Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku – Wydział V Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Włodzimierz Gawrylczyk
Sędziowie:	SA Maryla Domel-Jasińska (spr.) SA Maria Sokołowska
Protokolant:	sekretarz sądowy Joanna Makarewicz

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w T.

przeciwko Syndykowi Masy Upadłości (...) Spółki Akcyjnej w T. w upadłości likwidacyjnej

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w T.

z dnia 3 września 2013 r. sygn. akt I C 168/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok:

a)  w punkcie 1 (pierwszym) w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 197.429,31 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem tysięcy czterysta dwadzieścia dziewięć złotych i trzydzieści jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 29 października 2012r. do dnia zapłaty oraz kwotę 20.678,55 zł (dwadzieścia tysięcy sześćset siedemdziesiąt osiem złotych i pięćdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 18 stycznia 2013r. do dnia zapłaty;

b)  w punkcie 3 (trzecim) w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.217 zł (siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Na oryginale właściwe podpisy

UZASADNIENIE

Powód – (...) w T. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego Syndyka Masy Upadłości (...) SA w T., w upadłości likwidacyjnej, kwoty 218 107,86 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 197 429,31 zł od dnia 29 października 2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 20 678,55 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

Z uzasadnienia pozwu wynikało, że pozwany wyegzekwował od powoda w postępowaniu egzekucyjnym kwotę dochodzoną obecnie w niniejszym postępowaniu, lecz kwota ta nie należała się pozwanemu, gdyż doszło do prawomocnego uchylenia klauzuli wykonalności nadanej tytułowi egzekucyjnemu, tj. aktowi notarialnemu (...) Pozwany wniósł o oddalenie powództwa wywodząc iż twierdzenia powoda o „bezprawności” egzekucji nie są zasadne, skoro mimo prawomocnego uchylenia klauzuli wykonalności nadanej w/w aktowi notarialnemu, odpowiedzialność powoda względem pozwanego wynika z treści tego aktu.

Sąd Okręgowy w T. wyrokiem z dnia 3 września 2013 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7234 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd I instancji oparł na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych.

W dniu (...) (w uzasadnieniu wyroku błędnie podano datę (...)

(...) w T., jako jednostka budżetowa Skarbu Państwa, zawarł z (...) SA w T. umowę w formie aktu notarialnego ((...)), nazwaną umową sprzedaży, na mocy której (...) SA zbyła na rzecz (...) prawo użytkowania wieczystego działki gruntu o powierzchni 0,14,76 ha, położonej w T. przy ul. (...) wraz z budynkami ambulatoryjnymi o powierzchni 434,84 m ^{( 2)} i 418,86 m ^{( 2)}, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, a także środkami trwałymi i materiałami, za łączną cenę w kwocie 300 000 zł.

W § (...)umowy notarialnej wskazano, że cena miała zostać uiszczona w ratach, tj. w ciągu 20 lat poprzez wykonywanie przez kupującego świadczeń medycznych na rzecz pracowników sprzedającego i jego następców prawnych, w postaci badań profilaktycznych (wstępnych, okresowych, kontrolnych), stałej nad nimi opieki profilaktycznej i opieki medycznej. Ustalono w umowie, iż wyszczególnione świadczenia medyczne będą miały wartość w kwocie 15 000 zł w skali każdego roku kalendarzowego przez okres 20 lat.

W przypadku zaprzestania wykonywania lub ograniczenia zakresu świadczeń medycznych pozostała do uregulowania część ceny miała zostać zrewaloryzowana o wskaźnik inflacji, ustalony w ogłoszeniu Głównego Urzędu Statystycznego, począwszy od dnia zawarcia umowy do dnia zapłaty i zapłacona w terminie jednego miesiąca od zaprzestania lub ograniczenia zakresu świadczonych usług medycznych.

W zakresie wykonania tego obowiązku (...) w T. poddał się egzekucji z aktu notarialnego, stosownie do dyspozycji art. 777 pkt 4 kpc.

Zarządzeniem Wojewody (...) nr (...). (...) w T. został przekształcony w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, który postanowieniem Sądu Rejonowego w T. z dnia 1 marca 2001 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego i uzyskał osobowość prawną. (w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego błędnie wskazano datę wpisu do KRS, jako 1 marca 2011 r.).

Postanowieniem z dnia (...)r. Sąd Rejonowy w T. w sprawie o sygn. akt (...)ogłosił upadłość (...) SA w T., obejmującą likwidację majątku dłużnika. Po ogłoszeniu upadłości spółka ta zatrudniła pracowników do dnia 31 marca 2009 r. Powód w okresie od dnia 19 sierpnia 1998 r, tj. od dnia przekształcenia go w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do 23 lutego 2009 r. wykonywał na rzecz pracowników spółki (...) SA świadczenia medyczne bez umowy. Po 23 lutego 2009 r. powód żadnych świadczeń medycznych na rzecz pozwanego nie wykonywał.

W dniu 14 maja 2009 r. syndyk masy upadłości upadłej spółki wezwał powoda do zapłaty kwoty 197 429,31 zł, ustalonej w oparciu o zwaloryzowany wskaźnik inflacji ogłoszony przez GUS, od kwoty 124 167 za okres od dnia zawarcia umowy dnia 10 lipca 1997 r. do dnia 31 marca 2009 r.

Pismem z dnia 22 maja 2009 r. powód odmówił uiszczenia żądanej sumy pieniężnej powołując się na to, iż nie jest on dłużnikiem pozwanego, gdyż nie jest następcą prawnym strony umowy notarialnej (...) tj. Skarbu Państwa – (...).

Na mocy umowy notarialnej z dnia (...)na rzecz posiadającego osobowość prawną (...) w T. zostało ustanowione na czas nieoznaczony ograniczone prawo rzeczowe w postaci nieodpłatnego użytkowania nieruchomości położonej w T. przy ul. (...).

Postanowieniem Sądu Rejonowego w T. z dnia 29 marca 2012 r. wydanego przez referendarza sądowego nadana została klauzula wykonalności aktowi notarialnemu (...) co do paragrafu (...) tego aktu, na rzecz wierzyciela – Syndyka Masy Upadłości (...) SA w T. w upadłości likwidacyjnej przeciwko (...) w T. w zakresie kwoty 197 429,31 zł.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy w T., po rozpoznaniu skargi na orzeczenie referendarza sądowego, zmienił postanowienie (...) o nadaniu klauzuli wykonalności przez oddalenie wniosku o nadanie tej klauzuli, gdyż w § (...) aktu notarialnego (...)nie zostało spełnione wymaganie oznaczenia obowiązku zapłaty określonej sumy pieniężnej oraz wymaganie ścisłego oznaczenia terminu spełnienia świadczenia.

Sąd Okręgowy w T. postanowieniem z dnia 24 lipca 2012 r. odrzucił zażalenie syndyka masy upadłości pozwanej spółki z uwagi na to, iż zaskarżone postanowienie było orzeczeniem nieistniejącym i nakazał Sądowi I instancji ponowne rozpoznanie skargi na postanowienie referendarza sądowego.

Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2012 r. Sąd Okręgowy w T. zmienił postanowienie referendarza (...) przez oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu (...)

Sąd Okręgowy w T. postanowieniem z dnia 12 października oddalił zażalenie syndyka pozwanej spółki od wskazanego wyżej postanowienia.

W dniu 10 kwietnia 2012 r. powód otrzymał od pozwanego przedegzekucyjne wezwanie do zapłaty, na które odpowiedział pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. podtrzymując stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 22 maja 2009 r. co do braku podstaw dochodzenia i egzekwowania należności objętych tytułem wykonawczym w postaci aktu notarialnego (...)

W dniu 7 maja 2012 r. pozwany złożył do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji. Postępowanie egzekucyjne, wszczęte prze Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. pod sygn. akt (...), zostało zakończone w dniu 18 czerwca 2012 r. wyegzekwowaniem kwoty objętej wnioskiem egzekucyjnym.

Pismem z dnia 18 października 2012 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty wyegzekwowanej kwoty 197 429,31 zł oraz do naprawienia szkody wyrządzonej przez niezasadne prowadzenie egzekucji. Pozwany nie zwrócił powodowi wyegzekwowanej kwoty ani poniesionych przez niego kosztów egzekucji.

W ocenie Sądu Okręgowego powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd ten wskazał, że spór w sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia czy powód miał prawo domagać się od pozwanego zwrotu kwot wyegzekwowanych przez niego na podstawie tytułu wykonawczego – aktu notarialnego (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, z uwagi na fakt, iż powód nie jest następcą prawnym dłużnika z tego aktu notarialnego, a przeprowadzona egzekucja okazała się bezpodstawna, gdyż odpadła podstawa prawna jej przeprowadzenia.

Sąd Okręgowy nie podzielił poglądu powoda, według którego za zobowiązania (...), będącego w dacie 10 lipca 1997 r. jednostką organizacyjną Skarbu Państwa, wynikające z aktu notarialnego (...) odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa, a nie powód.

Sąd I instancji wskazał, że (...) ( (...)) w T. w dacie zawarcia umowy notarialnej (...) posiadał status publicznego zakładu opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91, poz. 408) Zarządzeniem Wojewody (...) nr (...) (...) w T. został przekształcony w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Na mocy pkt 13 załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej z dniem 1 stycznia 1999 r. uprawnienia wojewody wobec (...) w T. przejął samorząd województwa, zaś samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej stały się właścicielami majątku ruchomego, którym władały (art. 47 ustawy – przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną z dnia 13 października 1998 r.)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy – przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną zobowiązaniami Skarbu Państwa powstałymi do dnia 31 grudnia 1998 r, są zobowiązania finansowe państwowych jednostek budżetowych i zakładów budżetowych przejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. W cytowanym wyżej przepisie jest mowa o „zobowiązaniu finansowym”, które należy interpretować, zdaniem Sądu Okręgowego, zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w prawie budżetowym, jako zobowiązanie, którego przedmiotem jest świadczenie pieniężne. Zobowiązaniami Skarbu Państwa, powstałymi do dnia 31 grudnia 1998 r., za które odpowiada Skarb państwa, nie były inne niż finansowe zobowiązania jednostek budżetowych, w tym zakładów opieki zdrowotnej.

W ocenie Sądu I instancji za słuszny należało uznać pogląd pozwanego, iż zobowiązanie (...) określone w akcie notarialnym (...) uzyskało charakter zobowiązania finansowego dopiero z chwilą przeprowadzenia w upadłej spółce zwolnień grupowych, dotyczących wszystkich pracowników, tj. z końcem marca 2009 r. Zobowiązanie, które istniało w dniu 31 grudnia 1998 r., miało bez wątpienia charakter majątkowy, ale jego przedmiotem było świadczenie niepieniężne (rzeczowe), które polegało na świadczeniu usług medycznych, określonych w akcie notarialnym. Usługi te były realizowane nieprzerwanie do 10 lipca 1997 r. do 31 marca 2009 r. Zobowiązanie o charakterze rzeczowym, zaciągnięte przez Skarb Państwa, było następnie przez 10 lat wykonywane przez (...) w T., działający jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

W ocenie Sądu Okręgowego nietrafne jest stanowisko powoda, że skoro zobowiązanie zostało zaciągnięte w czasie, gdy (...) był statio fisi Skarbu Państwa, to zobowiązanie jest zobowiązaniem własnym Skarbu Państwa. Sąd ten stwierdził iż w dacie przekształcenia zobowiązania w zobowiązanie finansowe, co miało miejsce w 2009 r, jego podmiotem był (...) samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, który posiadał już osobowość prawną i ponosił odpowiedzialność za zobowiązania,w tym, za zobowiązania wynikające z aktu notarialnego z 10 lipca 1997 r. A contrario, w dniu 31 grudnia 1998 r. nie istniało po stronie (...) zobowiązanie finansowe, które mogłoby stać się zobowiązaniem Skarbu Państwa w rozumieniu art. 80 ust. 1 ustawy przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną.

Nadto Sąd Okręgowy uznał, że twierdzenie powoda, iż wykonywał przez ponad 10 lat świadczenia medyczne na rzecz pozwanego bez podstawy prawnej, a tylko na skutek działania czynnika ludzkiego, tzw. siłą rozpędu, ponieważ te same osoby, które pracowały wcześniej w zakładzie budżetowym, pracowały później w samodzielnym zakładzie opieki zdrowotnej, nie mogły odnieść skutku. Wydaje się bowiem trudne do przyjęcia, że instytucja publiczna, jaką jest powód, wykonywała kosztowne świadczenia medyczne na rzecz innego podmiotu bez żadnej podstawy prawnej, zwłaszcza w sytuacji braku finansowania ze strony Skarbu Państwa, jak podnosił powód.

Sąd Okręgowy zwrócił uwagę na fakt, że (...) w T. od 1997 r, zajmuje zabudowaną nieruchomość przy ul. (...) w T., którą umową (...) Skarb Państwa, reprezentowany przez statio fisi (...) w T., nabył od pozwanego. Od 2001 r. powód jest nieodpłatnym użytkownikiem tej nieruchomości. Udzielanie świadczeń medycznych przez powoda (będącego początkowo jednostką organizacyjną Skarbu Państwa) „było świadczeniem wzajemnym w zamian za ustanowienie prawa użytkowania na rzecz powoda”. Z momentem nabycia prawa użytkowania przedmiotowej nieruchomości przez powoda, przeszedł jednocześnie na niego obowiązek spełnienia świadczenia wzajemnego, albowiem jest on podmiotem, któremu przysługuje osobowość prawna i odpowiada za swoje zobowiązania. Świadczenie to stanowi swoistego rodzaju ekwiwalent (cenę) za prawo do korzystania z nieruchomości. W obecnej sytuacji, gdy udzielanie świadczeń medycznych jest niemożliwe, ekwiwalentem jest świadczenie pieniężne.

Ostatecznie Sąd Okręgowy uznał „że zobowiązanie początkowo o charakterze rzeczowym, które zostało zaciągnięte przez Skarb Państwa – statio fisi (...) w T., po przekształceniu (...) w samodzielny zakład opieki zdrowotnej pozostało przy tej jednostce, a następnie było przez (...) wykonywane aż do lutego 2009 r., przy czym przez ostatnie 8 lat podmiot ten posiadał osobowość prawną. W konsekwencji należało przyjąć, że zarzut powoda, iż zobowiązania wynikające z aktu notarialnego (...) są zobowiązaniami finansowymi Skarbu Państwa, był bezzasadny”.

Nie uznał również Sąd I instancji zasadności zarzutu powoda, odnoszącego się do bezpodstawności przeprowadzonej przez pozwanego egzekucji, wobec prawomocnego oddalenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, na podstawie którego została wyegzekwowana należność dochodzona pozwem, gdyż podstawa prawna świadczenia powoda wynikała z umowy(...)Umowa ta jest ważna i nie została zmieniona. Nie odpadła więc podstawa prawna świadczenia, które pozwany wyegzekwował od pozwanego.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy powództwo oddalił i orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 102 kpc i art. 98 kpc.

Powód złożył apelację od powyższego wyroku, skierowaną przeciwko całości rozstrzygnięcia.

Skarżący zarzucił:

1.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 80 ustawy przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, poprzez przyjęcie, że zobowiązanie określone w akcie notarialnym (...)było do czasu przeprowadzenia zwolnień grupowych w 2009 r, zobowiązaniom rzeczowym a nie finansowym;

2.  naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 kpc przez dokonanie oceny dowodów w sposób niewszechstronny, poprzez ustalenie następstwa prawnego powoda po Skarbie Państwa – zakładzie budżetowym (statio fisi) o tej samej nazwie co powód, mimo braku umowy i wyraźnego przepisu prawa, w zakresie zobowiązań objętych aktem notarialnym (...)

3.  sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez ustalenie, że powód jest następcą prawnym Skarbu Państwa – zakładu budżetowego (statio fisci) o tej samej nazwie co powód, mimo braku umowy i wyraźnego przepisu prawa, w zakresie zobowiązań objętych aktem notarialnym (...)

Wskazując na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 218 107,86 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 197 429,31 zł od dnia 29 października 2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 20 678,55 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji powoda i zasądzenie od niego na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Stan faktyczny rozpoznawanej sprawy został ustalony przez Sąd Okręgowy prawidłowo, natomiast jego ocena prawna wykazuje istotne wady, które skutkowały wydaniem wyroku z naruszeniem powołanych w apelacji przepisów prawa materialnego i prawa procesowego.

Prawidłowo ustalił Sąd I instancji, że (...) (...) w T., funkcjonujący jako jednostka organizacyjna Skarbu Państwa, zawarł z (...) SA w T. umowę notarialną, nazwaną „umową sprzedaży” na mocy której (...) SA „sprzedała” Skarbowi Państwa – (...) w T. prawo użytkowania wieczystego „gruntu państwowego” o powierzchni 0.1476 ha, położonego w T. przy ul. (...) wraz z budynkami ambulatoryjnymi o powierzchni 434,84 m ^{( 2)} i o powierzchni 418,76 m ^{( 2)} stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności oraz środkami trwałymi i materiałami za łączną cenę 300 000 zł. Pomijając okoliczność, że określona wyżej umowa notarialna przenosiła użytkowanie wieczyste, przysługujące pozwanej spółce do gruntu będącego własnością Skarbu Państwa na rzecz jednostki organizacyjnej Skarbu Państwa, i związane z tym konsekwencje i wątpliwości prawne, nie sposób nie zauważyć, że w § (...) tej umowy zostały określone w sposób jasny i precyzyjny świadczenia obu stron. (...)świadczyła na rzecz (...) w T., jako jednostki organizacyjnej Skarbu Państwa, prawo użytkowania wieczystego do określonego gruntu, własność dwóch budynków laboratoryjnych oraz własność majątku trwałego i materiałów wyszczególnionych w protokole przekazania, a (...) miał uiścić za to łączną cenę 300 000 zł. Nadto w §(...) umowy wskazano, że cena „sprzedaży” prawa użytkowania wieczystego gruntu wynosi kwotę 15 000 zł, cena sprzedaży budynków kwotę 202 000 zł, zaś cena pozostałego majątku trwałego i materiałów wyszczególnionych w protokole przekazania – kwotę 83 000 zł.

W § (...) umowy strony ustaliły, że cena sprzedaży zostanie uregulowana w ratach poprzez 20-letni (dwudziestoletni) okres świadczeń medycznych w zakresie badań profilaktycznych (wstępnych, okresowych i kontrolnych), stałej opieki profilaktycznej i opieki zdrowotnej nad pracownikami spółki (...) bądź jej następcy prawnego. Strony w §(...) umowy ustaliły także, że wyszczególnione w załączniku do umowy świadczenia medyczne zamykają się w zryczałtowanej (nie podlegającej zmianie) wysokości opłaty rocznej w kwocie 15 000 zł za jeden rok. W przyjętym okresie spłaty, tj. przez 20 lat zakres świadczeń nie może ulec zmniejszeniu.

Z treści § (...)umowy(...). wynika wyraźnie, że (...) zobowiązany był do uiszczenia ceny wyrażonej w określonej kwocie pieniężnej, a zatem jego zobowiązanie miało charakter pieniężny, czyli charakter finansowy, a nie jak ustalił Sąd Okręgowy, charakter rzeczowy.

Innym zagadnieniem jest sposób zapłaty określonej w umowie ceny, przewidziany w § (...) umowy. Oprócz rozłożenia ceny na 20 rocznych rat po 15 000 zł zastrzeżono roczne ich uiszczanie poprzez wykonywanie przez (...) badań pracowników (...) SA, o wartości 15 000 zł rocznie. Powyższe oznacza, że strony doszły do porozumienia w zakresie corocznej kompensaty (potrącenia) wzajemnych wierzytelności pieniężnych o wartości 15 000 zł (art. 498 kc).

W związku z tym nie można zaakceptować oceny prawnej Sądu Okręgowego, według której (...), będący stroną umowy (...)zobowiązany był na podstawie tej umowy do świadczenia rzeczowego na rzecz (...) SA, a nie do świadczenia finansowego (pieniężnego).

Bezsporne było, że Zarządzeniem Wojewody (...) nr (...) (...) w T. został przekształcony w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, który w dniu 1 marca 2001 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego i uzyskał osobowość prawną. Z treści art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. nr 133, nr 872) wynika, że zobowiązaniami Skarbu Państwa powstałymi do dnia 31 grudnia 1998 r. są zobowiązania finansowe państwowych jednostek budżetowych i zakładów budżetowych przejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Oznacza to, że również finansowe zobowiązanie (...) w T., określone w umowie (...)czyli powstałe do dnia 31 grudnia 1998 r, po przekształceniu (...) w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej pozostały zobowiązaniami Skarbu Państwa, a nie stały się zobowiązaniami (...) w T., jako osoby prawnej.

Nie można zaakceptować konstatacji Sądu Okręgowego, że „z momentem nabycia prawa użytkowania nieruchomości przez powoda przeszedł na niego obowiązek świadczenia wzajemnego”, którym było udzielanie świadczeń medycznych w zamian za ustanowienie prawa użytkowania na rzecz powoda, skoro ujawnione w księdze wieczystej nieruchomości (k. 145) i ustanowione na rzecz powoda ograniczone prawo rzeczowe w postaci nieodpłatnego użytkowania na czas nieoznaczony nie ma żadnego związku z treścią umowy (...)

Wykonywanie przez powoda, po uzyskaniu przez niego statusu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, świadczeń medycznych na rzecz pracowników (...) SA, według zasad określonych w umowie (...) jak ustalił Sąd Okręgowy miało miejsce bez umowy i nie mogło stanowić o tym, że powód przejął zobowiązanie nie obciążające Skarb Państwa poprzez fakty dokonane. Nie sposób również wywodzić obowiązku realizacji umowy (...) przez powoda z treści §(...)tej umowy, skoro powód nie jest następcą prawnym (...) jako jednostki organizacyjnej Skarbu Państwa, w zakresie powstałego przed dniem 31 grudnia 1998 r. zobowiązania finansowego.

W tej sytuacji zasadne były zarzuty apelacji wskazujące na naruszenie przez Sąd Okręgowy art. 80 ust. 1 ustawy przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, skutkujące błędnym przyjęciem, że zobowiązanie (...) w T., określone w umowie (...) miało charakter rzeczowy, a nie finansowy, a także naruszenie art. 233 kpc przez niewłaściwą ocenę dowodów i ustalenie następstwa prawnego powoda po będącej stroną umowy (...) jednostce organizacyjnej Skarbu Państwa. Wyegzekwowanie przez pozwanego od powoda na podstawie tytułu wykonawczego aktu notarialnego (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, następnie uchyloną, okazało się bezpodstawne, gdyż nie istniała podstawa prawna do obciążenia powoda świadczeniem wynikającym z umowy (...)

(...)

Spełnione przez powoda świadczenie było należne w rozumieniu art. 410 § 2 kc, gdyż powód nie był zobowiązany do jego spełnienia na rzecz pozwanego, a zatem powództwo o zapłatę wyegzekwowanego świadczenia nienależnego wraz z kosztami egzekucji należało uwzględnić.

Na podstawie art. 386 § 1 kpc zaskarżony wyrok podlegał zmianie w punktach 1 i 3 przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwot dochodzonych pozwem wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwrotu kosztów procesu, obejmujących koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

O kosztach postępowania apelacyjnego rozstrzygnięto w oparciu o art. 98 i 99 kpc.