I Ca 483/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Suwałkach z 2025-01-03

Sygn. akt I.Ca 483/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 stycznia 2025 roku

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Beata Sieczkowska

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2025 roku w Suwałkach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. D.

przeciwko J. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda J. D. od wyroku Sądu Rejonowego w Olecku z dnia 18 września 2024 roku, sygn. akt I C 179/23

oddala apelację.

sędzia Beata Sieczkowska

Sygn. akt: I Ca 483/24

UZASADNIENIE

Powód J. D. domagał się zasądzenia od pozwanego J. S. kwoty 1.908,99 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 30 maja 2023 roku do dnia zapłaty oraz kwoty 2.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 30 maja 2023 roku do dnia zapłaty. Nadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dochodzone pozwem roszczenie powstało w związku z zawartą przez strony ustną umową naprawy pralki automatycznej marki E. typ (...). Pozwany J. S. prowadzi serwis (...), w którym dokonano naprawy pralki. Powód poniósł koszty naprawy pralki w kwocie 550,00 zł. Nadto, strona powodowa końcowo zmuszona była do zakupu nowej pralki. Szkodą w ocenie powoda jest koszt zakupu nowej pralki, pomniejszony o koszt usunięcia awarii.

Pozwany J. S. wniósł w terminie odpowiedź na pozew, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu, według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swoje stanowisko, pozwany wskazał, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej N. (...) i (...) J. S. zawarł ustną umowę zlecenia na naprawę pralki należącej do powoda. Pozwany wykonał naprawę. Pozwany testował pralkę w swoim zakładzie – w ocenie pozwanego pralka sprawnie przechodziła z programu w program i prała pranie, bez wycieku. W chwili obecnej naprawiona pralka znajduje się natomiast w zakładzie pozwanego i jest przygotowana do odbioru.

Wyrokiem z dnia 18 września 2024 roku w sprawie sygn. akt I C 179/23 Sąd Rejonowy w Olecku I Wydział Cywilny:

I.  oddalił powództwo;

II.  zasądził od powoda J. D. na rzecz pozwanego J. S. 917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

III.  nakazał pobrać od powoda J. D. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olecku 631,55 zł tytułem kosztów sądowych.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd I Instancji w oparciu o dowody w postaci: wydruk (...) k. 41, paragon fiskalny k. 8, przesłuchanie stron k. 137-138, pismo k. 32, 44, zeznania świadka Ł. M. k. 47, wezwanie k. 10, wezwania k. 22-24, faktura k. 9, opinia k. 70-81, pismo k. 93-94, opinia k. 110-112, pismo k. 119-122 wynikało, że w dniu 26 kwietnia 2023 roku J. D. zawarł z J. S. ustną umowę zlecenia naprawy pralki automatycznej marki E. typ (...), należącej do powoda.

Bezsporne jest, iż pozwany J. S. prowadzi działalność gospodarczą zajmującą się naprawą i konserwacją urządzeń gospodarstwa domowego oraz sprzętu użytku domowego i ogrodniczego – Serwis (...).

Pozwany po sprawdzeniu pralki, poinformował powoda o czasie naprawy pralki oraz wymaganych częściach do naprawy, w tym o konieczności wymienienia paska napędowego. Koszt naprawy miał wynieść 550,00 zł. Powód odrzucił propozycję strony pozwanej, dotyczącą korzystania z pralki zastępczej.

Po wykonaniu naprawy pozwany dnia 12 maja 2023 roku zwrócił powodowi naprawioną pralkę, sprawdzając uprzednio poprawność jej działania. Pralka była sprawna i nie przeciekała. Koszt naprawy wyniósł 550,00 zł. Powód uiścił należność, na dowód czego pozwany wystawił paragon fiskalny. W ocenie powoda pralka jednak dalej przeciekała, stąd zwrócił ją pozwanemu, który przyjął pralkę w celu sprawdzenia zgłaszanych nieprawidłowości.

W dniu 26 maja 2023 roku powód w asyście funkcjonariuszy policji st. post. P. U. oraz sierż. Ł. M. (2) zażądał uruchomienia i sprawdzenia pralki w zakładzie pozwanego. Z zeznań świadka sierż. Ł. M. (2) wynika, iż pralka była kompletna i gotowa do odbioru, jednakże wskutek zachowania powoda nie doszło do sprawdzenia poprawności działania pralki. Powód przedstawił pozwanemu wezwanie do usunięcia nieprawidłowości powstałych w powierzonym do naprawy urządzeniu.

Pozwany – pismami z dnia 9 czerwca 2023 roku oraz z dnia 17 lipca 2023 roku – wzywał powoda do odbioru pralki marki E. typ (...) z serwisu A.G.D. na Osiedlu (...) w O.. Powód w dniu 29 maja 2023 roku dokonał zakupu nowej pralki za cenę 2.399,00 zł.

Sąd I Instancji postanowił dopuścić dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, ruchu drogowego i branży metalowej K. G.. Z opinii biegłego wynika, iż pralka działa prawidłowo, nie posiada wycieków wody z bębna i innych układów, a funkcje programatora są sprawne. Biegły zauważył, iż wymiana łożysk w pralce została wykonana zgodnie ze sztuką rzemiosła, której nie popiera producent, bowiem bęben spornej pralki jest nierozbieralny, a producent pralki zaleca przy naprawie - czyli wymianie łożysk bębna – wymianę całego elementu. Biegły podkreślił, że zostało wycięte fabryczne połączenie klejone bębna i zastosowane nowe. Producent natomiast nakazuje wymianę całego bębna, a nieautoryzowane serwisy stosują regenerację części – naprawy te są jednak prawidłowe, gdyż przywracają sprawność techniczną pralce. Nadto, biegły wskazał, że pralka nie posiada już gwarancji. W opinii porównana została również cena nowszego modelu pralki E. (1099,00 zł) z ceną nowego fabrycznego bębna (852,00 zł).

Powód złożył zastrzeżenia do opinii biegłego, zarzucając niekompletność opinii, niekompetencję biegłego, niewłaściwe i niepotrzebne rozstrzygnięcia.

W powyższym stanie rzeczy, Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd I Instancji wskazał, że podstawę prawną żądania stanowił art. 734 § 1 kc zgodnie z którym przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Natomiast, w świetle art. 735 § 1 kc jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Sąd podkreślił również, że stosownie do treści art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, zaś zgodnie z art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Sąd zauważył, że bezspornym jest fakt zawarcia przez powoda z pozwanym ustnej umowy zlecenia naprawy pralki automatycznej. W ocenie Sądu Rejonowego pozwany usługę naprawy wykonał w sposób prawidłowy, co wprost wynika z przesłuchania pozwanego, funkcjonariusza KPP w O., dołączonej do akt dokumentacji fotograficznej, a w szczególności opinii biegłego. Sąd I Instancji dał wiarę powyższym dowodom i oparł na nich swoje rozstrzygnięcie. Nadto, Sąd podkreślił, iż w toku postępowania nie zostało uprawdopodobnione, że zlecenie, które powód J. D. powierzył pozwanemu J. S. w postaci naprawy pralki zostało wykonane w sposób nieprawidłowy.

W złożonej apelacji powód zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w Olecku I Wydział Cywilny z dnia 18 września 2024 roku sygn. akt I C 179/23 w całości. Apelujący zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie art. 45 Konstytucji RP poprzez nierzetelne i powierzchowne, a także przewlekłe postępowanie procesowe, art. 281 kpc poprzez nieuwzględnienie wniosków w postępowaniu, a także naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię, oraz kierowanie się w ocenie przedmiotu sporu przepisami aktów prawnych w sposób sprzeczny z ich materią.

Powód wniósł w apelacji o uchylenie wyroku w całości i skierowanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Apelacja była niezasadna w całości.

Podniesione przez stronę apelującą zarzuty okazały się nietrafne.

Przed przystąpieniem do merytorycznej oceny apelacji wskazać godzi się, że postępowanie apelacyjne jest kontynuacją postępowania merytorycznego. Zawarty w art. 378 § 1 kpc zwrot „sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji” oznacza, iż sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę merytorycznie w granicach zaskarżenia, w tym dokonuje własnych ustaleń faktycznych, prowadzi lub ponawia dowody albo poprzestaje na materiale zebranym w pierwszej instancji, ustala podstawę prawną orzeczenia niezależnie od zarzutów podniesionych w apelacji, będąc ewentualnie związanym oceną prawną lub uchwałą Sądu Najwyższego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2017 r. w sprawie II CSK 554/16).

W kontekście powyższego, zauważenia wymaga, że przeprowadzone przed Sądem I Instancji postępowanie dowodowe było wystarczające dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Natomiast tylko na podstawie prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, możliwe jest wywiedzenie właściwych wniosków prawnych. Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne poczynione przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne oraz wywiedzione na ich gruncie wnioski jurydyczne.

Należy też podkreślić, że postępowanie dowodowe prowadzone przez sąd w sprawie cywilnej nie może zmierzać w dowolnym kierunku, wyznaczonym przez wnioski dowodowe stron, gdyż jego zadaniem jest wyjaśnienie okoliczności doniosłych w świetle norm prawa materialnego, na podstawie których oceniane jest roszczenie dochodzone przez powoda. Sąd nie tylko może, ale nawet powinien, pominąć wnioski dowodowe, które zmierzają do wykazania okoliczności nieistotnych dla rozstrzygnięcia.

Za chybiony Sąd Okręgowy uznaje wskazywany przez powoda zarzut naruszenia art. 281 kpc, zgodnie z którym aż do ukończenia czynności biegłego strona może żądać jego wyłączenia z przyczyn, z jakich można żądać wyłączenia sędziego. Gdy strona zgłasza wniosek o wyłączenie biegłego po rozpoczęciu przez niego czynności, obowiązana jest uprawdopodobnić, że przyczyna wyłączenia powstała później lub że przedtem nie była jej znana. O wyłączeniu biegłego rozstrzyga sąd prowadzący sprawę po wysłuchaniu stron i biegłego. Można jednak odstąpić od wysłuchania stron lub biegłego, gdyby miało to doprowadzić do nadmiernej zwłoki w postępowaniu. Sąd Okręgowy wskazuje, że Sąd Rejonowy odrzucił wniosek powoda o wyłączenie biegłego i odrzucenie opinii. ( k. 136 – Postanowienie Sądu Rejonowego w Olecku I Wydziału Cywilnego z dnia 4 września 2024 roku, sygn. akt I C 179/23)

Sąd Okręgowy zauważa, że specyfika dowodu z opinii biegłego wyraża się tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez sąd, który nie posiada wiadomości specjalnych, co nakłada na niego obowiązek powierzenia wykonania opinii takiemu biegłemu, który dysponuje wiedzą niezbędną do realizacji postanowienia dowodowego. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie I Wydział Cywilny z dnia 12 października 2021 roku, I AGa 32/18, Legalis nr 2664420). Podkreślenia wymaga zatem okoliczność, iż opinię w niniejszej sprawie sporządził biegły posiadający odpowiednie kwalifikacje.

Sąd I Instancji prawidłowo uznał opinię sporządzoną przez biegłego sądowego K. G. za wiarygodną i wystarczającą w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu Okręgowego powyższa opinia cechowała się jasnością, jednolitością i kompletnością. Nie zachodziła w niej wewnętrzna sprzeczność. Wysnute przez biegłego wnioski zostały przedstawione w sposób jasny, będąc w pełni przez biegłego uzasadnionymi. Zawarte w opinii sformułowania pozwalały na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów. W opinii znalazły się odpowiedzi na wszystkie postawione pytania. Sporządzona opinia stanowiła zatem miarodajny dowód prawidłowości podjętych przez pozwanego działań mających na celu naprawienie przedmiotowej pralki. Stąd Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I Instancji i za słuszne uznaje danie wiary ww. opinii biegłego.

W ocenie Sądu, wysnuty przez biegłego wniosek, iż sposób naprawienia pralki był prawidłowy, w sytuacji gdy okres gwarancji przedmiotowej pralki upłynął (stąd do naprawy nie doszło w serwisie autoryzowanym), a nadto wymiana całego elementu bębna była nieopłacalna, należy uznać za logiczny i w pełni uzasadniony. Podkreślenia wymaga fakt, iż powyższy sposób naprawy urządzeń w okresie pogwarancyjnym jest powszechnie stosowany ze względu na to, że przywraca sprawność techniczną urządzeń, nie narażając na jednoczesne duże obciążenie kosztami naprawy urządzenia. Biegły podkreślił w opinii, że w dziedzinie nauki jaką jest budowa eksploatacja maszyn istnieje terminologia taka jak regeneracja części i podzespołów, a taką technologię naprawy zastosował w wymianie łożysk spornej pralki pozwany. ( k. 80) Nadto, biegły podkreślił, że zgodnie z dyrektywami UE nie nastąpiła istotna zmiana konstrukcji opiniowanej pralki, jej funkcji, przeznaczenia oraz parametrów i wskaźników pracy. ( k. 111) Stąd, zastosowanie do naprawy nowej części – w ocenie Sądu – byłoby zachowaniem o charakterze nielogicznym i nieekonomicznym, ze względu na fakt, iż wymiana całego elementu bębna pralki wynosi 80% ceny pralki.

Wskazać w tym miejscu godzi się, że ocena wiarygodności i mocy dowodów jest podstawowym zadaniem sądu orzekającego, wyrażającym istotę sądzenia, a więc rozstrzygania kwestii spornych w warunkach niezawisłości, na podstawie własnego przekonania sędziego, przy uwzględnieniu całokształtu zebranego materiału. Granice swobodnej oceny dowodów wyznaczone są przy tym wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia.

Sąd Okręgowy zauważa natomiast, że powód w podniesionych w apelacji zarzutach prezentuje własną ocenę dowodów, bez szczegółowego wskazania argumentów na ich poparcie. Próbuje zbudować alternatywny stan faktyczny na podstawie własnych twierdzeń i wniosków dopasowanych do wskazanych przez powoda okoliczności, niepopartych dowodami. Sąd I Instancji dokonał szczegółowej i poprawnej analizy materiału dowodowego, wytykając nieścisłości w przedstawianych przez powoda twierdzeniach.

Zasadnie zostało zauważone, iż powód nie uprawdopodobnił, że zlecenie które powierzył J. S. w postaci naprawy pralki zostało wykonane w sposób nieprawidłowy. Nadto, podkreślenia wymaga okoliczność, iż to z powodu zachowania strony powodowej nie doszło do sprawdzenia prawidłowości działania przedmiotowej pralki podczas wizyty w warsztacie pozwanego w obecności funkcjonariuszy KPP w O., co kwestionuje zasadność podejmowanych przez powoda działań w celu sprawdzenie poprawności działania urządzenia i ostatecznej naprawy pralki.

Nadto, w świetle art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. Rozpatrzenie sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oznacza rozstrzygnięcie w rozsądnym terminie, bez szkody dla wyjaśnienia sprawy. Na podkreślenie zasługuje okoliczność, że na ekonomikę postępowania mają wpływ również inne okoliczności poza rozstrzygnięciami związanymi z przebiegiem postępowania rozpoznawczego (np. z przeprowadzeniem postępowania dowodowego), jak na przykład dokonywanie doręczeń czy wydawanie zarządzeń formalnych. Sąd Okręgowy zgadza się ze stanowiskiem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w świetle którego rozsądny charakter czasu trwania postępowania należy oceniać w świetle okoliczności sprawy. (wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 8 lutego 2024 roku, (...), Legalis nr 3047763) Oznacza to, że oceniając czas trwania postępowania należy uwzględniać kryteria takie jak na przykład złożoność sprawy, zachowania stron czy znaczenie sprawy dla interesów stron. Podkreślenia zatem wymaga indywidualny charakter każdego postępowania ze względu na okoliczności sprawy i postulat rozstrzygania spraw w sposób sprawiedliwy przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.

W związku z powyższym, za chybione należy uznać zarzuty apelującego dotyczące naruszenia przepisów art. 45 Konstytucji RP, naruszenia art. 281 kpc oraz naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię. Mając na względzie, iż uzasadnienie zaskarżonego wyroku w wyczerpujący sposób objaśnia, dlaczego w niniejszej sprawie powództwo zostało oddalone, Sąd Okręgowy nie widzi potrzeby dalszego przytaczania tych samych argumentów na poparcie tej oceny prawnej (art. 387 § 2 1 pkt 2 kpc).

Reasumując, Sąd Rejonowy dokonał w sprawie prawidłowych ustaleń faktycznych, które Sąd Okręgowy uznaje za własne. Zarzuty apelującego sprowadzają się do forsowania własnej, alternatywnej wersji stanu faktycznego, opartego na odmiennej i korzystnej dla apelującego ocenie mocy i wiarygodności poszczególnych dowodów. Zauważenia wymaga, że zarzuty powoda nie podważyły skutecznie dokonanych przez biegłego wywodów, a opinia spełnia wymogi konieczne do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Powód w apelacji nie zdołał podważyć trafności oceny prawnej dokonanej przez Sąd I Instancji, stwierdzającej zasadność oddalenia powództwa. Prawidłowe ustalenia faktyczne są konsekwencją dokonania przez Sąd I Instancji poprawnej oceny dowodów, które stały się podstawą dokonania właściwych rozważań prawnych. Sąd Okręgowy rozważanie te podziela w całości.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że środek zaskarżenia był niezasadny, dlatego został oddalony na podstawie przepisu art. 385 kpc.

sędzia Beata Sieczkowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Edyta Kołowczyc
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Suwałkach
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Beata Sieczkowska
Data wytworzenia informacji: