Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód B. (...) z siedzibą w G. wytoczył powództwo przeciwko E. P. o zapłatę kwoty 5.388,41 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.310,46 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 5 lipca 2007 roku pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu ratalnego numer (...). Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z opisanej wyżej umowy została sprzeda na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Bankiem S.A. w dniu 26 kwietnia 2011 roku. W związku z faktem, iż pozwana wzywana do zapłaty, nie uiściła na rzecz powoda żądanej kwoty, skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego okazało się konieczne i uzasadnione.

Sąd Rejonowy (...) w L. wydał w dniu 25 kwietnia 2013 roku nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko E. P. i nakazał jej zapłacić powodowi kwotę 5.388,41 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 10 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty od kwoty 5.310,46 zł oraz kwotę 1268 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Odpis nakazu zapłaty powrócił do Sądu z adnotacją „Adresat wyprowadził się”, wobec czego powód został wezwany do wskazania aktualnego miejsca zamieszkania pozwanej. Powód wskazał kolejny adres, jednak korespondencja przesłana pozwanej na ten adres powróciła do Sądu z adnotacją „nie zamieszkuje”. W związku z faktem, że miejsce pobytu pozwanej nie było znane Sąd uchylił z urzędu nakaz zapłaty i sprawę przekazał Sądowi właściwości ogólnej.

W odpowiedzi na pozew pozwana E. P. przyznała, iż w dniu 5 lipca 2007 roku podpisała umowę kredytu nr (...). Z uwagi na trudną sytuację finansową nie spłacała w terminie swojego zadłużenia. Natomiast po podjęciu pracy w dniu 5 lutego 2014 roku, w dwóch ratach uregulowała swoje zobowiązanie wobec powoda. Łączna kwota, którą wpłaciła przelewem na numer rachunku powoda wynosi 4790 zł.

Z uwagi na częściową spłatę roszczenia po dniu wniesienia pozwu powód zmodyfikował pierwotne żądanie pozwu w ten sposób, iż cofnął pozew w zakresie kwoty 4.790 zł i wniósł o zasądzenie od pozwanej kwoty 598,41 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.310,46 zł od dnia 10.04.2013 r. do dnia 07.05.2014 r., od kwoty 2.310,46 zł od dnia 08.05.2014 r. do dnia 23.05.2014 r. od kwoty 520,46 zł od dnia 24.05.2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 5 lipca 2007 roku E. P. zawarła z (...) Bankiem S.A. z siedzibą w W. umowę kredytową nr (...) na zakup notebooka (...). E. P. zobowiązała się do spłaty kredytu wraz z odsetkami co miesiąc w 18 ratach.

(dowód: umowa nr (...) zawarta między (...) Bankiem S.A. a E. P. z dnia 05.07.2007r. k. 24-25)

(...) Bank S.A. z siedzibą w W. w dniu 16 czerwca 2008 roku wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...) przeciwko E. P.. Następnie w dniu 4 sierpnia 2008 roku (...) Bank S.A. wystąpił do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w P. W. M. z wnioskiem o wszczęcie egzekucji z wynagrodzenia lub świadczenia emerytalno – rentowego E. P., rachunku bankowego wierzytelności dłużnika oraz innych praw majątkowych ujawnionych w trakcie egzekucji, poprzez zajęcie i wyegzekwowanie kwoty 3.366,75 zł tytułem należności głównej oraz 50 zł tytułem kosztów postępowania o nadanie klauzuli wykonalności. Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 15 maja 2012 roku wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

(dowód: Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...)k. 29, wniosek o wszczęcie egzekucji k. 28, postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w P. z dnia 15.05.2012 r. k. 32)

W dniu 26 kwietnia 2011 roku (...) Bank S.A. zawarł z B. (...) umowę sprzedaży wierzytelności, zgodnie z którą (...) Bank sprzedał na rzecz Funduszu z zastrzeżeniem postanowień punktu 2.3 i 2.4 Umowy, Pakiet Wierzytelności A i Pakiet Wierzytelności B.

( dowód: wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika k. 26, 27)

B. (...) z siedzibą w G. pismem z dnia 16 września 2011 roku zawiadomił E. P., że zgodnie z umową sprzedaży zawartą w dniu 26 kwietnia 2011 roku (...) Bank S.A. dokonał przelewu na B. (...)z siedzibą w G. wszystkich istniejących wierzytelności wobec (...) Bank S.A. wynikających z umowy kredytu ratalnego z dnia 5 lipca 2007 roku nr (...). Jednocześnie B. (...) z siedzibą w G. wezwał E. P. do spłaty zadłużenia powstałego z tytułu nieterminowej spłaty umowy kredytu ratalnego, które na dzień 16 września 2011 roku wynosiło
4.757,50 zł.

(dowód: zawiadomienie o przelewie k. 31, wezwanie do zapłaty k. 30)

Na dzień 9 kwietnia 2013 roku kwota zadłużenia E. P. wobec B. (...) z siedzibą w G. wynosiła 5.388,41 zł.

(dowód: rozliczenie wierzytelności k. 33)

E. P. 7 i 22 maja 2014 roku E. P. wpłaciła na rachunek B. (...) z siedzibą w G. kwotę odpowiednio 3.000 zł i 1.790 zł tytułem spłaty zadłużenia kredytu ratalnego nr (...).

(dowód: dowody wpłat z 7 i 22 maja 2014 roku na kwotę 3.000 zł i 1.790 zł k. 48)

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie bezsporne było, że pozwaną i poprzednika prawnego strony powodowej (...) Bank S.A. łączyła umowa kredytu z dnia 5 lipca 2007 r. na zakup notebooka oraz, że doszło do cesji wierzytelności z tej umowy na rzecz powoda. Powód nie kwestionował także okoliczności podnoszonych przez pozwaną, iż wpłaciła ona na jego rzecz kwotę 4.790 zł. W związku z tym powód zmodyfikował pierwotne żądanie pozwu i wniósł o zasądzenie kwoty 598,41 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot – przy uwzględnieniu dokonanej wpłaty.

Niewątpliwie pozwana uiściła na rzecz powoda kwotę nie odpowiadającą wysokości dochodzonego roszczenia, a zbliżoną do kwoty widniejącej na wezwaniu do zapłaty. Natomiast powód już w wezwaniu informował dłużniczkę, iż od wskazanej tam należności będą naliczane odsetki ustawowe.

Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kc wierzycielowi przysługuje prawo żądania odsetek za czas opóźnienia się dłużnika w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Uprawnienie to determinowane jest istnieniem stosunku obligacyjnego, z którego wynika obowiązek świadczenia dłużnika, określonego zobowiązania pieniężnego. Wedle art. 451 § 1 kc dłużnik w pierwszej kolejności (przed wierzycielem) ma uprawnienie do wskazania, który ze swych długów chce zaspokoić. Wyborowi dłużnika wierzyciel nie może się sprzeciwić, chyba że zachodzi sytuacja wskazana w art. 451 § 1 zdanie 2 kc. Pomimo dania dłużnikowi uprawnień w zakresie sposobu zarachowania długu właśnie w zdaniu 2 § 1 wymienionego przepisu zawarte zostało ograniczenie dla dłużnika, a jednocześnie uprawnienie dla wierzyciela, który może "to, co przypada na poczet długu" zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne oraz na zalegające świadczenie główne. Wierzyciel może więc w pewnych granicach zakwestionować dyspozycje dłużnika co do sposobu zarachowania zapłaty. W przedmiotowej sprawie dłużniczka nie wskazała na co ma być w pierwszej kolejności zarachowana dokonana wpłata. Wierzyciel zaś zaliczył, do czego miał prawo, wpłaconą kwotę na rzecz ogólnie dochodzonej należności, wobec czego do spłaty pozostała 598,41 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.310,46 zł od dnia 10.04.2013 r. do dnia 07.05.2014 r. (data wpłaty przez pozwaną kwoty 3000 zł), od kwoty 2.310,46 zł od dnia 08.05.2014 r. do dnia 23.05.2014 r. (data zarachowania uiszczonej przez pozwaną kwoty 1790 zł) od kwoty 520,46 zł od dnia 24.05.2014 r. do dnia zapłaty.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie postanowień umowy zawartej przez pozwaną (...) Bank S.A. z siedzibą w W., i późniejszej umowy przelewu wierzytelności, na podstawie art. 509 § 1 i 2 kc w zw. z art. 481 § 1 i 2 kc oraz art. 482 § 1 kc, zasądził od pozwanej na rzecz powoda ww. kwotę wraz z należnymi odsetkami.

W pozostałej części powód cofnął pozew i dlatego Sąd, na podstawie art. 355 § 1 kpc umorzył postępowanie (punkt II wyroku).

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 kpc zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zapłata przez pozwaną w toku postępowania objętych powództwem należności skutkuje bowiem uznaniem jej za przegrywającą proces. Powód poniósł koszty wynagrodzenia pełnomocnika (1.200,00 zł) zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. 2013 r., poz. 490), opłatę od pozwu w wysokości 68,00 zł, opłatę od pełnomocnictwa 17 zł. Skoro zatem powód wygrał niniejszy proces w całości, to należy się mu pełny zwrot kosztów, o czym orzeczono w pkt. III wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis doręczyć:

- pełnomocnikowi powoda,

- pozwanej,

3.  za 14 dni lub z apelacją.

Pisz, 25.08.2014 r.