Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2024r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Izabela Maruchacz
Protokolant:	Sekretarz sądowy Kinga Polak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2024 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko M. D. (1)

o zapłatę

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. pozwem z dnia 19 lutego 2019 roku domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego M. D. (2) kwoty 1 302,90 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w stosunku rocznym, liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wnosił o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód powoływał się na nabycie wierzytelności w stosunku do pozwanego od pierwotnego wierzyciela (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., z tytułu świadczonych przez ten podmiot na rzecz pozwanego usług telekomunikacyjnych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany u operatora telekomunikacyjnego zawartą dnia 23 listopada 1016 roku umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Strona powodowa wskazała, że pozwany nie wywiązywał się z płatności, naruszając tym samym postanowienia umowy, w związku z tym operator wystawił notę, a kwota należności z tego tytułu stała się wymagalna.

Powód przedmiotową wymagalną wierzytelność wobec pozwanego nabył od pierwotnego wierzyciela (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zawartej 13 czerwca 2016 roku. Powód podniósł, że poprzednik powoda pismem z dnia 13 czerwca 2016 roku poinformował pozwanego o cesji wierzytelności oraz wzywał go do dobrowolnej zapłaty kwoty. Do dnia wytoczenia powództwa pozwany nie dokonał spłaty zadłużenia, stąd pozew jest w pełni zasadny i konieczny.

W dniu 25 marca 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie sygn. akt VI Nc-e (...), w którym zasądził od pozwanego M. D. (2) na rzecz powoda należność 1 302,90 zł. zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 30 stycznia 2023 roku kurator pozwanego działając w jego imieniu wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty kwestionując roszczenie co do zasady jak i co do wysokości, podnosząc zarzut braku legitymacji biernej powoda jako osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, braku wykazania podstawy faktycznej i wysokości wierzytelności, braku nabycia wierzytelności dochodzonej pozwem przez powoda, nieistnienia zobowiązania (pozwany nie złożył skutecznie oświadczenia woli zawartego w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na którą powołał się powód i nie miał zdolności do złożenia takiego oświadczenia) oraz przedawnienia roszczenia. Względnie wniósł on o odrzucenie pozwu jako wniesionego przeciwko osobie pozbawionej zdolności sądowej.

Sąd Rejonowy, L.-Zachód w L. VI Wydziale Cywilnym zarządzeniem z dnia 24 marca 2023 roku uchylił zarządzenie z dnia 26 kwietnia 2019 roku o stwierdzeniu doręczenia zastępczego pozwanemu, zaś postanowieniem z dnia 24 marca 2023 roku Sąd ten uchylił postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 25 marca 2019 roku oraz postanowieniem z tego samego dnia sprawa została przekazana tut Sadowi do rozpoznania.

(notatka urzędowa – k. 21v, zarządzenie – k. 22, postanowienie – 22v, postanowienie – k.23v).

W skierowanej do Sądu odpowiedzi na pozew, kurator ubezwłasnowolnionego częściowo pozwanego M. D. (2), podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w sprzeciwie i dodatkowo wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniósł dodatkowo przedawnienie roszczenia z uwagi na dwuletni termin przedawnienia.

(odpowiedź na pozew – k. 97)

Powód w odpowiedzi na sprzeciw pismem z dnia 2 listopada 2023 roku podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie w całości a dodatkowo zakwestionował wszystkie zarzuty zgłoszone przez pozwanego w sprzeciwie.

(odpowiedź na sprzeciw z dnia 2 listopada 2023 roku)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 listopada 2016 roku pozwany M. D. (2) zawarł z pierwotnym wierzycielem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Przedmiotowa umowa została zawarta na czas oznaczony 24 miesięcy.

(dowód: umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych –k.75-79).

Pozwany M. D. (2) jest osobą ubezwłasnowolniona częściowo, dla której Sąd Rejonowy w Żyrardowie ustanowił kuratora w osobie K. P.. Kurator złożył przyrzeczenie w dniu 19 stycznia 2015 roku, o czym świadczy widniejące w aktach zaświadczenie (k. 13v).

W dniu 13 czerwca 2018 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarła z powodem (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowę cesji wierzytelności.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności k.33-35, załącznik nr 1 – k. 36-38, oświadczenie poprzednika prawnego z dnia 22 listopada 2018 roku o wpływie ceny tytułem przelewu wierzytelności z dnia 13 czerwca 2018 roku – k.47).

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. pozwem z dnia 19 lutego 2019 roku skierowanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego M. D. (2) kwoty 1 302,90 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w stosunku rocznym, liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wnosił o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W dniu 25 marca 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie sygn. akt VI Nc-e (...), w którym zasądził od pozwanego M. D. (2) na rzecz powoda należność 1 302,90 zł. zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 9).

Zarządzeniem z dnia 26 kwietnia 2019 roku na podstawie art. 139 § 1 kpc Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowy, L.-Zachód w L. VI Wydziale Cywilnym pozostawił w aktach korespondencję dla pozwanego ze skutkiem doręczenia na dzień 15 kwietnia 2019 roku.

(zarządzenie – k. 12).

Dalej postanowieniem z dnia 20 maja 2019 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowy, L.-Zachód w L. VI Wydziale Cywilnym nadał klauzule wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 25 marca 2019 roku w sprawie VI Nc-e (...) na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

(postanowienie – k. 12v)

Pismem procesowym z dnia 28 grudnia 2022 roku kurator pozwanego jako osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, wniósł o udzieleniu dostępu do akt sprawy w systemie (...) i załączył zaświadczenie z dnia 19 stycznia 2015 roku on ustanowieniu go kuratorem częściowo ubezwłasnowolnionego M. D. (2).

(pismo procesowe – k. 13, zaświadczenie – k. 13v)

Odpis nakazu zapłaty został doręczony kuratorowi pozwanego w dniu 23 stycznia 2023 roku.

(elektroniczne potwierdzenie odbioru – k. 15)

W dniu 30 stycznia 2023 roku kurator pozwanego działając w jego imieniu wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty kwestionując roszczenie co do zasady jak i co do wysokości, podnosząc zarzut braku legitymacji biernej powoda jako osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, braku wykazania podstawy faktycznej i wysokości wierzytelności, braku nabycia wierzytelności dochodzonej pozwem przez powoda, nieistnienia zobowiązania (pozwany nie złożył skutecznie oświadczenia woli zawartego w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na którą powołał się powód i nie miał zdolności do złożenia takiego oświadczenia) oraz przedawnienia roszczenia. Względnie wniósł on o odrzucenie pozwu jako wniesionego przeciwko osobie pozbawionej zdolności sądowej.

Ponadto wniósł on o uchylenie zarządzenia z dnia 26 kwietnia 2019 roku na podstawie art. 139 § 1 kpc w przedmiocie uznania korespondencji dla pozwanego ze skutkiem doręczenia na dzień 15 kwietnia 2019 roku oraz postanowienia z dnia 20 maja 2019 roku o nadaniu klauzuli wykonalności wydanemu przeciwko pozwanemu nakazowi zapłaty.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – 15v-17)

Sąd Rejonowy, L.-Zachód w L. VI Wydziale Cywilnym z urzędu ustalił, że pozwany przebywał w zakładzie karnym m. in w okresie: od 30-10-2018 roku do 06-05-2020 roku, a zatem w dacie nadania do niego korespondencji zawierającej nakaz zapłaty – 29-03- (...) do 06-04-2019 nie przebywał on pod adresem wskazanym w pozwie. Tym samym Sąd ten zarządzeniem z dnia 24 marca 2023 roku uchylił zarządzenie z dnia 26 kwietnia 2019 roku o stwierdzeniu doręczenia zastępczego pozwanemu, zaś postanowieniem z dnia 24 marca 2023 roku Sąd ten uchylił postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 25 marca 2019 roku oraz postanowieniem z tego samego dnia sprawa została przekazana tut Sadowi do rozpoznania.

(notatka urzędowa – k. 21v, zarządzenie – k. 22, postanowienie – 22v, postanowienie – k.23v)

Powyżej przedstawiony stan faktyczny Sąd oparł na powołanych wyżej dowodach z dokumentów, które należało uznać za wiarygodne, albowiem nie były kwestionowane przez strony i nie budzą wątpliwości Sądu pod względem ich autentyczności.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód jako podstawę materialnoprawną dochodzonego roszczenia wskazał umowę przelewu wierzytelności, zaś jako źródło roszczenia wskazał umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w sieci Polkomtel zawartą pomiędzy pozwanym a poprzednikiem prawnym powoda w dniu 22 listopada 2016 roku.

Należy podnieść, że zawarta przez strony umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych w sieci Polkomtel z dnia 22 listopada 2016 roku jest nieważna.

W niniejszej sprawie, jak wynika z przedłożonych dokumentów, pozwany M. D. (2) w chwili podpisania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 22 listopada 2016 roku był ubezwłasnowolniony częściowo, a kurator ustanowiony dla ubezwłasnowolnionego częściowo nie potwierdził zawartej przez pozwanego umowy.

Jak stanowi przepis art. 15 k.c. ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.

Zgodnie z dyspozycją art. 17 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego.

Jednostronne czynności prawne ubezwłasnowolnionego częściowo, a więc takie, które dochodzą do skutku przez oświadczenie woli tylko jednej strony, obwarowane są sankcją bezwzględnej nieważności. Zgoda przedstawiciela ustawowego musi być zatem wyrażona najpóźniej z chwilą dokonania czynności. Inaczej jest w przypadku umów, które obwarowane są sankcją bezskuteczności zawieszonej. Oznacza to, że zgoda przedstawiciela ustawowego może być również następcza, a więc może być wyrażona po dokonaniu czynności prawnej przez ubezwłasnowolnionego. W takiej sytuacji zgoda uzyskana już po dokonaniu czynności konwaliduje tę czynność prawną (czynność wywołuje skutki prawne).

Zgodnie z przepisem art. 18 § 1 k.c. ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela.

Również sam ubezwłasnowolniony częściowo może samodzielnie potwierdzić taką czynność, jeżeli już po jej zawarciu wskutek uchylenia ubezwłasnowolnienia uzyska pełną zdolność do czynności prawnych.

Przedstawicielem ustawowym pozwanego, będącego osobą częściowo ubezwłasnowolnioną, jest jego kurator K. P., który kwestionował ważność umowy i nie wyraził zgody na jej zawarcie przez pozwanego.

Ponieważ umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, z której żądanie wywodził powód została zawarta przez osobę ubezwłasnowolnioną częściowo bez zgody kuratora, wymagała dla swej ważności zatwierdzenia przez kuratora. Brak tego potwierdzenia skutkuje nieważnością tej czynności prawnej.

Kurator K. P. zarówno w sprzeciwie od nakazu zapłaty jak również na postępowania przed tut. Sądem podniósł, że nie potwierdzał zawarcia przedmiotowej umowy.

W ocenie Sądu, wbrew twierdzeniom powoda, umowa z dnia 22 listopada 2016 roku o świadczenie usług telekomunikacyjnych nie może być uznana za umowę powszechnie zawieraną w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego. Przedmiotowa umowa z uwagi na wysokość zobowiązania i czas jej trwania nie należy do kategorii umów, o których mowa w art. 20 k.c., zgodnie z którym osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.

Z tych względów powództwo należało oddalić, o czym Sąd orzekł w wyroku.