Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Malinowska
Protokolant:	sekretarka Karolina Butkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2016 r. w Suwałkach

sprawy z powództwa Z. H.

przeciwko (...) Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo;

II.  Zasądza od powoda Z. H. na rzecz pozwanej (...) Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 617,00 zł (sześćset siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

SSR Małgorzata Malinowska

Sygn. akt I C. 3208/14

UZASADNIENIE

Powód Z. H. w pozwie skierowanym przeciwko (...) sp. z o. o. w P. domagał się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 3.794,55 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 4 października 2014r. do dnia zapłaty. Domagał się również zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w S. przy ul. (...). Na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez pozostałych współwłaścicieli - P. H. oraz A. H. (1) (spadkobierców zmarłej A. H. (2)) jest umocowany do prowadzenia bieżących spraw i zarządzania przedmiotową nieruchomością również w imieniu i na rzecz pozostałych współwłaścicieli. Strony zawarły umowę najmu z dnia 5.05.2004 r., której przedmiotem jest najem lokalu położonego w wyżej wymienionej nieruchomości. Do września 2014 r. współpraca między stronami przebiegała pomyślenie, zaś pozwany nie zalegał z płatnościami. Dnia 2.09.2014 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...), opiewającą na kwotę 3.794,55 zł a następnie przesłał ją na adres korespondencyjny pozwanego. Mimo upływu terminu zapłaty wynikającego z § 2 pkt. 2.2 umowy najmu powód nie odnotował na swoim koncie wpływu należnej kwoty. Wobec tego dnia 30.09.2014 r. skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty, wzywając do niezwłocznego uregulowania powstałego zadłużenia. Mimo odebrania wezwania przez pozwanego dnia 3.10.2014 r., do dnia dzisiejszego nie dokonał należnej zapłaty oraz nie skontaktował się z powodem w celu pozasądowego załatwienia sprawy.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 29 października 2014r w sprawie sygn. akt I Nc 3269/14 Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Suwałkach uwzględnił żądnie pozwu w całości wraz z kosztami procesu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana domagała się oddalenia powództwa i zasądzenia na swoją rzecz kosztów postepowania według norm przepisanych. Pozwana przyznała, iż zwarła z powodem umowę najmu lokalu położonego w S. przy ul. (...), na okres 10 lat. Od dnia 28 lutego 2009 r. lokal ten był podnajmowany panu J. W.. Zgodnie z zapisami umowy po upływie okresu najmu umowa miała zostać uznana za ponownie zawartą na kolejny okres dziesięcioletni, na warunkach obowiązujących w pierwszym dziesięcioletnim okresie, o ile najpóźniej na jeden miesiąc kalendarzowy przed upływem pierwszego dziesięcioletniego okresu którakolwiek ze stron nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy najmu. Pozwana podjęła decyzję o nie przedłużaniu umowy na kolejny okres, w związku z czym w dniu 28 maja 2014 roku zostało nadane przesyłką kurierską oraz listem poleconym za potwierdzeniem odbioru oświadczenie o braku chęci przedłużenia umowy. Powód odebrał oświadczenie woli pozwanej doręczone przesyłka kurierską. Natomiast przesyłka pocztowa w dniu 30 maja 2014 roku trafiła do placówki pocztowej w S., gdzie otrzymała adnotację „Nie ma takiego adresu”, mimo iż adres jest zgodny z adresem pozwanego podanym w komparycji umowy i tym podanym na przesyłce kurierskiej, która została odebrana przez powoda dzień wcześniej. Powód nadmienił, iż późniejsza korespondencja dochodziła na ten adres bez przeszkód. Była to jedyna sytuacji kiedy korespondencja nie została odebrana przez powoda. Następnie w dniu 26 czerwca 2014 roku do Z. H. oraz do podnajemcy zostało skierowanie wezwanie do stawiennictwa w dniu 02 lipca 2014 roku celem protokolarnego przekazania lokalu. W tym też dniu przedstawiciele powódki w tym m.in. T. D. stawili się w lokalu. Powód odmówił podpisania protokołu. Podnajemca odmówił wydania lokalu, wobec faktu zawarcia umowy najmu bezpośrednio z pozwanym. W ocenie pozwanej, w związku prawidłowym doręczeniem oświadczenia o braku chęci przedłużania umowy na kolejny okres, nastąpiło rozwiązanie umowy wraz z końcem okresu na który została zawa rta, tj. z dniem 01 lipca 2014 roku. Powód wskazał, iż wobec zmian strukturalnych oraz złożonej struktury, dokonał omyłkowej zapłaty czynszu na rzecz wynajmującego za okresy lipiec 2014 oraz sierpień 2014 r. Po ujawnieniu omyłki powód wezwał pozwanego do zwrotu nadpłaconego czynszu pismem z dnia 27 sierpnia 2014 roku. Kolejne faktury były i są odsyłane do pozwanego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 5 maja 2004 r. (...) S.A. w Pozwaniu oraz Z. H. zawarli umowę lokalu położonego w S. przy ul. (...), na okres 10 lat. Strony postanowiły, iż po upływie okresu najmu, umowa miała zostać uznana za ponownie zawartą na kolejny okres dziesięcioletni, na warunkach obowiązujących w pierwszym dziesięcioletnim okresie, o ile najpóźniej na jeden miesiąc kalendarzowy przed upływem pierwszego dziesięcioletniego okresu którakolwiek ze stron nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy najmu. Zgodnie z zapisami umowy wszelkie zmiany umowy wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności. Postanowiono, iż wszelkie powiadomienia dla drugiej strony wymagają formy pisemnej i będą przesyłane listem poleconym lub za pośrednictwem telefaksu z potwierdzeniem odbioru na adres strony określony na początku umowy. Wszelkie natomiast dokumenty oraz oświadczenia woli związane z umową strony uznały za doręczone w przypadku wysłania ich listem poleconym na adres wskazany w umowie. Lokal powyższy został wydany najemcy w dniu 01.07.2004r. (dowód: umowa k. 10-11, 49 – 54, protokół przejęcia lokalu k. 55 - 56)

