Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Magdalena Łukaszewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2024 roku

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 511,68 zł (pięćset jedenaście złotych 68/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 05.06.2024 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 387 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą S. wytoczyła powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 511,68 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 5 czerwca 2024 roku do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że dochodzi brakującej części odszkodowania za naprawę pojazdu. Podniosła, że w dniu 19 kwietnia 2024 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki N. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność R. D.. Poszkodowany posiadał polisę autocasco wystawioną przez pozwane towarzystwo ubezpieczeń. Poszkodowany zlecił naprawę pojazdu powódce – (...) serwisowi (...). W drodze umowy cesji, powódka nabyła od poszkodowanego wierzytelność przysługującą mu względem pozwanego z tytułu kosztów naprawy pojazdu. Koszt naprawy pojazdu wyniósł 6 198,40 złotych brutto. W dniu 14 maja 2024 roku powódka wystawiła fakturę VAT na powyższą kwotę i wezwała pozwanego do zapłaty. Pozwany przyznał zaniżone odszkodowanie w kwocie 5 686,72 złotych, nie wskazując przy tym powodu nie uwzględnienia rzeczywistego kosztu naprawy pojazdu.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Pozwany zakwestionował roszczenie powódki co do wysokości. Przyznał, że z tytułu umowy autocasco ponosi odpowiedzialność za szkodę w ww. pojeździe powstałą wskutek zdarzenia z dnia 19 kwietnia 2024 roku oraz, że wypłacił powódce z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 5 686,72 złotych.

Pozwany wskazał, że odszkodowanie zostało wypłacone po przeprowadzeniu weryfikacji faktury za naprawę i na podstawie § 6 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia wiążących pozwanego z poszkodowanym. Pozwany zakwestionował zakres uszkodzeń powstałych w pojeździe, wyliczenie wysokości kosztów naprawy części i wysokość zastosowanej przez powódkę stawki za roboczogodzinę prac naprawczych.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności zaznaczenia wymaga, iż sprawa niniejsza podlegała rozpoznaniu na podstawie przepisów o postępowaniu uproszczonym (art. 505 ¹ -505 ¹⁴ k.p.c.).

Podstawę roszczenia strony powodowej stanowił przepis art. 805 § 1 i 2 pkt 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

W przypadku odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu tzw. umowy AC (autocasco), prawa i obowiązki stron uregulowane są w łączącej strony umowie oraz w zapisach ogólnych warunków umów obowiązujących u poszczególnych ubezpieczycieli. Unormowania tego rodzaju zawierają dokładne regulacje co do wypadków ubezpieczeniowych, w razie wystąpienia których aktualizuje się obowiązek odszkodowawczy ubezpieczyciela.

W myśl art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W sprawie bezspornie ustalono, że powódka jest autoryzowaną stacją obsługi samochodów marki N.. Poszkodowany zlecił powódce naprawę uszkodzonego pojazdu i naprawa ta została przeprowadzona. Zastosowano przy tym części oryginalne pochodzące od producenta pojazdu i stawkę za roboczogodzinę prac blacharsko-mechanicznych obowiązującą u powódki (418,20 zł brutto).

Powódka złożyła do akt sprawy dokument w postaci faktury VAT z dnia 14 maja 2024 roku, z której wynika, iż koszt napraw koniecznych do wykonania w związku ze zdarzeniem drogowym, za które odpowiedzialność ponosi pozwany, wyniósł 6 198,40 złotych brutto. Różnica pomiędzy rzeczywiście poniesioną szkodą, a kwotą wypłaconą dotychczas przez ubezpieczyciela wyniosła 511,68 złotych.

Podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie pozwany ubezpieczyciel nie kwestionował co do zasady swej odpowiedzialności za powstałą szkodę. Nie kwestionował również legitymacji czynnej powódki. Kwestionował jedynie wysokość szkody.

W ocenie Sądu, pełnomocnik strony powodowej słusznie podniósł, że pozwany nie wskazał szczegółowo: w jakim zakresie kwestionuje wartość zastosowanych do naprawy części i których części; w jakim zakresie kwestionuje zakres naprawy; które jego zdaniem uszkodzenia pojazdu nie mają związku ze szkodą; jakie czynności naprawcze nie zostały wykonane zasadnie; w oparciu o które zapisy OWU twierdzi, że stosowana przez powódkę stawka rbg jest zawyżona. Powyższe kwestie nie wynikają ze złożonego przez pozwanego sprzeciwu od wydanego w sprawie nakazu zapłaty.

Z treści sprzeciwu w żadnej mierze nie wynika, w oparciu o które przepisy OWU pozwany zakwestionował podany przez powódkę koszt naprawy. Wskazać należy, że zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 5 ust. 3 pkt 1 OWU, pod uwagę należy brać ceny oryginalnych części zamiennych określone w systemie eksperckim Audatex, Eurotax lub Dat, w kwocie nie wyższej niż koszt oryginalnych części zamiennych wynikający z wysokości cen zalecanych przez producenta lub importera pojazdów danej marki do stosowania przez autoryzowane stacje obsługi.

Nadto, z przepisów powyższych wynika, że stawkę roboczogodziny ustala się jako średnią wyliczoną ze stawek ASO w miejscu rejestracji pojazdu. Przedmiotowy pojazd zarejestrowano w P.. Pozwany nie wykazał w żaden sposób, aby stawka zastosowana przez powoda była wyższa niż średnie stawki ASO w miejscu rejestracji pojazdu.

Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (tj. Dz.U. z 2024 r., poz. 838) w art. 15 ust. 3 i 5 stanowi, że umowa ubezpieczenia, ogólne warunki ubezpieczenia oraz inne wzorce umowy mają być formułowane jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia sformułowane niejednoznacznie interpretuje się na korzyść ubezpieczającego, ubezpieczonego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że dopóki ubezpieczyciel, będący profesjonalnym podmiotem, nie określi sposobu wyliczania stawki roboczogodziny na tyle precyzyjnie, że możliwa będzie jednoznaczna jej weryfikacja w oparciu o obiektywne kryteria, postanowienia umów ubezpieczeniowych nie mogą być w tym zakresie interpretowane na niekorzyść ubezpieczonego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 28.02.1996 r., I ACr 37/96, OSA 1996/9/43; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 09.07.1997r., I ACa 181/97, Legalis). Konsekwencje postanowień OWU zawierających uregulowania niejasne, wieloznaczne, mylące i obiektywnie niezrozumiałe ponosi ubezpieczyciel jako twórca wzorca umowy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 27.11.2018 r., I ACa 366/18, Legalis).

Postanowienia umowy, określające przypadki wyłączenia odpowiedzialności ubezpieczyciela nie mogą być traktowane inaczej, niż zastrzeżenie (wyjątek) na korzyść ubezpieczyciela. Jeśli zatem pozwany ubezpieczyciel chce z tego zastrzeżenia skorzystać (osiągnąć dla siebie skutki prawne), to musi udowodnić fakty uzasadniające skorzystanie z zastrzeżenia określonej treści (por. uchwała Sądu Najwyższego z 25.08.1994 r., III CZP 107/94, Legalis; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 09.06.2015 r., VI ACa 1179/14, Lex).

Pozwany okoliczności ww. nie udowodnił i mimo wezwania ze strony Sądu, nie odniósł się do powyższych kwestii.

Mając na uwadze, iż przedmiotowa sprawa rozpoznawana jest w trybie uproszczonym, w którym zastosowanie znajduje przepis art. 505 ⁷ § 2 k.p.c., Sąd na podstawie wskazanego przepisu pominął wniosek dowodowy pełnomocnika powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny pojazdów, albowiem przewidywany koszt opinii przekroczyłby wartość przedmiotu sporu, nadto dowód ten wobec poczynionych ustaleń był nieprzydatny i zmierzałby tylko do przedłużenia niniejszego postępowania.

Wobec powyższego, mając na uwadze kwotę dotychczas wypłaconą przez pozwanego, Sąd na podstawie powołanych na wstępie rozważań przepisów zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 511,68 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 5 czerwca 2024 roku - to jest od dnia następnego po upływie terminu płatności faktury, który zakreślony został na dzień 4 czerwca 2024 roku (k. 7) - do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o § 2 pkt 2) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Na koszty procesu powódki składa się: kwota 270 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17,00 złotych tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa oraz kwota 100,00 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa.