Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 7 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Mirosław Kowalewski
Sędziowie	SSO Elżbieta Iwona Cembrowicz SSO Cezary Olszewski (spr.)
Protokolant:	st. sekr. sąd. Ewa Andryszczyk

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 roku w Suwałkach

na rozprawie

sprawy z wniosku M. C.

z udziałem M. C. (1) i S. K. O. K. i. F. (1). S. w G.

o uchylenie się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia woli

o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej M. C. (2)

na skutek skargi S. K. O. K. i. F. (1). S. w G.

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 13 września 2011r. w sprawie sygn. akt INs. 277/11

na skutek apelacji uczestnika M. C.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Ełku

z dnia 24 stycznia 2014r., sygn. akt I Ns 572/13

p o s t a n a w i a:

1.  Oddalić apelację;

2.  Odstąpić od obciążania uczestnika postępowania M. C. kosztami postępowania przed Sądem II – giej instancji.

Sygn. akt: I. Ca. 142/14

UZASADNIENIE

Spółdzielcza (...) imienia F. S. w G. wniosła skargę o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 13.09.2011r., w sprawie o sygn. akt I Ns 277/11, zarzucając, że nie była jej uczestnikiem. W konsekwencji wniosła o uchylenie w/w postanowienia i oddalenie wniosku M. C. o zatwierdzenie uchylenia się od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej w dniu 06.11.2008 r. M. C. (2).

Uczestnicy postępowania M. C. i M. C. (1) wnieśli o oddalenie skargi.

Postanowieniem z dnia 20 maja 2013 r. w sprawie o sygn. I Ns 200/12 Sąd Rejonowy w Ełku oddalił w/w skargę Spółdzielczej (...) imienia F. S. w G..

Na skutek apelacji skarżącego, Sąd Okręgowy w Suwałkach postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt: I. Ca. 239/13 uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ełku pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego. Sąd odwoławczy wskazał, że ponowne rozpoznanie sprawy wymaga ustalenia, czy skarżąca Spółdzielcza (...) imienia F. S. w G. posiada interes prawny w wytoczeniu skargi, czy brak udziału w tym postępowaniu wynikał z jej winy, czy była ona pozbawiona możliwości działania, a także czy został zachowany termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, czy brak udziału skarżącej w postępowaniu naruszał jej prawa. Po dokonaniu ustaleń powyższych okoliczności Sąd Rejonowy miał za zadanie ustalenia istnienia bądź nieistnienia podstaw do zatwierdzenia uchylenia się M. C. od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia spadkowego na zasadzie art. 1019 k.c.

Sąd Rejonowy w Ełku, po ponownym rozpoznaniu sprawy, postanowieniem z dnia 24 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. akt: I. Ns. 572/13 zmienił zaskarżone postanowienie i oddalił wniosek M. C. o uchylenie się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej M. C. (2) oraz zasądził od wnioskodawcy M. C. na rzecz uczestnika postępowania S. K. O. K. i. F. (1) S. w G. kwotę 348,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych:

M. C. (2) pozostawała w związku małżeńskim z P. C.. Z małżeństwa posiadali dwoje usamodzielnionych synów. Z wartościowego majątku M. C. (2) posiadała udział w wysokości (...) prawa własności do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...).

S. K. O. K. i. F. (1). S. z siedzibą w G. i M. C. (2) łączyły trzy umowy pożyczki.

Dnia 6 listopada 2008 roku M. C. (2) zmarła w B., ostatnio stale mieszkała w E.. Pozostawiła po sobie małżonka P. C. i dwóch synów M. C. (1) i M. C.. Powołany do dziedziczenia w całości na mocy testamentu notarialnego z dnia (...)r. M. C. (1), dnia (...)r. i (...)r. złożył przed notariuszem oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu własnym oraz swoich małoletnich córek. Zawiadomienie o odrzuceniu spadku przez brata M. C. (1), a także w imieniu jego małoletnich dzieci, M. C. w sprawie o sygn. I Ns 13/09 otrzymał dnia (...)r., zaś w sprawie o sygn. I Ns 154/09 dnia (...)r. Po otrzymaniu w/w korespondencji, M. C. nie próbował skontaktować się z bratem i uzyskać informację, z jakiego powodu odrzucił on spadek po spadkodawczyni. Pół roku po śmierci M. C. (2), M. C. wraz z małżonką E. C. dokonali przeszukania domu rodziców i znaleźli umowy kredytowe.

Postanowieniem z dnia 28 września 2009 roku Sąd Rejonowy w Ełku w sprawie o sygn. akt I Ns 413/09 stwierdził, że spadek po M. C. (2) ostatnio zamieszkałej w E. nabyli wprost mąż P. C. i syn M. C. każdy z nich w(...) części. Postępowanie toczyło się z wniosku wierzyciela M. G. Miasta E. z udziałem P. C., M. C., M. C. (1). M. C. (1) w toku tego postępowania w formie pisemnej poinformował, iż odrzucił spadek w imieniu własnym i małoletnich dzieci. Odpis tego pisma został wysłany pozostałym uczestnikom postępowania tj. P. C. oraz M. C.. Przesyłkę temu ostatniemu doręczono dnia 8 września 2009 r. Zapewnienie spadkowe zostało odebrane od M. C.. Potwierdził je jako zgodne z prawdą P. C. na rozprawie dnia 28.09.2009r. Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku nie toczyło się przy udziale wierzyciela.

M. C. (2) nie spłaciła zaciągniętych pożyczek. Z powództwa Spółdzielczej (...) imienia F. S. w G. toczyły się postępowania o zapłatę przeciwko M. C., jak też P. C., jako spadkobiercom ustawowym po zmarłej M. C. (2). Przeciwko nim zostały wydane nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym, które się uprawomocniły. Spółdzielcza (...) imienia F. S. w G. dysponuje także tytułem wykonawczym w postaci prawomocnego wyroku z dnia 31.05.2011 r. wydanym w sprawie o sygn. I C 48/11 przeciwko pozwanym P. C. i M. C. także jako spadkobiercom zmarłej M. C. (2).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego z dnia 12 lipca 2010 r. w sprawie o sygn. I Nc 1000/10 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 6 września 2010 r. zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygn. akt Km 2838/10 z wniosku wierzyciela Spółdzielczej (...) imienia F. S. w G. przeciwko M. C.. Natomiast postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lidzbarku Warmińskim w sprawie KM 2739/10 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego dnia 12 lipca 2010 r. w sprawie o sygn. I Nc 1001/10 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r. przeciwko M. C. i P. C. zostało zakończone wobec spłaty całości dochodzonego roszczenia. Postępowania egzekucyjne prowadzone były w obu przypadkach z wynagrodzenia otrzymywanego przez M. C. w firmie (...) Sp. z o.o. w B..

W dniu 31 maja 2011 r. M. C. złożył wniosek o uchylenie się od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia o przyjęciu z dobrodziejstwem inwentarza spadku po zmarłej matce M. C. (2). W uzasadnieniu wniosku wskazał, że pozostawał w błędzie co do stanu spadku, nie został bowiem poinformowany, że jego matka zaciągnęła pożyczki w S. K. O. K. i. F. S. (1) w G.. W toku postępowania M. C. wskazał, iż o długach zmarłej matki dowiedział się w kwietniu 2011 roku, gdy dostał informację od komornika o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. W między czasie zmienił też adres zamieszkania. Podał także, iż utrzymywał stały kontakt z matką, która nie informowała o zaciąganych pożyczkach. Postanowieniem z dnia 13 września 2011 r. Sąd Rejonowy w Ełku zatwierdził uchylenie się spadkobiercy M. C. od skutków prawnych niezłożonego w terminie oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej dnia (...)r. matce M. C. (2). O tym postępowaniu nie była zawiadomiona S. K. O. K. i. F. (1). S. w G.. Pełnomocnik wierzyciela pismem z dnia 27 lutego 2012 r. został zawiadomiony przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lidzbarku Warmińskim M. K. w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt Km 2838/10 o złożeniu przez M. C. postanowienia zatwierdzającego jego uchylenie się od skutków prawnych niezłożonego w terminie oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Korespondencja została doręczona dnia 12 marca 2012 r.

Dnia (...)roku zmarł P. C.. Skarżąca jako spadkobierców w/w zmarłego wskazała synów: M. C. i M. C. (1). M. C. dnia (...)r. wymeldował się z lokalu mieszkalnego położonego w E. przy ul. (...) (...).

Sąd Rejonowy oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie przyjął, że postanowienie z dnia 13 września 2011 r. Sądu Rejonowego w Ełku w przedmiocie zatwierdzenia uchylenia się M. C. od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej M. C. (2), narusza prawa skarżącego, ograniczając, czy też uniemożliwiając zaspokojenie przysługującej mu wierzytelności. W świetle powyższego, w ocenie Sądu Rejonowego, skarżący posiadał interes prawny do wstąpienia do sprawy o sygn. akt: I. Ns. 277/11, i w konsekwencji skarga podlegała uwzględnieniu na podstawie art. 401 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 524 § 2 k.p.c., która została złożona w ustawowym terminie.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy przywołując orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz poglądy komentatorów wskazał, że podstawą uchylenia się od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia spadkowego jest błąd prawnie doniosły (art. 1019 § 2 k.c. w zw. z art. 84 § 1 zd. 1 i § 2 k.c.). Błędem takim nie jest nieznajomość przedmiotu spadku, pozostająca w związku przyczynowym z niedołożeniem przez spadkobiercę należytej staranności w ustaleniu rzeczywistego stanu majątku spadkowego. Nie będzie też błędem prawnie doniosłym złożenie oświadczenia pod wpływem wadliwych, błędnych pobudek czy motywów, czy z tego samego powodu brak odpowiedniego oświadczenia w terminie. Nie można też skutecznie powołać się na błąd co do skutków prawnych określonych zdarzeń, czyli błąd co do prawa. W ten sposób, spadkobierca, który mylnie sądzi, że milcząc spadek odrzuca, nie może się uchylić od skutków prawnych niezachowania terminu do odrzucenia spadku.

Mając na względzie powyższe, Sąd Rejonowy stwierdził, że uczestnik postępowania M. C. nie wykazał się należytą starannością w zakresie podjętych czynności, zmierzających do ustalenia składu spadku, albowiem o długach posiadanych przez jego zmarłą M. C. (2) dowiedział się dopiero w miesiącu (...)roku. Ponadto uczestnik postępowania już w roku (...) mógł ustalić skład masy spadkowej po zawiadomieniu go przez Sąd o odrzuceniu spadku przez uczestnika postępowania M. C. (1) w imieniu własnym oraz dzieci i ustalić, z jakiej przyczyny jego brat jako spadkobierca testamentowy odrzucił spadek, także w imieniu małoletnich dzieci po zmarłej jego matce. Dodatkowo Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, że w połowie (...) roku M. C. otrzymał pismo od komornika sądowego z wezwaniem do zapłaty, a około pół roku od śmierci jego matki znalazł w jej mieszkaniu umowy kredytowe zawarte na dwa miesiące przed jej śmiercią.

Zdaniem Sądu I instancji, co najmniej od (...)roku M. C. nie mógł pozostawać w błędzie co do rzeczywistego stanu majątku spadkowego po zmarłej jego matce. Od tego czasu dysponował on wiedzą o długach matki, jak też został on zawiadomiony o odrzuceniu spadku przez swego brata. W konsekwencji M. C. mógł dołożyć należytej staranności i ustalić czy do spadku wchodzą długi spadkowe. Pomimo posiadanej wiedzy odnośnie tych okoliczności, nie zajął się sprawami spadkowymi po zmarłej matce. Poza tym jeden z wierzycieli zmarłej M. C. (2) wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nabycia praw do spadku, w którym to postępowaniu uczestnik postępowania M. C. brał czynny udział, składając zapewnienie spadkowe. W tych okolicznościach Sąd Rejonowy uznał, że nie można uznać, że uczestnik postępowania M. C. dochował należytej staranności przy ustaleniu rzeczywistego składu spadku, a zatem skutecznie nie uchylił się on od skutków prawnych niezachowania terminu. Z tych względów wniosek uczestnika postępowania M. C. podlegał oddaleniu.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. oraz § 8 pkt 2 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniósł wnioskodawca M. C. (2) podnosząc, że pozostawał w błędzie prawnie doniosłym, co w konsekwencji pozwalało stwierdzić, że skutecznie złożył oświadczenie woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Wskazał, że nie miał wiedzy co do stanu majątku spadkowego, co wynikało ze słabych relacji z rodzicami i bratem, leczenie alkoholowe oraz niewłaściwe doręczanie korespondencji. W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez oddalenie skargi.

W odpowiedzi na apelację, skarżący S. k. O. K. i. F. (1). S. w G. wniósł o oddalenie apelacji oraz zasądzenie od wnioskodawcy na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i w konsekwencji, niewadliwie ustalił stan faktyczny przedmiotowej sprawy, co skutkowało przyjęciem, iż ziściły się przesłanki warunkujące stwierdzenie, że wnioskodawca M. C. nie złożył skutecznego oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej M. C. (2). Zarzuty apelującego, stanowiące w istocie jedynie pozbawioną racji polemikę z tą oceną, nie mogły zatem prowadzić do zmiany zaskarżonego orzeczenia.

Podkreślić trzeba, że zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie stanowiskiem skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd przepisu art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wykazania, że sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, to bowiem może być jedynie przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie o innej, niż przyjął sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie, aniżeli ocena sądu (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2013 r., VI ACa 1379/12, Lex nr 1331150; por. także wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2013 r., I ACa 67/13, Lex nr 1348125). W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew przekonaniu skarżącego, Sąd Rejonowy dokonując analizy materiału dowodowego przedmiotowej sprawy, nie naruszył zasady swobodnej oceny dowodów i nie uchybił zasadom logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy sprowadzało się do przesądzenia czy istniały podstawy do przyjęcia, iż wnioskodawca nie złożył oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłej M. C. (2) pod wpływem błędu w rozumieniu art. 1019 § 2 k.c., a w szczególności, czy był to błąd prawnie doniosły.

Jak już wskazywał Sad Rejonowy w art. 1019 § 2 k.c. przewidziano możliwość uchylenia się spadkobiercy od skutków prawnych niezachowania terminu, jeżeli spadkobierca ten - działając pod wpływem błędu - nie złożył żadnego oświadczenia w terminie (art. 1015 § 1 k.c.) i nabył tym samym spadek wprost (art. 1015 § 2 k.c.). Nie ma wątpliwości co do tego, że elementy konstrukcyjne błędu (w rozumieniu art. 1019 § 1 k.c. określa ogólny przepis art. 84 k.c., a sposób uchylenia się od błędu - art. 88 k.c. przy uwzględnieniu regulacji prawnej zawartej w art. 1019 k.c. Oświadczenie o uchyleniu się powinno nastąpić przed sądem, spadkobierca powinien połączyć to oświadczenie z oświadczeniem, czy i jak spadek przyjmuje, czy go odrzuca (art. 1012 k.c). Uchylenie się od skutków prawnych przyjęcia spadku (także w sposób określony w art. 1015 § 2 k.c.) wymaga odpowiedniego zatwierdzenia przez sąd (art. 1019 § 3 k.c.). Zatwierdzenie to spełnia przynajmniej dwie funkcje: potwierdza wystąpienie błędu istotnego po stronie spadkobiercy w rozumieniu art. 1019 § 1 kc i jednocześnie stwierdza osiągnięcie skutku prawnego uchylenia się od przyjęcia lub odrzucenia spadku w pierwotnej postaci (art. 88 § 2 k.c.).

Jak słusznie zauważył Sąd pierwszej instancji błąd istotny spadkobiercy co do stanu (przedmiotu) spadku można ogólnie ująć jako taki błąd, który uzasadniałby przypuszczenie, że gdyby składający nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia oznaczonej treści (o przyjęciu spadku wprost w sposób wyraźny lub dorozumiany, art. 1015 § 2 k.c.). W każdym razie mylne wyobrażenie spadkobiercy o stanie spadku może odnosić się do samego faktu istnienia długów spadkowych oraz ich wysokości. Z reguły oświadczenie o przyjęciu spadku po określonym spadkodawcy łączy się bowiem z przekonaniem, że dojdzie do powiększenia majątku spadkobiercy w wyniku dziedziczenia lub przynajmniej do niepogorszenia jego sytuacji majątkowej.

W judykaturze Sądu Najwyższego zaakceptowany powszechnie został pogląd, iż podstawę uchylenia się przez spadkobiercę od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może stanowić błąd prawnie doniosły (art. 1019 § 2 w zw. z art. 84 § 1 zd. 1 i § 2 k.c.). Błędem takim nie jest nieznajomość przedmiotu spadku pozostająca w związku przyczynowym z niedołożeniem przez spadkobiercę należytej staranności w ustalaniu rzeczywistego stanu majątku spadkowego. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2005 r. IV CK 799/04; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2012 r., V CSK 337/09, LEX nr 677786).

W rezultacie należy przyjąć, że błędem istotnym spadkobiercy (art. 1019 § 2 k.c. w zw. z art. 84 § 2 k.c.) jest brak wiedzy o stanie spadku (długach spadkowych), mimo powziętych przez tego spadkobiercę odpowiednich, możliwych działań zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu spadku. Weryfikacja takiej aktywności spadkobiercy (tzw. aktów staranności) należy natomiast do sądu.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się również, że staranność spadkobierców w uzyskaniu wiedzy o stanie majątku spadkowego należy oceniać z uwzględnieniem okoliczności sprawy, z tym że poprzestanie na całkowicie bezpodstawnym przypuszczeniu o stanie spadku nie może być uznana za błąd istotny, lecz za lekkomyślność (orzeczenie z dnia 30 czerwca 2005r., IV CK 799/2004). Wbrew twierdzeniom skarżącego taki przypadek zachodził w przedmiotowej sprawie.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy trafnie ocenił, że w niniejszej sprawie nie istniały podstawy do przyjęcia, iż wnioskodawca nie złożył oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza pod wpływem błędu w rozumieniu art. 1019 § 2 k.c. W świetle dotychczas dokonanych ustaleń faktycznych, które to ustalenia Sąd Okręgowy w całości podziela, nie można uznać argumentacji skarżącego za dostatecznie przekonywującą i w konsekwencji przyjęcie, że nie wykazał się on brakiem staranności w odniesieniu do czynności zmierzających do ustalenia stanu majątku spadkowego, gdyż powinien zakładać, że majątek zmarłej obciążony jest nieznanym mu długiem na rzecz uczestnika.

Zdaniem Sądu Okręgowego, aby oceniać zachowanie wnioskodawcy należy przeanalizować, czy miał on w ogóle realną możliwość uzyskania informacji o zadłużeniu spadkodawczyni w (...). S. w G. i przy pomocy, jakich dostępnych dla niego działań mógł to osiągnąć.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca miał podstawy, aby podejrzewać, a nawet był świadomy, że spadkodawczyni posiadała zobowiązania względem uczestnika. Niekwestionowane jest bowiem, że wnioskodawca już w roku (...) mógł ustalić skład masy spadkowej po zawiadomieniu go przez Sąd o odrzuceniu spadku przez uczestnika postępowania M. C. (1) i ustalić, z jakiej przyczyny jego brat jako spadkobierca testamentowy odrzucił spadek. Dodatkowo Sąd Rejonowy trafnie ustalił, że w niedługim okresie po śmierci swojej matki odnalazł umowy kredytowe zawarte przez spadkodawczynię tuż przed jej śmiercią, a ponadto w połowie (...) r. otrzymał on pismo od komornika sądowego z wezwaniem do zapłaty za dług jego matki. Uzupełniając argumentację Sądu I instancji, którą Sąd Okręgowy w całości podziela i przyjmuje za własną, warto również podnieść, że jeszcze przed pogrzebem M. C. (2) wnioskodawca poinformowany został o zadłużeniach zmarłej. Fakt ten potwierdził świadek E. C., wskazując, że M. C. (1) po śmierci matki a przed jej pogrzebem, pokazywał wnioskodawcy i jego żonie tabelkę z nazwami banków, w których M. C. (2) była zadłużona. W świetle powyższego należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego, że wnioskodawca uchybił terminowi do złożenia oświadczenia woli o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Trudno w ustalonym stanie faktycznym przyjąć, że wnioskodawca przez okres 2008-2011 nie miał wiedzy ani też świadomości o istnieniu długów jego matki, a zatem uznać należy, że nie pozostawał w błędzie prawnie doniosłym.

Mając powyższe na uwadze, wobec niepotwierdzenia się zarzutów apelacyjnych, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.