Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2018r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Danuta Poniatowska
Protokolant:	stażysta Sylwia Zarzecka Balcer

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2018r. w Suwałkach

sprawy A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do emerytury pomostowej

w związku z odwołaniem A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 3 września 2018 r. znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 484/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3.09.2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił A. B. prawa do emerytury pomostowej. Wskazując na przepisy ustawy z dnia 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.) oraz ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz.1270) podniósł, iż wnioskodawca nie wykazał 15 lat pracy w warunkach szczególnych, po 31.12.2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze i nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie uwzględnił okresów od 2.10.1975 r. do 23.10.1977 r. i od 5.11.1979 r. do 15.03.1991 r. z uwagi na wystawienie świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych przez archiwum. Do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych organ rentowy uznał okres zatrudnienia od 15.03.1994 r. do 30.06.1997 r.

W odwołaniu od tej decyzji A. B. domagał się jej zmiany i ustalenia, że przysługuje mu prawo do emerytury pomostowej po uwzględnieniu do stażu pracy w warunkach szczególnych spornych okresów pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje :

A. B. ( ur.(...)) w dniu 20.07.2018 r. wystąpił z wnioskiem o emeryturę pomostową. Pozostawał w zatrudnieniu w (...) w E..

Za udowodnione organ rentowy uznał 27 lat 1 miesiąc i 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych (w myśl art. 4 ustawy z dnia 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych) uznał 3 lata 2 miesiące i 6 dni.

Sąd zważył, co następuje :

Ustawa z dnia 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.) zastąpiła nowymi regulacjami, określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu pracy w warunkach szczególnych, przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS, określające zasady przyznawania emerytur z tytułu tego rodzaju pracy. Celem tej ustawy jest ograniczenie kręgu uprawnionych do emerytury z powodu pracy w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze do mniejszej liczby sytuacji uzasadnionych rzeczywistą koniecznością przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w których oczekiwania osób, które rozpoczęły wykonywanie takiej pracy na starych zasadach, na wcześniejsze przejście na emeryturę powinny zostać zaspokojone. Ustawa ma charakter przejściowy, ograniczając prawo do uzyskania emerytury pomostowej do osób urodzonych po 31.12.1948r., które pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) rozpoczęły przed 01.01.1999 r. (art. 4 pkt 5 ustawy).

Wskazany cel ustawy o emeryturach pomostowych realizują przepisy określające warunki nabycia prawa do przewidzianego w niej świadczenia, w tym art. 4 i art. 49. W myśl pierwszego z nich, prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31.12.1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący, co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 01.01.1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31.12.2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Z unormowania tego wynika, że przy nabywaniu prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy uwzględnieniu podlegają przypadające przed dniem 01.01.2009 r. okresy pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy emerytalnej, jednakże dotyczy to wyłącznie sytuacji spełnienia przez ubezpieczonego wszystkich pozostałych przesłanek określonych w art. 4, gdyż muszą one być spełnione łącznie.

W niniejszym postępowaniu odwołujący nie wykazał, aby spełnił wszystkie wskazane wyżej warunki do przyznania emerytury pomostowej. Zasadniczą przeszkodę do uwzględnienia jego wniosku stanowiło pozostawanie w zatrudnieniu. Jest to okoliczność, która automatycznie przesądza o odmowie przyznania prawa do emerytury pomostowej i to zarówno w sytuacji spełnienia pozostałych warunków, jak i niespełnienia tego kryterium. W odwołaniu oraz w toku postępowania odwołujący podnosił, iż generalnie jego sprzeciw z ustaleniami organu rentowego dotyczy nieuwzględnienia do stażu pracy w warunkach szczególnych innych okresów pracy. W niniejszym postępowaniu okoliczność ta nie była jednak przez Sąd rozważana, gdyż nawet w sytuacji potwierdzenia zastrzeżeń odwołującego nadal nie spełniłby on warunku rozwiązania stosunku pracy, a tym samym wszystkich przesłanek do uzyskania przedmiotowego prawa.

Nie ma również podstaw prawnych do rozstrzygania niejako na przyszłość, po spełnieniu tego warunku, o prawie wnioskodawcy do emerytury pomostowej. Zgodnie z systemem orzekania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w postępowaniu wywołanym odwołaniem, sąd rozstrzyga o prawidłowości zaskarżonej decyzji w granicach jej treści i przedmiotu. Decyzja odmawiająca prawa do świadczenia z ubezpieczeń społecznych rozstrzyga o braku prawa do tego świadczenia od dnia wniosku do dnia wydania decyzji i nie wypowiada się co do okresu późniejszego, po spełnieniu wszystkich warunków wymaganych wskazanymi przepisami.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji wyroku.