Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: S. K.

od decyzji : Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 4 grudnia 2014 r. znak: (...)

w sprawie: S. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu S. K. prawo do emerytury od (...)

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji,

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego S. K. kwotę 360 ( trzysta sześćdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Na oryginale właściwe podpisy.

Sygn. Akt VIU 188/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 grudnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. powołując się na artykuł 184-ty Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 roku, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 1440 ze zmianami, oraz na paragraf 4-ty Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku numer 8 pozycja 43, odmówił przyznania S. K. prawa do emerytury. Organ rentowy decyzją tą rozpoznał wniosek ubezpieczonego z 28 listopada 2014 roku. Przyczyną odmowy przyznania emerytury ubezpieczonemu było to, iż na dzień 1 stycznia 1999 roku nie udokumentował ubezpieczony 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania organ rentowy przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 roku okresy składkowe w wymiarze 26-ciu lat 5-ciu miesięcy 13 dni, okres stażu sumarycznego w tym samym wymiarze oraz okres pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 2-ch lat 11-tu miesięcy. Ponadto w uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy podał, że nie uwzględnił do okresu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego jego okresu pracowniczego zatrudnienia od 1 października 1977 roku do 30 września 1979 roku w (...) Związku (...), gdyż brak świadectwa pra..., wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy podkreślił, że w żadnym wypadku nie dokonuje weryfikacji pracy w warunkach szczególnych na podstawie przedłożonych przez ubezpieczonego dokumentów, to jest oświadczenia wnioskodawcy oraz zeznań świadków, gdyż ustalenie tych okoliczności dotyczących wykonywania pracy w warunkach szczególnych możliwe jest w drodze postępowania odwoławczego przed Sądem Pracy. Ponadto organ rentowy podał, że do okresu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego nie zaliczył okresu jego zatrudnienia pracowniczego od 1 października 1979 roku do 31 marca 1992 roku w Przedsiębiorstwie (...), gdyż organ rentowy podtrzymał stanowisko zgodnie z wcześniej wydaną decyzją z dnia 6 lutego 2014 roku, to znaczy organ nie zajmuje stanowiska w sprawie potwierdzenia pracy w szczególnych warunkach na podstawie zeznań świadków, które dopuszczane są jedynie w postępowaniu odwoławczym. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł w imieniu ubezpieczonego jego pełnomocnik procesowy, domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości, uznania okresu zatrudnienia od 1 października 1977 roku do 30 września 1979 roku w (...) Związku (...) w M. na stanowisku mechanika samochodowego za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach, podobnie jak okresu zatrudnienia od 1 października 1979 roku do 31 marca 1992 roku w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddziale w M. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3 i pół tony. W obszernym uzasadnieniu pełnomocnik ubezpieczonego opisał realia wykonywania pracy ubezpieczonego u tych dwóch pracodawców. Powołując także stanowisko Sądu Okręgowego w innym procesie o emeryturę, który miał miejsce wcześniej w sprawie o sygnaturze akt VI U 447/14, gdzie Sąd zaliczył ubezpieczonemu do okresu pracy w szczególnych warunkach 12 lat 8 miesięcy i 20 dni pracowniczego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Oddziale w M.. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie, jak również o przeprowadzenie dowodów z dokumentacji osobowej powoda z okresów, w których domagał się on zaliczenia w rozpoznawanej niniejszej sprawie do pracy w szczególnych warunkach oraz dopuszczenia dowodów z zeznań świadków. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony S. K. w dniu 28 listopada 2014 roku złożył wniosek o przyznanie mu emerytury. We wniosku wskazał, iż nie jest on członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego oraz, że urodził się (...). Sąd ustali, iż 60 lat ukończył ubezpieczony zatem(...)oraz, że ogólny staż uprawniający ubezpieczonego do emerytury, tak jak ustalił to organ sys..., rentowy w postępowaniu administracyjnym poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji, wynosi 26 lat 5 miesięcy i 13 dni. Spór w niniejszej sprawie dotyczył tego, czy ubezpieczony spełnia konieczną przesłankę nabycia prawa do emerytury w wieku niższym od powszechnego z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W zaskarżonej decyzji organ rentowy podkreślił, iż do okresu pracy w szczególnych warunkach zaliczył ubezpieczonemu okres 2-ch lat i 11-tu miesięcy. Z pisma procesowego z 11 maja 2015 roku, karta 24 akt, wynika, że był to okres zat..., pracowniczego zatrudnienia S. K. w firmie (...) w okresie od 1 lutego 1996 roku do 31 grudnia 1998 roku. Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu ten okres zatrudnienia do pracy w szczególnych warunkach na podstawie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawionego ubezpieczonemu przez J. M. będącego właścicielem firmy (...) w C., karta 35 akt emerytalnych. Sąd Okręgowy ustalił, że także ubezpieczony prac..., tak jak to ustalił te..., wcześniej organ rentowy, pracował w firmie Publiczny (...) w okresie od 1 lutego 1996 roku do 31 marca 1997 roku w, w firmie Publiczny (...) w K.. Pracodawcy ci wystawili ubezpieczonemu świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach, karta 34 i 35 akt organu rentowego, założonych w wyniku wniosku o emeryturę złożonego przez ubezpieczonego 29 stycznia 2014 roku. Na podstawie... Okolicznością sporną między stronami w niniejszej sprawie było natomiast to, czy zatrudnienie ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddziale w M. od 1 października 1979 roku do 20 czerwca 1992 roku, 12 lat i 8, 8 miesięcy i 20 dni oraz w (...) Związku (...) w B. Oddziale w M. od 1 września 1977 roku do 30 września 1979 roku, a zatem 2 lata mogą być zaliczone do pracy w szczególnych warunkach. Jeśli chodzi o okres zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddziale w M. to Sąd Okręgowy na podstawie dowodów z zeznań świadków R. J.
[ f 00:13:50.506]
oraz dowodu z przesłuchania ubezpieczonego, jak również dowodów z, dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego, dotyczących zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w B. ustalił, iż w okresie od 1 października 1979 roku do 20 czerwca 1992 roku, 12 lat 8 miesięcy i 20 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3 i pół tony. Zebrany w spraw..., w tym zakresie materiał dowodowy, w szczególności zeznanie świadka R. J.
[ f 00:14:51.746]
i dowód z przesłuchania w charakterze strony S. K. były spójne i zostały potwierdzone także adnotacjami poczynionymi przez praco..., tego pracodawcę ubezpieczonego Przedsiębiorstwo (...) Oddział w M., w świadectwach pracy z 20 czerwca 1992 roku i 31 marca 1992 roku, gdzie wskazano, że ubezpieczony był kierowcą samochodu ciężarowego powyżej 3 i pół tony. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w tym zakresie był w pełni spójny i wskazywał na to, że ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach wskazaną będącym załącznikiem do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wykazie A dziale ósmym w transporcie i łączności pod pozycją drugą, transport, prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3 i pół tony. W tym zakresie Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczony wykonywał pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jeżdżąc, jako kierowca samochodami marki J., (...), T., (...) F. (...) o ładowności i ciężarze całkowitym znacznie przekraczającym 3 i pół tony. Podkreślić należy, że okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w B. w Oddziale w M. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3 i pół tony, 12 lat 8 miesięcy i 20 dni po dodaniu do okresu zatrudnienia uwzględnionego w zaskarżonej decyzji przez organ rentowy 2 lata 11 miesięcy dawał już okres powyżej 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach, co uzasadniało uwzględnienie odwołania. Dodatkowo na podstawie dowodu z zeznań świadka R., z zeznań świadka...
[ koniec części 00:18:10.000]


(...)_02
[ Przewodniczący 00:18:15.508]
M. M. (1) oraz dowodu z przesłuchania stron ograniczonego do przesłuchania ubezpieczonego, jak również dowodów z akt, z dokumentów z akt osobowych nadesłanych przez podmiot archiwizujący a dotyczącej zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Związku (...) w B., w Zakładzie w M. od 1 października 1977 roku do 30 września 1973 roku a zatem 2 lata, dawały podstawę do zaliczenia także tego okresu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego na stanowisku mechanika samochodowego wykonującego pracę w kanałach remontowych. Ten rodzaj pracy w szczególnych warunkach został wskazany w wykazie A powołanym wcześniej dziale 14-tym prace różne, pod pozycją sied..., pod pozycją 16-stą, prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych. Z zeznań świadka i z dowodów z przesania..., z przesłuchania ubezpieczonego, jak również z dowodów z dokumentów z akt osobowych ubezpieczonego dotyczącego tego okresu pracy wynikało, iż ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w kanałach remontowych. Podkreślić należy, że świadek M. potwierdził swoje zatrudnienie świadectwem pracy w (...) Związku (...) w okresach od 1 maja 1974 roku do 19 marca 1976 roku i od 18 mar..., czerwca 1976 roku do 30 września 1983 roku, także po doliczeniu jeszcze okresu pracy w szczególnych warunkach w (...) Związku (...), okres pracy w szczególnych warunkach wy..., wynosił już ponad 17 lat. Zgodnie z artykułem 184-tym Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 1440 z późniejszymi zmianami, zgodnie z ustępem 1-szym artykułu 184-go ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32-gim, 33-cim, 39-tym i 40-tym, jeżeli w dniu wejścia w życie Ustawy osiągnęli, po 1-sze, okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganych w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz po 2-gie, okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27-mym. Ustęp 2-gi artykułu 184-go stwierdza z kolei, że emerytura, o której mowa w ustępie 1-szym przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody Budżetu Państwa. Artykuł 184-ty Ustawy emerytalnej odwołując się także do artykułu 32-go tej Ustawy wskazuje, na przepisy dotychczasowe, którymi są przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku numer 8 pozycja 43 z późniejszymi zmianami. Warunki nabycia prawa do wcześniejszej emerytury określone zostały w paragrafie 3-cim i paragrafie 4-tym tego Rozporządzenia. Zgodnie z paragrafem 3-cim za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn liczony łącznie z okresami równorzędnymi zaliczalnymi do okresu zatrudnienia. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego jeszcze ustalonego w postępowaniu administracyjnym przez organ rentowy, ubezpieczony tą przesłankę nabycia prawa do emerytury spełniał, gdyż legitymował się na dzień 1 stycznia 1999 roku, a więc na dzień wejścia w życie obecnie obowiązującej Ustawy emerytalnej, okresem uprawniającym do emerytury w wymiarze 26-ciu lat 5-ciu miesięcy i 13-stu dni. Z kolei paragraf 4 ustęp 1-szy powołanego Rozporządzenia z 7 lutego 1983 roku wskazuje, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki. Po pierwsze osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, po drugie ma wymagany okres zatrudnienia w tym, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Paragraf 2-gi ustęp 1-szy i ustęp 2-gi Rozporządzenia Rady Ministrów stwierdzają, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1-szym stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1-go ustępu 2-go Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Podkreślić jednak należy, że w postępowaniu wszczętym na wskutek odwołania pracownika od decyzji odmawiającej przyznania mu emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dopuszczalne jest dowodzenie wszelkimi środkami dowodowymi zatrudnienia w szczególnych warunkach. Niezależnie od tego czy pracownik legitymuje się czy też nie legitymuje się świadectwem pracy potwierdzającym ten fakt lub świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach. W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczony udowodnił, iż legitymuje się co najmniej 15-sto letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach. Jak już wcześniej zaznaczono, wykonywał on pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony u, w firmie (...) i w firmie (...), co potwierdzały świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach uznane przez organ rentowy za wystarczające do zaliczenia 2-ch lat i 11-stu miesięcy pracy u tych pracodawców w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Także okres zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddział w M., od 1 października 1979 roku do dwudziestego dzie..., czerwca 1992 roku niewątpliwie był okresem pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego. Oprócz zeznań świadka R. J.
[ f 00:28:03.017]
i dowodu z przesłuchania ubezpieczonego okoliczność tę potwierdzają, bowią..., bowiem świadectwa pracy nadesłane do akt niniejszej sprawy przez (...) Urząd Wojewódzki wraz z aktami osobowymi dotyczącymi zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w B.. W świadectwach tych z 20 czerwca 1992 roku i 31 marca 1992 roku wskazano, iż ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, zatem dowody te w sposób jednoznaczny potwierdzały, że ubezpieczony legitymuje się, co najmniej 15-sto letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż po dodaniu uznanego przez organ rentowy okresu zatrudnienia u innych pracodawców i zaliczonego do pracy w szczególnych warunkach okres u tych pracodawców plus zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) już przekraczało 15 lat. Sąd Okręgowy ustalał tę okoliczność na podstawie nowych dowodów, które nie były przeprowadzane przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy o sygnaturze, w sprawie o sygnaturze akt VI U 447/14, w szczególności chodzi tutaj o zeznania świadka R. J.
[ f 00:29:45.686]
. Niezależnie od tego także zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał podstawy do zaliczenia dalszych kolejnych 2-ch lat pracy ubezpieczonemu do pracy w szczególnych warunkach w (...) Związku (...), w Zakładzie w M. od 1 października 1977 roku do 30 września 1979 roku, jako praca w kanałach remontowych wy..., mechanika samochodowego. Z tych względów występowała podstawa do zmiany zaskarżonej decyzji na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego i w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa materialnego oraz artykułem 129-tym ustępem 1-szym Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prawo do emerytury przyznano ubezpieczonemu od 1-go dnia miesiąca, w którym złożył on wniosek, ponowny wniosek o to świadczenie. Ubezpieczony spełnił wszystkie warunki wymagane do jego nabycia. W punkcie 2-gim wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Za tego rodzaju rozstrzygnięciem przemawiało to, iż ubezpieczony nie legitymował się świadectwami wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub świadectwami pracy, które odpowiadałyby wymogom formalnym pozwalającym organowi rentowemu na zaliczenie okresu pracy w szczególnych warunkach w (...) Związku (...) czy w Przedsiębiorstwo (...) już w postępowaniu administracyjnym poprzedzającym fazę postępowania sądowego. Istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności w tym zakresie Sąd ustalał na podstawie zeznań świadków i przesłuchania ubezpieczonego oraz dowodu z akt osobowych ubezpieczonego, które nie były znane w postępowaniu administracyjnym organowi rentowemu. Dlatego nie było podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, o której mowa w artykule 118-tym ustęp 1A Ustawy emerytalnej. Na podstawie artykułu 98-go paragraf 1 i paragraf 3 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z artykułem 99-tym Kodeksu postępowania cywilnego i paragrafem 11-tym ustępem 2-gim w związku z paragrafem 2-gim ustępem 1-szym Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Sąd Okręgowy orzekł o kosztach procesu w punkcie 3-cim wyroku. Organ rentowy, jako strona przegrywająca spór, co do przyznania świadczenia ubezpieczonemu obowiązany był zwó..., zwrócić, obowiązany jest zwrócić mu koszty procesu poniesione w związku z wynagrodzeniem jego pełnomocnika procesowego. Koszty te ustalone zostały przez Sąd w maksymalnej wysokości 6-cio krotności stawki minimalnej mając na uwadze nakład pracy pełnomocnika, znaczny nakład pracy pełnomocnika wyrażający się w obszernym sporządzeniu odwołania oraz uczestniczeniu pełnomocnika, aktywnym uczestniczeniu pełnomocnika w rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 roku. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.