Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2025 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Karolina Chudzinska

Protokolant: stażysta Dominika Robacka

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2025 roku w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy K. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o ustalanie obowiązku ubezpieczenia

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 15 marca 2024r. nr (...) - (...).(...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję i stwierdza, że K. K. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 30 października 2014r. do 31 października 2014r.

2.  Zasądza od organu rentowego na rzecz odwołującej K. K. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, do dnia zapłaty.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 505/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 marca 2024r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdził ustanie ubezpieczenia społecznego rolników w zakresie ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego dla K. K. od 30 października 2014r. do 31 października 2014r. a nadto ubezpieczenia emerytalno-rentowego dla tej ubezpieczonej od 30 października 2014r. do 31 października 2014r.

W uzasadnieniu wskazano, że ubezpieczona podlegała innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pracy na umowy zlecenie łączące ją z (...) Spółką z o.o. w Ł. w okresie od 18.10.2014r. do 31.10.2014r. oraz z Fundacją (...) – w okresie od 1.10.2014r. do 29.10.2014r. ZUS wskazał, że dochód, który ubezpieczona otrzymała z tytułu tych umów, przekroczył w rozliczeniu miesięcznym kwotę równą połowie minimalnego wynagrodzenia za pracę, które w roku 2014r. wyniosło 1680 zł.

Odwołanie od tej decyzji wniosła ubezpieczona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika i zaskarżyła decyzję w całości, wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania oraz o zasądzenie od organu rentowego na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu odwołująca wskazała, że KRUS wydając decyzję oparł się na błędnej interpretacji zawartego w art. 5b ust. 1 o ubezpieczeniu społecznym rolników, pojęcia „przychód osiągany z tego tytułu w rozliczeniu miesięcznym”. Prezes KRUS bowiem przyjął, że w przepisie tym chodzi o przychód uzyskiwany w danym miesiącu i skoro ustalił, iż odwołująca w październiku 2014r. uzyskała przychód przekraczający połowę minimalnego wynagrodzenia to według niego należało stwierdzić wobec niej ustanie ubezpieczenia społecznego rolników we wskazanym okresie. Odwołująca wskazała, że stoi na stanowisku, iż pojęcie „przychód osiągany z tego tytułu w rozliczeniu miesięcznym”, należy rozumieć w ten sposób, że przychody są rozliczane w dłuższym okresie rozliczeniowym. Tym zaś okresem rozliczeniowym jest okres roku kalendarzowego, gdyż w takim okresie rozliczane są przychody osób fizycznych w ramach podatku dochodowego. Jako argument za takim rozumieniem tej normy odwołująca powołała stanowisko Sądu Najwyższego zawarte m.in. w wyroku z dnia 19 października 2022 r., sygn. akt III USKP 151/21, gdzie Sąd Najwyższy stwierdził, iż skoro w art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników używa się tylko wyrażenia "w rozliczeniu miesięcznym" a brak jest określenia okresu rozliczeniowego miesięcznego, to nie ma podstaw do przyjmowania, aby rozliczenie miesięczne zawężać tylko do okresu miesiąca, w którym ubezpieczony otrzymał przychód ze zlecenia. Wyrażenie "w rozliczeniu miesięcznym" uzasadnia stwierdzenie, że chodzi tu o algorytm, w którym przychody dzieli się przez liczbę miesięcy danego okresu rozliczeniowego. Uprawnione może być stwierdzenie, że chodzi o 12-miesięczny okres rozliczeniowy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, wraz z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, do dnia zapłaty.

W obszernym uzasadnieniu organ rentowy zakwestionował stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w powołanych przez odwołującą orzeczeniach, obstając przy swojej interpretacji art. 5b ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Na rozprawie w dniu 13 marca 2025r. pełnomocnik odwołującej sprecyzował wnioski odwołania i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i uznanie, że w okresie od 30 do 31 października 2014r. ubezpieczona podlegaoa ubezpieczeniu społecznmu rolników.

Sąd Okręgowy, ustalił, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie był niesporny pomiędzy stronami.

W szczególności, niesporne było, że:

K. K. okresie od 23 października 1989 r. do 29 maja 2013r. byłą właścicielką gospodarstwa rolnego, położonego w miejscowości B. o powierzchni 1,95 ha fizycznych, co stanowiło 3,1350 ha przeliczeniowych i z tego tytułu podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników. W roku 2013r. podarowała gospodarstwo rolne córce a następnie wydzierżawił gospodarstwo rolne od córki na okres 10 lat i z tego tytułu podlegała nadal ubezpieczeniu społecznemu rolników..

W okresie od 2016r. do września 2019r. odwołująca rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Decyzją z 20 kwietnia 2016 r. organ rentowy stwierdził spełnienie warunków do podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, przy jednoczesnym prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej i zobowiązał odwołującą do opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne rolników w podwójnej wysokości.

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 października 2021 r. zostało przyznane odwołującej prawo do emerytury pracowniczej z powszechnego systemu ubezpieczeń.

Po nabyciu przez ubezpieczoną prawa do emerytury powszechnej KRUS dokonał z urzędu ponownej analizy okresów ubezpieczenia społecznego rolników ubezpieczonej.

Decyzjami z 18 stycznia 2022r. oraz z dnia 19 stycznia 2022r. KRUS stwierdził ustanie ubezpieczenia społecznego rolników w stosunku do K. K. w następujących okresach, z uwagi na przekroczenie połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę uzyskiwanego z umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia:

a)  od 1 listopada 2010 r. do 29 listopada 2010 r.,

b)  od 1 grudnia 2010 r. do 26 grudnia 2010 r.,

c)  od 1 sierpnia 2011 r. do 30 sierpnia 2011 r.,

d)  od 1 października 2014 r. do 29 października 2014 r.;

e)  od 1 sierpnia 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r.

a także ustanie ubezpieczenia społecznego rolników od 20 października 2021 r. w związku z nabyciem prawa do emerytury pracowniczej z ZUS.

Decyzją z dnia 3 lutego 2022 r. odmówiono odwołującej prawa do emerytury rolniczej, z uwagi na podleganie ubezpieczeniu emerytalno - rentowemu jedynie przez okres 21 lat 1 miesiąc i 26 dni, zamiast wymaganych co najmniej 25 lat.

Odwołująca nie zaskarżyła żadnej z tych decyzji.

W dniu 23 lutego 2024 r. odwołująca wystąpiła do organu rentowego o wznowienie postępowania od decyzji odmawiającej jej prawa do emerytury rolniczej W uzasadnieniu swojego wniosku wskazała na konieczność zweryfikowania (uśrednienia) jej wynagrodzeń otrzymanych w ramach wykonywania umów zlecenia w latach 2010-2014. Organ rentowy odmówił wznowienia postępowania.

Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją z 15 marca 2024 r. KRUS stwierdził dodatkowo ustanie ubezpieczenia społecznego rolników od 30 października 2014 r. do 31 października 2014 r.

Odwołująca w całym roku 2014r. w ramach pracy na podstawie umów cywilnoprawnych zarobiła 5.630,00 zł. Minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące wroku 2014r. wyniosło 1680 zł, a połowa tego wynagrodzenia - 840,00 zł.

Powyższy stan faktyczny, niesporny pomiędzy stronami, wynikał w całości z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie miał charakter prawny i sprowadzał się do rozstrzygnięcia kwestii prawnej w przedmiocie interpretacji wyrażenia zawartego art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników „w rozliczeniu miesięcznym”. Ponadto również, w toku rozstrzygania sprawy, wyłoniło się zagadnienie zasadności zastosowania przez KRUS w stosunku do odwołującej treści art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 grudnia 2016 r., czyli takim, w jakim przepis ten został wprowadzony do ustawy, zamiast w brzmieniu obowiązującym obecnie, od dnia 31 grudnia 2016 r. na mocy noweli wprowadzonej ustawą z dnia 21 października 2016r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, a zatem brzmieniu obowiązującym na dzień wydania zaskarżonej decyzji.

W przedmiotowym postępowaniu strona organ rentowy stanął na stanowisku, iż K. K. w okresie od 30 do 31 października 2014r. nie spełniała warunków do podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, ponieważ w tym okresie osiągnęła przychód z tytułu umów zlecenia przekraczający połowę minimalnego wynagrodzenia. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji wskazała art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 grudnia 2016 r.

Powyższe stanowisko nie zasługuje na aprobatę z dwóch względów.

Jako pierwszą należałoby omówić kwestię możliwości zastosowania przez KRUS do sytuacji faktycznej ubezpieczonej przy wydawaniu zaskarżonej decyzji datowanej na rok 2024r, przepisu art. 5b ustawy w brzmieniu już nie obowiązującym, bo aktualnej w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 grudnia 2016 r.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu podlega z mocy ustawy:

1) rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny,

2) domownik rolnika, o którym mowa w pkt 1

- jeżeli ten rolnik lub domownik nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie art. 16 ust. 1 pkt 1). ustawy, ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu podlega z mocy ustawy m.in. rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny.

Stosownie do treści art. 5b ust. 1 ustawy, wprowadzonego do ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1831) i obowiązującego od dnia 1 stycznia 2015 r., rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, został objęty innym ubezpieczeniem społecznym z tytułu wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.), lub powołania do rady nadzorczej, podlega nadal temu ubezpieczeniu w okresie wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, lub pełnienia funkcji w radzie nadzorczej, pomimo objęcia go z tego tytułu innym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przychód osiągany z tego tytułu w rozliczeniu miesięcznym nie przekracza kwoty równej połowie minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów.

W art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 23 października 2014 r. unormowano, iż Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie wydaje decyzji o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników za okresy podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym przypadające przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy osobom, które spełniały warunki określone w art. 5b ustawy zmienianej w art. 2.

Wprowadzając taki przepis ustawodawca złagodził pozbawianie prawa do ubezpieczanie rolniczego rolników wykonujących aktywność skutkującą podleganie przez niech ubezpieczeniem społecznym w powszechnym systemie. Złagodzenie regulacji polegało na tym, iż wcześniej utrata ubezpieczenia rolniczego przez osobę uzyskującą przychód skutkujący objęciem ubezpieczeniem społecznym w systemie powszechnym, następowała bez względu na wysokość tego przychodu. Istotne jest, że równocześnie ustawodawca wskazaną nowelą wprowadził w jej art. 4 ust. 3 zasadę powrotu do ubezpieczania lub nieusuwania z tego ubezpieczenia rolników spełniających przesłanki oznaczone w przywołanym art. 5b, obligując Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do nie wydawania decyzji o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników za okresy podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym przypadające przed dniem wejścia w życie tej noweli, tj. przed 1 stycznia 2015 r., ewentualnie umożliwiając rolnikom wyłączonym z ubezpieczenia z powyższych względów na mocy decyzji organu rentowego powrotu do tego ubezpieczenia.

Artkuł 5b ust. 1 ustawy uległ jednak dalszej nowelizacji. Do jego nowelizacji doszło na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2016 r. poz. 2043). Nowe brzmienie powyższego przepisu obowiązywało od dnia 31 grudnia 2016 r., a jego treść była następująca: "Rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, został objęty innym ubezpieczeniem społecznym z tytułu wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.), lub powołania do rady nadzorczej, podlega nadal temu ubezpieczeniu w okresie wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, lub pełnienia funkcji w radzie nadzorczej, pomimo objęcia go z tego tytułu innym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przychód osiągany z tego tytułu w rozliczeniu miesięcznym nie przekracza kwoty równej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, ustalonemu na podstawie odrębnych przepisów".

Dokonując z dniem 31 grudnia 2016 r. zmiany w brzmieniu omawianej normy w zakresie kwoty granicznej przychodu z tytułu realizacji umowy zlecenia, ustawodawca nie przewidział przepisów przejściowych.

W ocenie Sądu Okręgowego, w sytuacji odwołującej, w stosunku do której Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wydał decyzję z 15 marca 2024 r., miernik przychodu z umowy zlecenia zawarty w art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społeczny rolników, należało odnieść zatem do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozliczeniu miesięcznym (tj. według brzmienia art. 5b ust. 1 obowiązującego od 31 grudnia 2016 r.), a nie jak błędnie uznał pozwany organ rentowy - jedynie do połowy tego wynagrodzenia. Organ rentowy wydał decyzję w czasie obowiązywania art. 5b już po nowelizacji, a zatem do sytuacji faktycznej ubezpieczanej powinna mieć zastosowanie norma w znowelizowanym brzmieniu.

Ponadto, po drugie, Sąd Okręgowy podnosi, że i jego zdaniem przepis art. 5b należy interpretować inaczej, niż uczynił to w zaskarżonej decyzji i odpowiedzi na odwołanie KRUS. Zgodnie bowiem z powoływanym przez stronę odwołującą wyrokiem Sądu Najwyższego z 19 października 2022 r. w sprawie III USKP 151/21 (LEX nr 3509771) interpretacja wyrażenia "w rozliczeniu miesięcznym" powinna być inna, niż dokonana przez KRUS. Sąd ten wskazał, że: Skoro w art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników używa się tylko wyrażenia "w rozliczeniu miesięcznym", a brak jest określenia okresu rozliczeniowego miesięcznego, to nie ma podstaw do przyjmowania, aby rozliczenie miesięczne zawężać tylko do okresu miesiąca, w którym ubezpieczony otrzymał przychód ze zlecenia. Wyrażenie "w rozliczeniu miesięcznym" uzasadnia stwierdzenie, że chodzi tu o algorytm, w którym przychody dzieli się przez liczbę miesięcy danego okresu rozliczeniowego. Uprawnione może być stwierdzenie, że chodzi o 12-miesięcmy okres rozliczeniowy.

Zdaniem Sądu Okręgowego uprawniona jest zatem teza, że użyte w art. 5b ust. 1 wyrażenie "w rozliczeniu miesięcznym" dotyczy algorytmu wyliczenia średniego miesięcznego przychodu z umowy zlecenia a nie miesięcznego okresu rozliczeniowego.

Z dokumentów w sprawie wynika, iż odwołująca nie przekroczyła kwoty przychodu - kwoty minimalnego wynagrodzenia, w rozumieniu omawianych przepisów, która powodowałaby ustanie ubezpieczenia społecznego rolników, bowiem przychód osiągnięty przez nią w całym roku 2014r. wyniósł 5.630,00 zł. Ubezpieczona umowę zlecenie wykonywał przez 4 miesiące tego roku - w czerwcu- lipiec 2014r.osiagajac dochód łącznie w wysokości 3.280zł- (k. 188 akt KRUS) oraz we wrześniu- październiku 2014r., osiągając dochód za te miesiące w łącznej kwocie – 2350 zł. Kwota wynagrodzenia minimalnego w tamtym roku wyniosła 1680 zł. W skali roku zatem średnie wynagrodzenie z tytułu umowy cywilnoparwnej ubezpieczonej wynosiło 469,17 zł. Jednak także, przyjmując jako okres rozliczeniowy wyłącznie te cztery miesiące, w czasie których ubezpieczona wykonywała umowę zlecenie - średnia miesięczna kwota wynagrodzenia z tytułu umów cywilnoprawnych także nie przekraczała minimalnego wynagrodzenia za pracą, bowiem wynosiła 1407,50 zł, a zatem mniej niż 1680 zł.

Przy czym, jak wynika z powołanego wyroku Sądu Najwyższego art. 5b ust. 1 ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i użyte w nim wyrażenie "w rozliczeniu miesięcznym" , w związku z brakiem określenia w tym przepisie okresu rozliczeniowego miesięcznego, nie daje podstaw do przyjmowania, aby rozliczenie miesięczne zawężać tylko do okresów tych miesięcy, w którym ubezpieczony otrzymał przychód ze zlecenia. Sąd Najwyższy przesądził zatem, że wyrażenie "w rozliczeniu miesięcznym" uzasadnia stwierdzenie, że chodzi tu o algorytm, w którym przychody dzieli się przez liczbę miesięcy danego okresu rozliczeniowego oraz, że chodzi o 12-miesięczny okres rozliczeniowy. Skoro Sąd Najwyższy zajął jednoznaczne stanowisko w kwestii tego zagadnienia prawnego i wykładni spornej normy, wyrażając swój pogląd , to w opinii orzekającego Sądu brak jest podstaw do kwestionowania tego stanowiska, jak to w odpowiedzi na odwołanie czynił organ rentowy. Sąd z zaprezentowanym wywodem się nie zgadza i go nie poopiera. Przekonujący i wyczerpujący jest bowiem wywód Sądu Najwyższego, że skoro rolnik może prowadzić działalność gospodarczą do wysokości określonych dochodów, które w aspekcie utrzymania ubezpieczenia społecznego rolników rozlicza się co roku, a na działalność gospodarczą - art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - składają się wszak pojedyncze umowy cywilne (zlecenia), to również dla samodzielnego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli dla zlecenia poza działalnością gospodarczą, okresem rozliczeniowym per analogiam również może być okres roczny z zastosowaniem rozliczenia miesięcznego, czyli okres roczny wynikający z art. 5a ust. 2 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. W rozliczeniu miesięcznym chodzi więc o średnią miesięczną a nie tylko o przychód uzyskany w danym miesiącu.

Sąd Najwyższy w powoływanym wyroku odniósł się także do powoływanych w odpowiedzi na odwołanie argumentów i wywodów KRUS odnośnie wyrażeń ustawowych "w przeliczeniu na okres miesiąca" lub "podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe w danym miesiącu” użytych w art. 9 ustawy systemowej. Sad ten jednoznacznie bowiem stwierdził, że przedmiot regulacji tych przepisów oraz znaczenie są odrębne od regulacji z art. 5b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Sąd ten wskazał, że wskazane przepisy ustawy systemowej mają na celu ograniczenie zbiegów tytułów podlegania ubezpieczeniom społecznym w systemie powszechnym, co różni się z celem nowej regulacji dotyczącej ubezpieczenia społecznego rolników, bowiem chodzi o to, aby rolnicy i domownicy utrzymywali podstawowe ubezpieczenie rolnicze i nie podlegali automatycznie wyłączeniu z jednostkowych zleceń, które mogą wykonywać bez utraty rolniczego ubezpieczenia społecznego, a które wynikają z reguły z niedużej ich aktywności, w tym społecznej, samorządowej, lub podobnej działalności, za którą w rozliczeniu miesięcznym, a nie w danym miesiącu uzyskują stosunkowo niewielkie (średnie) przychody.

Osiągnięty przez odwołującą przychód w rocznym rozliczeniu miesięcznym nie osiągnął zatem limitu określonego w art. 5b ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników, zarówno w jego pierwotnym , jak i aktualnym brzmieniu, zatem nie powodował wyłączenia jej z ubezpieczenia społecznego rolników spornym okresie , tj. w okresie 30-31 października 2014r.

Odwołanie podlegało uwzględnieniu, a decyzja zmianie, o czym sąd orzekł w punkcie 1. wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c.

W punkcie 2 sentencji wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych zasądzając od Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału w B. jako strony przegrywającej niniejsze postępowanie, na rzecz K. K. kwotę 360 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Zaś zgodnie z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu.

Sędzia Karolina Chudzinska