Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.02.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu – J. J. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tego względu, że na dzień 1.01.1999r. nie udowodnił on, co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W odwołaniu wniesionym do tut. Sądu ubezpieczony wniósł o uchylenie tej decyzji w całości i wydanie orzeczenia reformatoryjnego, względnie o uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi rentowemu.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony – J. J. (ur. (...)) w dniu 12.02.2013r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniosek o emeryturę (k-2 ar). Na podstawie dokumentów, które już znajdowały się w organie rentowym oraz dołączonych do wniosku ustalono, że jego łączny staż ubezpieczeniowy na dzień 1.01.1999r. wynosi 27 lat 4 miesiące i 8 dni oraz w dniu 20.02.2013r. wydano zaskarżoną decyzję (k-12 ar). Jednym z dokumentów było świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych wydane przez Syndyka Masy Upadłości Przedsiębiorstwa (...) w upadłości w B. (k-31 ar).

W myśl art. 184 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) oraz § 3 i § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.), prawo do emerytury w wieku niższym, niż 65 lat może nabyć ubezpieczony mężczyzna urodzony po dniu 31.12.1948r., jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1.01.1999r. posiada 25-letni okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, w tym, co najmniej 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Należy zauważyć, iż zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 cyt. Rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował okresu zatrudnienia wymaganego do uzyskania emerytury przez ubezpieczonego, wskazując, że jego łączny staż ubezpieczeniowy wynosi więcej, niż wymagane 25 lat. Podniósł jednak, że nie udowodnił on w wystarczający sposób, co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na podstawie złożonego świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, albowiem podana w nim nazwa stanowiska nie odpowiada ściśle nazwie wymienionej w zarządzeniu resortowym, na które powołuje się Syndyk.

Tego stanowiska organu rentowego Sąd nie podzielił, albowiem ubezpieczony faktycznie dołączył do wniosku wymagany dokument. Wynika z niego, że J. J., będąc zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, wymienione w wykazie A dziale VIII poz. 2 pkt 1, stanowiącym załącznik do zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach (Dz. U. PiGŻ nr 3, pzo.7). cyt. Rozporządzenia, a także wymienione w Wykazie A dział V poz. 2 pkt 1 załącznika nr 1 do zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Zarzut organu rentowego, że przedstawiony przez ubezpieczonego dokument nie jest wiarygodny z tego względu, że podana w nim nazwa stanowiska, zajmowanego przez powoda nie odpowiada ściśle nazwie wymienionej w zarządzeniu resortowym, na które powołuje się Syndyk, nie jest słuszny. Przedmiotowy dokument zawiera odesłanie do cyt. zarządzenia resortowego, w którym pod wskazanymi w nim oznaczeniami napisano ”kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony”, a więc dokładnie tak samo, jak napisano w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Co ważniejsze, to stanowisko jest całkowicie zgodne nomenklaturą zawartą w cyt. Rozporządzeniu Rady Ministrów, na które zresztą też powołuje się Syndyk w wydanym przez siebie dokumencie.

Skoro, więc pozwany organ rentowy nie zakwestionował samego faktu wykonywania przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych w okresie wskazanym w świadectwie, a jedynie posłużył się powyższą argumentacją, której Sąd nie podzielił, postępowanie dowodowe ograniczył do dowodu z jego przesłuchania. Wynika z nich, że J. J. będąc zatrudniony w tej firmie w okresie od 21.02.1972r. do 29.01.2004r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, w okresie od 1.11.1978r. do 20.11.2000r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t, wymienione w wykazie A dziale VIII poz. 2 załącznika do cyt. rozporządzenia Rady Ministrów.

Dowody, a konkretnie przesłuchanie ubezpieczonego oraz dokument w postaci świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, Sąd uznał za wiarygodne.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe pozwoliło na ustalenie, że ubezpieczony, posiadający ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, który w dniu (...). ukończył 60 lat, a nadto wykonywał prace w warunkach szczególnych przez okres, co najmniej 15 lat, spełnia warunki do przyznania mu prawa do „wcześniejszej” emerytury.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał odwołanie J. J. za uzasadnione i – na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc – orzekł, jak w pkt 1 sentencji wyroku.

W pkt 2 sentencji, Sąd – zgodnie z treścią art. 118 ust. 1a cyt. ustawy i emeryturach i rentach z FUS – z urzędu musiał orzec w przedmiocie odpowiedzialności, bądź nieodpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Zaskarżoną decyzję wydano 22.02.2013r. i w tej dacie organ rentowy nie dysponował idealnie sporządzonym świadectwem wykonywania przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych Dopiero w wyniku przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego, okres ten mógł zostać zaliczony do okresów jego pracy w warunkach szczególnych.

W tych okolicznościach, brak było, zatem podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, pomimo uwzględnienia w całości żądań ubezpieczonego.

SSO Ewa Krakowska-Krawczak