Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 8 maja 2017 r., znak: (...)

w sprawie: J. F.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. F. prawo do emerytury od dnia (...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 1025/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 maja 2017 roku, organ rentowy odmówił ubezpieczonemu J. F. prawa do emerytury stwierdzając, że ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie powołując się na to, że przepracował wymagany okres, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) i w Przedsiębiorstwie (...) i Budownictwa (...) i powołał się na zeznania świadków. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując dotychczasową argumentację. Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony urodzony (...) wniosek o emeryturę złożył 28 kwietnia 2017 roku. Ubezpieczony udokumentował staż pracy w wymiarze 25 lat, 1 miesiąca i 12 dni. Ubezpieczony zatrudnił się 6 marca 1979 roku w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) i pracował tam z przerwami wynikającymi z korzystania w październiku i w listopadzie 90 roku z urlopu bezpłatnego aż do 31 lipca 1993 roku obsługując ciężkie maszyny budowlane. Ubezpieczony też w tym okresie obsługiwał dźwig, pracował jako operator pompy S., pracował też częściowo, jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym dopuszczalnym powyżej 3,5 tony. Generalnie pracował na budowach w trakcie swojej pracy, albo podawał odpowiednie elementy budowlane, albo podawał beton w zależności od potrzeb wynikających z danego momentu, w którym budowa się znajdowała. Tę pracę w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Prace w tym przedsiębiorstwie potwierdził świadek O. B., który pracował z ubezpieczonym praktycznie codziennie i na bieżąco mógł obserwować, na czym polegają czynności pracownicze ubezpieczonego. Następnie ubezpieczony w trakcie jeszcze tego zatrudnienia ubezpieczony nabył uprawnienia w zakresie obsługi pompy S., którą należy zakwalifikować, jako maszynę budowlaną. Następnie od 25 października 1993 roku ubezpieczony zatrudnił się w Przedsiębiorstwie (...) i Budowlano-D. należącym do R. W. w K.. Ubezpieczony zatrudnił się też, jako operator ciężkiej maszyny budowlanej, operator pompy S. i kierowca. Pracował w tym przedsiębiorstwie wykonując takie same czynności, jak w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), czyli pracując generalnie głównie, jako maszynista ciężkich maszyn budowlanych. Wykonywał też w razie potrzeby kier..., obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3, 5 tony dowożąc na przykład materiały budowlane. Również w trakcie tego zatrudnienia ubezpieczony taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i przez jeden miesiąc korzystał z urlopu bezpłatnego, ale korzystał w roku 2001, w tym okresie do 31 grudnia 98 roku ubezpieczony nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Ubezpieczony w obu zakładach otrzymywał posiłki profilaktyczne. Pracę ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) potwierdził świadek K. Ł., który również na bieżąco obserwował i współpracował z ubezpieczony..., nie współpracował, ale obserwował pracę ubezpieczonego. Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów z akt osobowych ubezpieczonego znajdujących się w dokumentacji archiwalnej z okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) i Spółce (...) w B. oraz w P...., z dokumentów złożonych przez R. W.. Prawdziwości tych dokumentów strony nie kwestionowały, dlatego Sąd uznał, że są one wiarygodne. Sąd dał wiarę zeznaniom zarówno O. B. jak i K. Ł., dał wiarę też zeznaniom samego ubezpieczonego, ponieważ wszystkie te zeznania były spójne uzupełniały się wzajemnie i znajdowały też potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego. Następnie Sąd dokonał oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego na gruncie obowiązujących przepisów prawa to znaczy Ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Artykuł 184 tej Ustawy między innymi wymienia, jako przesłankę przyznania emerytury w obniżonym wieku pracę w szczególnych warunkach, co najmniej 15-cie, 15-tu lat. Oprócz artykułu 184 kwestie pracy w szczególnych warunkach reguluje również Rozporządzenie Rady Ministrów z 8..., z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, które to przepisy wymagają, aby praca świadczona była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zebrany w sprawie materiał dowodowy zdaniem Sądu Okręgowego pozwala na ustalenie, że ubezpieczony w tych spornych okresach zarówno w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) i następnie w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...), a także w Przedsiębiorstwie (...) i Budownictwa B. R. W. obsługiwał w trakcie zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy maszyny budowlane, czyli wykonywał pracę określoną w Dziale V pozycja 3 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku. A także wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego, czyli określoną w Dziale VIII pozycja 2 również załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83. Ponieważ Sąd w trakcie postępowania spraw toczących się z odwołania od decyzji ZUS nie jest ograniczony w ten sposób, w jaki jest ograniczony organ rentowy, który wydaje decyzję na podstawie dokumentów. Sąd, na co mu zezwala artykuł 472 i 473 Kodeksu postępowania cywilnego przeprowadził postępowanie dowodowe polegające na przesłuchaniu świadków, przesłuchaniu samego ubezpieczonego i ściągnięciu dokumentów osobowych. I mimo tego, że świadectwa pracy w szczególnych warunkach wystawione ubezpieczonemu zawierały pewne uchybienia właśnie na podstawie tego własnego postępowania dowodowego doszedł do przekonania, że ubezpieczony spełnił w sumie wszystkie warunki do uzyskania prawa do emerytury. Bowiem organ rentowy kwestionował tylko ten jeden warunek, a mianowicie brak tych 15 lat pracy w szczególnych warunkach. A praca w tych dwóch zakładach pracy przekracza okres 15 lat. W związku z powyższym Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję przyznał prawo do emerytury od pierwszego dnia miesiąca, w którym pan złożył wniosek o emeryturę, czyli od (...)roku. W punkcie drugim wyroku Sąd stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1A Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a to oznacza, że jeżeli wyrok się uprawomocni i organ wyda nową decyzję, bo tak będzie musiał zrobić jak wyrok się uprawomocni, że nie będzie panu przysługiwało prawo do odsetek z tytułu opóźnienia. Bo takiego opóźnienia nie było albowiem organ rentowy nie mógł wydać pozytywnej decyzji, bo trzeba było w tym celu przeprowadzić postępowanie dowodowe. To wszystko.