Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2025r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Małgorzatą Kłek
Protokolant:	Starszy sekretarz sądowy Beata Bukiejko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2025 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W. kwotę 982,36 zł (dziewięćset osiemdziesiąt dwa złote i trzydzieści sześć groszy) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie za okres od dnia 04.07.2024 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W. kwotę 312,36 zł (trzysta dwanaście złotych i trzydzieści sześć groszy) z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 802/24

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pozwem wniesionym w dniu 28.11.2024 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. S. kwoty 1 226,11 zł wraz z odsetkami umownymi maksymalnymi za opóźnienie liczonymi od dnia wytoczenia powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu w tym uwzględnienie opłaty sądowej poniesionej uprzednio w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż stronę pozwaną oraz wierzyciela pierwotnego (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością łączyła umowa pożyczki nr (...) zawarta w dniu 07.01.2024 r. za pośrednictwem strony internetowej, na podstawie której stronie pozwanej zostały udostępnione środki pieniężne w ustalonej umową kwocie 1 108,21 zł na okres 30 dni. Strona pozwana zobowiązała się do ich zwrotu wraz z należnymi kosztami udzielenia tj. prowizją w wysokości 0 zł oraz odsetkami kapitałowymi maksymalnymi od kwoty udostępnionego kapitału za okres na jaki umowa została zawarta w kwocie 16,85 zł w terminie wynikającym z zawartej przez strony umowy tj. do dnia 06.02.2024 r. Strona pozwana nie wywiązała się ze zobowiązania nie uiszczając na rzecz pożyczkodawcy płatności w sposób określony umową. Dalej powód wskazał, iż pożyczkodawca na podstawie umowy cesji wierzytelności nr (...) z dnia 16.03.2024 r. zbył przysługującą wierzytelność względem strony pozwanej na rzecz (...) z siedzibą w E.. Następnie na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 07.06.2024 r. (...) z siedzibą w E. zbyła przysługującą jej względem strony pozwanej wymagalną wierzytelność na rzecz powoda. Powód wskazał, iż na dochodzoną pozwem kwotę składają się :

- niespłacony kapitał w kwocie 1 108,21 zł,

- niespłacone odsetki kapitałowe maksymalne naliczone przez pożyczkodawcę od kwoty udostępnionego kapitału od dnia zawarcia umowy pożyczki do dnia wymagalności pożyczki w kwocie 16,85 zł,

- niespłacone odsetki umowne za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie naliczane od pozostałej do spłaty kwoty pożyczki od dnia następującego po dniu wymagalności pożyczki do dnia wyceny wierzytelności będącej przedmiotem umowy przelewu wierzytelności na powoda dokonanej wg stanu na dzień 23.05.2024 r. , które zostały nabyte przez powoda w ramach umowy cesji w kwocie 73,04 zł,

- niespłacone odsetki umowne za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie naliczane od dnia następującego po dniu wyceny wierzytelności będącej przedmiotem umowy przelewu wierzytelności na powoda dokonanej wg stanu na dzień 23.05.2024 r. do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa od kwoty pozostałych do zapłaty kapitału pożyczki i prowizji w kwocie 28,01 zł .

