Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2024 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant po. sek. sąd. Monika Mierzejek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2024 r. w Szczytnie

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko G. P.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego G. P.

przeciwko K. P.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  oba powództwa oddala,

II.  koszty procesu wzajemnie znosi

UZASADNIENIE

Powódka K. P. wniosła o podwyższenie alimentów na swoją rzecz z kwoty po 600 zł. miesięcznie do kwoty po 1500 zł. miesięcznie.

Pozwany G. P. złożył powództwo wzajemne wnosząc o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec K. P..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz powódki – pozwanej wzajemnej K. P. zostały ostatnio podwyższone w wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 3 marca 2015 r. w sprawie VI RC 1829/14 na kwotę po 600 zł. miesięcznie.

K. P. 21 sierpnia br. skończy 19 lat. Dotychczas ukończyła szkołę podstawową. Następnie uczęszczała do technikum organizacji turystyki, nie ukończyła pierwszej klasy i zmieniła kierunek nauczania, w drugiej klasie zrezygnowała z nauki w technikum.

We wrześniu 2023 r, podjęła naukę w liceum ogólnokształcącym w systemie zaocznym. Zdała egzaminy w I semestrze i obecnie jest słuchaczką semestru drugiego. Nauka w tej szkole odbywa się co drugi weekend w soboty i niedziele od 8 do 14.30. Szkoła jest 4 -letnia, opłata za miesiąc wynosi 240 zł., ponadto powódka musi ponosić koszty dojazdu do S..

Powódka – pozwana wzajemna mieszka z matką i 11-letnią siostrą w B. w niedawno kupionym przez jej matkę mieszkaniu. Powódka nigdzie nie pracuje. Jest zarejestrowana w PUP w S., nie szuka pracy na własną rękę. W ubiegłe wakacje była przez 2 tygodnie na zbiorach owoców we Francji.

Matka powódki obecnie nie pracuje, czeka na operację kolana, po której będzie odbywała rehabilitację. Utrzymuje się z oszczędności uzyskanych po podziale majątku.

Powódka w okresie nauki w szkole średniej była w rodzinie zastępczej u rodziców matki. W tym okresie przechodziła stany depresyjno-lękowe, była pod opieką lekarza psychiatry, okresowo przyjmowała leki. Stan zdrowia spowodował, że nie mogła odnaleźć się w szkole średniej, dlatego dwukrotnie zmieniła kierunek nauki.

Obecnie jej stan zdrowia psychicznego jest dobry, nie przyjmuje leków. Po uzyskaniu pełnoletności opuściła rodzinę zastępczą i zamieszkała z matką. Otrzymuje z PCPR w S. 600 zł. miesięcznie z tytułu kontynuacji nauki po pobycie w rodzinie zastępczej.

Powódka ma skoliozę i problemy z kolanami, nie leczy się, nie korzysta z rehabilitacji, te dolegliwości uniemożliwiły jej pracę we Francji. Wymaga leczenia stomatologicznego i ginekologicznego, a także czeka ją powtórzenie zabiegu w związku z urazem kości ogonowej.

Powódka do grudnia 2023 r. utrzymywała kontakty z ojcem.

Pozwany – powód wzajemny G. P. od 18 lat mieszka i pracuje w Niemczech. Do marca br. pracował w polskiej firmie wykonującej prace ogrodowo-leśnie w Niemczech, zarabiał 2300 Euro miesięcznie.

Pozwany mieszka sam w kawalerce, za którą łączne opłaty wynoszą ok. 500 Euro miesięcznie, obecnie pracuje „na czarno” w tej samej branży, zarabia 1200 Euro miesięcznie. Przyjeżdża do Polski 4-5 razy w roku, wówczas przebywa w swoim domu rodzinnym w P. u matki i siostry.

Pozwany ma problemy laryngologiczne, nie ma wykupionego ubezpieczenia zdrowotnego, od czasu do czasu korzysta z wizyt lekarskich prywatnie, wówczas koszt wizyty wynosi 100 Euro plus koszt leków.

Po podziale majątku G. P. otrzymał kwotę ok. 100 tyś zł., które wpłacił na lokatę, zamierza w przyszłości wrócić do Polski i kupić sobie mieszkanie.

Pozwany na 11-letnią córkę – siostrę powódki, płaci alimenty po 600 zł. miesięcznie, ponadto podczas pobytów w Polsce stara się przeznaczać dodatkowe kwoty na młodszą córkę. Około rok temu przekazał na powódkę 3 tyś. zł. z przeznaczeniem na prawo jazdy, jednak córka nie zrobiła kursu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień stron k. 42v-44, orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania k. 8-10, wyniku badania k. 11, zaświadczenia z LO dla Dorosłych w S. k. 12, historii choroby k. 13-14, świadectwa pracy k. 28, odpisu wyroku rozwodowego k. 29, decyzji w sprawie podatku k. 41, akt SO w Olsztynie VI RC 1829/14 oraz akt tut. Sądu Opm 16/22.

Sąd zważył co następuje:

Oba roszczenia nie są uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, dokumentach znajdujących się w dołączonych aktach oraz wyjaśnieniach stron. Dokumenty zostały sporządzone w przepisanej formie i przez kompetentne organy, tym samym korzystają z domniemania prawdziwości, Sąd dał im wiarę. W zasadniczych kwestiach wyjaśnienia stron są bezsporne, w sferze sporu pozostaje ocena, czy powódka – pozwana wzajemna jest obecnie osobą zdolną do samodzielnego utrzymania, a jeśli nie, to czy jej potrzeby uległy zwiększeniu i na ile możliwości zarobkowe pozwanego – powoda wzajemnego pozwalają na podwyższenie alimentów.

Zdaniem Sądu obecnie K. P. jest zdolna do samodzielnego utrzymania tylko częściowo. Powódka kontynuuje naukę. Wprawdzie dwukrotnie zmieniała kierunek kształcenia, jednak było to spowodowane jej problemami w sferze zdrowia psychicznego, stanami depresyjnymi i lękowymi, które to okoliczności zostały udowodnione przedstawionymi dokumentami w postaci orzeczenia o kształceniu indywidualnym, historią choroby a także potwierdzone dokumentami znajdującymi się w aktach Opm. Powódka jest po trudnych doświadczeniach które ją dotknęły ze strony partnera matki. Na chwilę obecną uporała się z tymi stanami, nie wymaga opieki lekarskiej ani przyjmowania leków.

Powódka odnalazła się w obecnej szkole o charakterze szkoły zaocznej, w której zajęcia odbywają się tylko w weekendy, przy czym musi ponosić koszty związane z opłatami za szkołę i za dojazdy do S..

Jednocześnie powódka, poza zajęciami w dwa weekendy w miesiącu, nie ma innych obowiązków, które uniemożliwiałyby jej podjęcie pracy, chociażby dorywczej lub sezonowej, aby zarobić na zaspokojenie tych potrzeb, których nie jest w stanie pokryć z dotychczasowej kwoty alimentów i pomocy finansowej z PCPR-u. Wprawdzie K. P. uskarża się na bóle kolan i kręgosłupa jednak nie udowodniła, aby miała takie schorzenia i aby one ograniczały jej możliwość podjęcia pracy. Nieznaczna skolioza, która wynika z badania z k. 11, nie może uniemożliwiać powódce wykonywania pracy.

Należy zauważyć, że powódka uskarża się na dolegliwości, jednak nie podejmuje żadnych kroków, aby je zdiagnozować, leczyć czy rehabilitować, tym bardziej, że ćwiczenia rehabilitacyjne można w dużej mierze wykonywać samodzielnie w warunkach domowych.

Niewątpliwie dużym utrudnieniem po stronie powódki jest zamieszkiwanie na wsi, gdzie dojazd do większych miejscowości jest utrudniony. Nie mniej jednak pozowany przekazując pieniądze na prawo jazdy umożliwił powódce polepszenie tej sytuacji.

Sytuacja pozwanego nie uniemożliwia mu pomaganie córce dopóki nie uzyska ona pełnej samodzielności, a takim etapem będzie na pewno zakończenie edukacji.

Obecnie pozwany stracił pracę i utrzymuje się tylko z prac dorywczych, jednak jest to niewątpliwie stan przejściowy. Pozwany ma 41 lat, wyuczony zawód i wieloletnie doświadczenie w pracach ogrodowo – leśnych. Kwestią niedługiego czasu jest znalezienie przez niego pracy o podobnych zarobkach, jak dotychczas, o ile wykaże się odpowiednią starannością w jej poszukiwanie. Pozwany powinien nadal pomagać córce w takim zakresie – w takiej kwocie, jak dotychczas.

Podsumowując, powódka jest w stanie część swoich potrzeb obecnie zaspokajać samodzielnie, jednak pomoc ojca jest jej niezbędna z uwagi na konieczność ponoszenia kosztów nauki i poświęcenia części czasu na zajęcia i naukę, a także z powodu utrudnionego dojazdu do większych ośrodków, gdzie mogłaby znaleźć pracę. Możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na pomoc córce w dotychczasowej wysokości.

Z tych względów na podstawie art. 138 Krio Sąd orzekł jak w punkcie I orzeczenia. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 Kpc.