Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. do SO Monika Obrębska
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Małgorzata Bednarek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2013r. w O.

sprawy z odwołania T. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o odsetki

na skutek odwołania T. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 17.07.2013r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

T. M. w dniu 21.06.2013r. zwrócił się do ZUS II Oddział w W. z wnioskiem o wypłatę odsetek od niewypłaconego w terminie świadczenia emerytalnego.

Decyzją z dnia 17.07.2013r. ZUS II Oddział w W. odmówił T. M. wypłaty żądanych odsetek podnosząc, że podstawą do wydania decyzji z 22.05.2013r. był wyrok Sądu Okręgowego z 25.03.2013r., który wpłynął do ZUS w dniu 06.05.2013r. Realizując powyższy wyrok organ rentowy wydał decyzję w dniu 22.05.2013r. o przyznaniu emerytury i wypłacił należności z tego tytułu. Wskazując na powyższe ZUS podniósł, że wydanie decyzji nastąpiło w terminie ustawowym.

Decyzję powyższą T. M. zaskarżył, wnosząc od niej odwołanie W uzasadnieniu wskazał, że Sąd Okręgowy przyznał mu prawo do emerytury od dnia 01.03.2011r. Sąd w wyroku w pkt. 2 stwierdził wprawdzie brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, ale według jego oceny nie jest to równoznaczne ze zwolnieniem ZUS z tej odpowiedzialności. W przekonaniu odwołującego ZUS nie może uchylać się od zapłaty odsetek, ponieważ nie odwoływał się i nie złożył od wyroku apelacji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Powołując się na przepis art. 118 ust. 1 i ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 85 ust. 1 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych wskazał, że w niniejszej sprawie ostatnią okolicznością niezbędną do wydania decyzji przyznającej prawo do emerytury dla odwołującego był wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 25.03.2012r., którym Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, lecz nie stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli zakład w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Art. 118 ust. 1a cytowanej ustawy, obowiązujący od 1 kwietnia 2009 roku, precyzuje, że w razie ustalenia prawa do świadczenia orzeczeniem organu odwoławczego, za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy wydając orzeczenie stwierdza odpowiedzialność organu rentowego. Konsekwencją wskazanego uregulowania jest możliwość przyjęcia przez ZUS daty wpływu prawomocnego orzeczenia sądu, jako ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, wówczas gdy Sąd nie stwierdzi odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sąd Okręgowy orzekający w przedmiotowej sprawie w pełni podziela pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt II UK 330/09, iż przepis zawarty w zdaniu drugim art. 118 ust. 1a w/w ustawy nakłada na Sąd przyznający prawo do świadczenia obowiązek zamieszczenia z urzędu w sentencji wyroku rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego odnośnie do nieustalenia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, tj. zarówno stwierdzającego taką odpowiedzialność, jak i jej brak. Jak wynika z sentencji wyroku Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 25.03.2013r., wydanego w sprawie III U 586/11, Sąd stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji i tym samym omawiane rozstrzygnięcie znalazło odzwierciedlenia w sentencji wyroku, jak też jego pisemnym uzasadnieniu, w którym Sąd Okręgowy wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do obciążenia ZUS odpowiedzialnością za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania do decyzji o przyznaniu prawa do emerytury. Sąd wskazał, że ZUS nie dysponował niezbędnymi i wystarczającymi dowodami, pozwalającymi na uznanie pracy odwołującego w Żerańskiej Fabryce (...) w W., jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. Przedłożone przez odwołującego świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie obejmowały tego okresu. Dopiero zebranie nowych dowodów w sprawie, w tym przesłuchanie świadków i analiza akt osobowych pozwoliły na zaliczenie tego okresu do pracy w szczególnych warunkach (vide uzasadnienie wyroku k. 195 akt sprawy III U 586/11)

Podkreślić należy, że powyższy wyrok nie został zaskarżony apelacją przez żadną ze stron, w tym odwołującego, który miał prawo zaskarżyć wspomniany wyrok w zakresie pkt. 2, stwierdzającego brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

W konsekwencji powyższych rozważań w pełni uzasadnione jest przyjęcie za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji dnia wpływu do organu rentowego prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego tj. wyroku Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 25.03.2013r., który uprawomocnił się z dniem 07.05.2013r. ( vide k. 174v. akt III U 586/11) i został przekazany w celu wykonania w dniu 06.05.2013r., tak więc ZUS wydając zaskarżoną decyzję w dniu 22.05.2013r., uczynił to w terminie wynikającym z art. 118 ust. 1 a ustawy. Stąd żądanie odsetek od przyznanego decyzją z dnia 22.05.2013r. wyrównania świadczenia emerytalnego jest niezasadne.

Z tych względów Sąd w oparciu o art. 477 ¹⁴§ 1 kpc oddalił odwołanie T. M. od zaskarżonej decyzji z dnia 17.07.2013 roku.