Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII K 1035/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-05-08

Sygn. akt VII K 1035/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: stażysta Alicja Pieczywek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Anny Złakowskiej

po rozpoznaniu w dniu 28.02. 2017r., 18.04. 2017r., 08.05. 2017r.

sprawy J. P.

urodz. (...) w K., syna J. i G. z d. G.

skazanego prawomocnymi i podlegającymi wykonaniu wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 27 września 2016 r. (sygn. akt VII K 1293/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 21 września 2016 r. (sygn. akt VII K 399/16) za czyn z art. 278§1 kk i in. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody,

3)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 06 marca 2014 r. (sygn. akt II K 101/14) za czyny z art. 279§1 kk i in. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 5 tytułem próby, oddanie pod dozór kuratora, na podstawie art. 33§2 kk na grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, po 10 zł każda stawka, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody, przy czym postanowieniem z 21 marca 2017r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

4)  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 13 maja 2014 r. (sygn. akt II K 126/14) za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonanie na okres lat 3 tytułem próby, oddanie pod dozór kuratora, która to kara pozbawienia wolności została następnie zarządzona do wykonania

orzeka

I.  na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk łączy skazanemu J. P. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach VII K 1293/15, VII K 399/16, II K 101/14 i II K 126/14, opisanymi w pkt 1-4, w ten sposób, że wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania,

III. na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

IV na podstawie art. 577 kpk zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu, tj. okres od dnia 16.12. 2013r. do 18.12. 2013r. w sprawie II K 101/14 oraz okres kary dotychczas odbytej od dnia 18.10. 2016r. w sprawie VII K 399/16,

V. na podstawie art.624§1 kpk zwalnia skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego,

VI. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. G. kwotę 168 zł tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego oraz kwotę 38,64 zł tytułem podatku VAT od tego wynagrodzenia.

Sygn. akt VII K 1035/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

J. P. został skazany prawomocnymi i podlegającymi wykonaniu wyrokami w sprawach:

5)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 27 września 2016 r. (sygn. akt VII K 1293/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

6)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 21 września 2016 r. (sygn. akt VII K 399/16) za czyn z art. 278§1 kk i in. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody,

7)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 06 marca 2014 r. (sygn. akt II K 101/14) za czyny z art. 279§1 kk i in. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 5 tytułem próby, oddanie pod dozór kuratora, na podstawie art. 33§2 kk na grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, po 10 zł każda stawka, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody, przy czym postanowieniem z 21 marca 2017r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

8)  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 13 maja 2014 r. (sygn. akt II K 126/14) za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonanie na okres lat 3 tytułem próby, oddanie pod dozór kuratora, która to kara pozbawienia wolności została następnie zarządzona do wykonania

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd rozważał w stosunku do których kar orzeczonych prawomocnymi wyrokami wydanymi wobec skazanego J. P. istnieją warunki do orzeczenia kary łącznej określone w art.85 kk, który w §1 stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, przy czym zgodnie z §2 podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w §1.

Sąd musiał zatem zbadać, które z orzeczonych wobec skazanego kar nie zostały jeszcze wykonane w całości bądź części i czy stanowią one kary tego samego rodzaju, które nadają się do połączenia i orzeczenia kary łącznej.

Nadmienić przy tym należy, iż z dniem 1 lipca 2015r. doszło do zmiany przepisu art. 85 kk i zgodnie z art. 19 Ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która zmieniła treść ww przepisu – przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (a zatem art. 85 kk i następne) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. po dniu 1 lipca 2015r.).

Analiza wydanych wobec skazanego wyroków wskazuje, iż w jego wypadku doszło do prawomocnych skazań po dniu 1 lipca 2015r., a zatem zastosowanie znajdują tu przepisy Kodeksu karnego w obecnie obowiązującym brzmieniu.

Analizując ich treść Sąd ustalił, że istnieją warunki orzeczenia kary łącznej w stosunku do kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach VII K 1293/15, VII K 399/16, II K 101/14 i II K 126/14, albowiem we wszystkich tych sprawach orzeczono kary pozbawienia wolności, ponadto wskazane kary w momencie wydawania wyroku łącznego nie zostały jeszcze odbyte przez skazanego.

Jakkolwiek z karty karnej wymienionego wynika, iż wobec skazanego wydane zostały jeszcze wyroki Sądu Rejonowego w Kętrzynie w sprawach II K 109/11 i II K 191/13, jednakże orzeczone nimi kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności zostały już wykonane, co mając na uwadze zgodnie z art. 572 kpk Sąd umorzył w tym zakresie postępowanie.

Sąd orzekł karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, na skutek połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach VII K 1293/15, VII K 399/16, II K 101/14 i II K 126/14.

Sąd wymierzył karę łączną w granicach określonych w art. 86 § 1 kk przy zastosowaniu zasady asperacji.

Sąd podzielił tu wyrażony zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok SN z 02.12.1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33) jak i w doktrynie pogląd, iż zasada absorpcji czy kumulacji przy wymiarze kary łącznej jako rozwiązania skrajne, powinny być rozstrzygnięciami o charakterze wyjątkowym.

Kara łączna nie może pogarszać sytuacji skazanego, ale nie może też stanowić zbyt znacznej premii płynącej z faktu popełnienia wielu przestępstw. Stałoby to bowiem w sprzeczności z wymogami prewencji szczególnej i ogólnej, prowadząc do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo i w praktyce – do bezkarności pewnych działań takiego sprawcy oraz uprzywilejowałoby sprawcę wielokrotnego w porównaniu z osobą, która popełnia jedno przestępstwo.

W tym stanie rzeczy Sąd nie widząc wystarczających przesłanek dla wykorzystania skrajnych rozwiązań przy orzekaniu kary łącznej zastosował zasadę asperacji mając na względzie stopień bliskości przedmiotowej łączącej czyny skazanego, ich łączność czasową oraz przebieg jego procesu resocjalizacji.

Jak wynika z opinii o skazanym jego zachowanie podczas pobytu w izolacji więziennej należy uznać za przeciętne. Nie sprawia większych problemów natury wychowawczej. Nie był nagradzany kodeksowo, ani karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych stara się prezentować jako osoba taktowna. Nie deklaruje przynależności do struktur nieformalnych podkultury przestępczej. W grupie wychowawczej funkcjonuje prawidłowo. W trakcie pobytu w izolacji nie dokonywał aktów autoagresji, nie odnotowano zachowań agresywnych, nie stosowano środków przymusu bezpośredniego. Jest zatrudniony nieodpłatnie jako pracownik gospodarczy, z powierzonych obowiązków wywiązuje się właściwie. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym, którego zmianą nie jest zainteresowany. Jest uzależniony od kilku substancji. Deklaratywnie krytycznie wypowiada się na temat popełnionych przestępstw.

Poza oceną Sądu przy wymiarze kary łącznej był natomiast stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez skazanego czynów, zawinienie oraz inne okoliczności, które zostały wcześniej przyjęte jako przesłanki wymiaru kar jednostkowych.

Sąd na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawił do odrębnego wykonania.

Zgodnie z art. 577 kpk Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu, tj. okres od dnia 16.12. 2013r. do 18.12. 2013r. w sprawie II K 101/14 oraz okres kary dotychczas odbytej od dnia 18.10. 2016r. w sprawie VII K 399/16.

Sąd analizował też możliwość zastosowania wobec skazanego zgodnie z art. 4§1 kk przepisów Kodeksu karnego w ich poprzednim brzmieniu, uznał jednak, iż korzystniejsze dla niego są obecnie obowiązujące przepisy, zgodnie z którymi jedną karą łączną objęta została zdecydowana większość kar orzeczonych wobec tego skazanego.

Zgodnie z art. 624§1 kpk Sąd zwolnił też skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, mając na uwadze jego trudną sytuację materialną.

O kosztach wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego orzeczono na podstawie obowiązujących przepisów jak w pkt VI wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lucyna Kuryłowicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Kruszewska-Sobczyk
Data wytworzenia informacji: