Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: E. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 7 sierpnia 2018 r., znak: (...)

w sprawie: E. W.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rekompensatę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do uwzględnienia przy ustaleniu wysokości emerytury ubezpieczonej E. W. rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach od dnia (...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwe podpis.

VI U 1905/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonej emeryturę od(...)roku to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, ale nie przyznał jej prawo do tak zwanej rekompensaty, która przewidziana jest w przepisach Ustawy o emeryturach pomostowych. Organ rentowy uznał, że ubezpieczona nie spełniła warunku posiadania 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Od tej decyzji ubezpieczona E. W. złożyła odwołanie powołując się na wszystkie swoje okresy pracy w szczególnych warunkach. W efekcie organ rentowy analizując nowe dokumenty przedłożone też przez ubezpieczoną stwierdził, że ubezpieczona posiada 11 lat i 26 dni pracy w szczególnych warunkach, natomiast nie uznał jako takiej pracy w szczególnych warunkach pracy ubezpieczonej w Hucie (...) w Ś.. I dlatego Sąd Okręgowy ustalając stan faktyczny już się ograniczył tylko do tego spornego okresu właśnie pracy w Hucie (...). I w tym zakresie Sąd ustalił, że ubezpieczona E. W. urodzona (...) wniosek o emeryturę złożyła 24 lipca 2018 roku i tą decyzją zaskarżoną od... z 7 sierpnia 2018 roku uzyskała prawo do emerytury od (...)roku od miesiąca w którym złożono wniosek. W tej decyzji tak jak powiedziałam nie uwzględniono tej rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W odniesieniu do tego spornego okresu, którego organ rentowy nie uznał Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczona od 15 stycznia 1990 roku do 25 czerwca 1999 roku pracowała w Hucie (...) w Ś. i w okresie od 15 stycznia 90 do 31 maja 98 pracowała jako operator suwnicy manipulacyjno-transportowej, natomiast od 1 czerwca 98 do 25 czerwca 99 pracowała jako operator suwnicy łapowej wykonując czynności w Zakładzie (...) i to była jej stała praca w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej 8 godzin, nie korzystała w tym okresie z urlopów bezpłatnych. Fakt zatrudnienia ubezpieczonej w takich warunkach potwierdzają dokumenty w aktach osobowych ubezpieczonej prowadzonych przez Hutę (...), a potem przez następcę prawnego tej huty. Ubezpieczonej wystawiono co prawda świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach obejmujące te okresy, ale te świadectwa nie były formalnie pod każdym względem poprawne i dlatego zostały zakwestionowane przez organ rentowy. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności właśnie te dokumenty potwierdzające fakt pracy ubezpieczonej w Hucie (...) i zeznania ubezpieczonej Sąd stwierdził, że te zeznania zasługują na wiarę co do charakteru pracy, bo są one potwierdzone właśnie tymi dokumentami, a dokumentów przecież prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała. I oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd stwierdził, że wynika z niego w sposób niebudzący wątpliwości, że w tym okresie pracy od 15 stycznia 90 do 25 czerwca 99 ubezpieczona pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy przy pracach w szczególnych warunkach, a konkretnie wykonywała pracę o której mowa w dziale III pozycja 86 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracując przy obsłudze suwnic. Skoro ubezpieczona taką pracę wykonywała w szczególnych warunkach to łącznie w tym okresie od 15 stycznia 90 do 25 czerwca 99 to łącznie z uznanym już przez ZUS okresem pracy 11 lat i 26 dni posiadała co najmniej 15-letni okres pracy, który dawał jej prawo w myśl Ustawy o emeryturach pomostowych z 19 grudnia 2008 roku do nabycia prawa do tak zwanej rekompensaty, o której mowa w artykule 21 i 23 tej właśnie Ustawy o emeryturach pomostowych. Ta rekompensata zgodnie z artykułem 2 Ustawy stanowi pewną, pewne odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Przepisy artykułu 21 i 23 Ustawy o emeryturach pomostowych wskazują przesłanki uzyskania prawa do tej rekompensaty, która należy się temu kto posiada okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat. Ta rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisu Ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Rekompensata jest odszkodowaniem za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób, które rozpoczęły pracę przed 1 stycznia 99 roku i nie nabędą prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a ubezpieczona takiej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach przecież nie uzyskała. W związku z powyższym Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczona udowodniła ten 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jakkolwiek w myśl przepisów tego Rozporządzenia ten okres pracy w szczególnych warunkach trzeba udowodnić stosownymi zaświadczeniami wystawionymi zgodnie z pewnymi wzorcami to w postę..., i organ rentowy bez prawidłowo wystawionego świadectwa nie może przyznać prawa ani do emerytury ani do rekompensaty to w postępowaniu sądowym już nie obowiązują żadne ograniczenia dowodowe Sąd może przeprowadzać dowody z przesłuchania stron, świadków i ten dowód Sąd przeprowadził na podstawie artykułu 472 i 473. Niesporne jest zdaniem Sądu, że pracowała ubezpieczona jako operator tych suwnic i w związku z powyższym postępowanie dowodowe wykazało, że spełnia ubezpieczona prawo do uzyskania prawa do rekompensaty, jako dodatku do kapitału początkowego, bo to w efekcie się przekłada właśnie na taki dodatek i dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf, paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w punkcie 1 wyroku, a z uwagi na to, że ZUS nie mógł pani przyznać prawa do rekompensaty Sąd w 2 punkcie orzekł o braku odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie tej ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji co oznacza, że jak wyrok się uprawomocni ZUS przyzna pani prawo do rekompensaty to i tak spłata odbędzie się bez odsetek, bo ZUS po prostu tego zrobić nie mógł. Po to musieliśmy się spotkać tutaj, przeprowadzić dowód z dokumentów, przesłuchać panią.