II K 544/21 - wyrok Sąd Rejonowy w Szczytnie z 2022-10-20

Sygn. akt II K 544/21

WYROK

1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2022 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Herman

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Iwony Kobus

po rozpoznaniu w dniach 10 marca, 28 marca, 5 maja, 9 czerwca, 20 października 2022 r. na rozprawie sprawy:

M. O., s. Z. i R. z d. G., ur. (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 lipca 2020 roku na plaży miejskiej w miejscowości P., gm. P., woj. (...), kilkukrotnie uderzył z otwartej ręki w twarz oraz z pięści w okolice tułowia nieletniego M. R. (1), wskutek czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci niewielkiego obrzęku i bolesności okolicy kości jarzmowej oraz otarcia naskórka w okolicy palca piątego ręki prawej, co spowodowało u niego naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 2 kk

I.  oskarżonego M. O. w ramach zarzucanego czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 30 lipca 2020 roku na plaży miejskiej w P., woj. (...), naruszył nietykalność cielesną małoletniego M. R. (1) w ten sposób, że uderzył go ręką w twarz, a następnie, szarpiąc przewrócił go na ziemię, czym wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 217 § 1 kk i za to z mocy art. 217 § 1 kk skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na 20 (dwadzieścia) zł;

II.  na podstawie § 17 ust. 2 pkt. 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. J. R. prowadzącej Kancelarię Radcy Prawnego w S. kwotę 756 zł (siedemset pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie oskarżyciela posiłkowego w postępowaniu sądowym oraz podatek od towarów i usług w kwocie 173,88 zł (sto siedemdziesiąt trzy 88/100 złotych);

III.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i opłatę w kwocie 200 (dwieście) zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 544/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. O.

w dniu 30 lipca 2020 roku na plaży miejskiej w P., woj. (...), naruszył nietykalność cielesną małoletniego M. R. (1) w ten sposób, że uderzył go ręką w twarz, a następnie, szarpiąc przewrócił go na ziemię, czym wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 217 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 30 lipca 2020 roku siedemnastoletni M. R. (1) wybrał się na plażę w P. wraz ze znajomymi B. K. i W. N.. Na plaży dołączyli do nich A. K. i S. N.. W tym samym czasie na plaży przebywała A. O. (1) z koleżanką D. Ż.. W pewnym momencie W. N. wysłała do A. O. (1) z telefonu M. R. (1) obraźliwą wiadomość tekstową. A. O. (1) powiadomiła o tym, co się stało brata A. O. (2) i wujka M. O.. Następnie, gdy na plażę przyszedł A. O. (2), wymieniona wraz z nim podeszła do M. R. (1) i zaczęła kierować pod jego adresem pretensje, a następnie uderzyła go dłonią w twarz. A. O. (2) uderzył ręką w daszek czapki M. R. (1), a następnie również uderzył wymienionego w twarz. A. O. (1) z bratem i koleżanką następnie odeszli. Przestraszony M. R. (1) zadzwonił do rodziców prosząc, by po niego przyjechali. Po chwili na plażę przyjechał rowerem wujek A. O. (1) M. O.. Zbliżając się do grupy osób, wśród których stał pokrzywdzony, zapytał, który z nich to M. R. (1). Pokrzywdzony początkowo nie odzywał się, obawiając się wymienionego mężczyzny, po kolejnym jednak zapytaniu przyznał, że to on. M. O. wówczas uderzył go ręką w twarz. M. R. (1) ponownie zadzwonił do rodziców, którzy poradzili mu, by nagrał całe zdarzenie. Gdy wymieniony wyjął telefon i zaczął nagrywać, M. O. szarpiąc przewrócił go na ziemię, upadając na niego. M. R. (1) spadły wówczas na ziemię okulary. Gdy M. O. zostawił M. R. (1), ten w dalszym ciągu nagrywał zdarzenie. M. O. odszedł, na miejsce zdarzenia zaś po chwili dotarli rodzice pokrzywdzonego - O. i A. R. (1).

2.  W wyniku zdarzenia u M. R. (1) doszło do stłuczenia twarzy z niewielkim obrzękiem i bolesnością uciskową okolicy jarzmowo – oczodołowej lewej oraz rumieniami twarzy, stłuczenia okolicy obojczykowej prawej z trzema niewielkimi otarciami naskórka, otarcia palca V ręki prawej, które nie skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała ani rozstrojem jego zdrowia i które stanowią naruszenie jego nietykalności cielesnej.

Ad. 1

1.  Zeznania świadków:

a)  częściowo M. R. (1), O. R. (1) i A. R. (1),

b)  S. N. i A. K.

c)  W. N. i B. K.

2.  Opinie sądowo – psychologiczne

3.  Protokół oględzin płyty

Ad. 2

1.  dokumentacja medyczna

2.  Opinia biegłego z zakresu medycyny B. Z.

Ad. 1

1.

a) k. 242, 28-29, 243v., 2-4, 244, 77-78

b) k.115-116, 117-118

c) k. 303v., 47-48, 304, 136-137

2. 157-164, 165-172

3.k.26-27

Ad. 2

1.k. 7

2.k. 280-283

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. O.

Spowodowanie u pokrzywdzonego M. R. (1) obrażeń ciała w postaci niewielkiego obrzęku i bolesności okolicy kości jarzmowej oraz otarcia naskórka w okolicy palca piątego ręki prawej, co spowodowało u niego naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni – art. 157 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Obrażenia, jakich w wyniku zdarzenia doznał pokrzywdzony M. R. (1) w postaci stłuczenia twarzy z niewielkim obrzękiem i bolesnością uciskową okolicy jarzmowo – oczodołowej lewej oraz rumieniami twarzy, stłuczenia okolicy obojczykowej prawej z trzema niewielkimi otarciami naskórka, otarcia palca V ręki prawej, nie skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała ani rozstrojem zdrowia, lecz stanowią naruszenie jego nietykalności cielesnej.

Opinia biegłego z zakresu medycyny B. Z.

k. 280-283

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

-częściowo zeznania świadków: M. R., O. R. i A. R.,

-zeznania świadków A. K., S. N., W. N. i B. K.,

-opinie sądowo – psychologiczne

-protokół oględzin płyty

2. opinia biegłego z zakresu medycyny B. Z.

Z relacji obecnych na miejscu zdarzenia świadków W. N. i B. K. oraz S. N. i A. K. w sposób jednoznaczny wynika przebieg zdarzenia, w którym po przesłaniu przez W. N. obraźliwej treści wiadomości z telefonu pokrzywdzonego do A. O. (1), wymieniona podeszła do niego, uderzyła go w twarz, podobnie, jak jej brat A. O. (2), a także spowodowała, że na miejsce zdarzenia przybył jej wujek M. O., który sam wśród grupy osób na plaży odszukał M. R. (1). Z relacji wymienionych świadków bezsprzecznie wynika, że to oskarżony po przybyciu na miejsce zdarzenia, sam dopytywał o pokrzywdzonego, ten zaś, z obawy przed starszym, zdenerwowanym, nieznanym mężczyzną, usiłował uniknąć konfrontacji z nim. Powyższe relacje, w powiązaniu z treścią protokołu oględzin płyty zawierającej fragment nagrania z miejsca zdarzenia, jednoznacznie wskazują, że oskarżony podchodząc do pokrzywdzonego nie był przez niego w żaden sposób sprowokowany, a sam zaczepił go, dążąc do konfrontacji, w wyniku czego pokrzywdzony, jak sam podał, zaczął nagrywać całe zdarzenie.

Z zeznań wymienionych wyżej świadków nadto wynika, że po ustaleniu przez oskarżonego osoby M. R. (1), M. O. zaatakował go, uderzając go w twarz, a następnie zaczął szarpiąc po ciele, przewracając go na ziemię. Zeznania W. N., B. K., S. N. i A. K., zgodne i konsekwentne, tworzą logiczną całość przekonując, że to oskarżony zaatakował pokrzywdzonego, w szczególności zaczynając od uderzenia go w twarz, na które pokrzywdzony nie odpowiedział, a następnie szarpania go po ciele. Co istotne, relacje te zbieżne są w najistotniejszych fragmentach i różne jedynie w mało istotnych szczegółach, co jest zrozumiałe, mając na uwadze dynamiczny charakter zajścia. Wskazać przy tym na marginesie należy, że nawet z zeznań A. O. (1) i A. O. (2), a także D. Ż., którzy w widoczny sposób starali się umniejszać rolę oskarżonego w zdarzeniu, nie wynika, by to pokrzywdzony zainicjował szarpaninę z oskarżonym.

Jednocześnie podkreślić należy, że sąd dał wiarę zeznaniom M. R. (1), O. R. (1) i A. R. (1) opisującym przebieg zdarzenia jedynie w części, w której korespondowały one z relacjami świadków W. N., B. K., S. N. i A. K., rodzice pokrzywdzonego bowiem wiedzę o zdarzeniu mieli jedynie z opowieści syna, on sam zaś, z uwagi na dynamiczny przebieg zajścia wyolbrzymiał poszczególne zachowania oskarżonego. W sposób jasny wynika to w szczególności z opinii biegłego z zakresu medycyny B. Z., który stwierdzając jednoznacznie rodzaj i charakter obrażeń pokrzywdzonego doznanych w wyniku zdarzenia, podkreślił, że obrażenia u niego stwierdzone mogły powstać w wyniku zdarzenia, nie wskazują jednak na tak intensywny charakter działań M. O., jaki wynika z zeznań M. R. (1).

Opinie sądowo – psychologiczne, z których wynika, że u świadków A. K. i S. N. nie stwierdzono zaburzeń procesów postrzegania, odtwarzania postrzeżeń, skłonności do nasilonego kłamstwa, czy fantazjowania, zasługują na podzielenie, są bowiem szczegółowe, jasne, nadto zawierają logicznie uzasadnione wnioski.

2.Opinia biegłego B. Z., w której opisał, w oparciu o materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy, w tym nie kwestionowaną przez strony dokumentację medyczną, charakter obrażeń pokrzywdzonego i mechanizm ich powstania, zasługuje na podzielenie, jest bowiem spójna, pełna i należycie uzasadniona. Jak podkreślił biegły, obrażenia, jakich doznał pokrzywdzony, mogły powstać w wyniku zdarzenia objętego aktem oskarżenia, choć ich charakter nie wskazuje na taką intensywność działania oskarżonego, jaką podawał w swej relacji M. R. (1). Biegły w sposób przekonujący uzasadnił, z jakich przyczyn obrażenia stwierdzone u pokrzywdzonego nie stanowią uszczerbku na zdrowiu w rozumieniu art. 157 kk, mieszczą się natomiast w kategoriach naruszenia nietykalności określonego w art.217 kk, sąd zaś postawione przez biegłego wnioski podziela w całości.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania świadków A. O. (1), A. O. (2) i D. Ż., wyjaśnienia oskarżonego

W świetle powyższych dowodów, nie sposób uznać za wiarygodne relacji D. Ż., A. O. (1) i A. O. (2) w części, w której wskazywali, że oskarżony nie uderzył pokrzywdzonego ani w żaden inny sposób nie naruszył jego nietykalności cielesnej, między M. O., a M. R. (1) doszło zaś jedynie do wzajemnej szarpaniny. Skoro bowiem, jak wskazali wymienieni świadkowie, wujek A. i A. O. (2) jedynie miał szturchnąć za ramię pokrzywdzonego (jak podała A. O. (1)), nie sposób zrozumieć, czemu oboje wymienieni świadkowie zgodnie podjęli działania w celu odciągania go od M. R. (1). Podobnie, nie sposób uznać za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, który przyznając, że działał w emocjach, jednocześnie zaprzeczał, by uderzył pokrzywdzonego podając, że doszło między nim, a M. R. (1) do wzajemnej szarpaniny. Mając na uwadze okoliczność, iż już na sam widok oskarżonego pokrzywdzony bał się przyznać, że to on jest poszukiwanym przez niego M. R. (1), a także uwzględniając dysproporcję wieku między wymienionymi oraz przewagę wzrostu i wagi oskarżonego, trudno uznać, by siedemnastoletni wówczas chłopak faktycznie zainicjował wzajemną szarpaninę z M. O..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

☐x

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I.

M. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z dowodów opisanych powyżej wynika, zdaniem sądu jednoznacznie, że oskarżony w czasie i miejscu objętym zarzutem zaatakował pokrzywdzonego w ten sposób, że uderzył go w twarz, a następnie szarpał przewracając na ziemię, co stanowi naruszenie jego nietykalności cielesnej w rozumieniu art. 217 § 1 kk. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu medycyny B. Z., obrażenia ciała w postaci stłuczenia twarzy z niewielkim obrzękiem i bolesnością uciskową okolicy jarzmowo – oczodołowej lewej oraz rumieniami twarzy, stłuczenia okolicy obojczykowej prawej z trzema niewielkimi otarciami naskórka, otarcia palca V ręki prawej, nie skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała ani rozstrojem zdrowia pokrzywdzonego i stanowią naruszenie jego nietykalności cielesnej. Z tych przyczyn zachowanie oskarżonego, zakwalifikowane w akcie oskarżenia jako czyn z art. 157 § 2 kk należało uznać za zachowanie wyczerpujące znamiona przestępstwa określonego w art. 217 § 1 kk.

Nie sposób przy tym przyjąć, że oskarżony został w jakikolwiek realny sposób sprowokowany przez M. R. (1), czy też, by czyn jego wywołało wyzywające zachowanie pokrzywdzonego, sam bowiem fakt, że jego bratanicy została przesłana obraźliwa wiadomość, nie uzasadnia w żaden sposób przybia na miejsce zdarzenia i podejmowania przez dorosłego mężczyznę aktów przemocy wobec niepełnoletniego, słabszego fizycznie chłopca. Na znaczną dysproporcję siły fizycznej między pokrzywdzonym i oskarżonym wskazywali bowiem zgodnie wszyscy świadkowie przesłuchani w sprawie.

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

1.5.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----

1.6.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. O.

I.

Okolicznością obciążającą przy wymiarze kary oskarżonemu jest wyższa niż nieznaczna szkodliwość społeczna czynu, jakiego dopuścił się oskarżony atakując osobę młodszą, niepełnoletnią, która nie sprowokowała go faktycznie w żaden sposób, a także stopień winy oskarżonego, działającego agresywnie, nie próbującego wyjaśnić okoliczności zajścia między M. R. (1) i A. O. (1), lecz uciekającego się do przemocy fizycznej. Jednocześnie jako okoliczność łagodzącą uwzględnić należało działanie oskarżonego nakierowane w celu ukarania osoby, do której pretensje miała jego bratanica.

Uwzględniając powyższe okoliczności, a także tryb życia oskarżonego, pracującego zarobkowo i uzyskującego dochody z pracy, sąd uznał, że kara grzywny w wysokości orzeczonej będzie odpowiednio dolegliwa, a jednocześnie adekwatna do stopnia winy, szkodliwości społecznej i dotychczasowego trybu życia oskarżonego. Powinna ona również w wystraczający sposób uświadomić oskarżonemu konsekwencje naruszania prawa i zapobiec podobnym zachowaniom w przyszłości.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Po zamknięciu przewodu sądowego prokurator i pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego złożyli wnioski o orzeczenie na rzecz pokrzywdzonego nawiązki w związku z doznaną przez niego w wyniku zdarzenia krzywdą. Podkreślić w tym miejscu należy, że wniosek o orzeczenie obowiązku naprawienia szkody, czy zadośćuczynienia za krzywdę, zgodnie z art. 49a kpk może zostać złożony przez wskazane podmioty do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej. Wnioski powyższe złożone zostały po upływie wskazanego terminu. Co najistotniejsze jednak, w toku rozprawy przed sądem pokrzywdzony jednoznacznie wskazał, że w niniejszej sprawie nie ma żadnych roszczeń majątkowych (k. 242). Mając na uwadze powyższe stanowisko samego pokrzywdzonego, sąd nie orzekał o obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za krzywdę, czy nawiązce orzekanej zamiast tych obowiązków.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

O wynagrodzeniu za reprezentowanie oskarżyciela posiłkowego z urzędu w niniejszej sprawie sąd orzekł zgodnie z § 17 ust. 2 pkt. 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu uwzględniając ilość terminów rozprawy, w których brał udział pełnomocnik.

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego, pracującego i uzyskującego dochody, o kosztach sądowych sąd orzekł zgodnie z art. 627 kpk.

1.1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Żaneta Wrzosek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Szczytnie
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Herman
Data wytworzenia informacji: