Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2013 r. w Gdańsku

sprawy S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku VIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 marca 2013 r., sygn. akt VIII U 192/13

Zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że przyznaje S. S. prawo do emerytury od 1 stycznia 2013 roku i oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

Sygn. akt III AUa 1154/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca S. S. odwołał się od decyzji pozwanego odmawiającej mu przyznania prawa do emerytury w wieku wcześniejszym.

Pozwany wniósł o oddalenie odwołania.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy zmienił decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 06.11.2012r. uznając, że wnioskodawca w toku postępowania dowodowego wykazał spełnienie przesłanki 15-stu lat zatrudnienia w warunkach szczególnych, jako warunkującej prawo do emerytury w obniżonym wieku.

Apelację od wyroku wywiódł pozwany zaskarżając wyrok w części przyznającej świadczenie od 05.06.2012r. do 31.12.2012r., domagając się zmiany wyroku w tej części i oddalenia odwołania.

Jak wskazał pozwany, wnioskodawca nie rozwiązał stosunku pracy, zaś wymóg rozwiązania stosunku pracy stanowił do dnia 31.12.2012r. niezbędny warunek przyznania prawa do świadczenia w oparciu o przepis art.184 w zw. z art.32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 nr 153 póz. 1227 ze zm.).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie albowiem usprawiedliwiony jest podniesiony w niej zarzut naruszenia prawa materialnego. W rozpoznawanej sprawie przedmiotem kontroli Sądu Okręgowego była decyzja organu rentowego odmawiająca S. S. prawa do emerytury z dnia 8 grudnia 2012 roku wobec niespełnienia przez niego warunków określonych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Oznacza to, że rzeczą Sądu była ocena prawidłowości zaskarżonej decyzji według stanu faktycznego i prawnego istniejącego na dzień jej wydania. W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, zasadą postępowania sądowego, co trafnie zauważa apelujący, jest badanie legalności decyzji na dzień jej wydania. Nie oznacza to jednak, iż wyłączone jest stosowanie art. 316 § 1 k.p.c..W sytuacji bowiem, kiedy jeden z warunków koniecznych dla ustalenia prawa do świadczenia zostanie spełniony po wydaniu decyzji - w trakcie postępowania odwoławczego przed sądem - nie ma przeszkód, aby sąd, stwierdziwszy spełnienie pozostałych przesłanek tego prawa, przyznał świadczenie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 roku, II UK 235/11- LEX nr 1216853).

W takiej sytuacji, prawo do świadczenia zgodnie z zasadą określoną w art. 100 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o emeryturach i rentach z FUS, powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Odnosząc powyższe wywody do rozpoznawanej sytuacji faktycznej stwierdzić należy, że wnioskodawca nie mógł nabyć prawa do emerytury od dnia 6 listopada 2012 roku, kiedy to złożył wniosek o emeryturę, albowiem w tej dacie stosownie do obowiązującego wówczas art. 184 ust. 2 ustawy, jednym z warunków nabycia prawa do spornego świadczenia było rozwiązanie stosunku pracy. Tymczasem jak wynika z treści świadectwa pracy z dnia 14 lutego 2013r. wnioskodawca w dniu 6 listopada 2012r. nadal pozostawał w zatrudnieniu w Spółce (...) Sp. z o.o. Zważywszy jednak na zmianę od dnia 1 stycznia 2013 roku unormowania art. 184 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polegającą na wyeliminowaniu „rozwiązania stosunku pracy” jako przesłanki nabycia prawa do emerytury, z powyższą datą wnioskodawca spełnił wszystkie wymagane warunki do nabycia przedmiotowego prawa. Na mocy art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r. poz.637) określony w art.184 ust.2 ustawy o emeryturach i rentach wymóg rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem został skreślony.

Mając zatem na względzie, że wnioskodawca stosunku pracy nie rozwiązał do 31.12.2012r. , zaś dla uzyskania prawa do świadczenia niezbędne jest spełnienie wszystkich przesłanek koniecznych do jego nabycia, dopiero zmiana przepisów z dniem 01.01.2013r. spowodowała, że wnioskodawca spełnił wszystkie przesłanki nabycia prawa do świadczenia.

Mając powyższe względy na uwadze i z mocy art. 386 § 1 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.