Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 2 lipca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Lisowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Judyta Masłowska

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2024 roku na rozprawie

sprawy z wniosku L. M., M. M. (1)

z udziałem R. M.

o stwierdzenie nabycia spadku po M. M. (2)

I.  stwierdza, że spadek po M. M. (2) ( PESEL (...)) s. W. i L., zmarłym w dniu 27.12.2023r. w G., ostatnio stale zamieszkałym w O., na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza:

-

syn M. M. (1) s. W., ur. (...) w W. w 1/3 części;

-

syn L. M. s. W., ur. (...) w P. w 1/3 części;

-

syn R. M. s. W., ur. (...) w P. w 1/3 części;

II.  orzeka, iż zainteresowani ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie we własnym zakresie.

Sygn. akt I Ns 43/24

UZASADNIENIE

L. M. wniósł o stwierdzenie, że spadek po jego ojcu M. M. (2) zmarłym 27 grudnia 2023 roku w G., ostatnio przed śmiercią stale zamieszkałym w O. w gminie O., na podstawie ustawy nabyli synowie: L. M., R. M. i M. M. (1) w udziale po 1/3 części każdy z nich.

Wnioskodawca wskazał, że w dacie śmierci spadkodawca był rozwiedziony i posiadał troje dzieci: syna L. M., syna R. M. i syna M. M. (1). Nikt spadku nie odrzucał, nie zrzekał się dziedziczenia ani nie został uznany za niegodnego dziedziczenia. Spadkodawca nie pozostawił testamentu.

Z analogicznym wnioskiem wystąpił M. M. (1). Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I Ns 51/24.

Postanowieniem z dnia 15 lutego 2024 roku, Sąd Rejonowy w Piszu połączył obie ww. sprawy do wspólnego rozpoznania.

Uczestnik postępowania R. M. przychylił się do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po M. M. (2).

Sąd ustalił, co następuje:

Spadkodawca M. M. (2) zmarł 27 grudnia 2023 roku w G., a ostatnio przed śmiercią stale zamieszkiwał w O. w gminie O.. Nie pozostawił testamentu.

W chwili śmierci M. M. (2) był rozwiedziony i posiadał troje dzieci: syna L. M., syna R. M. i syna M. M. (1).

Innych dzieci, w tym pozamałżeńskich, przysposobionych, bądź takich które zmarły, spadkodawca nie miał.

Nikt ze spadkobierców ustawowych nie odrzucił spadku po M. M. (2), nie zrzekł się dziedziczenia, ani nie został uznany za niegodnego dziedziczenia.

(dowód: odpis skrócony aktu zgonu spadkodawcy k. 6; odpisy skrócone aktów urodzeń synów spadkodawcy k. 6; zapewnienie spadkowe k. 84)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Jeżeli spadkodawca nie powołał spadkobiercy w testamencie, albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą, następuje dziedziczenie ustawowe co do całości spadku (art. 926 § 2 k.c.).

Sąd Rejonowy w Piszu po odebraniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2024 roku zapewnienia spadkowego od syna spadkodawcy – L. M. oraz po przeprowadzeniu dowodu z dokumentów – skróconych odpisów aktów stanu cywilnego – stwierdził, że spadek po zmarłym M. M. (2) został odziedziczony na podstawie przepisów kodeksu cywilnego przez spadkobierców ustawowych.

W myśl przepisu art. 931 § 1 zd. 1 k.c., w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

Jak wynika ze skróconego odpisu aktu zgonu M. M. (2) oraz z zapewnienia spadkowego odebranego przez Sąd od wnioskodawcy L. M., spadkodawca w chwili śmierci był rozwiedziony i posiadał troje dzieci: syna L. M., syna R. M. i syna M. M. (1).

Z zapewnienia spadkowego odebranego od wnioskodawcy L. M. wynika, że wymienieni wyżej zstępni spadkodawcy nie podlegali ustawowemu wyłączeniu od dziedziczenia z tytułu odrzucenia spadku, zrzeczenia się go bądź uznania spadkobiercy za niegodnego dziedziczenia.

Zgodnie z art. 1012 k.c., spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić. Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania (art. 1015 § 1 k.c.). Brak oświadczenia spadkobiercy w ww. określonym terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza (art. 1015 § 2 k.c.).

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie wykazał, aby w terminie wskazanym w art. 1015 § 1 k.c. którykolwiek z uczestników złożył oświadczenie o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku po M. M. (2), co jest jednoznaczne z przyjęciem przez nich spadku z dobrodziejstwem inwentarza (art. 1015 § 2 k.c.).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, Sąd stwierdził jak w punkcie I. postanowienia z dnia 2 lipca 2024 roku.

Faktem jest, że w skład spadku po M. M. (2) wchodzi gospodarstwo rolne położone w O.. Jednakże przepis art. 1059 k.c., regulujący przesłanki, od których zależy możliwość nabycia gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład spadku, utracił moc z dniem 14 lutego 2001 r. w zakresie, w którym odnosi się do spadków otwartych od dnia 14 lutego 2001 roku, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 stycznia 2001 r. sygn. akt P. 4/99 (Dz.U. poz. 91). W przypadku spadku otwartego po 14 lutym 2001 roku, krąg spadkobierców ustawowych dziedziczących gospodarstwo rolne oraz kolejność ich powołania do spadku wyznaczają przepisy ogólne prawa spadkowego (art. 931 i nast. k.c.).

O kosztach postępowania orzeczono w oparciu o przepis art. 520 § 1 k.p.c., zgodnie z którym każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.