Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 175/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z 10 marca 2023r. w sprawie XIV K 160/20 Sąd Okręgowy w Gdańsku

I.  oskarżonego A. S. w ramach zarzutu oskarżenia uznał za winnego popełnienia tego, że w dniu 11 lipca 2020 roku w G., działając w zamiarze ewentualnym, zmierzał bezpośrednio do pozbawienia życia J. H. w ten sposób, że zadał mu ranę kłutą klatki piersiowej po stronie lewej zlokalizowaną w linii środkowo-obojczykowej lewej, penetrującą do wnętrza klatki piersiowej na głębokość około 5 cm, której kanał przebiegał od przodu, góry i boku do tyłu, przyśrodka i dołu, z uszkodzeniem mięśnia piersiowego większego lewego i lewostronnym krwiakiem jamy opłucnej o objętości około 900-1100 ml oraz uszkodzeniem żyły i ściany przedniej serca przykoniuszkowo z tamponadą serca tj. krwiakiem w worku osierdziowym, powodując tym samym ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na szybką i skuteczną specjalistyczną pomoc medyczną udzieloną pokrzywdzonemu, obejmującą m.in. pilną (ze wskazań życiowych) operację kardiochirurgiczną – sternotomię z zaopatrzeniem rany serca i ewakuacją krwi z worka osierdziowego i jamy opłucnej lewej, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 02 kwietnia 2014 roku do 01 kwietnia 2016 roku kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 stycznia 2008 roku w sprawie sygn. akt II K 1087/07 za umyślne przestępstwo podobne kwalifikowane z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i czyn ten zakwalifikował jako zbrodnię z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to skazał go i przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. na mocy art. 148 § 1 k.k. wymierzył mu karę 8 (ośmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie od dnia 11 lipca 2020 roku godz. 23:40 do dnia 05 grudnia 2022 roku godz.14:40 i od dnia 31 stycznia 2023 roku godz. 09:34 do dnia 31 stycznia 2023 roku godz. 14:40, zaokrąglając w górę do pełnego dnia i przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. S.

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. S.

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

Sąd odwoławczy nie prowadził postępowania dowodowego.

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp

Zarzut

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść orzeczenia, a to poprzez uznanie oskarżonego A. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia i zakwalifikowanie tego czynu z art. 13§1 k.k. w zw. z art.148§1 k.k. w zb. z art.156§1 pkt.2 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. w zw. z art.64§1 k.k. podczas kiedy ocena materiału dowodowego winna skutkować zmianą opisu czynu poprzez przyjęcie, iż A. S. brał udział w bójce używając noża czym naraził J. H. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej klatki piersiowej po stronie lewej zlokalizowaną w linii środkowo-obojczykowej lewej, penetrującą do wnętrza klatki piersiowej na głębokość około 5 centymetrów, której kanał przebiegał od przodu, góry i boku do tyłu, przyśrodka i dołu z uszkodzeniem mięśnia piersiowego większego lewego i lewostronnym krwiakiem jamy opłucnej o objętości około 900-1100 ml oraz uszkodzeniem żyły i ściany przedniej serca przykoniuszkowo z tamponadą serca tj. krwiakiem w worku osierdziowym, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 02 kwietnia 2014 roku do 01 kwietnia 2016 roku kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 stycznia 2008 roku w sprawie sygn. akt II K 1087/07 za umyślne przestępstwo kwalifikowane z art.280§ 1 k.k. w zb. z art.157§ 2 k.k. w zw. z art.11§ 2 k.k. i zakwalifikowaniem tego czynu z art. 158§2 k.k. w zb. z art.159 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. w zw. z art.64§1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest trafny. Na wstępie wskazać należy, że zarzut podniesiony w wywiedzionej apelacji jest wewnętrznie sprzeczny. W petitum apelacji skarżący podniósł bowiem jedynie zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, podczas gdy w jego uzasadnieniu (str.4 apelacji) wskazuje na zarzut obrazy przepisów postępowania, tj. art.7 kpk; z niego dopiero zaś wywodzi zarzut błędu w ustaleniach faktycznych. Tymczasem od profesjonalnych reprezentantów procesowych stron Sąd Apelacyjny oczekuje wewnętrznie spójnych pism procesowych.

W realiach rozpoznawanej sprawy zarzut nie przyjęcia przez Sąd Okręgowy ustalenia, że oskarżony brał udział w bójce jest z gruntu chybiony. Bójka bowiem, w rozumieniu art.158 kk i art.159 kk, o ustalenie której skarżący postuluje to starcie co najmniej trzech osób. Tymczasem w przedmiotowej sprawie uczestników inkryminowanego zdarzenia było jedynie dwóch. Szamotanina zatem na jaką wskazuje skarżący (str.4 apelacji) – do której zresztą nie doszło, o czym w dalszej części niniejszego uzasadnienia - nie może skutkować uznaniem, że oskarżony brał udział w bójce.

Niezależenie od powyższego skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść odwoływanie się do zeznań świadków: T. K., R. H., V. K., M. D., A. W., K. T., M. S. i R. T., gdyż nie byli oni świadkami inkryminowanego zdarzenia. Zeznania ich zatem żadną miarą nie mogą świadczyć o jego przebiegu. Nie ma również racji skarżący twierdząc, że świadek M. L. zauważył szarpaninę między oskarżonym a pokrzywdzonym. Świadek bowiem zeznał, że dostrzegł dwóch mężczyzn „skaczących do siebie”, z których szczuplejszy (oskarżony – uwaga SA) atakował rękami niższego (pokrzywdzony – uwaga SA) ale nie uderzał (k.3-4. 747 akt sprawy). Podczas rozprawy świadek zeznał, że oskarżony „skakał” do pokrzywdzonego, który praktycznie nic nie robił (k.458, 747 akt sprawy); niższy mężczyzna nie kierował ciosów wobec wyższego, nie podnosił w jego kierunku rąk (k.748 akt sprawy). Nie sposób również uznać za trafne stanowisko skarżącego, że zeznania świadka Ł. L. są sprzeczne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Świadek zeznał bowiem, że w inkryminowanym miejscu i czasie dostrzegł dwóch mężczyzn zwróconych do siebie twarzami, między którymi widać było jakieś spięcie, agresję. Nie widział jednak aby się szarpali (k.338, 749 akt sprawy); nie widział aby wyższy mężczyzna (oskarżony – uwaga SA) był atakowany przez niższego (pokrzywdzonego – uwaga SA) - k.749 akt sprawy. Za zgodne z zasadami oceny dowodów określonymi w art.7 kpk uznać zatem należy odmówienie przez Sąd Okręgowy waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, że w inkryminowanym czasie doszło między nim a pokrzywdzonym do szarpaniny.

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może również przynieść odwoływanie się tylko do wyjaśnień oskarżonego przy ustalaniu zamiaru z jakim działał w inkryminowanym czasie. Oskarżony bowiem w polskim procesie karnym ma swobodę w kształtowaniu swojej linii obrony. Dowód ten jednak, jak każdy, podlega swobodnej ocenie sądu orzekającego. Skutku oczekiwanego przez skarżącego, tj. zdyskwalifikowania ustaleń Sądu Okręgowego co do tego z jakim zamiarem działał oskarżony w inkryminowanym czasie nie może przynieść wyrażenie poglądu, że wyjaśnienia oskarżonego nie zostały podważone żadnym przeprowadzonym dowodem. O zamiarze działania sprawcy Sąd wnioskuje bowiem nie tylko na podstawie zeznań świadków czy wyjaśnień oskarżonego ale również w oparciu o zachowanie sprawcy ocenione w kontekście zasad logicznego rozumowania oraz doświadczenia orzeczniczego. Lakoniczne stwierdzenia oparte wyłącznie na wyjaśnieniach oskarżonego (str.5 apelacji) nie stanowią skutecznej przeciwwagi dla rozważań dokonanych przez Sąd Okręgowy (str.24-25 uzasadnienia wyroku). Wobec braku odniesienia się przez skarżącego do przedstawionej tam argumentacji wystarczającym będzie odwołanie się przez Sąd II instancji do rozważań poczynionych przez Sąd Okręgowy, które w pełni akceptuje.

Wprawdzie skarżący nie podniósł tego zarzutu ograniczając się jedynie do postulatu uznania, że oskarżony brał udział w bójce, akcentował jednak, że inkryminowane zachowanie oskarżonego stanowiło reakcję na agresywne zachowanie pokrzywdzonego wobec niego. Wskazać zatem należy, że Sąd Okręgowy w części motywacyjnej zaskarżonego orzeczenia wskazał powody, dla których nie uznał aby oskarżony w inkryminowanym czasie działał w warunkach obrony koniecznej (str.31-32 uzasadnienia wyroku); zyskały one akceptację Sądu odwołwaczego. Z uwagi na fakt, że skarżący nie odniósł się do tych rozważań, Sąd Apelacyjny odwołuje się do nich w tym miejscu nie stwierdzając konieczności powtarzania ich w tym miejscu.

Wnioski

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez zmianę opisu czynu popełnionego przez oskarżonego A. S. i zakwalifikowanie tego czynu z art.158§2 k.k. w zb. z art.159 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. w zw. z art.64§1 k.k.

-

wymierzenie A. S. kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn popełniony przez tego oskarżonego i zakwalifikowany z art.158§2 k.k. w zb. z art.159 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art.64§1 k.k.

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. tiret pierwsze. Niezasadność zarzutów apelacyjnych.

Ad. tiret drugie. Wobec bezzasadności zarzutu związanego z kwalifikacją prawną czynu, za bezpodstawny uznać należy wniosek o obniżenie orzeczonej wobec oskarżonego kary. Wniosek ten opiera się bowiem jedynie na postulacie przyjęcia łagodniejszej kwalifikacji prawnej czynu popełnionego przez oskarżonego, tj. udziału w bójce i nie zawiera żadnej innej argumentacji. Wskazać zatem w tym miejscu jedynie należy, że kara orzeczona wobec oskarżonego A. S. żadną miarą nie może zostać uznana za surową, a tym bardziej za rażąco niewspółmiernie surową, skoro jedynie o 6 miesięcy przekracza dolne ustawowe zagrożenie, mimo, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona określone w dwóch przepisach kodeksu karnego oraz odpowiadał w warunkach art.64 § 1 kk.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność zarzutów apelacyjnych. Brak przesłanek z art.439 § 1 kpk i art.440 kpk.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

4.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na mocy przepisów § 2, § 4 ust.1 i 3, § 17 ust.2 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu i § 11 ust.2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie orzeczono o kosztach obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu A. S. w postępowaniu odwoławczym.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach sądowych w postępowaniu odwoławczym Sąd Apelacyjny orzekł na mocy art.626 § 1 kpk w zw. z art.624 kpk i zwolnił oskarżonego od opłaty za postępowanie odwoławcze, a jego wydatkami obciążył Skarb Państwa uznając, że w jego aktualnej sytuacji finansowej i w perspektywie odbycia orzeczonej kary pozbawienia wolności obciążanie go nimi stanowiłoby dla niego nadmierną uciążliwość.

1PODPISy

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana