Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 czerwca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant st. sek. sąd. Monika Mierzejek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2023 r. w Szczytnie

sprawy z powództwa K. S. i małoletniego J. S. (1) reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową K. S.

przeciwko P. D.

o alimenty

I.  zasądza alimenty od pozwanego P. D. na rzecz małoletniego powoda J. S. (1) w kwocie po 1000 /jeden tysiąc/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda K. S., poczynając od dnia 1 grudnia 2022 roku,

II.  zasądza od pozwanego P. D. na rzecz powódki K. S. kwotę 2323,23 /dwa tysiące trzysta dwadzieścia trzy zł i dwadzieścia trzy gr/ złote tytułem zwrotu połowy kosztów wydatków związanych z ciążą i porodem,

III.  w części ograniczającej żądanie postępowanie umarza,

IV.  w pozostałej części powództwo oddala,

V.  zasądza od pozwanego P. D. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Szczytnie kwotę 750 /siedemset pięćdziesiąt/ złotych tytułem kosztów sądowych za I instancję,

VI.  zasądza od pozwanego P. D. na rzecz K. S. kwotę 1800 /jeden tysiąc osiemset/ złotych tytułem zwrotu części kosztów procesu,

VII.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

K. S. działająca w imieniu własnym i jako przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda J. S. (1) wniosła o zasądzenie alimentów na rzecz powoda po 2000 zł. miesięcznie oraz pokrycia kosztów związanych z ciążą i porodem w wysokości 3128 zł. od pozwanego P. D.. W piśmie procesowym z 12 kwietnia 2023 r. /k. 275-279/ zmodyfikowała powództwo wnosząc o zasądzenie alimentów po 1400 zł. miesięcznie oraz zasądzenie kosztów związanych z ciążą i porodem w kwocie 4646,45 zł. oraz kosztów procesu wg złożonego spisu kosztów.

Pozwany P. D. uznał powództwo o alimenty na rzecz małoletniego powoda do kwoty po 600 zł. miesięcznie, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa o alimenty oraz o oddalenie w całości powództwa o zasadzenie tzw. wyprawki i oddalenie wniosku o zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód J. S. (1) urodził się (...) Pochodzi z nieformalnego związku K. S. i P. D.. Rodzice powoda utrzymywali kontakty do 3 miesiąca ciąży.

W czasie ciąży K. S. była zatrudniona w I. w W., od 4 miesiąca ciąży przebywała na zwolnieniu chorobowym. Będąc w 5 miesiącu ciąży podjęła decyzję o zakupie mieszkania, na ten cel zaciągnęła kredyt w kwocie 200 tyś zł., obecnie rata wynosi ok. 1800 zł. miesięcznie. Ponadto na wkład własny i opłaty notarialne zaciągnęła prywatną pożyczkę w kwocie 27 tyś zł., którą spłaca w ratach po 500 zł. miesięcznie. Pozwany nie uczestniczył w żadnych wydatkach związanych z ciążą i porodem, nie utrzymywał żadnych kontaktów z powódką i małoletnim synem. Uznał dziecko dopiero 1 grudnia 2021 r. Wówczas też nawiązał kontakty z powódką i małoletnim, zaczął przekazywać pieniądze, były to kwoty wraz z zakupami od 700 do 1000 zł. miesięcznie.

W tym czasie strony nawiązały także pożycie intymne, w wyniku którego powódka zaszła ponownie w ciążę i 7 marca 2023 r. urodziła córkę. Powódka twierdzi, że ojcem tego dziecka jest także pozwany, jednak dotychczas nie została uregulowana sytuacja prawna tego dziecka. Pozwany nie zaprzecza, że małoletnia J. S. (2) może być jego córką, chce wykonać badania DNA, obecnie nic na to dziecko nie przekazuje.

Powódka jest ponownie na urlopie w macierzyńskim, otrzymuje zasiłek w wysokości 4500 zł. miesięcznie. Mieszka sama z dziećmi.

Małoletni J. S. (1) jesienią ubiegłego roku został zapisany do prywatnego żłobka (...), uczestniczył w zajęciach adaptacyjnych, następnie nie chodził do przedszkola, albowiem powódka obawiała się, że może zachorować i zarazić dziecko, które miało się urodzić. Był w przedszkolu w kwietniu i maja 2023 r., opłata za przedszkole wynosi 1400 zł. miesięcznie, ponadto rotacyjnie rodzice gotują dzieciom posiłki, za które sami muszą ponosić opłaty. W opiece nad małoletnim sporadycznie pomaga powódce matka.

Małoletni J. S. (1) wkrótce ukończy 3 lata, jest dzieckiem zdrowym. Małoletni od września ma kontynuować edukację w prywatnym przedszkolu, za które opłata będzie wynosiła 800-900 zł. miesięcznie. Matka małoletniego do września br. będzie pobierała kwotę po 500 zł. miesięcznie z Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego.

Pozwany jesienią 2022 r. całkowicie zerwał kontakty z małoletnim i jego matką. Od tego czasu pozwany na utrzymanie powoda, do czasu rozpoznania wniosku o zabezpieczenie, przekazywał kwotę 600 zł. miesięcznie.

Pozwany P. D. od kilku lat pozostaje w nieformalnym związku, z którego ma 3-letniego syna. Pozwany mieszka z partnerką która nie pracuje, ma zawieszoną działalność gospodarczą, zamierza podjąć pracę, gdy syna od września pójdzie do przedszkola. Ma dochód z wynajmu mieszkania – 650 zł miesięcznie, przy czym 600 zł. przeznacza na opłacenie KRUS-u.

Pozwany pracuje w I. w W., zarabia netto średnio około 9 tyś zł. miesięcznie /przy uwzględnieniu, że w połowie roku wchodzi w trzeci próg podatkowy/. Na dojazdy do pracy wydaje 500-600 zł. miesięcznie.

Pozwany kilka lat temu rozpoczął budowę domu, na ten cel zaciągnął kredyt w wysokości 400 tys. zł., raty wynoszą 3200 zł. miesięcznie, obecnie korzysta z wakacji kredytowych, ponadto spłaca zaległość podatkową do Urzędu Skarbowego po 330 zł. miesięcznie oraz raty za wyposażenie domu.

Pozwany kilka miesięcy temu sprzedał za kwotę 3 tyś zł. działkę ogródkową, ma także wystawioną do sprzedaży inną działkę za kwotę 19 tyś zł. Jest także właścicielem mieszkania po rodzicach, w którym mieszka jego matka.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień stron k. 304-306, 337-338, zeznań świadka E. C. k. 336v, odpisu aktu urodzenia k. 11, faktur i wyciągów z rachunków k. 15-29, 41-113, 126-259, 280-303, 327-330, umowy z przedszkolem k. 30-40, zaświadczenia o zarobkach k. 318, 323, umowy najmu lokalu k. 321.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie jest częściowo uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony i zażądanych przez sąd, które zostały sporządzone w przepisanej formie i przez kompetentne organy, tym samym korzystają z domniemania prawdziwości oraz na dowodach z wyjaśnień stron i zeznań świadka, które w zasadniczych kwestiach były bezsporne /kwestią sporną był tylko okres uczęszczania przez powoda do żłobka (...)/, zeznania świadka potwierdzały dokumenty i wyjaśnienia stron, także sąd dał im wiarę.

W sferze sporu pozostaje kwestia oceny usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego oraz przyznania w całości zwrotu kosztów wyprawki.

Małoletni J. S. (1) ma niespełna 3 latka, jest dzieckiem zdrowym. Od kwietnia br. /tylko za kwiecień i maj 2023 r. matka małoletniego przedstawiła dowody opłaty za przedszkole/ uczęszcza do żłobka. Opłata za tę placówkę jest wysoka, wynosi 1400 zł. miesięcznie. Pozwany na powyższe początkowo wyraził zgodę, wprawdzie nie określił czasu, jednak biorąc pod uwagę całokształt sytuacji stron chodziło o okres, gdy powódka była w ciąży z drugim dzieckiem w celu odciążenia jej w opiece nad synem, tym bardziej, że w momencie, gdy zorientowała się, że jest w ciąży, była już zakończona rekrutacja do publicznego żłobka.

Obecnie nie ma przeszkód, aby małoletni od września rozpoczął edukację przedszkolną w przedszkolu publicznym, w którym opłaty maksymalnie wynoszą do 600 zł. miesięcznie. Pozwany deklaruje, że jego drugi syn będzie właśnie do takiego przedszkola uczęszczał.

Nie bez znaczenia jest okoliczność, że powódka pobiera na utrzymanie dziecka dodatkową kwotę z Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego, który częściowo rekompensuje jej wydatki także na żłobek, zaś do kwietnia br. żadnych wydatków na żłobek nie ponosiła.

Żądanie alimentów ponad 1000 zł jest wygórowane. Sąd ustalając wysokość alimentów na rzecz małoletniego powoda miał na względzie także dochody powódki, które są wprawdzie o połowę mniejsze niż pozwanego, nie mniej jednak pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko, a w niedalekiej przyszłości będzie ponosił także koszty utrzymania kolejnego dziecka. Wprawdzie sytuacja prawna tego dziecka w momencie ogłaszania wyroku nie była uregulowana, nie mniej w kontekście całej sytuacji stron istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że młodsze dziecko powódki jest także dzieckiem pozwanego, na które powódka będzie domagała się zasądzenia alimentów.

Kwota zaproponowana przez pozwanego jest nieadekwatna do potrzeb powoda i możliwości zarobkowych pozwanego. Wprawdzie pozwany spłaca wysoki kredyt za dom oraz pożyczki zaciągnięte za nim został ustalony jego obowiązek alimentacyjny, nie mniej jednak mieszka z partnerką, która może podjąć pracę /nie ma żadnych obiektywnych przeszkód ku temu, opiekę nad synem można powierzyć przedszkolu lub opiekunce/, a tym samym przyczyniać się do wspólnego gospodarstwa domowego, partnerka pozwanego ma także dochody z wynajmu mieszkania. Istotne jest także, że do czasu zerwania przez strony relacji pozwany przekazywał na utrzymanie dziecka do 700 -1000 zł. miesięcznie.

Sąd nie znalazł podstaw, aby zasądzić na rzecz powódki całej kwoty wyprawki. Decyzja /czy też jej brak/ była wspólną decyzją stron, tym samym koszty tzw. wyprawki, strony powinny ponieść po połowie. Okoliczność, że powódka w czasie, gdy była w ciąży i gdy gromadziła rzeczy potrzebne w związku z urodzeniem dziecka kupowała mieszkanie i sama musiała je urządzać i wyposażać, nie mogą obciążać pozwanego /strony nie były parą, decyzję o zakupie mieszkania w tym czasie powódka podejmowała sama/. Powódka w tym czasie była na zasiłku chorobowym, tym samym miała stałe dochody.

Pozwany nie kwestionował wydatków, które powódka poniosła w związku z ciążą i porodem, poza tym powódka je szczegółowo udokumentowała, dlatego Sąd zasądził połowę dochodzonej przez stronę powodową kwoty.

Z tych względów na podstawie art. 133§1 Krio, art. 135 Krio i art. 141§1 Krio Sąd orzekł jak w punktach I, II i IV wyroku, o umorzeniu w części ograniczającej żądanie na podstawie art. 355 Kpc /pkt III wyroku/ oraz o kosztach procesu na podstawie art. 100 Kpc zasądzają ich połowę, albowiem tylko częściowo Sąd uwzględnił żądanie strony powodowej.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 13 pkt 6 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, o rygorze natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333§1 pkt 1 Kpc.