Pozwana A. S., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wedle norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty jak również zasądzenie kosztów postępowania prowadzonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Pozwana zakwestionowała powództwo co do zasady jak i co do wysokości , w szczególności podniosła zarzut braku legitymacji czynnej powoda, zakwestionowała zawarcie umowy pożyczki , posiadanie długu dochodzonego pozwem wobec powoda czy innego podmiotu. Pozwana zakwestionowała ważność umowy pożyczki wskazała na opłaty niedozwolone. Pozwana zakwestionowała wyliczenie zadłużenia przedstawione przez powoda . Podniosła, iż potwierdzenie przelewu nie wskazuje na wykonanie umowy pożyczki ani nie identyfikuje przelewu z tą umową.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 07.01.2024 r. pozwana A. S. zawarła z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. umowę pożyczki nr (...) za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Przedmiotem umowy było refinansowanie pożyczki należnej lub wymagalnej w innej instytucji pożyczkowej, a pożyczkodawca na podstawie umowy zobowiązany był spłacić należne lub wymagalne zobowiązanie w innej instytucji pożyczkowej o numerze (...). Na mocy postanowień zawartej umowy pożyczkodawca (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. udzielił pozwanej pożyczki refinansującej w wysokości 1108,21 zł . Zgodnie z umową opłata za refinansowanie wynosiła 119,04 zł , odsetki kapitałowe 16,85 zł , całkowity koszt 135,89 zł, a całkowita kwota do zapłaty 1244,10 zł. Okres trwania pożyczki wynosił 30 dni, termin spłaty został określony na dzień 06.02.2024 r. Kwota pożyczki refinansującej w wysokości 1 108,21 zł została przelana na rachunek (...) Sp. z o.o. w dniu 15.01.2024 r.

( dowód : umowa pożyczki nr (...) k. 32 , potwierdzenie transakcji opłaty za refinansowanie pożyczki k. 38, potwierdzenie przelewu kwoty pożyczki wraz z załącznikiem nr(...)do transakcji przelewu z dnia 15.01.2024 r. k. 82, 83-84 ).

Na mocy umowy cesji wierzytelności nr (...) z dnia 16.03.2024 r. pożyczkodawca (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. zbył przysługującą wierzytelność względem pozwanej na rzecz(...) z siedzibą w E.

( dowód : umowa cesji wierzytelności wraz z załącznikami k. 10- 11, raport z weryfikacji podpisu k. 12, załącznik A do umowy cesji nr (...) z dnia 16.03.2024 r. , wydruk z KRS k. 85-86 , odpis z rejestru handlowego Estonii wraz z tłumaczeniem na język polski k. 20-22 )

Na mocy umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 07.06.2024 r. (...)z siedzibą w E.przeniósł na powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W. wierzytelność przysługującą względem pozwanej wynikającą z umowy pożyczki zawartej w dniu 07.01.2024 r. nr (...).

( dowód : umowa przelewu wierzytelności k. 15-17 wraz z załącznikiem nr 3 – wykazem wierzytelności k. 27 , raport z weryfikacji podpisu k. 17 v -18, 19, odpis z rejestru handlowego Estonii wraz z tłumaczeniem na język polski k. 20-22, wydruki z KRS k. 23-24 , 25-26)

W dniu 04.07.2024 r. powód wniósł pozew przeciwko pozwanej o tożsame roszczenie w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 23.09.2024 r. wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy nakazu zapłaty.

(dowód : wydruk z (...) sygn. akt I (...)k. 6-8)

Sąd zważył, co następuje :

Roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części .

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez powoda dowodów , w tym w szczególności wydruku umowy pożyczki , wydruku umowy cesji wierzytelności i umowy przelewu wierzytelności , wydruku potwierdzenia przelewu kwoty pożyczki , wydruku transakcji –potwierdzenia uiszczenia przez pozwaną opłaty za refinansowanie, które Sąd uznał za wiarygodne . Wskazać należy, iż wydruki komputerowe i kserokopie dokumentów mogą być uznane za dowód innego rodzaju niż dowód z dokumentu na mocy art. 308 kpc .

Pozwana w odpowiedzi na pozew kwestionowała zawarcie umowy pożyczki wskazanej w pozwie jak też ważność i skuteczność umów przelewu wierzytelności, na mocy których powód nabył wierzytelność wobec pozwanej od wierzyciela pierwotnego.

Sąd nie podzielił zarzutu pozwanej w zakresie braku legitymacji czynnej po stronie powoda.

Zgodnie z treścią art. 509§ 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie do § 2 art. 509 kc wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Przelew wierzytelności jest umową , na mocy której dotychczasowy wierzyciel - cedent przenosi wierzytelność do majątku osoby trzeciej - cesjonariusza. Wierzytelność, aby mogła stać się przedmiotem rozporządzenia , musi być w dostateczny sposób oznaczona, powinien być określony stosunek prawny, którego elementem jest zbywana wierzytelność poprzez wskazanie w szczególności stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia.

Powód na potwierdzenie nabycia dochodzonej pozwem wierzytelności wobec pozwanej od wierzyciela pierwotnego przedłożył wydruki umowy cesji wierzytelności nr (...) z dnia 16.03.2024 r. zawartej pomiędzy pożyczkodawcą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. a (...) z siedzibą w E. oraz wydruk umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 07.06.2024 r. pomiędzy (...) z siedzibą w E. a powodem (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (...) z siedzibą w W.. Zgodnie z tymi umowami cedent – w tym wierzyciel pierwotny, przeniósł na cesjonariusza wierzytelności pieniężne określone w załączniku do umowy . Jak wynika z przedłożonych przez powoda fragmentów załączników do wskazanych umów stanowiących wykazy wierzytelności przedmiotem tych umów była między innymi wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki nr (...) zawartej w dniu 07.01.2024 r. przez pozwaną A. S.. Ograniczenie treści załącznika do umowy – wykazu wierzytelności do danych dotyczących wierzytelności przysługującej jedynie wobec pozwanej jest uzasadnione potrzebą ochrony danych osobowych innych osób. Powód wykazał, iż osoby zawierające wskazane wyżej umowy przelewu wierzytelności były umocowane do reprezentowania stron umowy a podpisanie umowy nastąpiło poprzez złożenie kwalifikowanych podpisów elektronicznych. W konsekwencji powód jako nabywca wierzytelności wskazanej w pozwie jest uprawniony do dochodzenia od pozwanej należności wynikającej z umowy pożyczki zawartej przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym.

Nie zasługiwał też na uwzględnienie podniesiony w odpowiedzi na pozew zarzut pozwanej, w którym zakwestionowała zawarcie umowy pożyczki wskazanej w pozwie czy posiadanie długu dochodzonego pozwem wobec powoda czy innego podmiotu.

W niniejszej sprawie zastosowanie do zawartej przez pozwaną umowy pożyczki (kredytu konsumenckiego) mają przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, która dopuszcza zawieranie umowy o kredyt konsumencki (w tym umowy pożyczki) za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Umowa o kredyt konsumencki zawierana na odległość to taka umowa, która spełnia warunki przewidziane w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta . Jest to zatem umowa, którą kredytodawca zawiera z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim określa wymogi formalne umowy o kredyt konsumencki. Umowa taka powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Wymaganie, jakie wynika z art. 29 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim, trzeba interpretować przede wszystkim jako nakaz – skierowany do kredytodawcy – sporządzenia dokumentu obejmującego treść oświadczeń woli złożonych przez kredytodawcę oraz konsumenta i utrwalenia tego dokumentu w odpowiedniej formie. Wykładnia językowa art. 29 ust. 1 w/w ustawy sugeruje, że minimalną formą umowy o kredyt konsumencki jest forma pisemna, chyba że przepisy odrębne przewidują inną formę szczególną. Istotne argumenty przemawiają jednak za stanowiskiem, aby – oprócz formy pisemnej – dopuścić formę „trwałego nośnika" (zdefiniowanego w art. 5 pkt 17w/w ustawy).

W szczególności przekonuje o tym wykładnia prounijna. Art. 10 ust. 1 dyrektywy (...) jednoznacznie stanowi, że umowy sporządza się w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku. Ponadto stanowisko to wspiera wykładnia celowościowa. Aby zapewnić odpowiednią ochronę interesom konsumenta nie jest konieczna wyłącznie forma pisemna. Do ochrony takiej wystarczy zastosowanie trwałego nośnika. Wykładnia ta uwzględnia aktualne uwarunkowania społeczno-gospodarcze, które wynikają z postępu technicznego oraz potrzeb gospodarki elektronicznej, w szczególności odnośnie do umów zawieranych na odległość (por. (...) Komentarz do art.29 ustawy o kredycie konsumenckim ).

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty należy uznać, że umowę o kredyt konsumencki można zawrzeć zarówno w formie pisemnej (z własnoręcznymi podpisami), jak i na innym trwałym nośniku. W myśl powyższej interpretacji – nie jest konieczne opatrzenie dokumentu umowy przez strony własnoręcznym podpisem albo podpisem elektronicznym. Forma, jakiej wymaga art. 29 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim (z uwzględnieniem wykładni prounijnej oraz celowościowej), jest zachowana również wtedy, gdy treść oświadczeń woli spisano na dokumencie papierowym, ale nie zamieszczono pod nim własnoręcznych podpisów albo umieszczono faksymile lub innego rodzaju podpis powielony mechanicznie. Stosownie do prounijnego oraz celowościowego kierunku interpretacji komentowanego przepisu dopuszczalne są różnorodne sposoby dochowania wymaganej formy przy zawieraniu umowy o kredyt konsumencki. Sposobem takim może być m.in. złożenie oświadczeń woli przez strony za pomocą środków porozumiewania się na odległość (np. telefonu, poczty elektronicznej), a następnie spisanie postanowień umowy na papierowym dokumencie (np. w postaci wydruku komputerowego), bez własnoręcznych podpisów.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, podzielając powyższą argumentację, w ocenie Sądu , powód wykazał iż w niniejszej sprawie spełniony jest wymóg zawarcia umowy o kredyt konsumencki w formie pisemnej. Brak własnoręcznych podpisów stron pod przedłożoną przez powoda umową pożyczki (kredytu konsumenckiego) z dnia 07.01.2024 r. nie uchybia wymogom określonym w art. 29 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim w zakresie zachowania formy pisemnej.

Istotnym jest w niniejszej sprawie czy spisanie postanowień wskazanej przez powoda umowy poprzedzone zostało złożeniem przez strony oświadczeń woli zgodnych ze sporządzonym wydrukiem umowy pożyczki za pomocą środków porozumiewania się na odległość w tym w szczególności, czy pozwana wyraziła wolę zawarcia przedmiotowej umowy.

W ocenie Sądu ustalenie faktu zawarcia przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym umowy pożyczki refinansującej z dnia 07.01.2024 r. możliwe jest w oparciu o przedstawione przez powoda dowody w drodze domniemania faktycznego. Zgodnie z treścią art. 231 kpc Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów.

W niniejszej sprawie powód przedłożył potwierdzenie transakcji – przelewu kwoty 244,89 zł dokonanej przez pozwaną w dniu 07.01.2024 r. , która obejmowała opłatę za refinansowanie pożyczki (...). Numer pożyczki wskazany w przelewie jako (...) jest zgodny z numerem pożyczki wskazanym w umowie pożyczki z dnia 07.01.2024 r. jako numer pożyczki spłacanej. Pozwana nie kwestionowała, iż dokonała takiego przelewu ani też nie kwestionowała faktu , iż posiadała wcześniej zaciągniętą pożyczkę w innej instytucji pożyczkowej , na poczet spłaty której został dokonany przelew przez wierzyciela pierwotnego kwoty 1 108, 21 zł. Dodać należy, iż powód wykazał, iż wierzyciel pierwotny - pożyczkodawca wykonał ciążące na nim obowiązki wynikające z ustawy o kredycie konsumenckim w zakresie dostarczenia pozwanej jako pożyczkobiorcy – konsumentowi umowy pożyczki wraz z formularzem informacyjnym, czego dowodem są wydruki wiadomości e-mail przesłanych do pozwanej w dniu 07.01.2024 r. załączonych do pisma powoda z dnia 09.01.2025 r. (k. 80-81).

Sąd nie uwzględnił zarzutu pozwanego w zakresie nieważności umowy , w okolicznościach niniejszej sprawy brak jest podstaw do zastosowania przepisu art. 58 kc.

