Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Wojciech Wołoszyk

Sędzia : SSO Barbara Jamiołkowska

Sędzia : SSO Marek Tauer

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2014 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...)spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

przeciwko: B. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 19 września 2013 r. , sygn. akt VIII GC 1010/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 9 sierpnia 2013 r. referendarz sądowy zwrócił pozwanemu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych zawarty w apelacji. Odpis zarządzenia doręczono pozwanemu w dniu 30 sierpnia 2013 r. Pozwany w dniu 9 września 2013 r. wniósł skargę na przedmiotowe zarządzenie. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił skargę pozwanego na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 9 sierpnia 2013 r.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna, ponieważ zarządzenie o zwrocie wniosku pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych w oparciu o art. 398 ²² §1 k.p.c. jest niezaskarżalne. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy na podstawie art. 398 ²² §5 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia. Na marginesie Sąd wskazał, iż nawet gdyby przyjąć hipotetyczne założenie, że zarządzenie referendarza jest zaskarżalne to z uwagi na złożenie skargi po upływie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia podlegałaby odrzuceniu jako wniesiona po upływie ustawowego terminu.

Od przedmiotowego orzeczenia zażalenie wywiódł pozwany zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia oraz przekazania sprawy do rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne.

Trafnie wskazał Sąd I instancji, iż zarządzenie referendarza sądowego o zwrocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie podlega zaskarżeniu w drodze skargi na orzeczenie referendarza sądowego, o której mowa w art. 398 ²² k.p.c. Przepis art. 398 ²² § 1 k.p.c. wylicza trzy kategorie orzeczeń referendarza sądowego, na które przysługuje skarga. Zalicza się do nich orzeczenia referendarza sądowego co do istoty sprawy (orzeczenia merytoryczne), orzeczenia referendarza kończące postępowanie oraz spośród orzeczeń niekończących postępowania (orzeczeń niemerytorycznych) - orzeczenia wydane w materii wskazanej poprzez odesłanie do art. 394 § 1 pkt 1, 2, 4 ², 5-9. (por. Mariusz Wójcik, Komentarz do art. 398 ²² k.p.c. LEX stan prawny: 1 kwietnia 2014 r.).

Trzeba podkreślić, że wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych należy do kwestii wpadkowych, a więc rozstrzygnięcie w przedmiocie tego wniosku nie należy do orzeczeń merytorycznych ani też orzeczeń kończących postępowanie. Ponadto zwrot wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie jest także rozstrzygnięciem, o którym mowa w art. 394 § 1 pkt 2 k.p.c. Powyższe oznacza, iż stronie nie służy skarga na zarządzenie referendarza sądowego o zwrocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, a co za tym idzie wniesiona skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu. Ponadto skarga podlegała odrzuceniu, także ze względu na uchybienie przez skarżącego terminowi do jej wniesienia. Zgodnie z art. 398 ²² § 4 k.p.c. skargę wnosi się do sądu w terminie tygodniowym od dnia doręczenia stronie postanowienia referendarza sądowego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skoro odpis postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 30 sierpnia 2013 r. (k.111 akt), to zgodnie z powołanym przepisem termin do wniesienia skargi na to orzeczenie upłynął z dniem 6 września 2013 r. Pozwany zaś wniósł skargę w dniu 9 września 2013 r. (k.115 akt). Artykuł 398 ²² § 5 k.p.c. stanowi natomiast, że skargę wniesioną po upływie terminu lub nieopłaconą sąd odrzuca.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c. należało orzec jak w sentencji.