Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 205/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Ostrołęce z 2020-12-02

Sygn. akt II Ka 205/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 grudnia 2020r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marek Konrad

Protokolant: Ewa Pędzich

przy udziale Prokuratora: Elżbiety Ołdakowskiej

po rozpoznaniu w dniu: 02.12.2020r.

sprawy: B. D.

w przedmiocie: apelacji obrońcy oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 09.03.2020r. w sprawie IIK 994/19

orzeka:

I.  Zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

II.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 500zł tytułem opłaty i obciąża go wydatkami za postępowanie odwoławcze w kwocie 20zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 205/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie II K 994/19

1.2.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.Granice zaskarżenia

1.3.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1.Ustalenie faktów

2.1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2.Ocena dowodów

2.2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania tj. art. 410 kpk w zw. z art. 5§ 1 kpk w zw. z art. 7 kpk mające wpływ na treść orzeczenia poprzez uznanie, że wina oskarżonego B. D. została udowodniona podczas zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdza, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn, zaś sąd dokonał ustaleń faktycznych na dowodach pośrednich z pominięciem dowodów korzystnych dla oskarżonego bez należytego uzasadnienia takiego stanowiska

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego jest zgodna z art. 7 kpk oraz art. 410 kpk.

Wniosek

Zmiana wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od stawianego zarzutu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność podniesionych zarzutów wyklucza zmianę przedmiotowego wyroku w kierunku żądanym przez skarżącego.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść a polegający na stwierdzeniu, że oskarżony dopuścił się zarzucanego czynu, mimo poważnych wątpliwości w tym względzie wynikających z wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w oparciu o materiał dowodowy poczynił w sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne. Ustalenia faktyczne Sądu I instancji, zostały oparte na analizie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Wniosek

Zmiana wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od stawianego zarzutu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność podniesionych zarzutów wyklucza zmianę przedmiotowego wyroku w kierunku żądanym przez skarżącego.

4.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok został utrzymany w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy, dokonując analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego słusznie doszedł do przekonania, iż pozwala on na przypisanie oskarżonemu zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk. Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie dowodowe, dokonując następnie zgodnej z wszelkimi wymogami i zasadami procesowymi, rzetelnej i prawidłowej oceny całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. Ocena dowodów dokonana przez sąd I instancji nie budzi zastrzeżeń, jest zgodna z zasadami logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego i nie przekracza granic zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 7 k.p.k. Sąd Rejonowy wskazał jakie fakty uznał za dowiedzione, na czym opierał poszczególne ustalenia i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, a następnie z dokonanych ustaleń wyprowadził prawidłowe wnioski. Pozostają one w związku z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Przy czym, przedmiotem rozważań sądu meriti były także te okoliczności, które stanowią istotę wniesionej apelacji. Sąd odwoławczy podzielając argumentację zawartą w rzeczonym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, pragnie się do niej odwołać, nie dostrzegając w związku z tym konieczności ponownego jej szczegółowego przytaczania.

W tej sprawie skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazał w wiarygodny i przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie obrońca podnosił w związku z oceną czynu zarzucanego oskarżonemu, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie jednak nie stwierdził. Rzecz w tym, że dla skuteczności zarzutu tego rodzaju nie wystarczy wysłowienie własnego stanowiska, odmiennego od ustaleń Sądu meriti. Konieczne jest natomiast wykazanie w oparciu o dowody i ich wnikliwą ocenę, że ustalenia te są błędne, wskazanie możliwych przyczyn powstałych błędów i wszechstronne uargumentowanie własnego odmiennego stanowiska.

Apelujący swoją tezę opiera na twierdzeniu, że świadek K. G. (1) nie miał absolutnej pewności, co do tego, że w dniu 9 marca 2020 r. w C. o godz. 23.13 to właśnie oskarżony B. D. kierował samochodem marki m. nr rej (...). Zeznania K. G. (2) nie były jedynym dowodem na podstawie którego Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny. Sąd dysponował zeznaniami świadka E. G., R. S. (1) – funkcjonariusza Policji oraz wyjaśnieniami oskarżonego złożonego w toku postępowania przygotowawczego. Wówczas oskarżony przyznał się do tego, że kierował samochodem w dniu 9 marca 2020 r. Oskarżony wyjaśnił wtedy, że spożywał tego dnia alkohol w postaci wódki, a następnie wsiadł do samochodu i pojechał do domu. Pod swoją posesją oskarżony zatrzymał pojazd i zasnął za kierownicą. Następnie w toku postepowania sądowego oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia twierdząc, że wprawdzie spożywał alkohol, ale został odwieziony przez kolegę do domu. Fakt, że oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia, nie oznacza, że Sąd nie może na podstawie poprzednio złożonych wyjaśnień ustalać stan faktyczny.

Odwołanie czy zmiana wcześniej złożonych przez oskarżonego wyjaśnień czyni z tych wyjaśnień jedynie nowy dowód i jak każdy dowód podlega ocenie, zaś od oceniającego sądu zależeć będzie, który z tych dowodów wybierze jako ten odpowiadający prawdzie i w jaki sposób to wykaże i uzasadni. Sąd Odwoławczy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, co do obdarzenia przymiotem wiarygodności wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego. Przy wsparciu pozostałych dowodów – zeznań E. G. oraz zeznań świadka R. S. (2) sprawstwo oskarżonego nie budzi wątpliwości. Świadek E. G. była pewna, że w pojeździe widziała jedynie kierowcę, którym mógł być oskarżony – przypominał go z wyglądu.

Skarżący próbując zdyskredytować zeznania tego świadka, zarzuca jej, iż nie zachowała właściwej ostrożności prowadząc swój pojazd, obserwowała zamiast drogi, pojazd który rzekomo prowadził oskarżony. Takie postępowanie, zdaniem Sądu Odwoławczego to próba odwrócenia uwagi od najistotniejszej kwestii – sprawstwa oskarżonego. Świadek E. G. nie miała żadnego celu w twierdzeniu, że to oskarżony kierował pojazdem. Jest osobą obcą dla oskarżonego. Jak zeznała świadek, jej uwagę wzbudził pojazd dziwnie zachowujący się na drodze, w odczuciu świadka, stwarzający zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego, wewnątrz którego była tylko osoba.

Wbrew twierdzeniom obrońcy, w ocenie Sądu odwoławczego analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala w pełni, na podzielenie przekonania Sądu meriti o tym, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona zarzucanego mu czynu.

Sąd Rejonowy swoje stanowisko przedstawił w uzasadnieniu, które w pełni poddawało się kontroli instancyjnej, pozwalając zorientować się w sposobie rozumowania i argumentowania sądu pierwszej instancji, zwłaszcza w zakresie ustalonej podstawy faktycznej orzeczenia, uwzględniającej wszystkie okoliczności ujawnione na rozprawie i wpływające na przekonanie sądu w tym względzie. Dokument ten daje wyczerpującą i logiczną odpowiedź na pytanie, dlaczego właśnie taki, a nie inny wyrok został wydany.

Reasumując, Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, iż wyrok Sadu Rejonowego jest prawidłowy a także, że kara orzeczona przez sąd meriti jest sprawiedliwa. W ocenie Sądu Okręgowego, kara grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, w wysokości 10 (dziesięciu) złotych za stawkę; środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (trzech) lat, świadczenie pieniężne w kwocie 5000 ( pięciu tysięcy) złotych, są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i osiągną cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

5.2.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6. Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt II

Na podstawie art. 636 § 1 kpk Sąd zasądził od oskarżonego kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem wydatków za postępowanie odwoławcze.

7. PODPIS

7.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W całości co do winy oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  EWA PĘDZICH
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Ostrołęce
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Marek Konrad
Data wytworzenia informacji: