Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Danuta Poniatowska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Marta Majewska-Wronowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2014r. w Suwałkach

sprawy J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

w związku z odwołaniem J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 19 lipca 2013 r. znak (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.07.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) odmówił J. M. prawa do emerytury z uwagi na niewystarczający staż pracy.

W odwołaniu J. M. domagał się prawidłowego wyliczenia stażu pracy
i przyznania emerytury. W tym zakresie powoływał się na art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, z którego jego zdaniem wynika, iż prawo do emerytury jest uzależnione jedynie od ukończenia wieku emerytalnego i posiadania jakiegokolwiek stażu ubezpieczeniowego. W jego przypadku organ rentowy nie uwzględnił tego przepisu i nieprawidłowo wymagał udowodnienia 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Ponadto powołał się na zasady współżycia społecznego oraz problemy zdrowotne i posiadanie znacznego stopnia niepełnosprawności.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji wskazując na art. 27 ustawy o emeryturach
i rentach z FUS, jako podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury.

Sąd ustalił, co następuje:

J. M. (ur. (...)) w dniu 24.06.2013r. wystąpił z wnioskiem
o emeryturę.

Odwołujący udowodnił 18 lat 8 miesięcy 11 dni okresów składkowych i 11 dni okresów nieskładkowych.

Na podstawie świadectw pracy, zaświadczeń oraz zapisów w legitymacji ubezpieczeniowej uwzględniono następujące okresy zatrudnienia:

- od 30.04.1965r. do 27.05.1967r. w Zakładzie (...) (k. 26 akt ZUS);

- od 26.10.1967r. do 27.04.1968r. w (...) Spółdzielni (...)
w B. (wpis w legitymacji ubezpieczeniowej)

- od 20.11.1968r. do 20.03.1969r. – w Przedsiębiorstwie (...) w E. (wpis w legitymacji ubezpieczeniowej);

- od 29.08.1969r. do 17.08.1971r. – zasadnicza służba wojskowa (k. 7 akt ZUS)

- od 05.03.1982r. do 29.02.1984r. – w Spółdzielni (...) w S. (świadectwo pracy k. 5 akt ZUS);

- od 09.10.1984r. do 11.03.1994r. w Spółdzielni (...) w S. (świadectwo pracy k. 6 akt ZUS);

- od 08.04.1994r. do 07.04.1995r. zasiłek dla bezrobotnych (k. 7 akt ZUS);

- od 07.11.1996r. do 17.03.1997r. – (...) S. (świadectwo pracy k. 11 akt ZUS);

- od 01.11.2000r. do 18.11.2001r. w Zespole (...) (umowa zlecenia k. 13 akt ZUS).

Odwołujący domagał się uwzględnienia okresu od 01.03.1968r. do 31.10.1969r. wskazując, iż pracował w Nadleśnictwie G. jako pracownik leśny. Nadleśnictwo G. nie dysponowało dokumentacją osobową dot. odwołującego z lat 1968-1969 (informacja z dnia 21.11.2013r. k. 22). Odwołujący nie posiadał również jakiejkolwiek dokumentacji potwierdzającą zatrudnienie w tym Nadleśnictwie.

Na podstawie zeznań świadków – R. M. (05:04 – 09:10 k. 29-29 odwr.), J. K. (09:52-17:50 k. 29 odwr.) i J. T. (18:03-24:40 k. 29 odwr.) ustalono, iż praca pracownika leśnego w Nadleśnictwie miała charakter dorywczy i odbywała się jedynie w sezonie, który trwał średnio od marca do października). W godzinach porannych (ok. 6 rano) samochód Nadleśnictwa przewoził chętnych do pracy z S. do miejsca docelowego. Tam pracownicy ręcznie wycinali krzaki, porządkowali teren pod sadzenie drzew i sadzili drzewa. Nie wykonywali wycinki z uwagi na brak uprawnień do obsługi pił spalinowych, a jedynie proste prace porządkowe i sadzenie drzew. W dni deszczowe nie pracowali. Za wykonaną pracę otrzymywali wynagrodzenie liczone w stawkach godzinowych. Nadleśnictwo otrzymywało zestawienie z nazwiskami osób, które pracowały i wypłacano im należność. Osoby, które zgłaszały się do pracy nie ponosiły konsekwencji w przypadku niestawienia się. Ich prace kontrolował gajowy lub nadleśniczy, który po sprawdzeniu wracał do własnych zajęć. Pracownicy leśni nie zawierali umów o pracę.

Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 27 ust. 1 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) mężczyźnie urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny – w przypadku odwołującego wynoszący 65 lat i 2 miesiące;

2) posiada okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat.

Zgodnie z treścią art. 28 ustawy o emeryturach i rentach z FUS mężczyzna urodzony przed dniem 1 stycznia 1949r., który nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 (25 lat), przysługuje emerytura, jeżeli spełni łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny - wynoszący w przypadku odwołującego 65 lat 2 miesiące,

2) posiada okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat.

Odwołujący nie wykazał wymaganego powyższymi regulacjami stażu ubezpieczeniowego, ani 20 lat ani tym bardziej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Okresy zaliczone przez organ rentowy nie budziły wątpliwości. Na podstawie dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę, w tym świadectw pracy oraz legitymacji ubezpieczeniowej, prawidłowo wyliczono staż na 18 lat 8 miesięcy i 22 dni. Odwołujący nie zgłaszał zastrzeżeń odnośnie któregokolwiek z uwzględnionych okresów. Również uwzględniona w skarżonej decyzji podstawa prawna tj. art. 27 ustawy o emeryturach i rentach z FUS była prawidłowa. Jej zastosowanie miało związek z datą urodzenia odwołującego, gdyż przepisy ustawy odrębnie regulują uprawnienia osób urodzonych przed i po 31.12.1948r. Przepis art. 24 ustawy, na który powołał się w odwołaniu, dotyczy osób urodzonych po dniu 31.12.1948r., natomiast wnioskodawca urodził się w dniu (...)

Odnośnie żądania wskazanego w odwołaniu, dotyczącego uwzględnienia okresu od 01.03.1968r. do 31.10.1969r., podkreślenia wymaga, iż pokrywał się on z innymi, uwzględnionymi okresami dot. zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w B., Przedsiębiorstwie (...) w E. oraz pobytem odwołującego w wojsku. Zbieżność spornego okresu z udowodnionymi okresami pracy wskazuje na znaczne rozbieżności w stanowisku wnioskodawcy z tym co wynika z dokumentów. Na okoliczność zatrudnienia w Nadleśnictwie G. nie zostały przedstawione jakiekolwiek dokumenty. Próba wykazania tego okresu zeznaniami świadków również nie dała podstaw do zaliczenia spornego okresu. Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków wynika, iż praca pracowników leśnych w Nadleśnictwie miała charakter dorywczy i sezonowy. To, czy osoba zainteresowana pracą w lesie stawi się w danym dniu, czy też nie, zależało od jej woli. W związku z brakiem dokumentacji za ten okres podkreślenia wymaga inna okoliczność wynikająca z zeznań świadków, którzy potwierdzili, iż pracowników nie łączyła żadna formalna czy też nieformalna umowa o pracę. Z pracy w lesie korzystał każdy kto mógł i chciał dorobić. Świadkowie J. K. i J. T. pracowali w tym Nadleśnictwie i również nie zawierali umów o pracę. Z wysokim prawdopodobieństwem można przyjąć, iż brak dokumentów osobowych i płacowych dot. odwołującego za ten okres wynika właśnie z dorywczego charakteru pracy w Nadleśnictwie. W związku z tym nie miały znaczenia inne okoliczności, których świadkowie nie potrafili w sposób wiarygodny wyjaśnić, tzn. czy odwołujący pracował codziennie, w jakim wymiarze, czy przez cały sezon. Okoliczności te nie były istotne z uwagi na charakter zatrudnienia pracowników do prac leśnych przez Nadleśnictwo. Podkreślenia wymaga, iż w spornym okresie (1968-1969) odwołujący pracował w dwóch zakładach, a od 29.08.1969r. odbywał zasadniczą służbę wojskową, natomiast świadkowie, utrzymywali, iż wówczas odwołujący pracował w Nadleśnictwie. Z ich zeznań wynika, iż nie mieli wiedzy o tym, że w spornym okresie pracował w innych zakładach. Z uwagi na tak poważne rozbieżności z innymi dokumentami zeznania świadków uznano za niewiarygodne. W rzeczywistości materiał dowodowy zgromadzony w sprawie na okoliczność pracy odwołującego w Nadleśnictwie G. potwierdza jedynie, iż w latach 1968-1969 Nadleśnictwo zatrudniało okresowo chętnych do prac dorywczych przy porządkowaniu lasu i sadzeniu drzew. Nie zostało natomiast wykazane, czy i w jakim okresie odwołujący pracował dorywczo, ani w jakim wymiarze.

Konkludując, sporny okres nie został przez odwołującego wykazany, a tym samym nie został spełniony jeden z dwóch warunków wymaganych do przyznania prawa do emerytury. Okoliczności związane ze stanem zdrowia odwołującego, jego sytuacją osobistą i materialną nie stanowią przesłanki do pominięcia jakiegokolwiek wymagania koniecznego przy ustalaniu uprawnień do emerytury. Przepisy prawa z zakresu ubezpieczeń społecznych są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, a zatem przy ich stosowaniu ani organ rentowy ani sąd nie mogą mieć na uwadze zasad współżycia społecznego; przepisy te muszą być bezwzględnie przestrzegane w stosunku do wszystkich nawet, jeśli jawią się one osobie zainteresowanej jako subiektywnie niesprawiedliwe

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc orzeczono, jak w sentencji.

mt