Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 października 2013 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Kasnowski

Sędziowie SO Irena Dobosiewicz (spr.)

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela A. Z.

przeciwko dłużnikowi E. S.

o świadczenie pieniężne

w przedmiocie skargi wierzyciela na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tucholi M. W. w przedmiocie zwrotu wniosku o wszczęcie egzekucji

na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 21

grudnia 2012r. sygn. akt I Co 1454/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn.akt. II Cz 298/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Tucholi postanowieniem z dnia 21 grudnia 2012r. oddalił skargę wierzyciela A. Z. jako bezzasadną.

Wskazał Sąd Rejonowy, iż A. Z. zarzucił Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Tucholi /obecnie Świeciu/ bezzasadność zwrotu jego wniosku jako wierzyciela o wszczęcie postępowania egzekucyjnego celem wyegzekwowania kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1855/12. Zdaniem skarżącego Komornik w niewłaściwy sposób przyjął, iż wydane przez wierzyciela postanowienie ustalające opłatę egzekucyjną w oparciu o art. 53 a ust.2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz art. 49 ust.3 tejże ustawy podlegające wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania go w klauzulę wykonalności, powinno być egzekwowane w postępowaniu, w którym koszty te powstały.

W ocenie Sądu Rejonowego, analizując przepisy art. 770 ¹ kpc, który stanowi, że prawomocne postanowienie komornika w przedmiocie kosztów podlega wykonaniu po uprawomocnieniu bez potrzeby zaopatrywania go w klauzulę wykonalności i art. 49 ust.3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji z dnia 29 sierpnia 1997r. /tj. Dz.U. 2006r., Nr 167, poz.1191/, koszty postępowania powinny być ustalone i ściągnięte w tym

postępowaniu egzekucyjnym, w którym powstały, nie zaś w odrębnym postępowaniu wszczętym przez komornika tylko i wyłącznie w celu ich egzekwowania od dłużnika. Egzekucja tych kosztów ma bowiem charakter adhezyjny w stosunku do egzekucji roszczenia głównego.

W zażaleniu A. Z. domagał się uchylenia postanowienia, uwzględnienia jego skargi i zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Zdaniem skarżącego, skoro prawomocne postanowienie ustalające opłatę egzekucyjną jest tytułem uprawniającym do egzekucji i podlegającym wykonaniu w drodze egzekucji, to tym bardziej możliwe jest wszczęcie odrębnego postępowania egzekucyjnego do wyegzekwowania takich kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 770 kpc koszty egzekucji ustala komornik postanowieniem, o ile przeprowadzenie egzekucji należy do niego, przy czym o kosztach tych organ egzekucyjny orzeka w tym postępowaniu, z którego koszty te wynikły. Z treści zaś art. 770 ¹ kpc wynika wprost, że takie prawomocne postanowienie podlega wykonaniu po uprawomocnieniu się bez potrzeby zaopatrywania go w klauzulę wykonalności.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, i jest to pogląd uzasadniony, zwłaszcza pod rządami obecnie obowiązującej ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, że komornik był i nadal pozostaje organem postępowania

egzekucyjnego, a przez to i organem władzy publicznej. Komornik zatem nigdy nie był i nie jest stroną postępowania egzekucyjnego i ze stronami postępowania nie łączył go i nie łączy żaden stosunek o charakterze prywatnoprawnym, lecz stosunek publicznoprawny. I tak z chwilą wszczęcia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, powstaje między komornikiem a stronami postępowania – tu: dłużnikiem stosunek prawny regulowany normami o charakterze publicznoprawnym.

A to prowadzi wprost do wniosku, że w przedmiotowej sprawie skarżący błędnie przyjmuje możliwość wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym co do kosztów postępowania egzekucyjnego, poniesionych w postępowaniu Km 1855/12.

Przedmiotowe postanowienie z 29 sierpnia 2012r. dotyczy kosztów postępowania egzekucyjnego, o których mowa w art. 53 a ust. 1 i 2 tj. opłaty za zlecenie poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 797 ¹ i opłaty za odnalezienie takiego majątku. Przy czym w ust.2 wskazuje się, że do tych opłat przepis art. 49 ust.3 stosuje się odpowiednio.

Oznacza to zatem, że opłata taka podlega ściągnięciu od dłużnika razem z wyegzekwowanym świadczeniem jako koszt niezbędny do celowego przeprowadzenia egzekucji, poprzez wydanie postanowienia wzywającego dłużnika do uiszczenia takiej opłaty, zaś po uprawomocnieniu się, podlega ono wykonaniu na drodze egzekucji, bez konieczności zaopatrywania w klauzulę wykonalności. Przy czym z określenia „podlega wykonaniu” wynika wprost wyegzekwowanie takich nieściągniętych kosztów od dłużnika /art. 770 kpc w zw. z art. 53 a ust.2 i art. 49 ust.3 ustawy o komornikach sądowych (uksc)/.

W błędzie zatem jest skarżący, wskazujący na możliwość wszczęcia w takim przypadku postępowania egzekucyjnego, w którym wierzycielem będzie jednocześnie komornik, który wydał postanowienie o kosztach postępowania egzekucyjnego, w tym opłatach o kosztach postępowania egzekucyjnego z art. 53 ustawy o komornikach sądowych (uksc).

W konsekwencji Sąd Okręgowy oddalił na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc i art. 13§2 kpc zażalenie.