Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2025 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Karolina Chudzinska

Protokolant – starszy sekretarz sądowy M. C.

po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2025 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: L. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 8 września 2023r., znak: (...)

w sprawie: L. H.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę w związku z chorobą zawodową

1.  Oddala odwołanie.

2.  Zasądza od L. H. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 1705/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 września 2023r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił L. H. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, na podstawie ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( tj. Dz. U. z 2019r., poz. 1205 ze zm.), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 30 sierpnia 2023r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, a jedynie częściową niezdolność do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do przyznania żądanego świadczenia, w szczególności wbrew stanowisku Komisji Lekarskiej ZUS, jest osobą niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Kwestia sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła oceny stanu zdrowia ubezpieczonej i jego wpływu na zdolność do pracy.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2004r., nr 39, poz. 353 ze zm. ), mającej odpowiednie zastosowania w niniejszej sprawie – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy czym w przypadku ubiegania się o rentę w związku z chorobą zawodową, wskazana wyżej niezdolność musi pozostawać w związku z tą chorobą zawodową.

W celu rozstrzygnięcia wspomnianej wyżej kwestii spornej Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowych, lekarzy następujących specjalizacji :

- foniatry,

- specjalisty medycyny pracy,

który rozpoznali u ubezpieczonej poniższe schorzenia :

- niedowład mięśni wewnętrznych krtani z niedomykalnością fonacyjną głośni z dysfonią – choroba zawodowa,

- zapalenie tylne krtani,

- przewlekły podsychający nieżyt błony śluzowej nosa i gardła,

- łuszczycowe zapalenie stawów w trakcie leczenia biologicznego,

- tętniak mózgu niepęknięty do dalszej obserwacji,

- przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy.

Zdaniem biegłych sądowych ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową.

- dowód opinia biegłych sądowych ( k. 22 - 25 i k. 40 - 42 akt ).

Pomimo wyznaczonego terminu, żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii

W tej sytuacji Sąd pozytywnie ocenił opinie biegłych sądowych, ich treść była spójna, logiczna i przekonująca, a oparta została na dokumentacji medycznej oraz specjalistycznej wiedzy i doświadczeniu biegłych sądowych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym dowód z opinii biegłych sądowych uznał, że odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. wniesione odwołanie oddalił.

Zgodnie z brzmieniem art. 98 k.p.c. nie było podstaw do uwzględnienia wniosku ubezpieczonej o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia Karolina Chudzinska