Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Anna Gajewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Judyta Masłowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2025 r. w P.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

o r z e k a

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 2 935,03 zł (dwa tysiące dziewięćset trzydzieści pięć złotych 03/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24.10.2023r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 2 239,00 zł (dwa tysiące dwieście trzydzieści dziewięć złotych 0/100), tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

III.  Nakazuje zwrócić powodowi (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w P. kwotę 408,00 zł (czterysta osiem złotych 0/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki zapisanej pod pozycją 570023961575.

Sygn. akt I C 219/24

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa wystąpił z powództwem przeciwko (...) Spółce Akcyjnej o zapłatę kwoty 2802,19 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 24 października 2023 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 18 września 2023 roku M. M. zawarła z pozwanym umowę autocasco. Umowa ta obejmowała ubezpieczenie pojazdu S. o nr rej. (...) w okresie wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego.

W dniu 18 września 2023 roku doszło do zdarzenia ubezpieczeniowego – uszkodzenia pojazdu. Ubezpieczony dokonał zgłoszenia pozwanemu powstania szkody w ubezpieczonym pojeździe. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany przyjął odpowiedzialność za zdarzenie ubezpieczeniowe i przyznał na rzecz ubezpieczonego świadczenie w wysokości 6036,66 złotych.

Powód na podstawie umowy cesji wierzytelności, nabył wierzytelności wobec pozwanego wynikające z uszkodzenia pojazdu.

Powód zlecił wykonanie fachowej ekspertyzy, z której wynika, iż wysokość odszkodowania ustalona zgodnie z warunkami zawartej umowy ubezpieczenia powinna wynosić 8838,85 złotych.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółka Akcyjna wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany przyznał, że był odpowiedzialny za naprawienie szkody w pojeździe marki S. należącym do M. M. wskutek wypadku z 18 września 2023 roku z tytułu ubezpieczenia auto-casco. Z tego tytułu pozwany zapłacił odszkodowanie w kwocie 6035,65 złotych na pokrycie uzasadnionych kosztów naprawy.

W ocenie pozwanego tak ustalone i wypłacone odszkodowanie wyczerpuje odpowiedzialność pozwanego z tytułu ochrony gwarantowanej umową ubezpieczenia. Przez wzgląd na powyższe dalej idące żądania powoda są nieuzasadnione.

Pozwany podkreślił, że poszkodowana nie udokumentowała kosztów naprawy rachunkami lub fakturą VAT. W związku z powyższym wysokość odszkodowania ustalona została zgodnie z zasadami przewidzianymi zawartą z poszkodowanym umową ubezpieczenia.

Pismem z 28 października 2024 roku (data wpływu do Sądu) powód rozszerzył powództwo o kwotę 132,84 złotych tytułem należności głównej wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 24 października 2023 roku (k. 139).

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności zaznaczenia wymaga, iż sprawa niniejsza podlegała rozpoznaniu na podstawie przepisów o postępowaniu uproszczonym (art. 505 ¹ -505 ¹⁴ k.p.c.). Zatem – zgodnie z treścią art. 505 ⁸ § 4 zd. 1 k.p.c. – uzasadnienie wyroku ograniczono do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Podstawę roszczenia strony powodowej stanowił przepis art. 805 § 1 i 2 pkt 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

W przypadku odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu tzw. umowy AC (autocasco), jak to miało miejsce w niniejszej sprawie w odniesieniu do szkody powstałej w pojeździe marki S., prawa i obowiązki stron rozwijane są przez poszczególnych ubezpieczycieli w samej umowie oraz zapisach ogólnych warunków umów. Unormowania tego rodzaju zawierają dokładne regulacje co do wypadków ubezpieczeniowych, w razie wystąpienia których aktualizuje się obowiązek odszkodowawczy ubezpieczyciela.

Spór sprowadzał się do ustalenia czy należne powodowi odszkodowanie wyliczone w oparciu o postanowienia § 17 ogólnych warunków ubezpieczenia ubezpieczeń komunikacyjnych, zostało prawidłowo wyliczone przez pozwanego. Pozwany w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podkreślał, że zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 2 umowy z uwagi na wiek auta (5 lat) ceny części na potrzeby ustalenia odszkodowania są pomniejszane o 45 %. Stąd też przede wszystkim miała wynikać wysokość odszkodowania przyznanego wcześniej poszkodowanej M. M..

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w tym zakresie, Sąd oparł się na dowodzie z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej, wyceny wartości pojazdu, kosztorysowania i oceny jakości napraw oraz szacowania szkód pojazdów z ubezpieczeń majątkowych M. Z.. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, ale wyłącznie ich ocena na podstawie fachowej wiedzy i specjalnych wiadomości. Uzasadnienie opinii zostało przez biegłego sformułowane w sposób przystępny i zrozumiały, biegły fachowo uzasadnił wnioski końcowe. Sąd ocenił poziom wiedzy biegłego, jego podstawy teoretyczne oraz sposób motywowania przyjętego w opinii stanowiska w sposób pozytywny. Sąd podkreśla jednakże, że opinia biegłego nie stanowiła jedynej podstawy orzeczenia. Dopiero całościowa i wszechstronna ocena materiału dowodowego doprowadziła Sąd do uznania, że na stronie pozwanej ciąży obowiązek zapłaty odszkodowania. W swojej opinii biegły sądowy określił wysokość kosztów naprawy według programu A. na kwotę 8 971,69 złotych brutto. Biegły ustalając wysokość kosztów naprawy uwzględnił postanowienia umowy ubezpieczenia, w szczególności § 17 ust. 1 pkt 2.

Odnosząc się do samej kwestii odszkodowania należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W myśl § 2 w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ubezpieczenie autocasco w tym kontekście kwalifikować należy jako ubezpieczenie majątkowe. Jego celem jest wyrównanie uszczerbku w majątku ubezpieczającego, spowodowanego wypadkami ubezpieczeniowymi przewidzianymi w umowie ubezpieczenia. Przy ubezpieczeniu majątkowym odszkodowanie co do zasady wyrównuje obniżenie wartości rzeczy, a więc stratę poniesioną przez poszkodowanego, i tylko w odniesieniu do przedmiotu ubezpieczenia. Sposób ustalania wartości ubezpieczonego mienia, szkody i wysokości odszkodowania z reguły ustalany jest w ogólnych warunkach ubezpieczenia. Zawierają one zasady szczegółowe, odmienne od ustanawianych w kodeksie cywilnym w zakresie odpowiedzialności nie tylko na podstawie umowy, lecz także z mocy przepisów o czynach niedozwolonych. Wysokości tych zobowiązań nie można z góry ustalić, dlatego też ubezpieczyciel może przejąć te zobowiązania w całości, lub też swoją odpowiedzialność ograniczyć do z góry określonej sumy, tzw. sumy gwarancyjnej, która stanowi górną granice odpowiedzialności.

W niniejszej sprawie pozwany wyliczył wartość należnego powodowi odszkodowania, sporządzając kalkulację szkody stosownie do postanowień § 17 ogólnych warunków ubezpieczenia. Jednakże obliczenia pozwanego znacznie różnią się od wyliczeń biegłego, przy czym wyliczenia pozwanego nie są poparte żadnymi dowodami.

Podzielić należy przy tym pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 września 2008 r. ( CSK 64/08, LEX nr 457853), iż „przy wykładni postanowień ubezpieczenia, w tym ogólnych warunków ubezpieczenia należy uwzględniać cel umowy i interesy ubezpieczającego, ubezpieczonego lub uprawnionego”. Celem zawarcia umowy przez ubezpieczonego było uzyskanie odszkodowania w wysokości brutto, przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych, uwzględniającym wysokość stawki za roboczogodzinę i kosztów materiałów lakierniczych, która jest obiektywnie do zweryfikowania, skoro zapłacił on składkę od tak ustalonej wartości i zawarł umowę ubezpieczenia.

W rezultacie Sąd uznał, iż strona pozwana dokonała obliczeń w sposób nieprawidłowy, podzielając tym samym wyliczenia przedstawione przez biegłego M. Z. i zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 2935,03 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 24 października 2023 roku do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałej części.

Zgodnie z art. 817 k.c. co do zasady ubezpieczyciel jest obowiązany spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Termin ten może ulec przedłużeniu w wyjątkowych okolicznościach, gdy wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe. W niniejszej sprawie, jak wynika z akt szkody załączonych na płycie CD, szkoda została zgłoszona 22 września 2023 roku. Tym samym stwierdzić należy, że w 24 października 2023 roku roszczenie strony powodowej było już wymagalne.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu był art. 98 § 1 k.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona powodowa w niniejszej sprawie poniosła koszty procesu w łącznej kwocie 2239 złotych, na które składały się: 200 złotych tytułem opłaty od pozwu, kwota w wysokości 900 zł tytułem kosztów ustanowienia w sprawie pełnomocnika, kwota w wysokości 1092 złotych tytułem zaliczki uiszczonej na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego oraz kwota 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika została ustalona na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Mając na uwadze wynik sprawy Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej całość kosztów sądowych poniesionych przez powoda.

Na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd zwrócił powodowi (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w P. kwotę 408 złotych tytułem niewykorzystanej zaliczki na opinię biegłego.