Pożyczka jest umową, na podstawie której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego przedmiot pożyczki (w szczególności określoną ilość pieniędzy), a biorący zobowiązuje się zwrócić przedmiot pożyczki w pieniądzach o tej samej wielkości lub w rzeczach tego samego gatunku i takiej samej jakości (art. 720 k.c.).

W kodeksie cywilnym zostały wskazane essentialia negotii umowy pożyczki, które stanowią nie tylko oznaczenie stron i określenie ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, ale obejmują również zobowiązanie się do ich przeniesienia oraz obowiązek zwrotu przedmiotu pożyczki. W procesie związanym z wykonaniem umowy pożyczki powód jest zatem zobowiązany udowodnić, że strony zawarły umowę pożyczki, a także, że przeniósł na własność biorącego pożyczkę określoną w umowie ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku ( wyrok S. Apel. W Łodzi z 18.06.2015r., I ACa 33/15, LEX nr 1789954).

Stosownie do art. 720 k.c., obowiązek zwrotu, czyli przeniesienia przez pożyczkobiorcę na pożyczkodawcę przedmiotu umowy, powiększonego o ewentualne wynagrodzenie ustalone w umowie jest odpowiednikiem zobowiązania dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego przedmiot pożyczki.

W niniejszej sprawie powód wykazał, iż pozwana zawarła z wierzycielem pierwotnym umowę pożyczki wskazaną w pozwie, a także , że umowa została wykonana przez pożyczkodawcę , który przeniósł na własność biorącego pożyczkę określoną w umowie kwotę pieniędzy dokonując przelewu na konto instytucji pożyczkowej wskazanej przez pozwaną tytułem spłaty zobowiązania pozwanej ( potwierdzenie przelewu kwoty pożyczki wraz z załącznikiem nr (...) do transakcji przelewu z dnia 15.01.2024 r. k. 82, 83-84). W konsekwencji pozwana była zobowiązana do zwrotu kwoty udzielonej pożyczki na warunkach określonych w umowie.

Na mocy postanowień umowy zawartej z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. w dniu 07.01.2024 r. pozwana była zobowiązana do zwrotu udzielonej jej pożyczki w kwocie 1108,21zł wraz z odsetkami kapitałowymi w kwocie 16,85 zł w terminie spłaty określonym na dzień 06.02.2024 r. Zgodnie z umową pozwana była zobowiązana też do uiszczenia opłaty za refinansowanie w wysokości 119,04 zł, którą pozwana uiściła blikiem w dniu 07.01.2024 r. (k. 38).

Wskazać przy tym należy , iż pozwana w dniu 07.01.2024 r. dokonała płatności na rzecz pożyczkodawcy w wysokości 244,89 zł na pokrycie refinansowania pożyczki (...) i opłaty za Pakiet Medyczny. W konsekwencji należy przyjąć , że na poczet opłaty za refinansowanie pozwana uiściła zgodnie z umową kwotę 119,04 zł a pozostała kwota w wysokości 125,85 zł stanowiła opłatę za Pakiet Medyczny.

Uiszczone przez pozwaną w dnu 07.01.2024 r. opłaty w łącznej kwocie 244,89 zł stanowią pozaodsetkowe koszty kredytu .

Ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. określa limit pozaodsetkowych kosztów kredytu. Zgodnie z art. 36a ust. 1 w/w ustawy maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu dla kredytów o okresie spłaty nie krótszym niż 30 dni oblicza się według wzoru: (...) = (K × 10%) + (K × n/R × 10%),w którym poszczególne symbole oznaczają: (...) maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, K - całkowitą kwotę kredytu, n - okres spłaty wyrażony w dniach, R - liczbę dni w roku. Zgodnie z art. 36 ust. 2 w/w ustawy poza odsetkowe koszty kredytu nie mogą być wyższe od 45% całkowitej kwoty kredytu. Stosownie do treści art. 36 ust. 3 w/w ustawy pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy o kredyt konsumencki nie należą się w części przekraczającej maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu obliczoną w sposób określony w ust. 1-2.

W niniejszej sprawie wysokość maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytu obliczona według wzoru określonego w art. 36a ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim wynosi 119,90 zł . Z powyższego wynika , iż opłata za refinansowanie pożyczki określona w umowie zawartej przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym w dniu 07.01.2024 r. na kwotę 119,04 zł mieści się w granicach dopuszczalnych ustawowo pozaodsetkowych kosztów kredytu . Natomiast w ocenie Sądu brak jest podstaw prawnych do uiszczenia przez pozwaną opłaty za Pakiet Medyczny w kwocie 125, 85 zł , która tą opłatę pozwana dokonała na rzecz pożyczkodawcy w dniu 07.01.2024 r. Z zawartej przez pozwaną umowy nie wynika obowiązek dokonania takiej opłaty . Opłata ta przewyższa dopuszczalne maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu w niniejszej sprawie i jest opłatą nienależną .

W konsekwencji stwierdzić należy, iż pozwana co do zasady zobowiązana była do zwrotu na rzecz pożyczkodawcy kwoty kapitału pożyczki w wysokości 1 108,21 zł w terminie do dnia 06.02.2024 r. Jednak z uwagi na uiszczenie przez pozwaną kwoty 125,85 zł na rzecz pożyczkodawcy dniu 07.01.2024 r. , która była kwota nienależną pożyczkodawcy , należało kwotę te zaliczyć na poczet spłaty kapitału pożyczki.

W tej sytuacji należało uznać , iż pozwana jest zobowiązana do zapłaty na rzecz powoda kwoty 982,36 zł jako kwoty niespłaconej należności głównej wynikającej z umowy zawartej z wierzycielem pierwotnym. Jednocześnie z uwagi na wyliczenie przez powoda odsetek od nieprawidłowej kwoty i brak odpowiednich danych nie jest możliwe ustalenie przez Sąd wysokości odsetek należnych powodowi od pozostałej do spłaty kwoty kapitału.

W konsekwencji Sąd uwzględnił powództwo w części zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 982,36 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 04.07.2024 r. ( tj. od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym), zaś w pozostałej części powództwo jako nieuzasadnione Sąd oddalił .

Sąd uwzględnił żądanie pozwu co do przyznania odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od zasądzonej od pozwanej należności.

Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Zgodnie z treścią art. 481§ 2 ¹ kc maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie).

Powód żądał zasądzenia od kwoty kapitału dochodzonej pozwem odsetek umownych w wysokości ustawowych odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 04.07.2024 r. do dnia zapłaty. Zgodnie z treścią umowy łączącej pozwaną z wierzycielem pierwotnym, w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki pożyczkodawca był uprawniony do naliczania odsetek za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Sąd uznał za uzasadnioną w niniejszej sprawie datę początkową naliczania odsetek od zasądzonego na rzecz powoda świadczenia wskazaną przez powoda jako dzień 04.07.2024 r. tj. dzień wniesienia pozwu o tożsame roszczenie w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do treści art. 100 kpc. Koszty procesu poniesione przez powoda wynoszą 387 zł w tym opłata od pozwu 100 zł, koszty zastępstwa procesowego 270 zł , opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. Koszty procesu poniesione przez pozwanego wynoszą 270 zł (koszty zastępstwa procesowego ). Pozwany przegrał proces w 88,64 % , wobec czego pozwana jest zobowiązana do zwrotu powodowi kwoty 312,36 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Jednocześnie brak było podstaw do uwzględnienia wniosku pozwanego o zasądzenie dodatkowo kosztów zastępstwa procesowego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie III CZP 48/23 w sprawie wszczętej powództwem wytoczonym zgodnie z art. 505 ³⁷ § 2 zdanie pierwsze KPC sąd orzeka o kosztach zastępstwa procesowego z uwzględnieniem jednej opłaty, którą określa według stawek za czynności radcy prawnego lub adwokata, właściwych ze względu na wartość i przedmiot sprawy oraz rodzaj postępowania. Stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ kpc od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...) ,

3.  (...).

K., 02.03.2025 r.