Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: L. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 17 lutego 2015 r., znak: (...)

w sprawie: L. W.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej L. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2014 r. do dnia 30 listopada 2017 r.

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił przyznania ubezpieczonemu L. W. dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisu art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS ( Dz. U. z 2009 roku nr 153, poz. 1227).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS ubezpieczona został uznany za zdolnego do pracy zarobkowej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona, która wniosła o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, iż aktualny stan jej zdrowia nie pozwala na podjęcie pracy zarobkowej.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczona L. W. (- wykonująca ostatnio pracę sprzątaczki) do dnia 30.11. 2014 roku była uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 3.12.2014 roku złożyła w pozwanym organie rentowym wniosek o przyznanie prawa do renty. Pozwany organ rentowy poddał ją badaniu przez lekarza orzecznika ZUS i komisję lekarską ZUS, którzy w wydanych orzeczeniach nie uznali ubezpieczonej za osobę niezdolną do wykonywania zatrudnienia.

-okoliczności bezsporne

W celu zweryfikowania orzeczeń wydanych przez lekarza orzecznika i komisję lekarską ZUS, Sąd powołał biegłych lekarzy sądowych z zakresu następujących specjalności: pulmonologa, reumatologa i specjalisty medycyny pracy.

Biegli w wydanej opinii w dniu 21.01. 2016 roku rozpoznali u ubezpieczonej następujące schorzenia:

-Reumatoidalne zapalenie stawów w okresie zaostrzenia. Zespół nakładania / rzs + toczeń/do dalszej obserwacji

-Zespół Raynauda

-Chorobę niedokrwienną serca

-Astmę oskrzelowa postać umiarkowana

Biegli orzekli, iż u ubezpieczonej występuje nadal częściowa niezdolność do pracy od 1.12.2014r. do 30.11.2017r.

Biegli wskazali, że w porównaniu z badaniami przeprowadzonymi poprzednio stan zdrowia ubezpieczonej nie uległ poprawie. Biegli stwierdzili pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonej bowiem pojawiły się objawy tocznia układowego, oraz stwierdzili zaostrzenie podstawowej jednostki chorobowej - reumatoidalnego zapalenia stawów, czego dowodem są zmiany w stawach kończyn górnych zwłaszcza rąk. Ponadto biegli wskazali, że nasiliły się u ubezpieczonej dolegliwości bólowe stawów biodrowych.

-dowód: opinia biegłych k. 17-18 akt sądowych

Po zapoznaniu się z opinią wydaną przez biegłych pozwany organ rentowy zgłosił do niej zastrzeżenia, w których wskazał, iż nie akceptuje opinii biegłych, bowiem ubezpieczona podczas badania przez komisje lekarską pozostawała w remisji objawów tocznia rumieniowatego układowego, co uzasadniało orzeczenie komisji. Wobec powyższego, pozwany wniósł o przekazanie zastrzeżeń biegłym bądź oddalenie odwołania. Sąd uznał, że opinia biegłych miarodajnie ocenia stan zdrowia ubezpieczonej a zarzuty organu rentowego nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd uwzględnił wydaną przez biegłych opinię uznał ją za wyczerpującą, poddającą wszechstronnej analizie stan zdrowia ubezpieczonej w odniesieniu do jej możliwości zawodowych.

Opinia biegłych została szczegółowo uzasadniona, a ponadto wnioski w niej zawarte nie nasuwały wątpliwości, co do ich trafności, zatem brak było podstaw do dalszego prowadzenia postępowania dowodowego. Biegli są bowiem doświadczonymi specjalistami z tych dziedzin medycyny, które odpowiadały schorzeniom ubezpieczonego. Opinię wydali po zapoznaniu się z wszystkimi dokumentami leczenia przedłożonymi przez ubezpieczoną oraz po przeprowadzeniu stosowanego badania ubezpieczonej. Stanowisko swoje fachowo, logicznie i wyczerpująco uzasadnili, zatem brak było podstaw do dalszego prowadzenia postępowania dowodowego dlatego Sąd nie uwzględnił zastrzeżeń organu rentowego bowiem stan zdrowia ubezpieczonej nie uległ poprawie w stosunku do okresu poprzedniego a nasilenie dolegliwości spowodowało konieczność hospitalizacji na oddziale reumatologii w okresie od 22.06.2015 r. do 26.06.2015 r.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy uznał opinię biegłych sądowych za miarodajną dla oceny stanu zdrowia ubezpieczonej.

Przedmiotem niniejszego postępowania jest prawo ubezpieczonej do renty z tytułu niezdolności do pracy. Spór stron w tej kwestii należy więc rozstrzygać w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych a ściślej rzecz ujmując m.in. o treść art. 57 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresie składkowym lub nieskładkowym albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Podstawą przyznania renty jest ustalenie, że osoba dochodząca tego świadczenia jest niezdolna do pracy, a więc jest częściowo lub całkowicie niezdolna do wykonywania zatrudnienia, a po przesądzeniu tej przesłanki, czy posiada ona wymagany okres zatrudnienia i czy niezdolność do pracy powstała w odpowiednim okresie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Oceniając stopień niezdolności do pracy należy, w myśl art. 13 wymienionej ustawy, uwzględnić stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, możliwość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Dokonując analizy stanu zdrowia ubezpieczonej przez pryzmat wszystkich wymienionych wyżej przesłanek, Sąd doszedł do przekonania, że występujące u ubezpieczonej schorzenia stanowią podstawę orzeczenia o niezdolności do pracy na okres wskazany w opinii biegłych.

Jak z powyższego wynika ubezpieczona spełnia przesłanki uzasadniające przyznanie prawa do renty wymienione w art. 57 cytowanej ustawy z dnia 17 grudnia 1998roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, albowiem biegli lekarze sądowi w wyniku przeprowadzonego badania orzekli, iż ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy do dnia 30 .11.2017 roku.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w wyroku.

Z uwagi na to, że biegli orzekali nie tylko na podstawie dokumentacji, którą dysponował organ rentowy ale także na podstawie wypisu ze szpitala z okresu pobytu ubezpieczonej na oddziale reumatologii z uwagi na nasilenie dolegliwości bólowych, Sąd Okręgowy na podstawie art.118 ust.1 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS orzekł o braku odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej dla niezbędnej do wydania decyzji.

SSO Ewa Milczarek