Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2023 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Katarzyna Zielińska

Protokolant st. sekr. sądowy Joanna Święcka

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2023 roku w Piszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego G. J. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową W. J.

przeciwko M. J. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  Alimenty, zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2010 roku w sprawie VI RC 1491/10, od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda G. J. w kwocie po 400 (czterysta) złotych miesięcznie, z dniem 26 września 2022 roku podwyższa do kwoty po 1000 (tysiąc) złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda W. J..

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem części opłaty sądowej, od uiszczenia której małoletni powód został zwolniony z mocy prawa.

IV.  Nie obciąża małoletniego powoda opłatą sądową w części oddalającej powództwo.

V.  Koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

VI.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 147/22

UZASADNIENIE

W. J. w imieniu swojego małoletniego syna G. J. wytoczyła powództwo przeciwko M. J. (1) o zmianę wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2010 roku w sprawie VI RC 1491/10 w punkcie III przez podwyższenie zasądzonych tam alimentów z kwoty wynoszącej dotychczas 400 złotych miesięcznie do kwoty po 3100 złotych miesięcznie, płatnej z góry, poczynając od dnia wniesienia pozwu do 10. dnia każdego kolejnego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk W. J. – matki małoletniego powoda oraz zobowiązanie pozwanego do zakupu co drugi rok, poczynając od 2023 roku pełnej wyprawki szkolnej dla małoletniego powoda.

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wskazała, że małoletni G. J. obecnie ma 15 lat. Rodzice powoda od 2010 roku są rozwiedzeni. G. J. mieszka z matką. Pozwany założył drugą rodzinę, wraz z żoną i dwójką dzieci mieszka w domu w B..

Matka małoletniego powoda wskazała, że kwota zasądzonych alimentów jest obecnie niewystarczająca dla zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb powoda. Podkreśliła, że w dacie ostatniego orzekania małoletni miał 3 lata, obecnie zaś 15. Zaznaczyła, że przez okres 12 lat usprawiedliwione potrzeby małoletniego znacznie wzrosły. Małoletni powód jest w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju. Przeszedł kolejne etapy edukacji. Obecnie uczęszcza do szkoły średniej. Opłaty związane z edukacją wynoszą obecnie 200 złotych miesięcznie. Co najmniej raz w roku powód jeździ na wycieczkę szkolną, co generuje koszt rzędu 500 złotych. Koszt wyżywienia to kwota 2000 złotych, zakupu odzieży i obuwia 670 złotych, kosmetyki i środki higieny – 100 złotych. Roczne koszty związane z utrzymaniem domu, w którym małoletni zamieszkuje wraz z matką to: energia elektryczna – 6000 złotych, woda – 2400 złotych, internet – 720 złotych. Matka powoda opłaca także rachunek za użytkowany przez syna telefon w kwocie 75 złotych miesięcznie.

Małoletni powód posiada także własny majątek, którego utrzymanie generuje koszty. W. J. opłaca podatek od należących do syna nieruchomości w kwotach: 240 złotych rocznie za działkę rekreacyjną oraz 1017 złotych rocznie za lokal użytkowy położony w M.. Za lokal ten należy opłacać czynsz w kwocie 187 złotych miesięcznie, rachunek za gaz w kwocie 400 złotych miesięcznie oraz za prąd 50 złotych.

Matka małoletniego przeznacza 1000 złotych miesięcznie na paliwo.

W ostatnich miesiącach powód odbył konsultacje ortodontyczne, z których wynika konieczność założenia stałego aparatu korygującego zgryz. Leczenie będzie trwało około 2 lat, zaś jego koszt należy szacować obecnie na około 20 000 złotych.

Matka małoletniego powoda wskazała, że łącznie średni koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi około 6200 złotych miesięcznie. Dotychczas matka powoda starała się samodzielnie utrzymywać syna, ponieważ miała bardzo dobrą sytuację finansową, jednak okoliczność ta w ostatnim czasie uległa znaczącej zmianie. W. J. prowadzi bowiem działalność gospodarczą opartą na sprzedaży produktów pochodzących głównie z C.. Okoliczności związane z wybuchem oraz rozwojem pandemii C.-19, w szczególności problemy z zaopatrzeniem oraz rosnące ceny towarów sprawiły, że prowadzona przez nią działalność przestała być opłacalna. Okoliczności te zmusiły matkę powoda do podjęcia decyzji o zamknięciu kilku prowadzonych sklepów, co znacznie ograniczyło jej dochód oraz możliwości finansowe.

Matka małoletniego powoda podkreśliła, że pozwany nie partycypował w kosztach utrzymania syna nawet poprzez płacenie alimentów zasądzonych w wyroku rozwodowym. Zaległe alimenty są obecnie egzekwowane przez Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym w Piszu.

W ocenie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda sytuacja zawodowa i zarobkowa pozwanego jest bardzo dobra. Od 2008 roku prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...), opartą na sprzedaży maszyn rolniczych i zarabia 30 000 – 40 000 złotych miesięcznie. W ostatnich latach poczynił znaczne inwestycje na rozwój działalności, m.in. wybudował halę, w której może naprawiać sprzedawane później maszyny.

W ocenie matki małoletniego powoda żądanie podwyższenia alimentów do kwoty po 3100 złotych miesięcznie jest uzasadnione i konieczne, zaś podwyższenie alimentów znajduje oparcie zarówno w usprawiedliwionych potrzebach małoletniego powoda jak i możliwościach finansowych pozwanego.

W odpowiedzi na pozew pozwany M. J. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podkreślił, że pozwany i matka małoletniego powoda na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego Repetytorium A nr (...) z dnia 16 lipca 2010 roku darowali na rzecz małoletniego swoje udziały w lokalu o powierzchni 96 m ² w centrum G. o wartości 250 000 złotych oraz działkę rekreacyjną nad jeziorem Ś. z linią brzegową w K. z domkiem z bala 35 m ² o wartości 250 000 złotych.

W 2022 roku za zgodą Sądu Rejonowego w Piszu III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich I. N. 290/21 lokal w G. został sprzedany za kwotę 250 000 złotych. Postępowanie to zostało zainicjowane przez matką małoletniego, która utraciła płynność finansową i potrzebowała środków na kontynuację swojej działalności gospodarczej. W zamian za te środki sprzedała synowi lokal użytkowy w M. przy ulicy (...). W lokalu tym matka małoletniego prowadzi swoją działalność gospodarczą, nie uiszczając żadnego czynszu na rzecz małoletniego.

W ocenie pozwanego matka małoletniego jest osobą niegospodarną, nie potrafi zabezpieczyć przyszłości swojej, ani dziecka.

Pozwany podniósł, że matka małoletniego korzysta z obu nieruchomości małoletniego za darmo i rozporządza nimi z wykluczeniem pozwanego. Pozwany podkreślił, że zarówno nieruchomość w K., jak i nieruchomość w M. powinny generować dochody. Czynsz za lokal w M. jaki można uzyskać to kwota ok. 2000-25000 złotych, natomiast za wynajem nieruchomości w K. w sezonie letnim można uzyskać kwotę ok. 20 000 – 30 000 złotych.

Pozwany wskazał, że spotyka się z małoletnim i partycypuje w kosztach utrzymania dziecka, albowiem robi zakupy i przekazuje środki dodatkowe na wydatki małoletniego w miarę potrzeb. W ocenie pozwanego matka zawyża wydatki na dziecko. Wskazał, że matka małoletniego nie przedstawiła żadnych dowodów dokumentujących ponoszenie przez nią kosztów wymienionych w pozwie.

Pozwany zna koszty utrzymania dziecka i partycypuje w nich w większym stopniu niż jego matka. Podkreślił, że regularnie przekazuje środki na utrzymanie syna oraz zapewnia je osobiście, co w jego ocenie jest wystarczające do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda.

W ocenie pozwanego koszt utrzymania 15-letniego dziecka nie przekracza 1000-1500 złotych. Pozwany wskazuje, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży maszyn rolniczych i budowlanych oraz z tego tytułu uzyskuje znaczne dochody, jednak dochody te w znacznej części przeznacza na zakup nowych maszyn.

Oprócz miesięcznych kosztów utrzymania swojej rodziny, pozwany spłaca również zobowiązania, które zaciągnął na niezbędne inwestycje w celu prowadzenia i rozwoju jego działalności gospodarczej. Koszty pozwanego kształtują się w następujący sposób: środki przekazywane na rzecz syna poza alimentami w zależności od potrzeb, ogrzewanie – 800 złotych, energia elektryczna – 400 złotych, woda – 200 złotych, rehabilitacja drugiego syna – 1500 złotych, wyjazdy z synem do lekarzy w W. około 1000 złotych kilka razy do roku, telefony – 350 złotych, paliwo – 1000 złotych, kosmetyki oraz środki czystości – 400 złotych, wyżywienie całej rodziny – 2000 złotych, kredyt konsumpcyjny – 2400 złotych, leasingi firmowe x 3 – 2300 złotych, 2200 złotych i 900 złotych, utrzymanie działalności gospodarczej – 15 000 złotych.

Ponadto pozwany ponosi koszty związane z utrzymaniem dwóch synów z drugiego małżeństwa. Syn F. jest dzieckiem niepełnosprawnym, potrzebującym cały czas leczenia i rehabilitacji, za które to pozwany płaci, gdyż jego żona M. ze względu na niepełnosprawność syna nie może podjąć pracy zarobkowej.

Pozwany podkreślił, że jego stan zdrowia nie jest dobry. Choruje on na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, co utrudnia mu prowadzenie działalności gospodarczej. Pozwany pracuje fizycznie, a choroba zmniejsza jego możliwości i wydajność, w związku z czym był zmuszony do zatrudnienia pracownika. Musi cały czas poddawać się rehabilitacji prywatnej, co również wiąże się z dodatkowymi kosztami.

Pozwany podkreślił, że majątek przekazany najstarszemu synowi przez pozwanego jest wart w chwili obecnej ok. 1 000 000 złotych. Pozwany nigdy nie będzie w stanie zapewnić takiej przyszłości swoim dwóm młodszym synom, a podniesiony obowiązek alimentacyjny na rzecz małoletniego powoda pogorszy sytuację dwóch młodszych synów pozwanego. Obciążenie pozwanego podwyższonym obowiązkiem alimentacyjnym nastąpi kosztem jego małoletnich synów z drugiego małżeństwa.

Sąd ustalił, co następuje:

G. J., urodzony (...), pochodzi ze związku małżeńskiego W. J. i M. J. (1).

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 29 listopada 2010 roku w sprawie VI RC 1491/10 małżeństwo W. J. i M. J. (1) zostało rozwiązane przez rozwód.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim G. J. powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce.

Jednocześnie Sąd zobowiązał byłych małżonków do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania małoletniego G. J., a M. J. (1) do płacenia alimentów w kwocie po 400 złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka - W. J..

W. J. prowadziła wówczas działalność gospodarczą – sklepy przemysłowe. Uzyskiwała z tego tytułu dochód przekraczający 2000 złotych miesięcznie.

M. J. (1) również prowadził własną działalność gospodarczą i w jej ramach posiadał dziewięć sklepów przemysłowych na terenie Polski. Jego dochód wynosił około 3000 złotych. Prowadził działalność wspólnie z byłą małżonką do stycznia 2010 roku.

W. i M. J. (1) ustalili między sobą, że jeden z lokali użytkowych, w którym W. J. prowadziła działalność będzie własnością małoletniego G. J. i dochód z tego lokalu będzie przeznaczony na utrzymanie dziecka.

W dniu 16 lipca 2010 roku M. J. (1) i W. J. przekazali swoje udziały w niezbudowanej nieruchomości przeznaczonej na cele rolne bez prawa zabudowy na działce gruntu nr (...), o powierzchni 0,1999 ha, położonej w obrębie K., w miejscowości K., gmina P., dla której Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...), a także udziały w lokalu niemieszkalnym nr (...), stanowiącym odrębną nieruchomość, o powierzchni użytkowej 99,1500 m ², składającym się z trzech pomieszczeń, położonym w miejscowości G., ulica (...), z którego własnością jest związany udział wynoszący (...) części w nieruchomości wspólnej we współwłasności działki gruntu oraz taki sam udział we współwłasności wszelkich części budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, uwidocznionych w księdze wieczystej Kw. Nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Giżycku prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Z uwagi na posiadany przez małoletniego majątek W. J. podczas sprawy o rozwód ostatecznie nie domagała się świadczeń alimentacyjnych od M. J. (1) na rzecz ich syna, wskazując, że wszystkie usprawiedliwione potrzeby G. J. będą pokrywane z majątku małoletniego. Mimo powyższego stanowiska M. J. (1) zobowiązał się do płacenia na rzecz syna alimentów w wysokości po 400 zł miesięcznie, co zostało uwzględnione w wyroku rozwodowym.

(dowód: wypis aktu notarialnego rep. A nr (...))2010 k. 39-41, a także odpis skrócony aktu urodzenia k. 7, stanowiska stron w sprawie rozwodowej k. 47, zeznania powódki W. J. k. 48, zeznania pozwanego M. J. (1) k. 48v, wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 29.11.2010r. k. 50 w aktach sprawy VI RC 1491/10 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

Obecnie W. J. ma 43 lata. Po rozwodzie nie zawarła ponownie małżeństwa. Nie posiada innych dzieci poza małoletnim G. J.. Prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...).H. (...) W. J.. Działalność ta polega na sprzedaży artykułów przemysłowych do domu. Obecnie posiada dwa sklepy w P. i w E.. Lokal w P. W. J. najmuje od swojej matki K. O.. Tytułem najmu płaci swojej matce 2000 złotych miesięcznie. Lokal w E. jest własnością W. J..

Z tytułu prowadzonej działalności w 2019 roku uzyskała dochód w wysokości 165 933,50 złotych, w 2020 roku uzyskała dochód w wysokości 74 871,69 złotych, natomiast w 2021 roku uzyskała dochód w wysokości 72 295,89 złotych. Otrzymała wsparcie od rządu z uwagi na pandemię w kwotach 70 000 złotych oraz 32 000 złotych.

Ponosi następujące roczne koszty związane z utrzymaniem domu, w którym zamieszkuje z małoletnim: energia elektryczna – 6000 złotych, woda – 2400 złotych, internet – 720 złotych. Zamontowała pompę ciepła i fotowoltaikę, których koszt wyniósł 56 000 złotych.

W. J. opłaca podatek od nieruchomości stanowiących własność małoletniego syna. Nadto zajmuje się nieruchomością w K.. Ponosiła koszt pomalowania znajdującego się tam domku w wysokości 5000 złotych oraz ogrodzenia – 4000 złotych.

(dowód: wydruk (...) k. 12-12v, zeznanie PIT-36L k. 81-93v, PIT-36L k. 84-87v, PIT-36L k. 88-92v, historia rachunku k. 94-94v, historia rachunku k. 102-109, decyzja k. 110, decyzja k. 137 wyjaśnienia przedstawicielki ustawowej W. J. e-protokół (...).02.2023r. [00:02:54], [00:09:16], [00:25:37], [00:33:33], k. 140-141, zeznania przedstawicielki ustawowej W. J. k. 161v)

Obecnie M. J. (1) ma 44 lata. Pozostaje w związku małżeńskim z M. J. (2). Ze związku tego małżonkowie posiadają dwoje dzieci: F. J. urodzonego (...) oraz K. J. urodzonego (...). M. J. (2) nie pracuje. Zajmuje się F. J., który jest niepełnosprawny, choruje na wodonercze i wymaga stałej opieki.

Obecnie M. J. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Zatrudnia jednego pracownika i płaci mu wynagrodzenie w kwocie 3010 złotych brutto.

Z tytułu prowadzonej działalności w 2021 roku osiągnął dochód w wysokości 236 342,33 złotych, w 2020 roku 93 906,44 złotych, a w 2019 roku w wysokości 92 788,48 złotych. Nadto w 2020 roku M. J. (1) uzyskał dochód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości 2500 złotych. Obecnie jego dochód wynosi około 8000 złotych miesięcznie.

M. J. (1) cierpi na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

M. J. (1) regularnie przekazuje pieniądze na konto swojego syna G. J.. W związku z feriami w 2023 roku przelał mu kwotę 1200 zł. Praktycznie co miesiąc kupuje mu ubrania. Ponadto przekazuje mu pieniądze na jedzenie, kosmetyki i rozrywkę od 300 do 500 zł. Robi prezenty. Utrzymuje z synem regularne kontakty.

M. J. (1) na płacił zasądzonych wyrokiem rozwodowym alimentów na rzecz syna. Matka małoletniego wystąpiła o egzekucję i z tytułu zaległych alimentów uzyskała kwotę 20 000 zł. W styczniu i lutym 2023 roku ojciec małoletniego wpłacił na utrzymanie syna kwoty po 800 zł za miesiąc.

(dowód: wydruk (...) k. 11-11v, odpis skrócony aktu małżeństwa k. 30, odpis skrócony aktu urodzenia k. 31-31v, umowa o pracę k. 32v, dokumentacja medyczna F. J. k. 33-35, orzeczenie o niepełnosprawności k. 36-38, dokumentacja medyczna M. J. (1) k. 42-44v, zeznanie PIT-36L k. 44-48, PIT-36L k. 49-53, PIT-39 k. 54-55, PIT-36L k. 56-59, potwierdzenie transakcji k. 60-60v, 62v-6364 faktura k. 61, historia rachunku k. 65-70, wyjaśnienia pozwanego M. J. (1) e-protokół z 1.02.2023r. [00:34:12], [00:34:48], [00:43:36], [00:47:10], [00:50:58], [00:58:27], [01:00:39], [01:01:59], k. 141v-142, zeznania matki małoletniego powoda k.161v, zeznania pozwanego k. 162-162v)

Obecnie G. J. ma 16 lat. Uczy się w Liceum Ogólnokształcącym w P..

G. J. został zakwalifikowany do leczenia ortodontycznego w systemie aparatów stałych cienkołukowych. Leczenie nie jest refundowane przez NFZ. Prognozowany całkowity koszt leczenie to ok. 14 500 złotych w okresie 2-2,5 roku. W roku 2022 koszt wizyty z montażem aparatu stałego wyniósł 2300 złotych, natomiast koszt wizyt kontrolnych 250 złotych (co 4-6 tygodni).

Małoletni uczęszcza na siłownię, co stanowi wydatek w wysokości 260 zł miesięcznie.

W dniu 22 marca 2022 roku W. J., w imieniu i na rzecz swojego małoletniego syna G. J., jako jego przedstawicielka ustawowa, na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Piszu III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z dnia 24 lutego 2022 roku sygn. akt III Nsm 290/21, w którym to sąd zezwolił jej na sprzedaż stanowiącego własność małoletniego lokalu usługowego nr (...), położonego w G. przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Giżycku prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), za cenę 250 000 złotych z przeznaczeniem tej kwoty na zakup lokalu usługowego nr (...), położonego w M. przy ulicy (...), dla którego Sąd Rejonowy w Mrągowie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) lub wpłacenia tej kwoty na oprocentowany rachunek bankowy małoletniego, sprzedała E. C. własność stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 99,15 m ² składającego się z 3 pomieszczeń oznaczonych numerami inwentarzowymi: 9, 10 i 11, wraz z udziałem wynoszącym (...) części w nieruchomości wspólnej za cenę 250 000 złotych.

W dniu 6 kwietnia 2022 roku W. J. sprzedała swojemu synowi G. J. prawo własności lokalu niemieszkalnego numer (...), stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w M. przy ulicy (...) w budynku nr (...), usytuowanego na pierwszej kondygnacji, składającego się z sali sprzedaży, magazynu i WC, o powierzchni użytkowej 48,35 m2 wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej za cenę 250 000 złotych.

Lokal w M., należący do małoletniego, został w dniu 23 lutego 2023 roku najęty Piekarni (...) Spółka Komandytowa za kwotę 2100 złotych brutto tj. 1707,32 złotych netto. Najemca jest obowiązany pokrywać wszelkie koszty związane z eksploatacją lokalu, w szczególności koszt zużycia wody, prądu, ciepła oraz wywozu śmieci.

G. J. nadal jest współwłaścicielem z udziałem ½ działki, położonej w K. nad jeziorem Ś. z linią brzegową i z domkiem z bala 35 m ^2. Ponadto na swoim rachunku bankowym posiada środki finansowe w kwocie 30 000 zł.

(dowód: zaświadczenie k. 93, wyjaśnienia przedstawicielki ustawowej W. J. e-protokół (...).02.2023r. [00:02:24], [00:08:34], [00:13:48], [00:16:19], [00:20:19], [00:27:08], [00:28:10 k. 140, paragony k. 145, umowa najmu k. 147-151, a także postanowienie z 24.02.2022r. w sprawie sygn. akt III Nsm 290/21 k. 110-110v akt notarialny rep A 1948/2022 k. 120-123, akt notarialny rep A nr 2132/2022 k. 124-128 znajdujące się w aktach sprawy I. N. 290/21 Sądu Rejonowego w Piszu)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów, a w szczególności dokumentów złożonych przez strony, zeznań stron. Sąd dał wiarę w całości dowodom z dokumentów, zaś dowodom z zeznań w zakresie wyżej opisanym.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Zgodnie z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego, w tym podwyższenia, obniżenia lub uchylenia alimentów.

Rozstrzygnięcie oparte na podstawie art. 138 kro polega na porównaniu stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie.

Od daty zasądzenia ostatnich alimentów upłynęło ponad dwanaście lat i bez wątpienia w tym czasie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda. G. J. ma obecnie 16 lat i uczęszcza do szkoły średniej.

Małoletni posiada własny majątek w postaci nieruchomości i pieniędzy w kwocie 30 000 złotych. Z nieruchomości uzyskuje dochód w wysokości 1700 zł miesięcznie. Są też wydatki związane z ich utrzymaniem. W tej sytuacji dochód uzyskiwany z majątku małoletniego nie jest wystarczający na pokrycie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego. Należy zaznaczyć, że małoletni i rodzice małoletniego żyją na dość wysokim poziomie.

Sąd wziął pod uwagę, że sytuacja zarobkowa matki małoletniego powoda uległa pogorszeniu. W. J. zaprzestała prowadzenia sklepu w M.. Obecnie prowadzi sklep w P. i w E.. Matka małoletniego wskazywała na rosnące koszty związane z utrzymaniem działalności oraz podkreślała, że sprzedaż artykułów przemysłowych przestaje się opłacać. Sąd nie dał jednak wiary znacznemu pogorszeniu jej sytuacji, biorąc pod uwagę jej twierdzenia, że miesięcznie na swoje i małoletniego syna utrzymanie wydaje kwotę 16 000 zł.

Pozwany M. J. (1) również prowadzi swoją działalność gospodarczą, a jego sytuacja materialna od ostatniego wyrokowania uległa znacznej poprawie. Pozwany wskazuje, że jego miesięczne dochody za 2022 rok oscylują w granicach 8000 złotych.

Faktem jest, że pozwany po orzeczeniu rozwodu zawarł związek małżeński i oprócz małoletniego powoda, ma na utrzymaniu także niepracującą żoną oraz dwoje małoletnich dzieci z drugiego małżeństwa, w tym jedno niepełnosprawne. Okoliczności powyższe nie zwalniają jednak pozwanego z łożenia na utrzymanie i wychowanie małoletniego powoda. Mają natomiast wpływ na ustalenie wysokości alimentów, co Sąd uwzględnił, oddalając powództwo ponad kwotę 1000 złotych. Pozwany posiada zdolności zarobkowe. Żona pozwanego obecnie pozostaje bez pracy, jednakże powinna poczynić starania, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, które z całą pewnością przyczyni się do poprawy sytuacji finansowej rodziny. Należy podkreślić, że również na żonie pozwanego spoczywa obowiązek utrzymania ich wspólnych małoletnich dzieci.

Na marginesie wskazać należy, że nie można wymagać od pozwanego, aby zapewnił małoletniemu powodowi wyższą niż jego stopę życiową. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda kategorycznie domagała się alimentów w kwocie 3100 zł miesięcznie, przy obecnych dochodach pozwanego w wysokości około 8000 zł, po odliczeniu żądanych alimentów na utrzymanie pozwanego i zaspokojenie potrzeb założonej przez niego rodziny pozostałaby kwota 4900 zł miesięcznie, co w przeliczeniu na członków rodziny pozwanego dawałoby kwotę 1225 złotych miesięcznie. Nie byłoby to zgodne z zasadami współżycia społecznego, doprowadziłoby do zróżnicowania stopy życiowej pozwanego i jego dzieci z drugiego małżeństwa.

Dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec syna nie bez znaczenia jest także fakt, że pozwany utrzymuje stały kontakt z synem. Przekazuje mu różne kwoty pieniędzy oraz kupuje prezenty z okazji świąt i urodzin, kupuje mu ubrania, przekazuje mu pieniądze na wycieczki, a także na kosmetyki, perfumy, wyjścia, rozrywkę. Jego aktywność wobec syna nie ogranicza się jedynie do łożenia zasądzonych alimentów.

Biorąc pod uwagę wiek małoletniego, jego stan zdrowia, wydatki związane z jego wyżywieniem, zakupem odzieży, kosmetyków, kształceniem, leczeniem, wypoczynkiem i rozrywką, utrzymaniem majątku, a także poziomem życia należy ustalić usprawiedliwione potrzeby małoletniego G. J. na kwotę około 4000 zł miesięcznie. Wskazując na dochody uzyskiwane z majątku małoletniego w wysokości 1700 zł, które powinny zostać przeznaczane na jego utrzymanie, rodzice są zobowiązani do ponoszenia pozostałych wydatków. W tym stanie rzeczy Sąd podwyższył zasądzone od pozwanego alimenty o 600 złotych, do kwoty po 1000 zł miesięcznie, mając na uwadze niekwestionowane przez matkę małoletniego okoliczności, że pozwany dodatkowo kupuje małoletniemu ubrania, prezenty i przekazuje mu co miesiąc kwoty od 300 do 500 zł na jedzenie, kosmetyki i rozrywkę. Należy również wskazać, że koszty związane z utrzymaniem majątku G. J. mogą być także pokrywane ze środków finansowych, które posiada małoletni na swoim koncie bankowym. Będzie to uczyło małoletniego odpowiedzialności i dbania o swój majątek.

Sąd oddalił powództwo w zakresie, w jakim matka małoletniego żądała zobowiązania pozwanego do zakupu co drugi rok pełnej wyprawki szkolnej. Jak już wyżej wskazano, pozwany dobrowolnie przekazuje środki finansowe na utrzymanie małoletniego, zakupuje mu odzież, uczestniczy w wydatkach związanymi z feriami, wycieczkami. Na rozprawie deklarował wolę uczestniczenia w wydatkach związanych z leczeniem ortodontycznym. W ocenie Sądu fakty te, a także wysokość alimentów i wysokość dochodu małoletniego z jego majątku, pozwoli matce małoletniego gospodarować środkami w taki sposób, aby skompletować wyprawkę małoletniemu z posiadanych środków finansowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd podwyższył alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2010 roku w sprawie VI RC 1491/10, od pozwanego M. J. (1) w kwocie po 400 złotych, z dniem 26 września 2022 roku tj. z dniem wniesienia pozwu, do kwoty po 1000 złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. Sąd uznał, że podwyższone w ten sposób alimenty będą adekwatne do wieku i usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda G. J., a także możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą na utrzymanie powoda powinna łożyć jego matka. Nadto należy pamiętać o środkach uzyskiwanych z majątku małoletniego.

Stąd w oparciu o przepis art. 138 kro, art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 kro Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2020r., poz. 755), Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 360 zł tytułem zwrotu części opłaty sądowej, od uiszczenia, której małoletni powód został zwolniony z mocy prawa na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy.

Sąd nie obciążył małoletniego powoda opłatą sądową od pozwu, w części oddalającej powództwo.

O kosztach procesu, wobec jedynie częściowego uwzględnienia żądań pozwu, Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 k.p.c.

Wyrokowi w punkcie podwyższającym alimenty Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 kpc.