Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2021r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Małgorzata Kłek
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Sandra Kozak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2021 r. w K.

sprawy z powództwa Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 2.304,25zł (dwa tysiące trzysta cztery złote i dwadzieścia pięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 1.935,25zł (jeden tysiąc dziewięćset trzydzieści pięć złotych i dwadzieścia pięć groszy) od dnia 08.01.2020r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Funduszu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1.740,60zł (jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych i sześćdziesiąt groszy) z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

IV.  orzeka zwrot powodowi Funduszowi (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 76,40zł (siedemdziesiąt sześć złotych i czterdzieści groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki.

Sygn. akt I C 1593/20

UZASADNIENIE

Powód Fundusz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. pozwem wniesionym w dniu 15.05.2021r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1 935,25 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 25.08.2019 r. do dnia zapłaty oraz kosztów poniesionych z tytułu zlecenia osobie trzeciej wykonania ekspertyzy rzeczoznawczej w kwocie 369 zł a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwotę 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu żądania wskazano, iż w dniu 1 czerwca 2019 r. w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd marki V. o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność poszkodowanego. Sprawca szkody miał zawartą ze stroną pozwaną umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej , co uzasadnia odpowiedzialność strony pozwanej. Szkoda została w prawidłowy sposób zgłoszona pozwanemu. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana uznała szkodę w przedmiotowym pojeździe na kwotę 2 817,15 zł . Umową cesji z dnia 23.08.2019 r. uprawniony dokonał przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela na rzecz strony powodowej. Uprawniony podmiot nabył wierzytelność z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela na podstawie wcześniejszej umowy cesji zawartej z osobą poszkodowaną, na podstawie której osoba poszkodowana dokonała przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela. Strona powodowa zleciła wykonanie prywatnej ekspertyzy rzeczoznawczej osobie trzeciej celem ustalenia wartości szkody. Z kalkulacji naprawy i kosztorysu sporządzonych na zlecenie strony powodowej wynika, iż koszty naprawy pojazdu wynoszą 4 752,40 zł. Strona pozwana powinna zatem wypłacić powodowi uzupełniającą kwotę odszkodowania w wysokości 1 935,25 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wymagalności roszczenia. Roszczenie było wymagalne w dniu 25.08.2019 r. – 30 dnia po dacie zgłoszenia wypadku ubezpieczycielowi. Ponadto strona pozwana powinna zwrócić powodowi kwotę 369 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia ekspertyzy przez osobę trzecią obejmującej wycenę kosztów w zakresie naprawienia szkody , której wykonania było niezbędne w celu ustalenia prawidłowości kwoty odszkodowania oraz określenia wartości przedmiotu sporu w niniejszej sprawie.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazano, iż bezspornym jest fakt, iż pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę poniesioną przez K. Ł. wskutek kolizji z 1 czerwca 2019 r. z ubezpieczenia OC jej sprawcy. Pozwany przyznał, iż wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie na pokrycie kosztów naprawy jego auta w kwocie 2 817,15 zł obliczone według kalkulacji przez siebie sporządzonej. Pozwany podniósł, iż poszkodowany nie udokumentował poniesienia kosztów naprawy, a w szczególności tego, że koszty te przewyższyły zapłaconą mu kwotę. Kwota odszkodowania była w pełni wystarczająca na pokrycie kosztów naprawy uszkodzeń w pojeździe powstałych w wyniku kolizji z dnia 1 czerwca 2019 r. Poszkodowany nie kwestionował prawidłowości wyliczenia wysokości odszkodowania. Pozwany wskazał, iż gdyby poszkodowany nie zaakceptował tak wyliczonego odszkodowania i podjął decyzję o naprawie pojazdu, to została mu uprzednio zaproponowana naprawa pojazdu w warsztacie należącym do sieci naprawczej pozwanego. Pozwany podniósł także , iż bezzasadne jest żądanie zapłaty odsetek od daty wskazanej w pozwie . Poszkodowany nie kwestionował w żaden sposób wysokości zapłaconej mu kwoty odszkodowania. Pozwany powziął wiadomość o pretensjach powódki dopiero na skutek doręczenia mu reklamacji z dnia 7 stycznia 2020 r. , wcześniej nie pozostawał w zwłoce z zapłatą żądanej kwoty.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 1 czerwca 2019 r. w B. na parkingu przy ul. (...) prowadzący pojazd marki H. nr rej. (...) , wykonując manewr cofania uderzył w prawy bok pojazdu marki V. nr rej (...) należącego do K. Ł. .

( dowód: zeznania świadka K. Ł. k. 56, dowód rejestracyjny, oświadczenie sprawcy szkody – akta szkody – płyta CD k. 49 , bezsporne)

W wyniku kolizji doszło do uszkodzenia prawego boku pojazdu V. nr rej (...) w szczególności prawych drzwi przednich i tylnych, błotnika prawego tylnego, listwy plastikowej drzwi tylnych , osłony plastikowej progu.

( dowód: oświadczenie sprawcy szkody, ustalenie wysokości szkody, dokumentacja fotograficzna - akta szkody – płyta CD k. 49, opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków drogowych k. 65-76).

Sprawca kolizji, kierujący pojazdem marki H. nr rej. (...), w dacie zdarzenia był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie .

( bezsporne)

Szkoda w pojeździe V. nr rej (...) została zgłoszona pozwanemu w dniu 22.07.2019 r. i zarejestrowana pod numerem (...). Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ustalił wysokość szkody na kwotę 2 817,15 zł brutto, w dniu 26.07.2019 r. przyznał i wypłacił właścicielowi pojazdu odszkodowanie w tej wysokości.

(dowód: podsumowanie zgłoszenia szkody , potwierdzenie zgłoszenia szkody , ustalenie wysokości szkody, pismo z dnia 26.07.2018 r. o przyznaniu i wypłacie odszkodowania akta szkody – płyta CD k. 49, k. 22-25, bezsporne)

Wysokość szkody powstałej w samochodzie K. V. nr rej (...) powstałych w czasie kolizji zaistniałej w dniu 1 czerwca 2019 r. wynosi brutto 4 759,85 zł. Pojazd został naprawiony przez K. Ł. jedynie w części , koszt częściowej naprawy wyniósł około 1800 zł. Samochód nie został naprawiony w całości.

( dowód : opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków drogowych k. k. 65-76, zeznania świadka K. Ł. k. 56 ).

Na mocy umowy cesji zawartej w dniu 07.08.2019 r. poszkodowany K. Ł. przeniósł na cesjonariusza W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały mu od (...) S.A. oraz sprawcy szkody w związku ze szkodą z dnia 01.06.2019 r. w pojeździe marki V. o nr rej. (...) zarejestrowaną przez (...) S.A pod nr (...).

( dowód : umowa cesji z dnia 07.08.2019 r. k. 21)

Następnie umową cesji zawartą w dniu 23.08.2019 r. między cedentem W. D. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. a cesjonariuszem Funduszem (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. cedent przelał na cesjonariusza wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługują mu od (...) S.A. oraz sprawcy szkody w związku ze szkodą z dnia 01.06.2019 r. w pojeździe marki V. o nr rej. (...) zarejestrowaną przez (...) S.A pod nr (...).

( dowód : umowa cesji z dnia 23.08.2019 r. k. 20)

Powód zlecił wykonanie ekspertyzy rzeczoznawczej celem ustalenia wartości szkody w pojeździe poszkodowanego marki V. o nr rej. (...) w wyniku zdarzenia drogowego z dnia z 1 czerwca 2019 r. Ekspertyza ta określała koszt naprawy uszkodzeń na kwotę 4 752,40 zł. Powód poniósł koszt wykonania ekspertyzy w kwocie 369 zł.

( dowód : kosztorys k. 28-29, faktura VAT k. 27)

W dniu 7 stycznia 2020 r. powód Fundusz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystąpił do pozwanego (...) S.A. z reklamacją oraz przedsądowym wezwaniem do zapłaty o dopłatę różnicy odszkodowania w wysokości 1 935,25 zł w związku ze szkodą powstałą w pojeździe poszkodowanego marki V. o nr rej. (...) w wyniku zdarzenia drogowego z dnia z 1 czerwca 2019 r.

( dowód : pismo z dnia 07.01.2020 r. k. 26)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody , albowiem prawdziwość tych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie budzi też wątpliwości Sądu. Sąd dokonując ustaleń faktycznych uwzględnił także okoliczności wynikające z zeznań świadka K. Ł., którym Sąd dał wiarę jako spójnym, logicznym, zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach co do zaistnienia szkody , natomiast co do częściowego naprawienia pojazdu i kosztów tej naprawy brak jest podstaw do podważenia zeznań świadka.

Sporem pomiędzy stronami objęta była przede wszystkim wartość szkody w pojeździe poszkodowanego marki V. nr rej. (...) a także data początkowa naliczania odsetek wskazanych w pozwie. Pozostałe okoliczności sprawy były pomiędzy stronami bezsporne, w szczególności okoliczności zaistnienia szkody, zakres uszkodzeń pojazdu oraz odpowiedzialność pozwanego za szkodę.

Celem ustalenia wartości szkody, tj. kosztów naprawy pojazdu poszkodowanego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków drogowych S. T.. Wskazana opinia, w ocenie Sądu, jest pełna, wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych.

Z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k. 65-76) wynika, iż koszt naprawy uszkodzeń powypadkowych samochodu marki V. (...) powstałych w kolizji drogowej w dniu 01.06.2019 r. wynosi 4 759,85 zł przy przyjęciu stawki za robociznę stosowaną w warsztatach rzemieślniczych naszego rejonu w wysokości 100 zł /rbg oraz fabrycznych części zamiennych.

Opinia ta nie była kwestionowana przez strony, nie budzi też wątpliwości Sądu. Dlatego też Sąd podzielił jej wnioski w całości.

Wskazana w opinii biegłego kwota 4 759,85 zł jako koszt naprawy uszkodzeń powypadkowych samochodu marki V. nr rej. (...) powstałych w kolizji drogowej w dniu 01.06.2019r. jest o 1942,70 zł wyższa od kwoty 2 817,15 zł wypłaconej dotychczas poszkodowanemu przez pozwanego tytułem odszkodowania.

Wskazać należy , iż z art. 363 § 2 k.c. wynika, że poszkodowany może wybrać, czy naprawienie szkody ma nastąpić przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Poszkodowany może te roszczenia kierować bezpośrednio do ubezpieczyciela, który odpowiada w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Z przepisów kodeksu cywilnego oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych wynika, że naprawienie szkody przez ubezpieczyciela może polegać tylko na zapłacie odpowiedniej sumy pieniężnej, nawet więc gdy poszkodowany wybiera naprawienie szkody przez przywrócenie do stanu poprzedniego, to świadczenie zakładu ubezpieczeń sprowadza się do wypłaty sumy pieniężnej. Skoro ma ona jednak pełnić taką samą funkcję jak przywrócenie do stanu poprzedniego, to wysokość tego odszkodowania powinna pokryć wszystkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki niezbędne do przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. ( por. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/11).

W konsekwencji poszkodowanemu przysługuje uprawnienie do pełnego odszkodowania niezależnie od zakresu i kosztów przeprowadzonej naprawy.

Na tle powyższego, podkreślenia wymaga, że z art. 361§2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody. Celem kompensacji szkody poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania jak najtańszych sposobów likwidacji szkody, ma natomiast prawo wyboru takiego sposobu przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, który ten stan przywróci w stopniu najpełniejszym. W szczególności obowiązek poszkodowanego minimalizowania szkody nie polega na ograniczaniu należnego stronie odszkodowania przez wybór najtańszych sposobów jej naprawienia, ale na takim postępowaniu w trakcie zdarzenia powodującego szkodę i bezpośrednio po nim by ograniczyć rozmiar szkody w sensie faktycznym. Poszkodowany ma prawo wyboru w jakim warsztacie naprawczym dokonana naprawy , jak też czy naprawa zostanie dokonana nowymi częściami oryginalnymi czy też częściami nieoryginalnymi lub używanymi. Niewątpliwą granicą możliwości domagania się pokrycia kosztów przywrócenia stanu poprzedniego jest wartość pojazdu przed wyrządzeniem szkody (wyrok SA Gdańsk z dnia 05-02-2015 I ACa 506/14). Poszkodowanemu przysługuje uprawnienie do pełnego odszkodowania niezależnie od zakresu i kosztów przeprowadzonej naprawy. Wskazać przy tym należy , iż pozwany niesłusznie uzasadnia wypłatę dalszej kwoty odszkodowania od przedstawienia rachunków za naprawę pojazdu , bowiem zgodnie z utrwalonym i akceptowanym przez sądy powszechne stanowiskiem Sądu Najwyższego poszkodowany nabywa uprawnienie do odszkodowania w momencie powstania szkody i to uprawnienie nie jest uwarunkowane naprawieniem szkody i poniesionym na to kosztem ( wyrok SN z dnia 12.02.2004 r. V CK 187/03). Poszkodowanemu przysługuje uprawnienie do pełnego odszkodowania niezależnie od zakresu i kosztów przeprowadzonej naprawy, w konsekwencji poszkodowany nie jest związany jakąkolwiek ofertą naprawy przedstawioną przez zobowiązanego – towarzystwo ubezpieczeń . Poszkodowany w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, w przypadku szkody częściowej, może żądać odszkodowania w wysokości odpowiadającej niezbędnym i uzasadnionym ekonomicznie kosztom przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, także wtedy, gdy naprawy nie dokonał (lub dokonał jej częściowo) i sprzedał pojazd w stanie uszkodzonym.