W dniu 31 stycznia 2013r. (...) S.A. w P. zawarła z J. W. umowę podnajmu lokalu położonego w S. przy ul. (...) za czynsz w kwocie 3100,00 zł. Umowa została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej rozwiązania za dwumiesięcznym wypowiedzeniem, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Postanowiono, iż w przypadku utraty tytułu prawnego do lokalu przez najemcę, umowa wygasa z dniem utraty takiego tytułu, a podnajemca zrzeka się wszelkich roszczeń z tego tytułu. (dowód: umowa k. 57 – 60)

W dniu 23 maja 2014r. (...) S.A. wystosowała do Z. H. pismo w którym powołując się na § 8 pkt 2 umowy najmu z dnia 5 maja 2004r. poinformowała, że nie wyraża zgody na dojście do skutku nowej umowy najmu. Pismo to zostało wysłane listem poleconym oraz kurierem (...) sp. z o.o. Korespondencja wysłana pocztą nie została doręczona, lecz została zwrócona do nadawcy z adnotacją „nie ma tu adresu”. (dowód: pismo k. 62, nieodebrana korespondencja k. 64 -65, k. 136 koperta)

Przesyłka przesłana za pośrednictwem firmy (...) sp. z o. o. do doręczenia została przekazana kurierowi M. A. (1). Podpis na potwierdzeniu odbioru przesyłki kierowanej do Z. H. doręczanej przez (...) sp. z o. o. nie został nakreślony przez Z. H.. Podpis ten został podrobiony przez M. A. (1), za co wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach został skazany na karę grzywny. M. A. (1) rozwożąc przesyłki miał kontakt ze stałymi klientami. Posiadł zapisane ich numery telefony i w przypadku gdy odbiorca był nieobecny w domu telefonicznie kontaktował się z nim celem ustalenia sposobu doręczenia przesyłki. Jeśli udało mu się nawiązać kontakt telefoniczny przesyłkę zostawiał u sąsiada, bądź wrzucał do skrzynki. W przypadku gdy nie udawało się nawiązać kontaktu z odbiorcą pozostawiał awizo i telefon kontaktowy. Nigdy nie pozostawiał przesyłki w skrzynce lub w innym miejscu bez porozumienia z odbiorcą. (dowód: potwierdzenia doręczeń przesyłek 63, opinia k. 216 – 244, 245 -254, wyrok k. 322, zeznania M. A. (1) k. 349 - 350)

Z. H. powziął wiedzę o chęci niekontynuowania umowy przez (...) S.A. w P. znacznie wcześniej. Wiedząc, iż umowa najmu zakończy się z dniem 30.06.2014r. już dnia 12 marca 2014r., chcąc zabezpieczyć interesy podpisał umowę najmu z J. W.. Umowa miała zacząć obowiązywać od dnia 01.07.2014r. Przed podpisaniem powyższej umowy Z. H. zapewniał J. W., iż umowa od dnia 01 lipca 2014r. będzie obowiązywała i będzie miał zapewnioną ciągłość najmu. J. W. pierwszy czynsz zapłacił Z. H. na początku lipca 2014r. Z. H. nie wypowiedział J. W. umowy najmu. (dowód: zeznania świadka J. W. k. 156 – 156v, częściowo wyjaśnienia informacyjne powoda nagranie z rozprawy z dnia 29.06.2015r. 00:21:09 – 00:41:40 oraz zeznania powoda k. 373 - 374 )

Pismem z dnia 25 czerwca 2014r. (...) S.A. powołując się na wcześniej wyrażoną wolę niekontynuowania umowy, wezwała Z. H. do stawiennictwa w dniu 2 lipca 2014r. o godz. 12 w miejscu stanowiącym przedmiot najmu, celem protokolarnego przekazania lokalu. Analogiczne pismo zostało przesłane również do podnajemcy J. W., przy czym w piśmie powołano się na utratę tytułu prawnego do lokalu przez najemcę. (dowód: pismo z potwierdzeniem nadania k. 66 – 68, 69)

W dniu 26 czerwca 2014r. działający w imieniu (...) S.A. w P. T. D. oraz M. B. spotkali się z podnajemcą J. W. celem ustalenia terminu przekazania lokalu. Udali się do miejsca zamieszkania Z. H., który poinformował, iż nie otrzymał pisma w przedmiocie woli niekontynuacji umowy najmu. Przyczynę zwrotu przesyłki wysłanej pod właściwy i faktyczny adres zamieszkania Z. H. z adnotacją o nieprawidłowości adresu próbowano wyjaśnić na poczcie, jednakże nie uzyskano w tym zakresie żadnych informacji. Przyczyna zwrotu przesyłki kierowanej do Z. H. pod adres jego zamieszkania przez (...) S.A. w P. ostatecznie nie została wyjaśniona. Najprawdopodobniej nastąpiło to w wyniku omyłki listonosza P. J.. W odpowiedzi na zapytanie Z. H. Poczta Polska S.A. poinformowała, iż przesyłka została przekazana do doręczenia w dniu 30 maja 2014r. ponieważ dane określające adresata były błędne w tym samym dniu dokonano jej zwrotu do nadawcy. (dowód: protokół k. 70 – 72, pismo z wydrukiem śledzenia przesyłki k. 114 - 116, zeznania świadka D. P. k. 155 – 155v, zeznania świadka T. D. k. 157 – 157v, zeznania świadka P. J. nagranie z rozprawy z dnia 29.06.2015r. 00:05:19 – 00:20:00)

W dniu 2 lipca 2014r. działający w imieniu (...) S.A. w P. T. D. oraz M. B. udali się do lokalu będącego przedmiotem najmu celem przekazania przedmiotu najmu. Na miejscu okazało się, iż podnajemca nie przygotował lokalu albowiem zawarł już wcześniej umowę najmu z Z. H.. Obecny Z. H. odmówił odbioru budynku, wskazując, iż w jego ocenie umowa najmu z (...) S.A. w P. obowiązuje. J. W. w tymże dniu złożył oświadczenie w którym wskazał, iż od 1 lipca 2014 r. obowiązuje umowa najmu zawarta z Z. H.. Umowę najmu J. W. z Z. H. zawarł 12 marca 2014r. (dowód: notatka k.73 -74, oświadczenie k. 75 – 76, zeznania świadka J. W. k. 156 – 156v)

W dniu 02.09.2014r. Z. H. wystawił fakturę nr (...) za najem lokalu za miesiąc wrzesień 2014r. na kwotę 3.794,55 zł. Faktura nie została opłacona, W dniu 30.09.2014r. Z. H. wezwał (...) S.A. w P. do zapłaty 3.794,55 zł wynikającej z powyższej faktury w trybie natychmiastowym po doręczeniu wezwania pod rygorem skierowania sprawy na drogę postepowania sądowego. (dowód: faktura k. 12, wezwanie z potwierdzeniem doręczenia k. 13 – 14 )

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Z uwagi na przywołane przez stronę powodową okoliczności należało uznać, iż podstawą prawną jego żądania jest art. 659 § 1 kc, który stanowi, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W niniejszej sprawie strony nie wiodły sporu odnośnie faktu zawarcia w dniu 5 maja 2004r. umowy najmu wyżej opisanego lokalu na okres dziesięciu lat. Nie kwestionowały także treści wymienionej umowy, która sporządzona została w formie pisemnej. Zgodny był również fakt, iż umowa obowiązywać miała do dnia 30 czerwca 2014r. – w przypadku niezłożenia w terminie do dnia 31.05.2014 r. przez którąkolwiek ze stron o woli niekontynuowania umowy. Zgodnie bowiem z postanowieniami po upływie okresu najmu, umowa miała zostać uznana za ponownie zawartą na kolejny okres dziesięcioletni, na warunkach obowiązujących w pierwszym dziesięcioletnim okresie, o ile najpóźniej na jeden miesiąc kalendarzowy przed upływem pierwszego dziesięcioletniego okresu którakolwiek ze stron nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy najmu.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do ustalenia czy powód otrzymał oświadczenie pozwanego o woli niekontynuowania umowy z dnia 5 maja 2004r. na kolejny dziesięcioletni okres.

Mając na uwadze całokształt przedstawionego w sprawie materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, iż do Z. H. oświadczenie takie dotarło. Podkreślić w tym miejscu należy, iż Sąd nie dysponował dowodem na piśmie w powyższym zakresie, lecz przekonanie w powyższym zakresie Sąd powziął z zeznań świadków M. A. (1) i J. W. oraz dokumentów znajdujących się aktach sprawy. Przed przystąpieniem szczegółowych rozważań w tym zakresie, należy zauważyć, iż zgodnie z treścią umowy najmu oświadczenie którejkolwiek ze stron, że nie zgadza się na dojście do skutku kolejnej umowy najmu, winno być złożone na piśmie. Przy czym czyniąc powyższy zapis strony, nie poczyniły zastrzeżenia co do rygoru niezachowania formy pisemnej (jak to uczyniły przy zmianie treści umowy zastrzegając rygor nieważności). Zgodnie natomiast z treścią art. 76 kc jeżeli strony zastrzegły w umowie, że określona czynność prawna między nimi ma być dokonana w szczególnej formie, czynność ta dochodzi do skutku tylko przy zachowaniu zastrzeżonej formy. Jednakże gdy strony zastrzegły dokonanie czynności w formie pisemnej (…), nie określając skutków niezachowania tej formy, w razie wątpliwości poczytuje się, że była ona zastrzeżona wyłącznie dla celów dowodowych. Ustawodawca nie wprowadził zatem w przypadku niezachowania zastrzeżonej formy, sankcji bezwzględnej nieważności na wypadek niezachowania przez strony uzgodnionej przez siebie formy szczególnej. Dlatego też Sąd dokonując ustaleń w sprawie uznał, iż nie zachodzi konieczność wykazania, iż złożone powodowi oświadczenie o woli nieprzedłużaniu umowy na kolejny dziesięcioletni okres, nastąpiło w formie pisemnej. Nadmienić należy, iż poczynieniu ustaleń w tym zakresie w oparciu o zeznania M. A. (1) i J. W. nie stał na przeszkodzie art. 74 kc. Przepisu tego nie stosuje się bowiem w sytuacji gdy zastrzeżenie formy pisemnej zostało poczynione jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej. N. od powyższego należy zważyć, iż dowód z zeznań świadka M. A. (2) został przeprowadzony na wniosek strony powodowej, oraz dokonanie czynności zostało uprawdopodobnione dokumentem (vide: oświadczenie k. 62).

Rozważywszy powyższe stwierdzić należy, iż analiza zeznań M. A. (1) i J. W. w powiązaniu z zeznaniami powoda, doprowadziła Sąd do przekonania, iż Z. H. powziął wiedzę o chęci niekontynuowania umowy przez (...) S.A. w P. znacznie wcześniej. Pierwsze przypuszczenie w tym zakresie powziął już na początku 2014r. albowiem już dnia 12 marca 2014r., chcąc zabezpieczyć interesy podpisał umowę najmu z J. W.. Przy czym Z. H. twierdził, iż pierwotnie umowa ta miała być umową warunkową, uzależniającą od nieprzedłużenia umowa najmu z dotychczasowym najemcą, jednakże J. W. powziął decyzję o usunięciu tegoż zapisu, na co on ostatecznie przystał. P. takie ewidentnie świadczy nie tyle o asekuracyjnym postepowaniu powoda, a wręcz o pewności, że umowa z (...) sp. z o.o. nie będzie kontynuowana. Świadek podał, iż zmiana podmiotu z którym będzie miał zawartą umowę najmu była wiadoma od dłuższego czasu – z tej przyczyny została podpisana umowa z Z. H.. Podał, iż umawiał się z powodem, że jak podpisze umowę już marcu 2014 r., to on sam rozwiąże umowę z (...) sp. z o.o. Zeznał również, że zakończenie tej umowy leżało to w gestii Z. H.. Jakkolwiek później w ich kontaktach powód podawał świadkowi okoliczności wskazujące na niezakończenie umowy z (...) sp. z o.o., to zważyć należy, iż Z. H. powiedział jedynie że (...) sp. z o.o. nie złożyła wypowiedzenia, że to jest jego sprawa oraz że umowa zawarta z J. W. obowiązuje. Ostatecznie Z. H. nie wypowiedział ani w inny sposób nie zakończył umowy najmu z J. W., celem kontynuacji umowy z (...) S.A. Pierwszy czynsz został przez J. W. zapłacony z początkiem lipca 2014r. na co została wystawiona faktura. Od tego też czasu do chwili obecnej J. W. opłaca czynsz Z. H., co jest dokumentowane fakturami. Umowa ta trwa, jest wykonywana i obowiązuje do chwili obecnej. W ocenie Sądu zeznania J. W. zasługują na podzielnie w całości. Są one spójne i przekonywujące. Świadek nie miał żadnego interesu w tym by zeznawać na korzyść pozwanej. Oceniając natomiast z punktu widzenia stosunków gospodarczych, zeznania mógłby złożyć by polepszyć sytuację procesową powoda – z nim bowiem ma podpisaną aktualnie umowę najmu i z nim utrzymuje stosunki gospodarcze, czego jednak nie uczynił.

Z całą stanowczością należy stwierdzić, iż podpis na potwierdzeniu odbioru przesyłki kierowanej do Z. H. doręczanej przez (...) sp. z o. o. nie został nakreślony przez Z. H.. Podpis ten został podrobiony przez M. A. (1). Powyższe wynika wprost z wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 29 czerwca 2016r. w sprawie sygn. akt II K 209/16, którym to Sąd jest związany za mocy art. 11 kpc. Powyższe nie jest jednak równoznaczne z tym, iż przesyłka nie została Z. H. dostarczona. Na doręczenie tej przesyłki wskazują zeznania świadka, który podał, iż pracując jako kurier miał kontakt ze stałymi klientami. Posiadł zapisane ich numery telefony i w przypadku gdy odbiorca był nieobecny w domu telefonicznie kontaktował się z nim celem ustalenia sposobu doręczenia przesyłki. Jeśli udało mu się nawiązać kontakt telefoniczny przesyłkę zostawiał u sąsiada, bądź wrzucał do skrzynki. W przypadku gdy nie udawało się nawiązać kontaktu z odbiorcą pozostawiał awizo i telefon kontaktowy. Nigdy nie pozostawiał przesyłki w skrzynce lub w innym miejscu bez porozumienia z odbiorcą. Podał, iż na pewno telefonicznie skontaktował się z Z. H.. W ocenie Sądu zeznania M. A. (1) zasługują na podzielnie w całości. Przede wszystkim należy zauważyć, iż podobnie jak J. W. nie ma żadnego interesu by złożyć zeznania na korzyść którejkolwiek ze stron. Za dokonany czyn został on skazany wyrokiem i poniósł karę, a wiec brak jest jakichkolwiek okoliczności które mogłyby wpływać na chęć złożenia zeznań kształtujących w sposób korzystny jego sytuację. Nie pracuje już w tejże firmie kurierskiej.

Reasumując powyższe Sąd uznał, iż do powoda dotarło oświadczanie pozwanej, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy najmu, najpóźniej na jeden miesiąc kalendarzowy przed upływem dziesięcioletniego okresu na który umowa została zawarta tj. przed dniem 31.05.2014r. Dlatego też w ocenie Sądu umowa najmu wygasła z dniem 30.06.2014r., a zatem brak jest podstaw do żądania zapłaty czynszu za miesiąc wrzesień 2014r. Z tych tez przyczyn powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono jak w pkt I wyroku z dnia 30.12.2014r.

O kosztach procesu (pkt II wyroku) orzeczono zgodnie z art. 98 kpc. Powód przegrał niniejszy proces w całości, dlatego też obowiązany jest do zwrotu poniesionych przez pozwanego kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony w łącznej wysokości 617,00 zł. Na wysokość kosztów złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, powiększone o koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

SSR Małgorzata Malinowska