i naciski na wyniki”. Chciałby nadal sprawować funkcję k. s.. W przypadku przejścia na emeryturę pozwany otrzyma odprawę, najprawdopodobniej w wysokości pięciokrotności pensji.

Pozwany w 2015 roku był przez tydzień na wakacjach w Turcji.

dowód: zeznania pozwanego A. L. k. 249-250v., PIT 11 za 2015 k.106; PIT 37 za rok 2015 k.213-216, zaświadczenie o wynagrodzeniu k.108-109 k.116-117; k.118-121; umowa ubezpieczenia k.128; polisa ubezpieczeniowa k.129;rachunki potwierdzające wydatki mieszkaniowe pozwanego k.130-141; akt notarialny umowy kupna sprzedaży mieszkania k.210-211v; pismo AŚ w B. potwierdzająca rozpoznanie pozytywne wniosku o wypłatę pomocy finansowej na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych k. 218; kalkulacja możliwej wysokości emerytury pozwanego k.244-245, d ecyzja emerytalna parterki pozwanego k.246; dokument potwierdzający wyższy dodatek służbowy k. 253, skierowanie na komisje lekarską k.54, k.257, przebieg służby k. 255—256, saldo konta k. 258-259.

Sąd poddał analizie zgromadzony materiał dowodowy, w tym zeznania przesłuchanych na rozprawie stron matki małoletniej powódki K. L. i pozwanego A. L. oraz świadka B. U. na okoliczność zmiany stosunków w rozumieniu art. 138 kro.

Sąd kierując się swobodną jednakże nie dowolną oceną doszedł do przekonania, iż należy przyznać walor wiarygodności zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki K. L., w zakresie wskazywanych przez nią okoliczności co do osiąganych przez nią dochodów i sytuacji życiowej w jakiej obecnie się znalazła oraz wydatków. W tym zakresie jej zeznania są logiczne i spójne, znajdują również potwierdzenie w przedłożonych dokumentach. Tej oceny nie zmienia także fakt, iż zdaniem sądu koszty utrzymania małoletniej powódki przedstawione przez matkę na poziomie kwoty 4000 zł ( wskazane w pozwie) są zasadniczo zawyżone i mają raczej charakter życzeniowy niż znajdując oparcie w sytuacji zarobkowej rodziców małoletniej. Okoliczność ta jednak nie ma związku z jej prawdomównością a jedynie z subiektywną oceną potrzeb dziecka. Sąd musiał ustalić te koszty zgodnie z art. 135 kro, zgodnie z którym koszty utrzymania osób uprawnionych do alimentacji są ograniczone możliwościami zarobkowymi osób zobowiązanych do alimentacji. Czyli w tej sytuacji tak ojca jak i matki małoletniej powódki. Nie można tutaj zapominać, iż tak jeden jak i drugi rodzic ma zadłużenia z tytułu zakupu lokalu mieszkalnego pozwany spłaca kwotę ok. 1000 zł a matka małoletniej ok. 800 zł -900 zł miesięcznie. Wskazać w tym miejscu należy, iż sama matka małoletniej przesłuchiwana przed sądem zeznała, iż koszty utrzymania córki to kwota ok. 2000 zł ( czyli kwota ustalona przez sąd)

Sąd podobną oceną obdarzył zeznania świadka B. U. , babci małoletniej powódki, która wskazała na dochody K. L., jej wydatki, koszty utrzymania małoletniej M. oraz relacje pomiędzy małoletnią a jej ojcem. Zeznania świadka były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, który Sąd uznał za wiarygodny.

Sąd przyznał także walor wiarygodności zeznaniom pozwanego A. L. co do jego aktualnej sytuacji życiowej, dochodów i wydatków. Sąd nie podzielił jednak oceny pozwanego własnych możliwości zarobkowych i majątkowych. Zdaniem sądu bowiem pozwany ma możliwość partycypowania w kosztach utrzymania małoletniej powódki, ponad proponowaną kwotę 850 zł miesięcznie.

Za bardzo przydatny Sąd uznał także pozostały materiał dowodowy w postaci dołączonych do akt dokumentów, które pozwoliły na ustalenie dochodów, jak i wydatków. Wartość dowodowa dokumentów zaliczonych w poczet dowodów zdaniem Sądu nie budzi żadnych wątpliwości szczególnie ze względu na ich urzędowe pochodzenie. Również żadna ze stron nie podważała ich wiarygodności.

W ustalaniu stanu faktycznego Sąd pominął dowód z dołączonych do akt sprawy paragonów na k. 142-144 albowiem nie stanowią one dowodu, że zostały zakupione przez stronę i na rzecz strony, która je przedłożyła.

Sąd zważył, co następuje:

Po analizie przeprowadzonych w sprawie dowodów, Sąd doszedł do przekonania, iż strony stoją na odmiennym stanowisku, co do wysokości alimentowania małoletniej M.. Strona powodowa domagała się konsekwentnie podwyższeni alimentów do kwoty 1.500 zł. Pozwany uznał powództwo do kwoty 850 zł miesięcznie, podnosząc, iż chciałby wyrównać poziom alimentacji obu córek.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi przepis art. 138 kro, według którego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W orzecznictwie dominuje pogląd zgodnie, z którym, „podstawą powództwa z art. 138 kro może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty”(por. Wyrok SN z dnia 25 maja 1999 r., I CKN 274/99).

Sąd dokonał analizy stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. jakie powstały od czasu uprawomocnienia się wyroku ustalającego obowiązek alimentacyjny A. L. względem małoletniej tj. od dnia 05 maja 2011 roku i doszedł do przekonania, że nastąpiła istotna zmiana stosunków (przede wszystkim po stronie potrzeb małoletniej powódki), która obligowała Sąd do zmiany zakresu obowiązku alimentacyjnego.

Nie ulega wątpliwości, iż przez blisko 6 lat zaszły istotne zmiany po stronie potrzeb małoletniej powódki. Przez tak długi okres czasu z pewnością wzrósł koszt jej utrzymania, w związku z rozwojem i etapem edukacji. Jak wskazano wyżej sąd uznał, iż rodziców małoletniej stać na utrzymanie jej na poziomie kwoty ok. 2000 zł miesięcznie. Na kwotę tę składają się: wyżywienie ok. 500 zł, korepetycje ok. 400 zł w rozliczeniu rocznym, wydatki szkolne ok. 100 zł ( w rozliczeniu rocznym w tym podręczniki ok. 400 zł, artykuły papiernicze, wyjścia i wycieczki szkolne, rada pedagogiczna, składki klasowe, ubezpieczenie itp.); odzież i obuwie w rozliczeniu rocznym ok. 150 zł, telefon 70 zł; środki higieniczne i kosmetyczne 80; leczenie i profilaktyka 130 zł; wypoczynek letni i zimowy ok. 110 zł w rozliczeniu rocznym, koszty mieszkaniowe przypadające na małoletnią ok. 450 zł.

Małoletnia powódka chodzi obecnie do III klasy gimnazjum. Chce kontynuować naukę w dobrym liceum. Przed nią egzamin gimnazjalny. Małoletnia uczęszcza na korepetycje z języka polskiego, angielskiego i matematyki. Zdaniem Sądu kwota średnio 400 zł miesięcznie ( w rozliczeniu rocznym) na ten cel jest kwotą zdecydowanie wystarczającą, biorąc pod uwagę ilość godzin i koszty za jedną lekcję, oraz fakt, ze podczas wakacji z korepetycji się nie korzysta. Pozwany co prawda negował wydatki na tego rodzaju dodatkowe zajęcia, jednak w ocenie Sądu jest to wydatek usprawiedliwiony. Dodatkowe zajęcia z pewnością pomogą jej w osiągnięciu lepszych wyników na egzaminie gimnazjalnym oraz być może w dostaniu się do wybranej przez nią szkoły średniej. Podkreślenia wymaga, iż w dzisiejszym toku nauczania, korepetycje nie są czymś wyjątkowym, większość rówieśników małoletniej powódki, jeśli tylko ich rodziców na to stać, korzystają z takiej formy pomocy. Małoletnia jest obecnie na takim etapie rozwoju, w którym powinno się inwestować w jej edukację, oczywiście w miarę możliwości, co z pewnością zaprocentuje w przyszłości. Dochody rodziców małoletniej są na takim poziomie, że opłacanie córce korepetycji nie stanowić powinno dla nich nadmiernego obciążenia.

Sąd uznał także, że kwota 70 zł ( w miejsce wskazanej przez matkę 100 zł) na wydatki związane z użytkowaniem telefonu jest kwotą wystarczającą, biorąc pod uwagę konkurencyjne oferty operatorów sieci komórkowych.

Sąd uznał, iż koszty ponoszone na wydatki szkolne wraz z dojazdami do szkoły, podręcznikami, wycieczkami, wyjściami, rada pedagogiczną itp. powinny zmieścić się w kwocie ok. 1200 zł rocznie i ostatecznie przyjął na ten cel kwotę średnio 100 zł miesięcznie. Kwota ta jest zgodna z zestawieniem wydatków przedłożonym przez matkę powódki (k. 10).

Z kolei na leczenie i profilaktykę wskazywano kwotę średnio miesięcznie 337,60 zł, jednak w ocenie Sądu kwota ta jest zdecydowanie za wysoka i nie wykazana w przeprowadzonym postępowaniu dowodowym. Zdaniem sądu kwota 130 zł miesięcznie ( czyli 1560 zł w skali roku) zaspokoją wszystkie potrzeby małoletniej w tym zakresie. Sąd w koszty te nie wliczył ceny aparatu ortodontycznego, bowiem nie można go wliczyć do stałych comiesięcznych wydatków. Małoletnia nosi już aparat, który został zakupiony ok. 2 lat wcześniej. Wydatki tak wysokie powinny być ustalone z ojcem dziecka ( podobnie jak podjęte leczenia ortopedycznego w P.). Tymczasem pozwany nic o tym nie wiedział. Skoro matka sama podjęła decyzję w tym zakresie nie powinna oczekiwać, iż pozwany będzie w tym partycypował.

Na środki kosmetyczne i higieniczne Sąd za usprawiedliwioną uznał kwotę 80 zł, kierując się przede wszystkim wiekiem powódki oraz cenami artykułów kosmetycznych i higienicznych. W ocenie Sądu kwota na ten cel wskazana przez matkę- ok. 160 zł- jest zbyt wysoka jak na potrzeby dziecka w wieku małoletniej.

Na odzież i obuwie Sąd zaliczył kwotę ok. 150 zł miesięcznie tj. 1800 zł rocznie. Zdaniem Sądu nie ma potrzeby zakupu dla małoletniej comiesięcznie bielizny za 50 zł, skarpet za 20 zł, czy corocznie kurtek czy odzieży wierzchniej na każda porę roku, jak również szali, czapek, rękawiczek oraz pozostałej odzieży za kwotę łącznie ok. 3.000 zł rocznie, jak to wynika z zestawienia wydatków. Kwota zatem wskazana przez matkę 250 zł miesięcznie na odzież i obuwie nie mieści się w usprawiedliwionych potrzebach dziecka.

W poczet kosztów mieszkaniowych przypadających na małoletnią Sąd zaliczył koszty bieżące, uznając, iż w poczet tych kosztów nie można zaliczyć kredytu hipotecznego, który obciąża matkę i dziadków małoletniej. Kredyt hipoteczny może jedynie wpłynąć na możliwości matki powódki, łożenia na utrzymanie samej powódki. Zatem skoro koszty mieszkaniowe matki małoletniej to kwota ok. 900 zł to na małoletnią z tego przypadka kwota ok. 450 zł.

Na koszt wypoczynku Sąd uznał kwotę średnio 110 zł miesięcznie, co jest wystarczające dla zapewnienia wypoczynku małoletniej. Zdaniem Sądu kwota 4.200 zł na ten cel w skali roku jest kwotą wygórowaną. Usprawiedliwione potrzeby dziecka do wypoczynku nie polega za zapewnieniu mu corocznie zagranicznych wyjazdów. Zależne jest to tylko od chęci rodziców i ich możliwości zarobkowych. W ocenie Sądu, jeśli matka dziecka – bez uzgodnienia z ojcem dziecka- ponosi takie koszty na wypoczynek dla małoletniej to musi się liczyć z tym, iż pozwany może odmówić ich pokrycia. Jeśli oboje rodzice wyrażą zgodę na taki wydatek ekstraordynaryjny to każdorazowo winny to razem przeanalizować.

Po stronie matki również doszło do zmiany okoliczności w rozumieniu art. 138 kro -z uwagi na zakup mieszkania, ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego, czym niewątpliwie pomniejszyła swoje możliwości finansowe. Jej budżet bowiem uszczuplony został o kwotę ok. 800 zł-900 zł miesięcznie z tytułu części raty kredytowej. Wbrew twierdzeniom pozwanego, wydatek ten należy uznać za jak najbardziej celowy, gdyż zmierzał do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych małoletniej. Podkreślenia bowiem wymaga, iż matka chciała zaspokoić potrzeby obu córek. Mieszkanie bowiem przyszłościowo można podzielić na dwa odrębne i będą one przekazane córkom. Ponadto matka małoletniej powódki nie wydaje na ten cel więcej niż pozwany a nawet o 100 zł mniej. Rata kredytu hipotecznego bowiem wynosi ponad 2.000 zł miesięcznie, z czego matka powódki płaci ok. 800 zł. Pozostałą część płacą jej rodzice.

Odnosząc się do sytuacji pozwanego A. L., to jego zarobki są obecnie wyższe niż w momencie ostatniego rozstrzygnięcia alimentacyjnego. Ponadto zmiana nastąpiła w życiu pozwanego, który obecnie żyje w związku i mieszka z partnerką. Pozwany ponosi większość kosztów mieszkaniowych, a jego partnerka dokonuje zakupów.

Pozwany w 2015 r. kupił od rodziców mieszkanie za kwotę 140.000 zł. spłaca je w ratach po 1000 zł miesięcznie. Jednak należy podkreślić, iż otrzymał z pracy kwotę blisko 50.000 zł na zakup mieszkania. Pieniądze te ma na koncie bankowym a dodatkowo ponad tą kwotę ma jeszcze oszczędności w wysokości 14.000 zł.

Sąd wysoko ocenił możliwości zarobkowe pozwanego. Na dzień dzisiejszy ma dobrze płatną stałą pracę, która przynosi mu dochód w rozliczeniu rocznym ok. 5600 zł netto. Fakt, iż pozwany, postanowił przejść na emeryturę nie może obciążać małoletniej powódki. Pozwany podjął tę decyzję z pełną świadomością swojej sytuacji majątkowej i zobowiązań alimentacyjnych. Pozwany jest w wieku produktywnym, ma 44 lata, nawet jeśli przejdzie na emeryturę to ma możliwość dorobienia i nie powinien stracić na tej decyzji finansowo. Ponadto jeśli przejdzie na emeryturę otrzyma sporą kwotę pieniędzy – odprawę – być może ok. pięciokrotności pensji. Co z pewnością – do momentu znalezienia pracy – pozwoli pozwanemu na zachowanie płynności finansowej, a to z kolei pozwoli na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego wobec córek.

Pozwany mieszka aktualnie z nową partnerką, więc koszty mieszkaniowe powinni ponosić po połowie. To, że koszty mieszkaniowe ponosi tylko pozwany to jego dobra wola i nie ma to znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia, albowiem pozwany w pierwszej kolejności ma obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej córki.

Reasumując powyższe rozważania, sąd uznał, iż usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki w odniesieniu do sytuacji majątkowej jej rodziców, oscylują wokół kwoty ok. 2000 zł. Zdaniem sądu oboje rodzice powinni pokrywać te koszty w ½ części. Wbrew twierdzeniom matki małoletniej powódki dochody rodziców są na zbliżonym poziomie. Matka małoletniej, jak w wynika z zeznania podatkowego za 2016 rok osiągnęła średni miesięczny dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz podatku w wysokości 58639,02 zł (ok. 4886,58 zł netto). Pozwany A. L. za 2015 roku osiągnął średni miesięczny dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie, zdrowotne oraz podatku w wysokości 68239,86 zł (ok. 5686 zł miesięcznie). Jego dochód za 2016 rok kształtował się na podobnym poziomie co w 2015 roku, nie licząc pomocy finansowej za uzyskanie lokalu mieszkalnego w wysokości ok. 49.000 zł brutto oraz środków na remont mieszkania.

Pozwany zatem zarabia na dzień dzisiejszy więcej o ok. 800 zł miesięcznie. Z kwoty tej łoży na utrzymanie drugiej wspólnej córki- pełnoletniej i studiującej, której przekazuje kwotę 850 zł oraz dodatkowe kwoty, na jej rzecz. W ocenie sądu pozwany przekazując na rzecz swoich córek kwotę 1850 zł ( 1000 zł na małoletnią powódkę i 850 zł na jej siostrę) spełni w sposób pełny i wyczerpujący swój obowiązek alimentacyjny wobec nich.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd ostatecznie doszedł do przekonania, iż na podstawie art. 138 kro należy podwyższyć alimenty na rzecz małoletniej powódki z kwoty 650 zł do kwoty 1000 zł ( co będzie stanowiło ½ jej kosztów utrzymania), a w pozostałym zakresie powództwo oddalić.

Sąd oddalając powództwo uznał, iż żądana kwota alimentów na poziomie kwoty 1500 zł miesięcznie jest nieadekwatna do usprawiedliwionych potrzeb powódki, jak i możliwości pozwanego. Rodzice mają obowiązek wspierać swoje dzieci do momentu ich usamodzielnienia się, pomagać w rozwijaniu pasji, uczyć moralności, rozsądku, gospodarności, szacunku do innych. Nie oznacza to jednak, że mają zaspokajać wszystkie potrzeby wskazane przez osobę uprawnioną do alimentów. Okoliczność, iż rodzic ma dobrą sytuację materialną nie upoważnia sądu do obciążania go kosztem utrzymania dziecka ponad miarę. Jak wykazano już wyżej, kwoty utrzymania małoletniej powódki wskazane przez matkę mają raczej życzeniowy charakter. Matka dziecka decydując się na dodatkowe duże koszty utrzymania córki ( np. wyjazdy zagraniczne, aparat ortodontyczny itp. ) powinna uwzględniać w tych decyzjach wolę pozwanego. Nie uzgadniając tego nie może liczyć, iż pozwany będzie ponosił część wszystkich kosztów wskazanych przez matkę.

Kwota finansowego wspierania dziecka ma być rozsądna i wynikać z rzeczywistych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów. W ocenie Sądu możliwości pozwanego pozwalają na obciążenie go aktualnie kwotą na poziomie 1.000 zł miesięcznie. Pozwany dysponuje miesięcznie kwotą ok. 5.200 zł ( w rozliczeniu rocznym kwota ta jest nieco wyższa po uwzględnieniu nagród, premii i trzynastki – to kwota ok. 5600 zł), z tego 1.000 zł przekazuje na rzecz rodziców tytułem spłaty mieszkania, 850 zł przekazuje na rzecz drugiej córki Z., ok. 300 zł wynosi połowa kosztów mieszkaniowych (pozostałe koszty powinna ponosić jego partnerka), kwotę ok. 700 zł przeznacza na swoje wyżywienie, odzież i obuwie ok. 100 zł, telefon 70 zł, środki higieniczne i kosmetyczne ok. 150 zł, 180 zł ubezpieczenie samochodu, 300 zł paliwo, organizacja czasu wolnego ok. 150 zł. ( czyli łącznie 3800 zł). Obciążenie więc pozwanego wyższą kwotą alimentów, tj. ponad 1.000 zł stanowiłoby dla niego, w ocenie Sądu, nadmierne obciążenie. Pozwany również musi mieć środki na zaspokojenie swoich potrzeb. Matka małoletniej zarzucała byłemu mężowi, że wyjeżdża poza granica kraju, w sytuacji kiedy sama raz w roku decyduje się na takie wyjazdy. Pozwany również ma prawo tak jak i jego była żona do takich wyjazdów. Porównując gospodarstwa domowe można uznać, iż dzieci żyją na równej stopnie co rodzice.

Z uwagi na zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy na podstawie art. 98 kpc Sąd zasądził od pozwanego A. L. na rzecz Skarbu Państwa-przez Oddział (...) Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 210 zł tytułem uiszczenia opłaty sądowej, od której małoletnia powódka była zwolniona z ustawy, oraz kwotę 6 zł za klauzulę wykonalności. Natomiast o kosztach zastępstwa procesowego sąd rozstrzygnął w oparciu o art. 102 kpc tj. zasadą słuszności. Strona powodowa bowiem wygrała sprawę w 41 %, zatem sąd zasądził na rzecz strony powodowej od pozwanego jedynie część kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1476 zł.

Na podst. art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Anita Morwińska-Sobiecka