Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III U 621/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Ostrołęce z 2013-08-02

Sygn. akt: III U 621/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Suchcicka

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2013 r. w Ostrołęce

sprawy z odwołania K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 25.07.2012r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 621/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.07.2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił K. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

K. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania od decyzji z uwagi na to, iż mimo że zarówno lekarz orzecznik ZUS jak i Komisja Lekarska ZUS uznały odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy, to niezdolność ta nie powstała w okresie ubezpieczenia, ani w ciągu 18 m-stu miesięcy od jego ustania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. w dniu 4.04.2012r. zwrócił się do (...) Oddziału w P. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W celu ustalenia niezdolności do pracy ubezpieczony został skierowany na badania lekarskie przez lekarza orzecznika ZUS, który orzeczeniem z dnia 25.04.2012r. ustalił, że K. K. jest częściową niezdolny do pracy do dnia 30.04.2013r. a niezdolność ta powstała 28.10.2009r.

Odwołujący w dniu 12.06.2012r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS.

Organ rentowy po przywróceniu odwołującemu terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS skierował ubezpieczonego na badania przez Komisję Lekarską ZUS. Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 19.07.2012r. ustaliła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31.07.2013r.,a niezdolność ta powstała 2.12.2004r.

Niezdolność powstała po upływie 18 miesięcy od ustania okresu ubezpieczenia odwołującego się. Do dnia 10.06.2002r. wypłacono K. K. zasiłek dla bezrobotnych (zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy w O.).

Łączny staż odwołującego wynosi ogółem: 29 lat 6 miesięcy i 29 dni, w tym 29 lat, 2 miesiące i 12 dni okresów składkowych oraz 4 miesiące i 17 dni okresów nieskładkowych.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art.57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 153 poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała we wskazanych w ustawie okresach składkowych i nieskładkowych, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania. Osobie, która spełnia powyższe warunki przysługuje, według art. 59 ust. 1 powołanej ustawy, renta stała – jeżeli niezdolność do pracy jest trwała (pkt 1), lub renta okresowa – jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa (pkt 2).

Definicję osoby niezdolnej do pracy podaje natomiast art. 12 ust. 1-3 tejże ustawy, który stanowi, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust. 1), przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust. 3).

Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres ten, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Wymogu posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia w ostatnim dziesięcioleciu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W świetle powyższych przepisów skuteczność odwołania K. K. zależała od wykazania przez niego niezdolności do pracy, która powstałaby w wymaganych okresach ubezpieczenia.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i chirurgii naczyniowej. Po przeprowadzeniu wywiadu z odwołującym, badaniach oraz analizie dokumentacji medycznej biegli rozpoznali u K. K. następujące schorzenia: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatię zastoinową, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, zmiany zwyrodnione kręgosłupa L/S z zespołem korzeniowym i ubytkowym, zaawansowaną chorobę zwyrodnieniowa stawu biodrowego prawego oraz otyłość patologiczną.

Biegli orzekli że odwołujący jest częściową niezdolny do pracy zarobkowej od dnia 2.12.2004r, oraz całkowicie niezdolny do pracy na okres 1 roku od dnia 25.08.2012r. do 31.07.2013r.

Organ rentowy pismem z dnia 30.10.2012r. przekazał Sądowi stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskiej ZUS, który mimo rozbieżności w kwestiach oceny dotyczącej całkowitej niezdolności do pracy odwołującego - nie wniósł żadnych uwag.

Na rozprawie w dniu 23.11.2012r. odwołujący oświadczył, że nie wnosi żadnych uwag do opinii biegłych.

W celu dokładnego wyjaśnienia od kiedy odwołujący stał się całkowicie niezdolny do pracy i czy niezdolność ta powstała przed okresem 15.10.2010r. (data ustania ubezpieczenia odwołującego) Sąd postanowił dopuścić dowód z opinii uzupełniającej tego samego zespołu biegłych sądowych.

Biegli sądowi w opinii uzupełniającej z dnia 20.03.2013r. podtrzymali swoją wcześniejszą opinię w całości i stwierdzili, że całkowita niezdolność do pracy odwołującego nie powstała przed 15.10.2010r.

K. K. nie wnosił żadnych zastrzeżeń odnośnie uzupełniającej opinii biegłych, organ rentowy natomiast przedstawił stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskiej ZUS w którym nie zgłoszono żadnych uwag.

W ocenie Sądu Okręgowego należało podzielić wywody i wnioski opinii biegłych lekarzy sądowych. Wnioski biegłych zostały sformułowane po przeprowadzeniu wywiadu, badaniu odwołującego się i analizie dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach rentowych. Wydana przez biegłych opinia poparta została logiczną argumentacją. Biegli jednoznacznie wskazali występujące u odwołującego schorzenia, których stopień i nasilenie powodowały częściowa niezdolność do pracy od chwili hospitalizacji odwołującego w dniu 2.12.2004r. oraz całkowitą niezdolność do pracy od chwili badania przez biegłych tj. od 25.08.2012r kiedy to stwierdzono nasilenie niewydolności krążenia. Sąd ponadto miał na uwadze to, iż zarówno odwołujący jak i organ rentowy nie kwestionowali ustaleń biegłych w jakimkolwiek zakresie.

Przy rozstrzyganiu tej sprawy Sąd miał także na uwadze, że w wyroku z dnia 03.02.2010r. Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd musi zwrócić się do biegłego, jeśli dojdzie do przekonania, że okoliczność mająca istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy może zostać wyjaśniona tylko w wyniku wykorzystania wiedzy osób mających specjalne wiadomości. W takim przypadku dowód z opinii biegłego z uwagi na składnik wiadomości specjalnych jest dowodem tego rodzaju, że nie może być zastąpiony inną czynnością dowodową ani wnioskowaniem na podstawie innych ustalonych faktów (II PK 192/09, LEX nr 584735). Natomiast w wyroku z dnia 03.11.2009r. Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd nie może samodzielnie dokonać ustalenia dotyczącego stanu zdrowia i stopnia naruszenia sprawności organizmu pod kątem zachowania lub braku zdolności do pracy. Ograniczenie samodzielności sądu w zakresie dokonywania ustaleń wymagających wiadomości specjalnych, wynikające z art. 278 § 1 k.p.c. obejmuje również ocenę wzajemnego powiązania ustalonych schorzeń i skutków tych relacji oraz stosowanych procedur leczniczych dla ustalenia przesłanki całkowitej niezdolności do pracy (I UK 138/09, LEX nr 570122). Nadto w wyroku z dnia 03.09.2009r. Sąd Najwyższy stwierdził, że gdy sprawa wymaga wiadomości specjalnych, to sąd nie może rozstrzygać wbrew opinii biegłych (II UK 30/09, LEX nr 537018).

W oparciu o uzupełnioną opinię biegłych sądowych Sąd nie mógł przyznać prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy dla K. K. gdyż w przypadku odwołującego się częściowa niezdolność do pracy nie powstała w wymaganych przez prawo okresach (ubezpieczenia lub w okresie nie dłuższym niż 18 miesięcy po jego ustaniu). Jaka wynika z akt rentowych w dniu 10.06.2002r. ustał okres pobierania przez K. K. zasiłku dla bezrobotnych a tym samym początkowa data powstania częściowej niezdolności do pracy dla odwołującego powinna przypadać na najpóźniej do dnia 10.12.2003r. wówczas zostałby spełniony ostatni z wymogów prawa dla przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy. Tym samym ustalenie, iż częściowa niezdolność do pracy powstała w dniu 2.12.2004r. nie daje uprawnienia do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Sąd nie miał też podstaw do przyznania K. K. renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy gdyż na dzień powstania tej niezdolności tj. 28.08.2012r. nie posiadał on wymaganych przez prawo okresów składkowych i nieskładkowych. Mimo, iż odwołujący posiada dość długi okres ubezpieczenia wynoszący łącznie 29 lat 6 miesięcy i 29 dni to jednak nie są spełnione przesłanki z art. 58 §4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (wymagany 30 letni okres składkowy).

Odwołujący się nie posiada 5 lat okresu ubezpieczenia w ostatnim dziesięcioleciu od chwili powstania niezdolności do pracy (lub dnia złożenia wniosku o rentę). W ostatnim dziesięcioleciu przed złożeniem wniosku o rentę (od dnia 4.04.2002r.) ma staż 3 lat,4 miesięcy i 1 dzień. W okresie ostatniego dziesięciolecia przed powstaniem całkowitej niezdolności do pracy (od 25.08.2012r.) zgromadził okres 3 lat jednego miesiąca oraz 4 dni okresów ubezpieczenia. Tym samym K. K. nie spełniał jednocześnie wszystkich wymaganych przez prawo warunków koniecznych do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ani częściowej, ani całkowitej.

Kierując się powyższymi względami odwołanie oddalono na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Laskowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Ostrołęce
Osoba, która wytworzyła informację:  Teresa Suchcicka
Data wytworzenia informacji: