Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Łukaszewicz

Protokolant: sekretarz sądowy Paula Milewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2023 roku

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko A. T.

o zapłatę

o r z e k a:

Zasądza od pozwanego A. T. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 36 654,50 zł (trzydzieści sześć tysięcy sześćset pięćdziesiąt cztery złote 50/100) z odsetkami:

• umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 33 577,15 zł od dnia 07.06.2022r. do dnia zapłaty,

• ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 5 925,35 zł (pięć tysięcy dziewięćset dwadzieścia pięć złotych 35/100) od dnia 14.10.2021r. do dnia zapłaty.

Przyznaje adwokatowi P. Z. wynagrodzenie w kwocie 1 771,20zł (jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden złotych 20/100), w tym kwotę 331,20 zł tytułem podatku VAT, za pełnienie funkcji kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego A. T., którą nakazuje wypłacić z zaliczki zapisanej pod poz. (...) sum depozytowych Sądu Rejonowego w Piszu.

Zasądza od pozwanego A. T. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 7 314,63 zł (siedem tysięcy trzysta czternaście złotych 63/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Nakazuje zwrócić powodowi (...) Bank Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 2 656,80 zł (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt sześć złotych 80/100) tytułem niewykorzystanej w sprawie zaliczki zapisanej pod poz. (...) sum depozytowych Sądu Rejonowego w Piszu.

UZASADNIENIE

(...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko A. T. o zapłatę kwoty 36 654,50 złotych wraz z odsetkami:

- od kwoty 33 577,15 złotych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 7 czerwca 2022 roku,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty odsetek umownych 1 219,66 złotych od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty odsetek karnych 4 705,69 złotych od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że zawarła z pozwanym umowę o kredyt gotówkowy konsumpcyjny nr 5073723 dnia 16 stycznia 2018 roku.

Pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w zwartej umowie.

W związku z powstaniem zaległości 14 grudnia 2020 roku oraz późniejszymi, powódka bezskutecznie wezwała pisemnie stronę pozwaną do dobrowolnej spłaty zaległości pismem z dnia 25 lutego 2021 roku informując jednocześnie o możliwości restrukturyzacji zadłużenia.

W związku z brakiem restrukturyzacji oraz zapłaty zaległych rat powódka wypowiedziała przedmiotową umowę pismem z dnia 7 maja 2021 roku. Z uwagi na bezskuteczny upływ okresu wypowiedzenia powódka postawiła całą należność w stan wymagalności 17 czerwca 2021 roku.

Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego powódka podjęła próbę polubownego pozasądowego rozwiązania sporu, wzywając do zapłaty stronę pozwaną pismem z dnia 14 lipca 2021 roku. Strona pozwana nie spłaciła wymagalnej wierzytelności do dnia sporządzenia pozwu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 czerwca 2022 roku wydanym w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Postanowieniem z dnia 8 marca 2023 roku Sąd ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego A. T. kuratora w osobie adwokata.

Kurator dla nieznanego z miejsca pobytu w osobie adwokata P. Z. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości oraz wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu do sprzeciwu zaprzeczył wszelkim twierdzeniom powoda. Kurator, w imieniu pozwanego, zakwestionował roszczenie zarówno co do zasady jak i wysokości. Z ostrożności procesowej podniósł również zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 stycznia 2018 roku pomiędzy (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a A. T. została zawarta umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), w ramach którego A. T. została przyznana kwota 41 660,88 złotych.

A. T. zobowiązał się do spłaty kredytu wraz z odsetkami w 84 miesięcznych ratach w kwocie po 665,85 złotych, przy czym pierwsza rata w kwocie 330,28 złotych, płatnych do 12-ego dnia każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego, począwszy od lutego 2018 roku.

(dowód: umowa kredytu 15-18v, karta informacyjna kredytobiorcy k. 19-19v)

A. T., począwszy od grudnia 2020 roku przestał dokonywać spłat kredytu w sposób przewidziany w umowie.

Pismem z dnia 25 lutego 2021 roku (...) Bank Spółka Akcyjna wezwała A. T. do zapłaty zaległej kwoty 1 426,80 złotych pod rygorem wypowiedzenia umowy.

W związku z nieuregulowaniem zaległości w spłacie kredytu (...) Bank Spółka Akcyjna oświadczeniem z dnia 7 maja 2021 roku wypowiedziała A. T. umowę kredytu nr (...) z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Pismo zostało doręczone 15 maja 2021 roku.

Pismem z dnia 14 lipca 2021 roku (...) Bank Spółka Akcyjna wezwała A. T. do zapłaty, w terminie 7 dni, całości należności, która na dzień sporządzenia wezwania do zapłaty obejmowała kwoty 33 577,15 złotych, 1 219,66 złotych tytułem odsetek umownych, 218,40 złotych tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej.

