Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Bożena Beata Bielska
Protokolant:	sekretarz sądowy Sylwia Wójcik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2015r. w O.

sprawy z odwołania G. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę socjalną

na skutek odwołania G. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 18.03.2015r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 307/15

UZASADNIENIE

G. B. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.03.2015r., odmawiającej mu prawa do renty socjalnej.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. Podniósł, że orzeczeniem Lekarza orzecznika ZUS z 18.02.2015r. i Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 11.03.2015r. G. B. nie został uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy, dlatego zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. B. w dniu 20.01.2015r. złożył wniosek o przyznanie renty socjalnej. Ponieważ zarówno Lekarz orzecznik ZUS jak i Komisja Lekarska ZUS stwierdzili, że odwołujący nie jest całkowicie niezdolny do pracy, decyzją z dnia 18.03.2015r. odmówiono mu prawa do renty socjalnej.

G. B. (ur. (...)), obecnie nie uczy się, ukończył gimnazjum, przez pół roku uczęszczał do Technikum Gastronomicznego w L., lecz zrezygnował z nauki, gdyż nie podobał mu się zawód kucharza. Zamierza kontynuować naukę w liceum ogólnokształcącym wieczorowym. Po ukończeniu gimnazjum pracował przy produkcji waty szklanej, jako pomoc hydraulika oraz pomoc mechanika przy naprawie samochodów osobowych. Odwołujący leczy się endokrynologicznie. Rozpoznano u niego wrodzoną niedoczynność kory nadnerczy, wyrównaną farmakologicznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wszystkie dokumenty zawarte w aktach ZUS, w tym dokumentację lekarską, opinie biegłych lekarzy (k. 23-24 a.s.).

Sąd zważył, co następuje:

G. B. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.03.2015r., odmawiającej mu prawa do renty socjalnej.

W ocenie Sądu odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27.06.2003r. o rencie socjalnej renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18 roku życia; w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia albo w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Według art. 5 tej ustawy, ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik ZUS, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Definicja osoby niezdolnej do pracy zawarta jest w art. 12 ust. 1-3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który stwierdza, iż jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy uzależnione było zatem od ustalenia, czy G. B. jest całkowicie niezdolny do pracy oraz czy niezdolność ta jest spowodowana naruszeniem sprawności organizmu, które powstało w okresach wskazanych w art. 4 w/w ustawy.

W celu oceny zdolności do pracy G. B. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu: endokrynologii i neurologii.

Biegłe z zakresu: endokrynologii B. O. i neurologii M. B. w opinii z dnia 08.08.2015r. nie stwierdziły całkowitej niezdolności do pracy odwołującego.

Biegłe rozpoznały u odwołującego niedoczynność kory nadnerczy. W uzasadnieniu biegłe wskazały, że niedoczynność kory nadnerczy powoduje u odwołującego częściową niezdolność do pracy, tj. w warunkach szkodliwych, niesprzyjających warunkach meteorologicznych, w narażeniu na infekcje oraz wymagających dużych wysiłków fizycznych.

Żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do powyższej opinii.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, szczególnie opinia biegłych z zakresu endokrynologii i neurologii w sposób dostateczny wyjaśnia okoliczności sprawy. Biegli ci dokonali szczegółowej analizy całej zebranej w sprawie dokumentacji medycznej oraz przeprowadzili szczegółowy wywiad oraz badanie przedmiotowe. Zarówno rozpoznanie, jak i wnioski, które znajdują się w opinii są rzeczowe, spójne i logiczne, odwołują się też do rodzaju schorzenia odwołującego, uwzględniają jego wpływ na zdolność do podjęcia zatrudnienia, dlatego zasługują na uwzględnienie. Z opinii jednoznacznie wynika, iż nie ma podstaw do stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy odwołującego.

G. B. nie zgłaszał zastrzeżeń do opinii, nie przestawił też żadnych argumentów, mogących podważać jej wiarygodność. Co więcej, sam na rozprawie podał, że nie jest całkowicie niezdolny do pracy, gdyż nie może wykonywać jedynie ciężkich prac fizycznych. Odwołujący przyznał, że przez pół roku uczęszczał do Technikum Gastronomicznego w L., lecz zrezygnował z nauki, gdyż nie podobał mu się zawód kucharza. Wskazał, iż zamierza kontynuować naukę w liceum ogólnokształcącym wieczorowym. Podał również, że po ukończeniu gimnazjum pracował przy produkcji waty szklanej, jako pomoc hydraulika oraz pomoc mechanika przy naprawie samochodów osobowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd nie widział podstaw do przesłuchiwania w sprawie świadków, a w szczególności matki odwołującego. Istotnym w sprawie są okoliczności dotyczące odwołującego, a nie członków jego rodziny. G. B. opisywał biegłym swoje dolegliwości i podał wówczas, że cierpi na bóle i zawroty głowy występujące głównie w czasie upałów i dreszcze. Nadto dawki przyjmowanych przez niego leków są niewielkie, odwołujący nie przebywał też w ostatnim czasie w szpitalu. Także opis badania przedmiotowego uzasadnia wniosek o tym, że jego stan zdrowia nie jest tak zły, aby skutkował całkowitą niezdolnością do pracy. W czasie tego badania biegłe nie stwierdziły żadnych niepokojących objawów, tak pod kątem objawów neurologicznych, jak i schorzenia endokrynologicznego.

Z tych względów należy zdaniem Sądu podzielić wnioski wskazane w opinii biegłych o braku całkowitej niezdolności do pracy.

Ponieważ w świetle opinii biegłych G. B. nie spełnia warunków do przyznania prawa do renty socjalnej, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴§ 1 kpc oddalił jego odwołanie od decyzji ZUS z dnia 18.03.2015r.