Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II S 5/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2014-03-19

sygn. akt: II S 5/14

POSTANOWIENIE

Dnia 19 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny – Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Irena Dobosiewicz (spr.)

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi: J. J.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy w B.pod sygn. akt: I Co 250/12

przy udziale: Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w B.

p o s t a n a w i a:

odrzucić skargę.

Na oryginale właściwe podpisy

sygn.akt II S 5/14

UZASADNIENIE

Skarżący J. J.domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie I Co 250/12 prowadzonej przez Sąd Rejonowy w B. i zasądzenia na swoją rzecz kwoty 20 000 zł.

Podniósł, że w miesiącu sierpniu 2012r. złożył wniosek o ustanowienie dla siebie pełnomocnika z urzędu, przy czym Sąd Rejonowy dopiero w dniu 11 czerwca 2013r. rozstrzygnął o wniosku. Te okoliczności, zdaniem skarżącego, uzasadniają skargę.

Prezes Sądu Rejonowego w B. zgłosił swój udział w charakterze strony, domagając się oddalenia skargi.

Wskazał Prezes w odpowiedzi, że wniosek w sprawie I Co 250/12 w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika procesowego został złożony w dniu 8 października 2012r.

Zarządzeniem z dnia 30 października 2012r. wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku pod rygorem jego zwrotu. W dniu 13 listopada 2012r. ponownie zostało wydane zarządzenie dotyczące wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia kolejnych braków formalnych wniosku. W dniu 11 grudnia 2012r. zostało zarządzone dochodzenie w celu sprawdzenia stanu majątkowego wnioskodawcy. W dniu 18 stycznia 2013r., zostało wydane zarządzenie mające na celu weryfikację adresu zamieszkania podanego przez wnioskodawcę.

Zarządzeniem z dnia 15 marca 2013r. wydanym przez referendarza sądowego wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika procesowego z urzędu zostały zwrócone. Zarządzenie kończące postępowanie w sprawie uprawomocniło się z dniem 2 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 23 października 2012r. do(...) Wydziału (...) Sądu Rejonowego wB.zostały przesłane – pismem Prezesa Sądu Rejonowego w/m – pisma J. J. z dnia 8 i 15 października 2012r. celem ustanowienia dla niego pełnomocnika z urzędu i zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie wniesienia skargi konstytucyjnej i pozwu przeciwko Skarbowi Państwa. Sprawę zarejestrowano pod sygnaturą I Co 250/12 i przydzielono referendarzowi A. O. w dniu 30 października 2012r. / k. 1 i 2 akt, tom 1/.

Referendarz sądowy zarządzeniem z 30 października 2012r. wezwał wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku przez przedłożenie oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na załączonym druku, w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku oraz pouczył wnioskodawcę o sposobie wypełnienia formularza. Nadto wezwał wnioskodawcę do wyjaśnienia, czy w ramach skargi konstytucyjnej, którą wnioskodawca zamierza złożyć, wnioskodawca chce wywodzić, że pozwani naruszyli wymienione przez niego przepisy ustaw (art. 101,102,107,109 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych, art. 117 k.p.c., 212 k.p.c., art. 6 k.p.c., art. 416 k.c., ustawy z dnia 17 czerwca 2004r.), czy też że przedmiotowe przepisy ustaw są niezgodne ze wskazanymi przez wnioskodawcę przepisami Konstytucji RP (art. 30,40,45,79 Konstytucji RP) w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów z uwagi na bezzasadność dochodzonego roszczenia.

Zarządzenie wnioskodawca otrzymał w dniu 27 listopada 2012r. /przesłano na Areszt Śledczy w W./.

Wnioskodawca w dniu 28 listopada 2012r. wykonał zarządzenie – w zakresie oświadczenia majątkowego wskazując we wszystkich rubrykach „brak” oraz dodatkowo w piśmie z tego samego dnia wskazał, że „skargę konstytucyjną zamierza złożyć na podstawie przepisów ustaw ujętych we wniosku a niezgodnych z przepisami Konstytucji RP” a nadto wskazał, że „zamierza wystąpić z wniesieniem powództwa” /k. 1058 tom 6/.

Pismo wpłynęło do sprawy w dniu 30 listopada 2012r.

W dniu 11 grudnia 2012r. referendarz sądowy postanowił w trybie art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U.Nr 167, poz. 1398 ze zm. z 2005r./ zarządzić dochodzenie w celu sprawdzenia rzeczywistego stanu majątkowego wnioskodawcy.

Wezwał jednocześnie wnioskodawcę, aby ten w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych przedłożył zaświadczenie uzyskane od administracji jednostki penitencjarnej, w której przebywa, danych dotyczących tego, czy jest lub był zatrudniony w trakcie osadzenia w zakładzie karnym, a jeśli tak, to w jakiej wysokości otrzymywał wynagrodzenie, czy posiada w depozycie środki pieniężne i w jakiej wysokości lub też inne przedmioty wartościowe, ile z nich pozostaje do jego dyspozycji, a ile stanowi akumulację, czy dokonywał w ciągu ostatniego miesiąca zakupów w zakładzie karnym i na jaką kwotę oraz czy dokonywał w ostatnich trzech miesiącach wypłat z depozytu, a jeśli tak, to kiedy i w jakiej wysokości.

Wezwał także dodatkowo do sprecyzowania dokładnego adresu swojego zamieszkania, a to wobec różnych adresów wskazanych w sprawach (m.in. I Co 280/12), pod rygorem zwrotu wniosku /k. 1064 akt, tom 6/.

Wezwanie wnioskodawca odebrał w dniu 8 stycznia 2013r., a pismem z dnia 10 stycznia 2013r. /data wpływu do Sądu Rejonowego – 15 stycznia 2013r./ wskazał adres zamieszkania w B. jako ul. (...) oraz dołączył zaświadczenie Dyrektora AŚ w W. z 3 stycznia 2013r. dotyczące wysokości kwoty na koncie depozytowym, zadłużenia i spraw egzekucyjnych prowadzonych wobec wnioskodawcy / k.1265 i k. 1266 tom 7/.

Referendarz zweryfikował dane dotyczące miejsca zamieszkania wnioskodawcy /pod kątem właściwości w przedmiocie ustanowienia pełnomocnika z urzędu dla wniesienia skargi konstytucyjnej/, zwracając się do Naczelnika Urzędu Pocztowego nr (...) BEL – Urzędu Miasta B. i Wydziału (...)Departamentu(...)MSWiA w W., czy wnioskodawca jest zameldowany pod adresem ul. (...) w B. i czy jest to w ogóle adres istniejący /zarządzenie – k. 1269 tom 7/.

Po otrzymaniu stosownych informacji, z których wynikało, ze numeracja – ul. (...) jest nieprawidłowa i nie istnieje, zarządzeniem z dnia 15 marca 2013r. referendarz zwrócił wniosek /k. 1290 – tom 7/.

Wskazał referendarz, że wnioskodawca uzasadnił, że wniosek składa do Sądu Rejonowego w B. albowiem na stałe zamieszkuje w B. przy ul. (...). Do wniosku wnioskodawca załączył łącznie ponad tysiąc orzeczeń i zarządzeń. Treść kilkudziesięciu z nich jednoznacznie wskazuje, że analogiczne przedprocesowe wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu wnioskodawca składał w licznych sądach na terenie kraju.

Zarządzeniem z dnia 13 listopada 2013r. wnioskodawca został wezwany do sprecyzowania swojego miejsca zamieszkania pod rygorem zwrotu wniosku oraz, wobec niejasności osnowy wniosku, do wskazania w terminie 7 dni, czy obok skargi konstytucyjnej zamierza wystąpić również z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa.

W odpowiedzi na wezwanie orzecznika, wnioskodawca wyjaśnił, że zamieszkuje w B., przy ul. (...).

Mając powyższe na uwadze, uznał referendarz, że wnioskodawca w sposób niewłaściwy wykonał zarządzenie z dnia 11 grudnia 2012r. i nie uzupełnił braku formalnego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu poprzez wskazanie swojego adresu.

Zarządzenie doręczono wnioskodawcy z pouczeniem o skardze w dniu 27 marca 2013r. /k.1297, tom 7 akt/.

Wobec braku skargi zarządzenie stało się prawomocne z dniem 2 kwietnia 2013r., o czym poinformowano wnioskodawcę zarządzeniem z dnia 20 maja 2013r. /k. 1301 akt, tom 7/, zaś ponowny wniosek w tym samym zakresie został postanowieniem z dnia 11 czerwca 2013r. przez referendarza odrzucony na podstawie art. 117 2§2 kpc i art. 107 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Wnioskodawcy doręczono odpis postanowienia z pouczeniem, że skarga na to orzeczenie nie przysługuje /k.1311-1133 akt t.7/

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy już dwukrotnie rozpoznawał skargi J. J.na przewlekłość postępowania w sprawie I Co 250/12 – w sprawie II S 14/13 skarga została oddalona postanowieniem z dnia 13 maja 2013r., w sprawie II S 38/13 postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2013r. skarga została odrzucona, a to wobec treści art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w (…) postępowaniu sądowym nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U.2004r., Nr 179, poz. 1843/.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 14 ustawy z 17 czerwca 2004r. skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12 miesięcy od daty wydania przez Sąd orzeczenia w przedmiocie skargi poprzedniej.

Przepis ten oznacza zatem, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy od merytorycznego rozpoznania przez sąd poprzedniej skargi w tej samej sprawie.

W przedmiotowej zaś sprawie skargaJ. J.dotycząca postępowania w sprawie I Co 250/12 była oddalona postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w dniu 13 maja 2013r. w sprawie II S 14/13.

Konsekwencją tego jest odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej na mocy przywołanego przepisu art. 14 cyt. ustawy.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wanda Ślużyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Irena Dobosiewicz,  Janusz Kasnowski ,  Wojciech Borodziuk
Data wytworzenia informacji: