Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy	w Ostrołęce	Wydział III
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodnicząca: SSO Grażyna Załęska-Bartkowiak

Protokolant: sekretarz sądowy Emilia Kowalczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2013 r. w O.

sprawy z odwołania W. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania W. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 18 stycznia 2013 r. znak Sp- (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje W. D. prawo do świadczenia przedemerytalnego począwszy od dnia 16.11.2012r.;

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.01.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił W. D. prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W. D. złożyła odwołanie od tej decyzji. Stwierdziła, że przyczyną rozwiązania z nią stosunku pracy było zlikwidowanie jej stanowiska.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że W. D. nie spełniła warunków do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, gdyż niespełniony został warunek dotyczący sposobu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. ZUS uznał bowiem, że nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. D.urodziła się w dniu(...).

Od dnia 01.10.2011r. do dnia 30.04.2012r. zatrudniona była w MASARNI E. B. (1) w M. na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony na stanowisku pomocnika masarza. Dnia 30.04.2012r. stosunek pracy został rozwiązany z powodu likwidacji stanowiska pracy.

W. D. zgłosiła się do Powiatowego Urzędu Pracy w O. i pobierała zasiłek dla bezrobotnych w okresie od dnia 12.05.2012r. przez wymagany 6-miesięczny termin konieczny do przyznania świadczenia przedemerytalnego. W. D. nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych (k.38 akt ZUS). ZUS ustalił, że W. D. do dnia rozwiązania stosunku pracy zgromadziła 30 lat, 1 miesiąc i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych. ZUS ustalił jednak, że liczba osób zatrudnionych w MASARNI E. B. (1) nie uległa zmniejszeniu, z czego ZUS wywiódł wniosek, że nie nastąpiła likwidacja stanowiska pracy W. D.. W konsekwencji wydał zaskarżoną decyzję, w której odmówił przyznania W. D. prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art.2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz.170) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje kobiecie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat. Art.2 ust.3 w/w ustawy zawiera dalsze warunki przyznania świadczenia, lecz są one w niniejszej sprawie bezsporne.

Ustawową definicję „przyczyn dotyczących zakładu pracy” podaje natomiast art.2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (teksy jedn. Dz.U. z 2008r., Nr 69, poz. 415 ze zm.). Zgodnie z nim termin ten oznacza m.in. rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm. ), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników. (art. 2 ust.1 pkt 29 lit.a w/w ustawy).

W niniejszej sprawie sporna była jedynie okoliczność, czy sposób rozwiązania umowy o pracę uprawnia W. D. do przyznania jej świadczenia przedemerytalnego.

ZUS zakwestionował prawo odwołującej do świadczenia przedemerytalnego, gdyż doszedł do wniosku, że skoro nie nastąpiło zmniejszenie liczby pracowników u pracodawcy W. D., to de facto nie doszło do likwidacji jej stanowiska pracy.

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie przekonuje, że nastąpiła likwidacja stanowiska odwołującej. Z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych, z zeznań odwołującej oraz z zeznań świadka E. B. (1) wynika, że W. D. została zatrudniona na stanowisku pomocnika masarza. Była jedynym pracownikiem, pracującym na takim stanowisku. Do jej obowiązków należało wykrawanie mniejszych części mięsa i inne drobniejsze prace przy rozbiórce mięsa. Z zeznań E. B. (2) wynika, że jest to mała masarnia, zatrudniająca 3 masarzy, 1 pomocnika masarza oraz sprzątaczkę. Poza tym E. B. (1) ma jeszcze salę bankietową i tam również zatrudnia pracowników, jako obsługę tej sali. W masarni przy pracach związanych z rozbiórką mięsa pomagał również E. B. (1). Jednakże jego stan zdrowia uległ pogorszeniu, gdyż miał wylew i nie mógł już pomagać masarzowi w takim zakresie jak dotychczas. Zmuszony był zatem zatrudnić nowego pracownika na stanowisko rozbieracz-wykrawacz i tym samym zlikwidować stanowisko odwołującej. W. D. nie mogła wykonywać pracy na stanowisku rozbieracz-wykrawacz, gdyż była to ciężka praca, którą mógł wykonywać tylko mężczyzna. Dla kobiety taka praca była zbyt ciężka. E. B. (1) zlikwidował zatem jej stanowisko i do tej pory nikogo nie zatrudnił na tym stanowisku ani takiego zamiaru nie ma.

Tym samym Sąd uznał, że doszło do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Nastąpiła bowiem likwidacja stanowiska pracy W. D., a zatem zachodzą przesłanki z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Z tych względów Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał W. D. świadczenie przedemerytalne. Zgodnie z art.7 ust.1 w/w ustawy - prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami. Ponieważ W. D. złożyła wniosek dnia 15.11.2012r., zatem prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje jej od dnia 16.11.2012r.

W myśl art.11 pkt 1 w/w ustawy – w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio m.in. art. 118 ust.1 a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Stosując odpowiednio ten przepis – Sąd, orzekając o prawie do świadczenia przedemerytalnego, ma obowiązek stwierdzenia, czy organ rentowy ponosi lub nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji i przyznanie tego prawa na etapie postępowania administracyjnego. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie ZUS nie ponosi takiej odpowiedzialności. Dopiero bowiem przeprowadzenie szerszego postępowania przed Sądem umożliwiło stwierdzenie, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z powodu likwidacji stanowiska pracy.

Wobec powyższego w tym zakresie Sąd orzekł na mocy art.118 ust.1 a w/w ustawy.