Wskazać należy , iż w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości legitymacja czynna powoda do wytoczenia powództwa przeciwko pozwanemu.

Zgodnie z treścią art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie do § 2 przywołanego przepisu wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Poza wynikającym z art. 449 kc ograniczeniem zbywania roszczeń o odszkodowanie z tytułu majątkowych i niemajątkowych szkód na osobie , nie ma innych ustawowych ograniczeń możliwości przelewu roszczeń odszkodowawczych , w szczególności przelewu przez poszkodowanego roszczeń wobec ubezpieczyciela z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za wyrządzone w wypadkach komunikacyjnych osobom trzecim szkody w mieniu , w tym także za zniszczenie lub uszkodzenie pojazdu. Zbywalności tych roszczeń nie sprzeciwia się też właściwość zobowiązania.

Umową cesji z dnia 23.08.2019 r. uprawniony W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. dokonał przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela na rzecz strony powodowej. W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. nabył wierzytelność z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela na podstawie wcześniejszej umowy cesji zawartej z osobą poszkodowaną na podstawie której osoba poszkodowana dokonała przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania należnego od ubezpieczyciela.

Mając powyższe okoliczności na względzie należało uznać, iż wypłacone dotychczas poszkodowanemu przez pozwanego odszkodowanie w kwocie 2 817,15 zł było zaniżone o kwotę 1942,70 zł i nie pokrywało całości szkody. W konsekwencji – mając na względzie treść art. 321§1 kc - Sąd uwzględnił żądanie pozwu co do zasądzenia kwoty 1935,25 zł jako kwoty należnej tytułem odszkodowania za szkody powstałe w pojeździe marki V. (...) w dniu 01.06.2019 r.

W ocenie Sądu na uwzględnienie zasługiwało także żądanie pozwu co do zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kwoty 369 zł tytułem kosztów zlecenia wykonania osobie trzeciej ekspertyzy rzeczoznawczej mającej na celu prawidłowe ustalenia wartości szkody powstałej w w/w pojeździe. Wykonanie tej ekspertyzy i poniesienie związanych z tym kosztów zostało wykazane przez powoda. Wskazać należy , iż koszt naprawy pojazdu wskazany w ekspertyzie prywatnej załączonej do pozwu jest zbliżony do wyliczenia kosztów naprawy pojazdu przez biegłego sądowego powołano w niniejszej sprawie , co wskazuje na prawidłowość i zasadność zlecenia ekspertyzy prywatnej. Wykonanie ekspertyzy było niezbędne w celu sprawdzenia prawidłowości kwoty odszkodowania wynikającej z wyceny dokonanej przez ubezpieczyciela, wykazania odpowiedzialności ubezpieczyciela , a także określenia wysokości roszczenia żądanego przez stronę powodową i określenia wartości przedmiotu sporu w niniejszej sprawie.

Żądanie powoda w zakresie odsetek Sąd uznał za uzasadnione w części . Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. W ocenie Sądu zasadne jest twierdzenie pozwanego, iż powód dopiero w dniu 07.01.2020 r. wystąpił do pozwanego z żądaniem dopłaty należnego odszkodowania w wysokości 1935,25 zł i do tej daty pozwany nie mógł pozostawać w zwłoce ( pismo powoda z dnia 07.01.2020 r. k. 26) . W konsekwencji za datę wymagalności roszczenia odszkodowawczego dochodzonego pozwem oraz początkową datę naliczania odsetek Sąd przyjął dzień 08.01.2020 r., oddalając żądanie pozwu co do zasądzenie odsetek od wcześniejszej daty jako nieuzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, uznając, iż pozwany jako strona przegrywająca jest zobowiązany zwrócić powodowi tytułem kosztów procesu kwotę 1740,60 zł, na którą składa się opłata od pozwu w kwocie 200 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł, zaliczka na poczet opinii biegłego do wysokości wykorzystanej w postępowaniu w kwocie 623,60 zł .

O zwrocie powodowi niewykorzystanej zaliczki orzeczono na podstawie art. 80 ust. 1 i 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych .