Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.06. 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił J. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze stwierdzoną chorobą zawodową. W uzasadnieniu wskazał, że orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 18.06.2018r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła powódka, która zakwestionowała opinię wystawioną przez Komisję Lekarską ZUS. Wskazała, że przez (...) lata pracowała w warunkach narażenia na nadmierny wysiłek głosowy. Pomimo leczenia i rehabilitacji występują u nie męczliwość głosu chrypka.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona J. K. w dniu 27.03.2018 roku złożyła w pozwanym organie rentowym wniosek o ustalenie prawa do renty w związku z chorobą zawodową. Pozwany poddał ją badaniu przez lekarza orzecznika i komisję lekarską ZUS, którzy w wydanych orzeczeniach uznali, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową. -okoliczności bezsporne

W celu zweryfikowania powyższych orzeczeń Sąd powołał biegłą lekarza sądowyego otolaryngologa - foniatry.

Biegła sądowa w wydanym orzeczeniu w dniu 21 listopada 2018 roku rozpoznała u powódki niewydolność mięśni napinających i przywodzących

fałdy głosowe spowodowane długotrwałym i nadmiernym wysiłkiem głosowym.

W ocenie biegłej sądowej, po przeprowadzonych badaniach sądowo -lekarskich i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną znajdującą się w aktach sprawy, stan zdrowia ubezpieczonej upośledza sprawność organizmu w stopniu powodującym trwałą częściową niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową. Schorzenie ma charakter utrwalony. Biegła wywnioskowała, że badana jest częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji w związku z chorobą zawodową - „przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym"- stwierdzone decyzją Państwowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia (...) -od daty wpłynięcia wniosku, w czym nie podzieliła orzeczenia Lekarza Orzecznika i Komisji Lekarskiej ZUS. -dowód: opinia biegłej k. 90-93 akt sądowych

Pozwany organ rentowy wniósł zastrzeżenia do powyższej opinii wskazując, że podczas badania przez Komisję Lekarską ZUS, nie stwierdzono naruszenia sprawności organizmu ubezpieczonej w stopniu powodującym niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową. Badania stroboskopowe krtani z 13.02.2018 r, którymi dysponowała Komisja lekarska ZUS nie wykazywały istotnych zaburzeń funkcjonalnych . Ruchomość fałdów głosowych była prawidłowa, zwarcie fonacyjne pełne.

W opinii uzupełniającej biegła sądowa wskazała, że stwierdzenia zawodowego uszkodzenia narządu głosu dokonała opierając się na wywiadzie z odwołującą oraz badaniu laryngologicznym i foniatrycznym popartym wizualizacją wideolaryngostroboskopią. Ubezpieczona przepracowała (...) lata w narażeniu na nadmierny wysiłek głosowy, a zmiany będące następstwem tego wysiłku są widoczne podczas badania wideolaryngostroboskopowego oraz manifestują się stałą chrypką. - dowód: opinia uzupełniająca, k. 124 akt sądowych

Organ rentowy wniósł ponownie zastrzeżenia powołując się na wyniki badań stroboskopowych krtani z 13.02.2018 i wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego lekarza.

Sąd uwzględnił wydaną przez biegłą opinię w całości i uznał ją za wyczerpującą, poddającą wszechstronnej analizie stan zdrowia ubezpieczonego w odniesieniu do jego możliwości zawodowych.

Opinia została szczegółowo uzasadniona, wnioski w niej zawarte nie nasuwały wątpliwości co do ich tramości. Biegła jest bowiem doświadczonym specjalistą foniatrą, która to specjalizacja odpowiada stwierdzonym schorzeniom Opinia została wydana po zapoznaniu się z wszystkimi dokumentami leczenia przedłożonymi przez ubezpieczoną oraz własnymi badaniami krtani, a stanowisko swoje fachowo, logicznie i wyczerpująco uzasadniła. Organ rentowy nie podniósł żadnych merytorycznych zastrzeżeń do opinii, nie odniósł się także do przeprowadzonych przez biegłą sądową badań, co powoduje , że zastrzeżenia nie mogą zostać uwzględnione.

Zgodnie z jednolitym i utrwalonym orzecznictwem Sąd Najwyższego, że sąd nie jest obowiązany do dopuszczania dowodu z kolejnych opinii biegłych w każdym wypadku, gdy złożona opinia nie jest korzystna dla stron. Żądanie ponowienia lub uzupełnienia dowodu z opinii biegłych jest bezpodstawne, jeżeli sąd uzyskał od biegłych wiadomości specjalne niezbędne do merytorycznego i prawidłowego orzekania. Natomiast potrzeba powołania innego biegłego powinna wynikać z okoliczności sprawy i oceniana jest jako celowa tylko wtedy, gdy pierwotna opinia budziła istotne i nie dające się usunąć wątpliwości (por. wyroki SN z dnia 10 września 1999 r. II 96/99, z dnia 7 października 1998 r. IIUKN 248/99 i z dnia 2.06.1998 - IIUKN 88/98).

Zgodnie z treścią przepisu art.6 ust.l pkt. 6 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. U. z 2015 roku, poz. 1242 ze zm.) z tytułu wypadku przy pracy przysługuje między innymi renta z tytułu niezdolności do pracy dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek choroby zawodowej.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 w/w ustawy: stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska ZUS. W przypadku ustalania prawa do świadczeń, o których mowa w przepisie art. 6 ust. 1 pkt. 2 i 5-8 lekarz orzecznik lub komisja lekarska ustala również niezdolność do pracy oraz jej związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, a także związek śmierci ubezpieczonego lub rencisty z takim wypadkiem lub chorobą.

W tej sytuacji Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy -a w szczególności opinię sądowo - lekarską uznał, że odwołanie powódki zasługuje na uwzględnienie i zgodnie z art. 477 u § 2 k.p.c. orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku.

Przedmiotem rozstrzygnięcia pozostawało także w niniejszej sprawie, czy organ rentowy w ramach swoich uprawnień i kompetencji poczynił wszystkie możliwe ustalenia faktyczne i wyjaśnił wszystkie okoliczności konieczne do wydania decyzji. W zakresie tym Sąd ustalił, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych na etapie postępowania orzeczniczego nie dysponował odpowiednimi dowodami pozwalającymi na ustalenie, że występuje u ubezpieczonej częściowa niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową. Biegła powołana przez Sąd dysponowała dokładniejszymi wynikami badań przez siebie wykonanymi, które pozwoliły bardziej precyzyjnie ocenić stan narządu głosu ubezpieczonej. Z uwagi na powyższe w pkt. 2 sentencji wyroku stwierdzono, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, zgodnie z art. 118 ust. la ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2018r., poz. 1270 ze zm.).

W pkt 3 wyroku Sąd zasądził koszty zastępstwa prawnego zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 k.p.c. w zw. z

przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 12.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Elżbieta Pietrzak