Wezwanie pozostało bezskuteczne.

(dowód: pismo z 25.02.2021r. k. 20-22, oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy k. 24, potwierdzenie odbioru k. 26-26v, pismo z 14.07.2021r. k. 27, wyciąg z ksiąg banku k. 31-38)

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotowe powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Podniesione przez stronę pozwaną zarzuty, w świetle przedłożonych przez powódkę dokumentów, uznać należy za chybione.

Przedłożony przez powódkę odpis umowy (k. 15-19v) dowodzi jednoznacznie, iż 16 stycznia 2018 roku pomiędzy stronami niniejszego procesu zawarta została umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...).

Natomiast z załączonego do akt sprawy wyciągu ksiąg banku (k. 31-38) wynika jednoznacznie, że pozwany, począwszy od grudnia 2020 roku, zaprzestał spłacać kredyt w sposób określony w umowie.

Zgodnie z treścią przedmiotowej umowy, pozwanemu przyznana została kwota kredytu w łącznej wysokości 41 660,88 złotych, w tym wypłacona kwota kredytu 30 000 złotych, prowizja bankowa w kwocie 6 661,58 złotych oraz składka ubezpieczenia 4 999,30 złotych.

Podniesiony zarzut przedawnienia okazał się chybiony. Zgodnie z treścią art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Nie ulega wątpliwości, że udzielanie pożyczek i kredytów mieści się w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez banki i inne podmioty, dlatego termin przedawnienia roszczeń wynikających z tego rodzaju umów wynosi 3 lata. Chyba, że wierzyciel uzyska prawomocne orzeczenie sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczenie sądu polubownego, stwierdzające jego roszczenie, wówczas termin przedawnienia wynosił będzie lat sześć (art. 125 § 1 k.c.).

W niniejszej sprawie roszczenie powódki stało się wymagalne w dniu 17 czerwca 2021 roku. Powódka wystąpiła z pozwem o zapłatę w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 14 października 2021 roku. Nie ma zatem wątpliwości, że roszczenie nie uległo przedawnieniu.

Zważywszy na powyższe nie budzi wątpliwości Sądu, iż powódka wykazała istnienie zobowiązania, jego wysokość oraz legitymację czynną i bierną stron niniejszego procesu. Wysokość zobowiązania pozwanego została należycie przez powódkę udokumentowana, natomiast strona przeciwna nie przedstawiła dowodów kwestionujących wyliczenia (...) Bank Spółki Akcyjnej, a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W konsekwencji Sąd na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c., umowy pożyczki z dnia 16 stycznia 2018 oraz art. 481 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 36 654,50 złotych wraz z:

- odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 33 577,15 złotych od dnia 7 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 5 925,35 złotych od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. 14 października 2021 roku do dnia zapłaty.

Na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. poz. 536) w zw. z § 2 pkt 5) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015., poz. 1800 ze zm.), Sąd przyznał kuratorowi adwokatowi P. Z., wynagrodzenie w kwocie 1 771,20 złotych, w tym kwotę 331,20 złotych tytułem podatku VAT, które nakazał w całości wypłacić z zaliczki wpłaconej przez powódkę.

Zgodnie z § 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej wysokość wynagrodzenia w sprawach wymagających przeprowadzenia rozprawy ustala się w kwocie wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej wskazanych stawek minimalnych, jeżeli uzasadnia to:

1) nakład pracy kuratora, w szczególności czas poświęcony na przygotowanie się do działania w postępowaniu, liczba stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjęte w sprawie;

2) wartość przedmiotu sporu;

3) stopień zawiłości sprawy.

W niniejszym postępowaniu wynagrodzenie to określono jako 40% stawki minimalnej wynagrodzenia adwokata. Przy wartości przedmiotu sporu 36 654,50 zł wynosi ono 3600 zł, toteż 40% tego wynagrodzenia to 1440 zł, które powiększono o należny podatek od towarów i usług. Przy ustaleniu wynagrodzenia Sąd wziął pod uwagę, iż niniejsza sprawa nie należała do spraw skomplikowanych, a w toku procesu odbyła się jedna rozprawa, na której kurator dla nieznanego z miejsca pobytu nie stawił się.

Mając na uwadze wynik procesu Sąd, w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.) oraz art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 7 314,63 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1833 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwotę 17 złotych tytułem zwrotu opłaty uiszczonej od udzielonego pełnomocnictwa, kwotę 3600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, kwotę 1771,20 złotych tytułem zwrotu zaliczki na wynagrodzenie kuratora oraz kwotę 93,43 tytułem zwrotu kosztów doręczenia korespondencji przez komornika.

Na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd zwrócił powódce (...) Bank Spółce Akcyjnej kwotę 2 656,80 złotych tytułem niewykorzystanej zaliczki zapisanej pod poz. (...) sum depozytowych Sądu Rejonowego w Piszu.