Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód J. K. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od niego wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 18 lutego 2014 roku w sprawie VI RC 1590/12 na rzecz małoletniej córki S. K. z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty po 200 zł miesięcznie. Jak podał w uzasadnieniu pozwu, w związku z utratą pracy stracił źródło dochodów i nie jest w stanie łożyć na utrzymanie małoletniej alimentów w dotychczasowej wysokości.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej M. K. na rozprawie uznała powództwo o obniżenie alimentów do kwoty 400 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego Olsztynie z dnia 18 lutego 2014 roku w sprawie VI RC 1590/13 o rozwód J. K. zobowiązany został do łożenia na utrzymanie małoletniej córki S. K. przez uiszczanie na jej rzecz tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej M. K..

(wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 18 lutego 2014 roku w sprawie VI RC 1590/13 k. 45 akt VI RC 1590/13)

W czasie orzekania o alimentach J. K. będący z wykształcenia rybakiem pracował w Zakładzie (...) w J. na podstawie umowy o pracę uzyskując dochody w wysokości 1100 – 2000 zł miesięcznie. Mieszkał z matką w należącym do niej domu.

W czasie orzekania o alimentach M. K. pozostawała zarejestrowana jako bezrobotna, pracowała dorywczo roznosząc ulotki, z czego uzyskiwała dochód w kwocie 130 zł tygodniowo. Okresowo uzyskiwała świadczenia z pomocy społecznej w postaci zasiłków celowych w kwotach 700 – 1000 zł miesięcznie.

W czasie orzekania o alimentach małoletnia S. K. miała 6 lat, uczęszczała do przedszkola. Opłata za przedszkole wynosiła 260 zł miesięcznie. Małoletnia była dzieckiem zdrowym.

Aktualnie J. K. nie pracuje. Umowa o pracę w charakterze rybaka w Zakładzie (...) w J. została rozwiązana z dniem 1 listopada 2016r za porozumieniem stron z uwagi na nadużywanie przez powoda alkoholu i jego stawiennictwo w miejscu pracy pod wpływem alkoholu. Obecnie J. K. pozostaje na utrzymaniu matki, w której domu nadal zamieszkuje. Matka powoda utrzymuje się z emerytury w wysokości około 2000 zł. Przysługuje mu prawo do zasiłku dla bezrobotnych, który będzie mu wypłacany od dnia 1 marca 2017r. Nie ponosi kosztów utrzymania mieszkania ani zakupu żywności, które to koszty ponosi w całości jego matka.

M. K. do końca stycznia 2017 roku pracowała w S. S. z wynagrodzeniem w wysokości 1380 zł miesięcznie. Z uwagi na okres zimowy i brak zleceń została zwolniona z pracy, ponownie zatrudnienie w tej samej firmie podejmie we wrześniu 2017 roku. W chwili obecnej jej jedynym źródłem dochodu jest świadczenie z opieki społecznej w wysokości 200 zł miesięcznie. Przysługuje jej prawo do zasiłku dla bezrobotnych, który będzie wypłacany od dnia 1 marca 2017r. w wysokości 650 zł miesięcznie, a następnie w kwocie po 522 zł miesięcznie.

Aktualnie małoletnia S. K. ma 8 lat, uczęszcza do szkoły podstawowej. W związku z tym jej matka ponosi koszty związane z zakupem przyborów szkolnych, opłaceniem obiadów w szkole w kwocie około 40 zł miesięcznie oraz koniecznością przygotowania uroczystości związanej z I Komunią Świętą, do której małoletnia przystąpi w bieżącym roku szkolnym. Małoletnia pozostaje pod opieką ortopedy i wymaga zakupu obuwia ortopedycznego za kwotę około 200 zł.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych i niespornych oświadczeń powoda i przedstawicielki ustawowej małoletniej pozwanej oraz dokumentów w postaci: zaświadczenia z Urzędu Pracy w S. k. 3 i akt sprawy VI RC 1590/13 Sądu Okręgowego w Olsztynie k. 37 i 42.

Na rozprawie w dniu 21 lutego 2017 roku powód i przedstawicielka ustawowa pozwanej zdecydowali się zawrzeć ugodę, w której powód zobowiązał się płacić tytułem obniżonych alimentów na rzecz małoletniej S. K. kwotę po 400 zł w miejsce kwoty po 500 zł, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej pozwanej M. K., płatne od dnia 1 marca 2017r. Strona pozwana wyraziła zgodę na taką propozycję powoda.

Sąd w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy, po wstępnym wyjaśnieniu stanowisk stron uznając zaproponowaną ugodę za dopuszczalną, zarządził wciągnięcie osnowy ugody do protokołu rozprawy, którą to ugodę strony, po jej odczytaniu podpisały (art. 223 § 1 k.p.c.).

Wobec zawarcia ugody co do roszczeń o alimenty i zgodnego wniosku stron o umorzenie postępowania, Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w sprawie.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz kierując się dyrektywami art. 133 § 1 k.r.o., 135 § 1 i 2 k.r.o. i 138 k.r.o., Sąd uznał zawartą ugodę za dopuszczalną.

Sytuacja materialna powoda uległa pogorszeniu w związku z utratą przez niego zatrudnienia i faktem, że w miejsce wynagrodzenia za pracę w kwocie około 1200 zł miesięcznie będzie on utrzymywał się z zasiłku dla bezrobotnych. Niemniej jednak nie sposób tracić z pola widzenia faktu, iż powód sam przyczynił się do utraty źródła dochodu, jak przyznał bowiem na rozprawie, umowa o pracę z nim została rozwiązana w związku z nadużywaniem przez niego alkoholu i stawiennictwem w miejscu pracy pod wpływem alkoholu. Negatywnych konsekwencji przeznaczania przez powoda pieniędzy na alkohol i jego stawiennictwa w miejscu pracy pod wpływem alkoholu, a zatem zawinionej przez niego utraty źródła dochodów nie powinna ponosić małoletnia córka powoda uprawniona do świadczeń alimentacyjnych od niego.

W tym stanie rzeczy, stanowisko przedstawicielki ustawowej małoletniej pozwanej uznającej powództwo o obniżenie alimentów do kwoty po 400 zł miesięcznie na dotychczasowych zasadach płatności, a zatem o 100 zł mniejszej niż dotychczas i proponującej zawarcie ugody opiewającej na taka kwotę, płatną od dnia 1 marca 2017 roku mogło zostać przez sąd zaaprobowane przy uwzględnieniu faktu, iż jej sytuacja materialna uległa zmianie o tyle, że po okresie zatrudnienia obecnie również uzyskuje ona od 1 marca 2017 roku dochód w postaci zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 522 – 650 zł miesięcznie, podczas, gdy w okresie orzekania o alimentach utrzymywała się jedynie z prac dorywczych uzyskując niższy dochód niż obecnie.

Ustalona w ugodzie kwota alimentów pozostaje adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej S. K.. Wprawdzie pozwana nie uczęszcza obecnie do przedszkola, w związku z czym nie ma obecnie konieczności ponoszenia opłat za przedszkole, niemniej jednak kontynuując naukę w szkole konieczny jest zakup na jej rzecz przyborów szkolnych, czy opłacenie obiadów stołówce szkolnej. Nadto aktualnie małoletnia wymaga nakładów finansowych w związku z koniecznością zakupu obuwia ortopedycznego, nie sposób zatem uznać, by od czasu orzekania o alimentach jej potrzeby uległy zmniejszeniu.

Na marginesie zaznaczyć należy, że od dnia 1 marca 2017 roku tak powód, jak i małoletnia pozwana i jej matka będą utrzymywać się z podobnych kwot pieniężnych uzyskiwanych tytułem zasiłku dla bezrobotnych, o ile jednak powód z powyższej kwoty utrzymywać się będzie sam, o tyle podobną kwotę M. K. musi przeznaczyć tak na swoje, jak i córki utrzymanie. Pomoc powoda w tym zakresie w postaci świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniej w wysokości 400 zł miesięcznie jest zatem w ocenie sądu niezbędna, tym bardziej w kontekście zawinionej utraty przez powoda źródła zarobkowania.

W ocenie Sądu zawarta przez strony ugoda jest zgodna z prawem i zasadami współżycia społecznego oraz nie zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c. w związku z art. art. 223 § 2 k.p.c. ), a nadto uwzględnia interesy obu stron. W związku zatem z zawarciem powyższej ugody postępowanie w sprawie należało umorzyć.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  za 7 dni.

S., 1 marca 2017r