Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	ASR Marcin Borodziuk
Protokolant:	p.o. sekretarz sądowy Hubert Tomaszewski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2018 r. w S.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko J. K.

o zapłatę

oddala powództwo w całości.

Sygn. akt I C 759/18 upr.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 czerwca 2018 roku

Powód (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego J. K. kwoty 2.537,07 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że dochodzi zapłaty jako cesjonariusz wierzytelności (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz kary umownej naliczonej przez poprzedniego wierzyciela. Powód wskazał na tytuły zobowiązań pozwanego, wynikające z dokumentów księgowych, których daty wymagalności przypadać miały na 9 listopada 2007 roku, 10 grudnia 2007 roku, 26 grudnia 2007 roku oraz 2 lutego 2008 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu.

Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia:

J. K. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W ramach tej umowy, w związku ze świadczonymi przez siebie usługami wymieniona spółka wystawiła następujące dokumenty księgowe, o numerach:

- (...), opiewający na kwotę 81,13 złotych, wskazujący jako termin wymagalności 9 listopada 2007 roku;

- (...), opiewający na kwotę 109,80 złotych, wskazujący jako termin wymagalności 10 grudnia 2007 roku;

- (...), opiewający na kwotę 1,23 złotych, wskazujący jako termin wymagalności 26 grudnia 2007 roku;

- (...), opiewający na kwotę 1.000 złotych, wskazujący jako termin wymagalności 2 lutego 2008 roku.

Pozwany J. K. nie uregulował kwot wskazanych w powyższych dokumentach księgowych. (...) Spółka Akcyjna w W. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością przelewu z dnia 11 grudnia 2008 roku, która obejmowała wierzytelność wobec J. K..

(bezsporne)

Wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Nie budzi wątpliwości w niniejszej sprawie, że roszczenie które nabył powód było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej cedenta – fachowego podmiotu świadczącego usługi w branży usług telekomunikacyjnych (zob. uchwała Sądu Najwyższego z 7 maja 2009 roku, III CZP 20/09, LEX nr 493968). Tym samym zastosowanie znajduje 3-letni termin przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z art. 117 § 2 zdanie pierwsze k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Pozwany w odpowiedzi na pozew podniósł zarzut przedawnienia.

Zobowiązania wynikające ze wskazanych w pozwie dokumentów księgowych uległo przedawnieniu odpowiednio 9 listopada 2010 r., 10 grudnia 2010 r., 26 grudnia 2010 r. oraz 2 lutego 2011 roku.

Zauważyć należy, że odpowiedź na pozew, w której został podniesiony zarzut przedawnienia, wpłynęła do tutejszego Sądu 6 dni przed wyznaczonym terminem rozprawy. Zawiera ona oświadczenie, że jej odpis został nadany pełnomocnikowi powoda listem poleconym. Pełnomocnik powoda został przy tym prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy, i miał możliwość ustosunkowania się do podniesionego zarzutu. Postępowanie cywilne nie ma charakteru pisemnego, lecz jego istotą jest rozprawa, której przebieg jest ustny. Art. 207 § 3 k.p.c. daje przewodniczącemu możliwość zarządzenia wymiany pism procesowych, ale nie statuuje w tym zakresie obowiązku.

Powód nie stawił się na rozprawie i nie odniósł się do podniesionego zarzutu przedawnienia. W tych warunkach brak podstaw, aby przyjąć że nastąpiło jakiekolwiek zdarzenie, w wyniku którego miałoby dojść do przerwania biegu przedawnienia.

Nieprawomocnym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2018 roku Sąd uzupełnił wyrok o rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu, zasądzając z tego tytułu od powoda na rzecz pozwanego kwotę 919 złotych.