Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Leszek Bil
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Monika Nalewajk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2018 r. w S.

sprawy z powództwa (...) Ltd (...)z siedzibą w V., (...)

przeciwko P. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 287/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Ltd (...) z siedzibą w V., (...)wniósł pozew przeciwko P. M., w którym domagał się zasądzenia kwoty 5.658,83 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie o dnia 5 czerwca 2017r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany w dniu 2 marca 2016r. dokonał rejestracji w systemie informatycznym spółki (...) Sp. z o.o., będącym pośrednikiem świadczącym usługi kredytowe na rzecz spółki (...) Sp. z o.o., a następnie w dniu 5 maja 2017r. złożył wniosek o pożyczkę za pośrednictwem formularza internetowego. Powód działając za pośrednictwem spółki (...). z .o. dokonał przelewu kwoty pożyczki w wysokości 5.658,83 zł na rachunek bankowy podmiotu trzeciego wskazanego przez pozwanego. Spłata pożyczki nastąpić miała do dnia 4 czerwca 2017r., jednakże w umówionym terminie pozwany nie spłacił zadłużenia. W dniu 1 września 2017r. powód oraz spółka (...) Sp. z o.o. zawarły umowę cesji wierzytelności, przedmiotem której była m.in. wierzytelność przysługująca spółce (...) Sp. z o.o. od strony pozwanej.

W odpowiedzi na pozew pozwany P. M. wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut przedwczesności powództwa, oparcia powództwa na częściowo nieważnym stosunku prawnym zawierającym klauzule niedozwolone, a także przedawnienia roszczeń.

W piśmie z dnia 14 maja 2018r., które stanowiło de facto odpowiedź na odpowiedź na pozew pozwanego, powód podniósł, że zawarł z pozwanym umowy pożyczki nr (...), (...), oraz (...). Ostatnia pożyczka refinansująca o numerze (...) została udzielona pozwanemu w dniu 5 maja 2017 roku w kwocie 5.658,83 zł przez (...) Sp. z o.o.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 2 marca 2016r. sporządzona została przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ramowa umowa pożyczki, w której jako pożyczkobiorca wpisany został P. M., posiadający numer PESEL (...). Przedmiotem tej umowy było udzielenie przez pożyczkodawcę pożyczki, którą pożyczkobiorca zobowiązany był zwrócić na warunkach, określonych w ww. ramowej umowie pożyczki. Pożyczkę uważało się za udzieloną w momencie zaksięgowania przelewu na wskazanym we wniosku o zawarcie umowy pożyczki koncie bankowym pożyczkobiorcy lub na rachunkach wskazanych przez pożyczkobiorcę – podmiotów uprawnionych względem pożyczkobiorcy (pożyczka refinansująca). Warunkiem udzielenia pożyczki było zarejestrowanie się przez pożyczkobiorcę na stronie internetowej pożyczkodawcy, dokonanie przez niego prawidłowej weryfikacji za pomocą usługi (...) lub dokonanie przelewu potwierdzającego rejestrację, złożenie prawidłowo wniosku o udzielenie pożyczki, zaakceptowanie wniosku przez pożyczkodawcę, przejście przez pożyczkobiorcę pozytywnie weryfikacji i zawarcie umowy pożyczki w sposób określony w ramowej umowie pożyczki. Ramowa umowa została podpisana jedynie przez pożyczkodawcę. Podano w niej też, że usługi pośrednictwa kredytowego dla pożyczkodawcy świadczą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. jako pośrednik. Następnie w dniu 16 stycznia 2017r. pozwany zawarł kolejną umowę ramową pożyczki, jednakże jako pożyczkodawca wskazana była (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

W dniu 22 marca 2017r. jako potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki sporządzona została umowa pożyczki Nr (...) na kwotę 4.500 zł, której stronami byli (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. i P. M.. Zgodnie z ww. umową, całkowita kwota pożyczki wynosiła 4.500 zł, prowizja 1.121,94 zł, odsetki 36,89 zł, całkowity koszt pożyczki 1.158,83 zł, całkowita kwota do zapłaty – 5.658,83 zł. Termin spłaty ustalono na dzień 21 kwietnia 2017 r. Stosownie do pkt 2 umowy, zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy wypłata kwoty pożyczki nastąpić miała na rachunek bankowy pożyczkobiorcy, co nastąpiło w dniu 22 marca 2017r.

W dniu 24 kwietnia 2017r. jako potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki sporządzona została umowa pożyczki Nr (...) na kwotę 5.658,83 zł, której stronami byli (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. i P. M.. Zgodnie z ww. umową, całkowita kwota pożyczki wynosiła 5.658,83zł, kwota refinansowana – 5.658,83 zł, prowizja 776,45 zł, całkowity koszt pożyczki 776,45 zł, całkowita kwota do zapłaty – 5.658,83 zł. Termin spłaty ustalono na dzień 29 kwietnia 2017r. Stosownie do pkt 2 umowy, zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy wypłata kwoty pożyczki 5.658,83 zł. nastąpić miała na rachunek bankowy, należący do (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nr (...). Umowa została podpisana jedynie przez pożyczkodawcę.

W dniu 5 maja 2017r. jako potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki sporządzona została umowa pożyczki Nr (...) na kwotę 5.658,83 zł, której stronami byli (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. i P. M.. Zgodnie z ww. umową, całkowita kwota pożyczki wynosiła 5.658,83 zł, kwota refinansowana – 5.658,83 zł, prowizja 1.133,96 zł, całkowity koszt pożyczki 1.133,96 zł., całkowita kwota do zapłaty – 5.658,83 zł. Termin spłaty ustalono na dzień 4 czerwca 2017 r. Stosownie do pkt 2 umowy, zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy wypłata kwoty pożyczki 5658,83 zł. nastąpić miała na rachunek bankowy, należący do (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nr (...). Umowa została podpisana jedynie przez pożyczkodawcę.

Na rachunek bankowy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. o nr (...) P. M. wpłacił następujące kwoty:

- w dniu 14 lipca 2016r. kwotę 0,01 zł tytułem akceptacji warunków umowy pożyczki extraportfel,

- w dniu 5 maja 2017r. kwotę 1.133,96 zł tytułem refinansowania pożyczki nr (...),

- w dniu 24 kwietnia 2017r. kwotę 776,45 zł tytułem refinansowania (...).

(dowód: ramowa umowa pożyczki, k. 63-68,56-62, umowa pożyczki k. 51-55, potwierdzenie przelewu, k. 47-49, 25-26)

W dniu 1 września 2017r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) Ltd zawarły umowę cesji wierzytelności określonych szczegółowo w Załączniku nr 1 do umowy. Wśród przenoszonych wierzytelności znajdowała się wierzytelność wobec P. M. wynikająca z umowa (...).

(dowód: umowa cesji z dn. 1.09.2017r. k.11-13, załącznik nr 1 k.18)

W dniu 3 sierpnia 2017r. wierzyciel pierwotny sporządził pismo zatytułowane zawiadomienie o dokonanej cesji wierzytelności adresowane do pozwanego P. M.. Tego samego dnia powód sporządził wezwanie do zapłaty kwoty 5.771,15 zł z tytułu umowy pożyczki (...) skierowane do pozwanego.

(dowód: zawiadomienie o cesji, k. 15, wezwanie do zapłaty k. 15v.)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem powód nie wykazał, aby przysługiwało mu względem pozwanego dochodzone roszczenie.

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów, które jako dowód zostały złożone przez stronę powodową, a które nie były kwestionowane przez pozwanego.

W myśl przepisu art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości.

Istotą zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki, jest przeniesienie przez pożyczkodawcę jej przedmiotu na własność pożyczkobiorcy. Dotyczy to również zwrotu pożyczki, przy czym przedmiotem powrotnego przeniesienia własności nie muszą być te same pieniądze lub te same rzeczy zamienne, byle miały tę samą ilość i jakość. Przeniesienie własności przedmiotu pożyczki może nastąpić w każdy prawem przewidziany sposób. W wypadku pieniędzy wchodzi w grę wydanie gotówki, przelew bankowy, otwarcie kredytu na rachunku bankowym itp. Umowa pożyczki jest umową dwustronnie zobowiązującą, co oznacza, że obowiązkowi pożyczkodawcy do przeniesienia własności przedmiotu umowy na pożyczkobiorcę odpowiada obowiązek zwrotu, czyli przeniesienia przez pożyczkobiorcę na pożyczkodawcę przedmiotu umowy, powiększonego o ewentualne wynagrodzenie ustalone w umowie. Dopóki przedmiot pożyczki nie zostanie wydany pożyczkobiorcy, dopóty nie może powstać obciążający go obowiązek jego zwrotu.

Powód w pozwie powołał się na zawarcie przez pozwanego umowy pożyczki z dnia 5 maja 2017 roku o nr (...), która miała na celu zrefinansowanie uprzednio zaciągniętych zobowiązań pozwanego. Z przedłożonego egzemplarza ww. umowy wynika, że jej przedmiotem było przeniesienie środków pieniężnych w kwocie 5.658,83 zł. W ocenie Sądu, powód nie wykazał jednak, aby ww. przedmiot został wydany, tj. że ww. kwotę. wypłacono pozwanemu, ani że – zgodnie z zapisem w pkt 2 umowy pożyczki z dnia 5 maja 2017r., przelano ją na rachunek bankowy, należący do (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Brak również dowodu na kluczową w tej w sprawie okoliczność, jak wydanie przez pozwanego dyspozycji wypłaty kwoty pożyczki na rzecz ww. Spółki. Jest to tym bardziej istotne, że pożyczkodawca korzystał z usług pośrednictwa kredytowego, świadczonych właśnie przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., na rzecz której pozwany miał wydać dyspozycję refinansowania kwoty 5.658,83 zł. Skoro powód nie udowodnił, że pożyczkodawca przeniósł na własność pozwanego przedmiot pożyczki, brak podstaw do uznania, że po stronie pozwanego jako pożyczkobiorcy powstał obowiązek zwrotu przedmiotu świadczenia.

Okoliczności powyższe są o tyle istotne, bowiem w przypadku cesji wierzytelności warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., V CSK 187/06).

W konsekwencji strona powodowa nie sprostała wymogom, wynikającym z powołanych przepisów art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.

Mając na uwadze powołane wyżej okoliczności i przepisy, powództwo należało oddalić.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)