VIII GC 198/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2013-12-23

Sygn. akt. VIII GC 198/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Kala

Protokolant

sekretarz sądowy Marzena Karpińska

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2013r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko : (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

w S.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 159.073,53 złotych ( sto pięćdziesiąt dziewięć tysięcy siedemdziesiąt trzy złote 53/100 ) z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 22.986,50 zł od dnia 22.07.2011 r. do dnia zapłaty

- 24.478,68 zł od dnia 20.08.2011 r. do dnia zapłaty

- 23.348,38 zł od dnia 20.09.2011 r. do dnia zapłaty

- 743,90 zł od dnia 13.01.2012 r. do dnia zapłaty

- 568,26 zł od dnia 25.07.2011 r. do dnia zapłaty

- 13.569,36 zł od dnia 15.06.2011 r. do dnia zapłaty

- 10.779,71 zł od dnia 13.08.2011 r. do dnia zapłaty

- 13.879,31 zł od dnia 21.09.2011 r. do dnia zapłaty

- 11.874,62 zł od dnia 21.09.2012 r. do dnia zapłaty

- 11.781,22 zł od dnia 20.10.2012 r. do dnia zapłaty

- 11.261,58 zł od dnia 22.11.2012 r. do dnia zapłaty

- 1.180,80 zł od dnia 19.06.2012 r. do dnia zapłaty

- 12.621,21 zł od dnia 15.07.2013 r. do dnia zapłaty

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.571 złotych ( jedenaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII GC 198/13

UZASADNIENIE

Powódka (...) S.A. w W. domagała się zasądzenia od pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. kwoty 159.073,53 zł (słownie: sto pięćdziesiąt dziewięć tysięcy siedemdziesiąt trzy złote pięćdziesiąt trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 22.986,50 zł od dnia 22.07.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 24.478,68 zł od dnia 20.08.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 23.348,38 zł od dnia 20.09.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 743,90 zł od dnia 13.01.2012 roku do dnia zapłaty, od kwoty 568,26 zł od dnia 25.07.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 13.569,36 zł od dnia 15.06.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 10.779,71 zł od dnia 13.08.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 13.879,31zł od dnia 21.09.2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 11.874,62 zł od dnia 21.09.2012 roku do dnia zapłaty, od kwoty 11.781,22 zł od dnia 20.10.2012 roku do dnia zapłaty, od kwoty 11.261,58 zł od dnia 22.11.2012 roku do dnia zapłaty, od kwoty 1.180,80 zł od dnia 19.06.2012 roku do dnia zapłaty i od kwoty 12.621,21 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz obciążenia pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami z tytułu zastępstwa procesowego w kwocie 3.600,00 zł i opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

Powódka w uzasadnieniu pozwu wskazała, że na podstawie zawartej z pozwaną umowy (...)z dnia 07.07.2008 roku, która została rozwiązana z dniem 31.08.2011 roku, świadczyła na rzecz pozwanej usługi pocztowe i wystawiła faktury VAT nr: (...)z dnia 07.07.2011 roku na kwotę 22.986,50 zł, (...)z dnia 05.08.2011 roku na kwotę 24.478,68 zł i (...) z dnia 05.09.2011 roku na kwotę 23.348,38 zł, które do chwili obecnej nie zostały zapłacone.

Następnie na podstawie umowy nr (...) z dnia 12.08.2011 roku powódka świadczyła na rzecz pozwanej usługi pocztowe i wystawiła faktury VAT nr: FV- (...) z dnia 06.09.2012 roku na kwotę 11.874,62 zł, FV- (...) z dnia 05.10.2012 roku na kwotę 11.781,22 zł, FV- (...)
(...) z dnia 07.11.2012 roku na kwotę 11.261,58 zł, które do chwili obecnej również nie zostały zapłacone.

Powódka świadczyła na rzecz pozwanej usługę wydruku etykiet adresowych i wystawił faktury VAT nr: (...)/P/06/11 z dnia 10.06.2011 roku na kwotę 568,26 zł i nr FV (...) z dnia 29.12.2011 roku na kwotę 743,90 zł, FV- (...) z dnia 04.06.2012 roku na kwotę 1.180,80 zł, które do chwili obecnej nie zostały przez pozwaną zapłacone.

Powódka świadczyła na rzecz pozwanej również usługę pakowania - sporządzenia pakietu i personalizacji gazetki - wydruk (...) na podstawie umowy nr (...) z dnia 21.03.2011 roku i wystawiła faktury VAT nr: FV- (...) 1 z dnia 31.05.2011 roku na kwotę 13.569,36 zł, FV- (...) z dnia 29.07.2011 roku na kwotę 10.779,71 zł i FV- (...) z dnia 06.09.2011 roku na kwotę 13.879,31 zł, które do chwili obecnej nie zostały zapłacone.

Powódka dochodzi również zapłaty odsetek ustawowych od kwot należności głównych wskazanych w wyżej wymienionych fakturach wobec braku zapłaty należności w terminie, które stały się wymagalne z chwilą upływu terminu zapłaty wskazanego na fakturze, który zgodnie umowami i zleceniami wynosił 14 dni od dnia wystawienia faktury

Ponadto powódka dochodzi kwoty 12.621,21 zł tytułem naliczonych odsetek od zapłaconych z opóźnieniem, należności wynikających z faktur opisanych w notach odsetkowych, którymi pozwana została obciążona nr: (...) z dnia 11.05.2011 roku wystawionej na kwotę 1.565,48,zł, z której do zapłaty pozostało pozwanemu 396,09 zł, (...) z dnia 11.05.2011 roku na kwotę 340,80 zł, (...) z dnia 25.01.2012 roku wystawionej na kwotę 3.962,01 zł, (...) z dnia 22.06.2012 roku na kwotę 780,47 zł, (...) z dnia 22.06.2012 roku na kwotę 5.221,53 zł, (...) z dnia 08.10.2012 roku na kwotę 668,63 zł, (...) z dnia 18.10.2012 roku wystawionej na kwotę 1.251,68 zł.

Powódka trzykrotnie wzywała pozwaną do zapłaty dochodzonych należności, ale wezwania te okazały się bezskuteczne.

Nakazem zapłaty z dn. 22 lipca 2013 r. Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie z dnia 1 sierpnie 2013 r. pozwana zaskarżyła powyższy nakaz zapłaty w całości. Pozwana podniosła zarzuty: niewykonania usługi, przedawnienia roszczenia oraz braku legitymacji biernej.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wyjaśniła, że powodowa spółka dochodzi swojej należności w oparciu o usługi realizowane na podstawie ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo Pocztowe (Dz.U. z 2012 r. Nr 1529), tymczasem artykuł 93 ust. 2 wspomnianej wyżej ustawy stanowi, iż roszczenia dochodzone na jej podstawie przedawniają się z upływem 12 miesięcy od dnia nadania przesyłki pocztowej.

Strona pozwana podniosła, że powodowa spółka dochodzi m.in. należności objętych fakturami VAT wystawionymi na podstawie umowy (...), zawartej pomiędzy stroną powodową a spółką (...) S.A., tymczasem wystawione na jej podstawie faktury VAT ((...), (...)oraz (...)) załączone do pozwu zostały adresowane na (...)sp. z o.o. W związku z tym, że pozwana spółka nie została wskazana jako strona umowy, w ocenie pozwanej, obciążanie (...) sp. z o.o. kosztami za usługi wykonane na rzecz innego podmiotu jest niezasadne.

Pozwana spółka podkreśliła, że strona powodowa w żaden sposób nie wykazała, iż wykonane zostały usługi, za które obciążyła (...) sp. z o.o. wystawionymi fakturami. Pozwana zaprzeczyła wykonaniu przez stronę powodową usług w zakresie wskazanym w pozwie. Załączone do pozwu umowy oraz faktury nie mogą świadczyć jej zdaniem o rzeczywistym wykonaniu usług na rzecz strony pozwanej, których podjęła się strona powodowa, tym bardziej, że w pozwie mówi się jedynie o „świadczeniu usług" bez uszczegółowiania wykonanych usług. Brak jest wskazania zakresu wykonania umów oraz wysokości opłat, które pozwoliłyby na wystawienie faktur VAT w określonej wysokości i obciążenie nimi strony pozwanej, podczas gdy jak stanowi § 4 pkt 2) umowy nr (...): „podstawą rozliczeń finansowych jest ustalona na podstawie obowiązujących cenników, suma rozliczeń opłat za:

a) nadane przesyłki pocztowe (...) stwierdzone na podstawie dokumentów nadawczych,

b) przesyłki rejestrowane zwracane do Nadawcy, stwierdzone na podstawie dokumentów oddawczych".

Zdaniem pozwanej, powodowa spółka nie wykazała również, iż doręczyła stronie pozwanej załączone do pozwu faktury VAT, a co za tym idzie, nie można uznać załączonych do pozwu not odsetkowych jako dowodów świadczących o opóźnieniach w płatności. Pozwana zaprzeczyła istnieniu opóźnień w zapłacie faktur strony powodowej uzasadniających wystawienie wskazanych w pozwie not odsetkowych. Strona pozwana podkreśliła, że powodowa spółka nie wykazała żadnych podstaw dochodzenia należności w zakresie kwoty 12.621,21 złotych na jakie wystawione zostały noty odsetkowe, nie dostarczając ani faktur, których zapłata została rzekomo opóźniona, ani dowodów ich zapłat.

Odpowiadając na sprzeciw pozwanej, powódka podtrzymała w całości powództwo.

W uzasadnieniu odpowiedzi na sprzeciw, powódka wskazała, że zarzut przedawnienia, podnoszony przez pozwaną jest w całości bezzasadny. Roszczenia dochodzone przez powódkę niniejszym pozwem obejmują wynagrodzenie za świadczone przez powódkę na rzecz pozwanej usługi pocztowe. Ustawa powołana przez pozwaną nie zawiera w swej treści szczegółowej regulacji prawnej dotyczącej przedawnienia roszczeń operatora pocztowego, w tym i powódki, z tytułu wynagrodzenia za świadczone usługi pocztowe. Powołany przez pozwaną przepis, dotyczy wyłącznie roszczeń odszkodowawczych przysługujących odpowiednio nadawcy lub adresatowi z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania przez operatora pocztowego usług pocztowych, bowiem przepis art. 93 ustawy Prawo pocztowe z dnia 23.11.2012 roku mieści się w Rozdziale 8 powołanej ustawy, mówiącym kompleksowo i wyłącznie o odpowiedzialności operatora pocztowego oraz o postępowaniu reklamacyjnym. Roszczenie o wynagrodzenie za świadczenie usług pocztowych przysługujące operatorowi publicznemu, jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i jako takie przedawnia się zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego, czyli z upływem 3 lat.

Powódka podniosła, że zarzuty pozwanej sprecyzowane są jako pewne twierdzenia, tezy niepoparte żadnymi dowodami, tymczasem zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego, ciężar dowodu faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Jeżeli więc pozwana zarzuca, iż powódka nie wykonała usług w zakresie wskazanym w pozwie, to winna fakt ten udowodnić, jeżeli zaprzecza prawidłowości naliczenia odsetek w notach odsetkowych, to winna również i ten fakt udowodnić dowodami, chociażby przelewami dokonanymi przez stronę pozwaną tytułem zapłaty, fakturami objętymi notami odsetkowymi, czego nie czyni.

Powódka potwierdziła, iż umowa z 2008 roku została zawarta z (...) S.A., jednakże prawa i obowiązki z niej wynikające przeszły z chwilą podziału (...) S.A. na (...) sp z o.o., co wynika z dowodu dołączonego przez powódkę do pozwu w postaci wypowiedzenia tejże umowy dokonanego przez pozwą. Pozwana nie podnosiła, iż umowa ta jej nie dotyczy, ponadto w przypadku kiedy umowa ta nie dotyczyłaby pozwanej, nie byłaby ona uprawniona do uiszczania opłaty za wykonane przez powódkę usługi pocztowe w formie bezgotówkowej z dołu, byłaby zobowiązana do zapłaty należności za usługi pocztowe świadczone przez powódkę, wyłącznie z góry, co wynika jednoznacznie z treści obowiązujących u powódki wówczas, ale i obecnie regulaminów świadczenia usług pocztowych. Zasadą bowiem jest, iż tylko zawarcie na piśmie umowy z powódką, uprawnia nadawcę do wnoszenia opłaty pocztowej bezgotówkowo z dołu. Powódka dodatkowo jeszcze wyjaśniła, iż umowa ta była dedykowana od początku najpierw wyłącznie (...) S.A. która wykonywała druk materiałów dla Agencji (...) Sp. z o.o., (...) A. Z., (...) Spółka z o.o. a następnie wysyłała te materiały za pośrednictwem powódki. Następnie z chwilą przeniesienia drukarni do S. i utworzenia oddziału spółki akcyjnej, umowa ta była dedykowana oddziałowi.

Powódka podniosła, iż z Krajowego Rejestru Sądowego wynika, iż pozwana (...) Spółka z o.o. powstała w wyniku podziału (...) S.A. przez wydzielenie w drodze nawiązania nowej spółki a zatem zgodnie z art. 531 k.s.h. spółka nowo zawiązana powstała w związku z podziałem wstępuje z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej. Rejestracja pozwanej nastąpiła w grudniu 2009 roku, stąd nie może być wątpliwości, iż stroną powołanej przez powódkę umowy jest pozwana. Jeżeli nawet przyjąć, iż formalnie nie doszłoby do przejścia praw i obowiązków z wskazanej wyżej umowy, to i tak powódka wywodzi, iż wszelkie usługi wykonane przez powódkę a wymienione w powołanych w pozwie fakturach, od chwili powstania pozwanej były wykonane wyłącznie na rzecz pozwanej spółki a nie na rzecz (...) S.A. Świadczy o tym treść faktur wskazująca wyraźnie, iż nabywcą usług pocztowych od powódki od momentu powstania była wyłącznie pozwana, co pomiędzy stronami pozostawało bezsporne.

Powódka wyjaśniła, że kwestionowane przez pozwaną faktury (...)z dnia 07.07.2011 roku na kwotę 22.986,50zł, (...)z dnia 05.08.2011 roku na kwotę 24.478,68 zł i fakturę (...)z dnia 05.09.2011 roku na kwotę 23.348,38 zł, dotyczą odpowiednio świadczenia usług pocztowych na rzecz pozwanej w miesiącu czerwcu 2011 r. (faktura (...)), lipcu 2011 r. (faktura (...)) i sierpniu 2011 r. (faktura (...)). W czerwcu 2011 r. pozwana przekazała do nadania przesyłki zawierające drukowane przez pozwaną czasopisma. Jednoznacznie z treści wskazanych przez powódkę dowodów wydania wynika, że to pozwana przekazywała powódce do nadania przesyłki zawierające czasopisma a tym samym była nadawcą przesyłek pocztowych zawierających owe czasopisma i stroną umowy o świadczenie usług pocztowych. Na koniec miesiąca (okresu rozliczeniowego) sporządzane były zestawienia zbiorcze nadanych przez pozwaną przesyłek w danym miesiącu, które było przekazywane do pozwanej drogą elektroniczną.

Powódka wskazała, że z korespondencji elektronicznej wynika, iż to pozwana była zobowiązana do zapłaty faktur objętych pozwem, wiedziała, że jest zobowiązana i wiedziała że ma znaczące opóźnienia w realizacji swoich zobowiązań wobec powódki. Pozwana wielokrotnie opóźniała się z zapłatą należności powódki i w związku z tym wielokrotnie występowała o rozłożenie na raty swoich zobowiązań, co potwierdza, iż od momentu powstania pozwanej to na jej rzecz były przez powódkę świadczone usługi pocztowe i to wyłącznie pozwana jest zobowiązana do zapłaty należności wynikających z faktur objętych pozwem. W tych okolicznościach sprawy, w opinii powódki, zarzut pozwanej opisany w pkt III sprzeciwu należy uznać również za bezzasadny w całości.

Powódka podniosła, iż wbrew twierdzeniom pozwanej wykonała na rzecz pozwanej wszelkie usługi, których zakres, rodzaj, ilość zostały wykazane w fakturach
stanowiących dowód w sprawie i które to faktury zostały pozwanej
doręczone. Dowodzą faktu świadczenia, wykonania usług i doręczenia
pozwanej faktur dowody załączone do pozwu oraz dokumenty nadawcze w postaci dowodów wydania przesyłek, zestawień nadanych przesyłek, korespondencja e-mailowa
dotycząca płatności faktur, z której wynika fakt odebrania faktur przez
pozwaną. Dodatkowo powódka przedłożyła jako dowód doręczenia
pozwanej faktur - zwrotne potwierdzenia, odbioru dotyczące faktury FV-
(...) z dnia 31.05.2011 roku, faktury VAT nr
FV- (...) z dnia 29.07.2011 roku, faktury VAT
nr FV- (...) z dnia 06.09.2011 roku oraz
duplikat faktury VAT (...)wystawiony w dniu 22.11.2011 roku na prośbę przekazaną elektronicznie przez pozwaną (e-mail z dnia 21.11.2011 roku) oraz Książkę nadawczą listów poleconych z dnia 22.11.2011 roku, w której pod poz. 19 odnotowano nadanie listu do pozwanej, który został jak wynika z dokumentów oddawczych powódki w dniu 28.11.2011 odebrany przez pozwaną.

Dodatkowo powódka przedłożyła jako dowód w sprawie na okoliczność wykonania usług pocztowych opisanych w fakturach (...) z dnia 06.09.2012 r. wystawionej na kwotę 11.874,62 zł a dotyczącej usług za miesiąc sierpień 2012 roku, FV- (...) z dnia 05.10.2012 roku na kwotę 11.781,22 zł a dotyczącej usług za miesiąc wrzesień 2012 roku, FV- (...) z dnia 07.11.2012 roku na kwotę 11.261,58 zł a dotyczącej usług świadczonych w miesiącu październiku 2012 roku oraz dokumenty nadawcze.

Postanowienie § 4 pkt 2 umowy nr (...), ewidentnie zaprzecza twierdzeniu pozwanej o braku wskazania wysokości opłat, które pozwoliłyby na wystawienie faktury VAT, bowiem postanowienie to wyraźnie i jednoznacznie wskazuje, iż należne powódce wynagrodzenie za świadczone usługi pocztowe, będzie stanowiła suma opłat za nadane przesyłki pocztowe i zwracane przesyłki rejestrowane, ustalana na podstawie obowiązujących u powódki w dniu nadania cenników. Aktualne cenniki obowiązujące wówczas u powódki zgodnie z § 4 pkt 3 umowy były dostępne na stronie internetowej powódki.

Powódka stwierdziła, że twierdzenie pozwanej, iż jedynie opóźniała się z zapłatą faktur powódki jest kuriozalne. Powódka dochodzi kwoty 12.621,21 zł tytułem naliczonych
odsetek od zapłaconych z opóźnieniem należności wynikających z faktur
opisanych w notach odsetkowych. Noty te wskazują na ewidentne opóźnienie pozwanej w zapłacie wymienionych w nich faktur. Jeżeli pozwana kwestionuje fakt opóźnienia to winna zgodnie z regułą art. 6 k.c., wykazać dowodami, iż opóźnienia w zapłacie nie było, czego nie uczyniła z ostrożności procesowej.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.

(...) S.A. w W. zawarła z (...) S.A. w B. umowę (...)RBydgoszcz/ (...) z dnia 07.07.2008 roku, której przedmiotem było świadczenie usług pocztowych.

(dowód: umowa z dn. 07.07.2008 r. k-13-20)

Na mocy w/w umowy powódka za wykonane usługi wystawiła faktury VAT nr: (...) z dnia 07.07.2011 roku na kwotę 22.986,50 zł, (...) z dnia 05.08.2011 roku na kwotę 24.478,68 zł i fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.09.2011 roku na kwotę 23.348,38 zł, które do chwili obecnej nie zostały zapłacone.

(dowód: faktura VAT k-21-23)

W wyniku podziału (...) S.A. z siedzibą w B. przez wydzielenie w drodze nawiązania nowej spółki powstała (...) sp. z o.o. z siedzibą w S..

(dowód: odpis aktualny z Rejestru Przedsiębiorców KRS k-100-103)

Pozwana pismem z dnia 15.06.2011 r. zwróciła się do powódki o rozwiązanie umowy o świadczenie usług z dnia 07.07.2008 r. z dniem 31.08.2011 r.

(dowód: pismo z dnia 15.06.2011 r. k-24)

W dniu 12.08.2011 r. strony zawarły umowę o świadczenie usług pocztowych nr (...)r., zmienioną aneksem nr (...) z dnia 01.03.2012 r. oraz aneksem nr (...) z dnia 12.12.2012 r.

(dowód: umowa z dn.12.08.2011 r. k-25-41; aneks nr (...) z dn. 01.03.2012 r. k-42-46; aneks nr (...) z dn. 12.12.2012 r. k-47-51)

W dniu 07.06.2011 r. strony zawarły umowę o wydrukowanie etykiet adresowych nr CP (...).

(dowód: umowa z dn.07.06.2011 r. k-56-5)

W dniu 21.08.2011 r. strony zawarły umowę nr (...) RH 10-5/2011, której przedmiotem było świadczenie usługi pakowania, zmienioną aneksem nr (...) z dnia 31.08.2011 r.

(dowód: umowa z dn.21.08.2011 r. k-56-5, aneks nr (...) z dn. 31.08.2011 r. k-70)

Z tytułu w/w umów powódka za wykonane usługi wystawiła faktury VAT nr: FV- (...) z dnia 06.09.2012 roku na kwotę 11.874,62 zł, FV- (...) z dnia 05.10.2012 roku na kwotę 11.781,22 zł, FV- (...)
(...) z dnia 07.11.2012 roku na kwotę 11.261,58 zł, nr (...) z dnia 10.06.2011 roku na kwotę 568,26 zł, FV (...) z dnia 29.12.2011 roku na kwotę 743,90 zł, FV- (...) z dnia 04.06.2012 roku na kwotę 1.180,80 zł, FV- (...) z dnia 31.05.2011 roku na kwotę 13.569,36 zł, nr FV- (...) z dnia 29.07.2011 roku na kwotę 10.779,71 zł i FV- (...) z dnia 06.09.2011 roku na kwotę 13.879,31 zł, które do chwili obecnej nie zostały zapłacone.

(dowód: faktura VAT k-52-55,58,60,71-76)

Notami odsetkowymi nr: (...) z dnia 11.05.2011 roku na kwotę 1.565,48,zł, z której do zapłaty pozostało pozwanej 396,09 zł, (...) z dnia 11.05.2011 roku na kwotę 340,80 zł, (...) z dnia 25.01.2012 roku na kwotę 3.962,01 zł, (...) z dnia 22.06.2012 roku na kwotę 780,47 zł, (...) z dnia 22.06.2012 roku na kwotę 5.221,53 zł, (...) z dnia 08.10.2012 roku na kwotę 668,63 zł, (...) z dnia 18.10.2012 roku wystawionej na kwotę 1.251,68 zł, powódka obciążyła pozwaną tytułem naliczonych odsetek od zapłaconych z opóźnieniem, należności wynikających z faktur opisanych w w/w notach odsetkowych, które do chwili obecnej nie zostały zapłacone.

(dowód: noty odsetkowe k-77-83)

Pismem z dnia 15.03.2013 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 159.073, 53 zł , z tytułu zadłużenia wynikającego z w/w faktur VAT.

(dowód: wezwanie z dn. 15.03.2013 r. k-86-87)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego

Materiał dowodowy w niniejszej sprawie ograniczał się wyłącznie do dowodów z dokumentów, którym Sąd dał wiarę, zwłaszcza iż żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do ich autentyczności i prawdziwości.

Sąd pominął natomiast zawnioskowany dowód z zeznań stron jako zbędny. Pozwana powołała w/w dowód na okoliczność sposobu wykonania usługi objętej umową, gdy tymczasem strona pozwana kwestionowała okoliczność wykonania usługi, nie zaś sposób jej wykonania. Sąd uznał zatem, iż nie stanowi to okoliczności istotnej w sprawie. Zgodnie bowiem z art. 299 k.p.c. sąd może dopuścić dowód z przesłuchania stron jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odnosząc się do podniesionego przez pozwaną w niniejszej sprawie zarzutu braku legitymacji biernej, należy uznać, że powódka wykazała, iż skoro to pozwana wypowiedziała umowę z dnia 07.07.2008 r. (k-13-20), to na pozwaną przeszły obowiązki (...) S.A. z siedzibą w B. wynikające z niniejszej umowy. Strona pozwana nie zakwestionowała faktu, że powstała w 2009 r. w wyniku podziału spółki (...) S.A., co niewątpliwie wynika również z odpisu KRS (k-100-103). Jednocześnie strona pozwana nie odniosła się do tego dlaczego to ona, a nie inny podmiot, wypowiedziała umowę. Ponadto od powstania pozwanej w 2009 r. wszelkie usługi w 2011 r. były wykonywane przez powódkę właśnie na rzecz pozwanej spółki, co strona powodowa wykazała ponad wszelką wątpliwość dowodząc, że pozwana przekazywała jej przesyłki do nadania w 2011 r. (k-115).

Z korespondencji elektronicznej wynika, że strony kontaktowały się w sprawie należności przysługujących powódce z tytułu wykonywanych usług. I tak, w e-mailu z 17.11.2011 r. (k-196-197) strona powodowa przesłała listę niezapłaconych należności wynikających ze wskazanych w niej faktur, czego pozwana w odpowiedzi z dnia 21.11.2011 r. (k-196) nie zakwestionowała, co więcej, zobowiązała się do spłaty niniejszych należności. Należy zauważyć również, że w korespondencji elektronicznej pomiędzy stronami z kwietnia 2011 r. (k-200-203) strona pozwana prosi powódkę o możliwość spłaty zaległości w ratach, przy czym korespondencja ta zawiera wyraźne dane Drukarni (...) Sp. z o.o. w B..

Konstatacja powyższa prowadzi do wniosku, iż podniesiony przez pozwaną zarzut braku legitymacji biernej uznać należy za niezasadny.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana zakwestionowała również fakt wykonania usługi, jednakże w ocenie sądu zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie. Poza okolicznościami podniesionymi powyżej, wskazać należy, iż faktury wystawiono w 2011 r. i 2012 r., zaś pozwana nie zaprzeczyła, aby otrzymała sporne faktury, jak też, że kwoty opłat w tych fakturach były niewłaściwe. Ponadto, skoro pozwana zakwestionowała odsetki, to rację ma powódka, że pozwana winna wskazać, iż spłaciła należności wynikające z tych faktur w terminie, tymczasem samemu faktowi zapłaty za te faktury nie zaprzeczyła.

Przechodząc do podniesionego w sprzeciwie zarzutu przedawnienia, należy stwierdzić za powódką, że jest on w całości bezzasadny. Strona pozwana wskazała na przepis art. 93 ust.2 ustawy Prawo pocztowe (Dz. U. 2012, 1529), zgodnie z którym roszczenia dochodzone na podstawie ustawy przedawniają się z upływem 12 miesięcy od dnia nadania przesyłki pocztowej. W opinii sądu, ustawa powołana przez pozwaną nie zawiera w swej treści szczegółowej regulacji prawnej dotyczącej przedawnienia roszczeń operatora pocztowego, w tym i powódki, z tytułu wynagrodzenia za świadczone usługi pocztowe. Powołany przez pozwaną przepis, dotyczy wyłącznie roszczeń odszkodowawczych przysługujących odpowiednio nadawcy lub adresatowi z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania przez operatora pocztowego usług pocztowych. Został on bowiem umieszczony w Rozdziale 8 powołanej ustawy – „ Odpowiedzialność operatora pocztowego oraz postępowanie reklamacyjne” - mówiącym kompleksowo i wyłącznie o odpowiedzialności operatora pocztowego oraz o postępowaniu reklamacyjnym, nie zaś w przepisach ogólnych, bądź końcowych tejże ustawy. Trzeba więc stwierdzić, że użyte w art. 93 ust. 2 ustawy Prawo pocztowe określenie „roszczenia” dotyczy roszczeń o których mowa w rozdziale 8 ustawy, tj. roszczeń nadawcy czy adresata wobec operatora. Natomiast roszczenie powoda w niniejszej sprawie o wynagrodzenie za świadczenie usług pocztowych przysługujące operatorowi publicznemu jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, w związku z czym przedawnia się zgodnie z art. 118 k.c., czyli z upływem 3 lat.

Przechodząc zaś do merytorycznej oceny zasadności roszczenia powódki, w ocenie sądu zasługuje ono na uwzględnienie.

Zdaniem sądu powódka wykazała, że strony łączyły umowy, w tym umowa (...)z dnia 07.07.2008 r., w ramach których powódka wykonywała usługi pocztowe na rzecz pozwanej, za co ta ostatnia obowiązana jest do zapłaty kwoty wynikającej z przedłożonych przez powódkę faktur VAT oraz not odsetkowych w łącznej kwocie 159.073,53 zł wraz ustawowymi odsetkami od kwot i dat wskazanych w pozwie.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniosła zarzut niewykonania usługi, przedawnienia oraz braku legitymacji biernej.

W tym miejscu wskazać też należy, iż zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, samo twierdzenie strony nie stanowi jeszcze dowodu, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.), powinno być przez stronę je zgłaszającą udowodnione (por. wyrok SN z dn. 22.11.2001 r., I PKN 660/00, Wokanda 2002/7-8/44).

Pozwana w żaden sposób swoich twierdzeń, czy poddanych w wątpliwość okoliczności nie wykazała.

Zdaniem sądu, powódka udowodniła, iż usługi wymienione w fakturach dołączonych do pozwu zostały wykonane na rzecz pozwanej.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności i dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w trybie art. 233 k.p.c., w ocenie sądu, roszczenie powódki zasługiwało na uwzględnienie.

Dlatego też sąd zasądził na rzecz powódki żądaną przez nią kwotę 159.073,53 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat wskazanych w pozwie. O odsetkach sąd orzekł zgodnie z art. 481 § 1 k.c., gdyż pozwana nie wykazała, aby terminy zapłaty wskazane przez powódkę były inne.

O kosztach procesu orzeczono zaś zgodnie z art. 98 k.p.c. w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Na koszty powódki (w łącznej kwocie 11.571,00 zł) złożyły się zaś : kwota 7.954,00 zł opłaty sądowej od pozwu, kwota 3.600,00 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, określonego zgodnie z § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013 r. Nr 490 j.t.) oraz kwota 17,00 zł opłaty od pełnomocnictwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Przewoźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Data wytworzenia informacji: